Bokt.nl

**Geplaatst**: 12-04-23 20:47

Re: Een hond, hoe begin je?

Geplaatst: 12-04-23 20:47

Op zich voldoet een Finse lappenhond daar prima aan hoor. Super rustige honden in huis. Hoeven niet mega veel uitdaging. Grote knuffeldieren. Jachtinstinct verschilt per hond. Ze zijn alleen buiten met loslopen redelijk zelfstandig. En ze kunnen nog weleens veel blaffen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-04-23 23:00

Geplaatst door de TopicStarter : 12-04-23 23:00

Nogmaals bedankt voor alle inzichten en ook de kritische noten, en de tips om met honden en eigenaren e.d. in contact te komen.

Ik zal wat verduidelijking/antwoorden geven op wat dingen die langs zijn gekomen.

We hebben de pool-/keeshonden met name op het oog omdat we ze heel erg mooi vinden. Dus ja, uiterlijk speelt daar een grote rol in. Ik ben daar gewoon eerlijk in

. Maar, dat betekent niet dat we dan maar daarvoor gaan en alles verder negeren. Anders was dit topic er ook niet

Het karakter/doel van de hond is uiteindelijk belangrijker. Maar het zit wel in ons achterhoofd, zeg maar.
Ik droomde altijd al van een husky, en ik vond het al heel moeilijk deze ter zijde te moeten schuiven omdat het karakter echt niet gaat passen. Maar als het nodig is, dan moeten we gewoon andere keuzes maken

Over spontaan weg kunnen. Dat kan nu ook niet, althans niet voor langere tijd, met de dieren die we nu hebben. Daar zijn we ook niet enorm van, veel weg of veel vakanties, dus dat scheelt een boel. Een dagje weg moet zeker wel mogelijk blijven, maar daar zijn natuurlijk wel mogelijkheden voor. Net als vakanties, oppas is natuurlijk wel te regelen, en anders kunnen we gewoon niet gaan.
Verder heb ik een kat met diabetes gehad, dus ik weet wat het is als je dagplanning ineens om je dier draait. Wél is dat niet wat ik niet perse weer voor zou tekenen bij voorbaat natuurlijk. Maar je hebt altijd risico's bij dieren. Er kan altijd wat misgaan.
Normale verzorging van uitlaten enzo is natuurlijk iets waar je wel voor tekent

. Ik denk echter dat we niet op zoek zijn naar een dier dat 5 uur per dag moet rennen (dus geen husky... helaas).

Verder het formaat; ik bedoelde met name geen keffertjes, zeg maar. Geen chihuahua's en dat formaat. Een Finse Lap is qua formaat al groot genoeg, groter mag ook (maar hoeft niet perse een beer te zijn).

Qua stofzuigen; dat is iets wat we voor lief moeten nemen denk ik. Met een beetje haar ontkom je daar niet aan. Ik sta daar verder neutraal in.

Baasgericht: ik denk dat ik daarmee trainbaarheid bedoel. Ze hoeven niet eenkennig te zijn of alleen maar te willen pleasen. Maar ze mogen wel een beetje luisteren. Al vind ik wat zelfstandigheid echt niet erg.
Knuffelen ofzo zie ik mezelf nu ook niet echt veel doen met dieren, ik vind het vooral mooi om ze 'dier' te zien zijn. Dus het hoeft geen enorme knuffelkont te zijn.

Jachtinstinct; ik denk dat ik dat eigenlijk niet zoek. Zeker met de kippen lijkt me dat niet handig, hazen zitten hier ook. Ik wil dan niet dat mijn hond bananen in zijn oren heeft

. Hij mag ze best interessant vinden, maar ik wil niet dat hij erachter aan gaat.

Behendigheid: is meer een gedachte, geen echte eis ofzo. Dus als dat er niet is, ook prima.

Wat we de hond kunnen bieden, werd gevraagd. Naast dat we buitenaf wonen en wat ruimte hebben om ons huis, kan je hier ook gewoon leuk wandelen, of even in de auto naar het natuurgebied in de buurt. We zijn verder veel thuis en hebben geen kinderen.

Mijn regio is Uden (Noord-Brabant), dat werd ergens gevraagd.

Ik begrijp dat een aantal van deze dingen afwijken en/of tegenspreken wat ik zei qua rassen (Malamute, Finse Lap), maar dat is prima dat we daar achter komen, toch? Daar is het topic voor.

Wat ik denk wat we ongeveer zoeken:
- Beetje formaat hond
- Rustige hond
- Gewone hoeveelheid beweging nodig
- Trainbaar, maar beetje zelfstandig is prima
- Niet te vocaal
- Gezelligheidsdier, maar hoeft geen knuffelkont te zijn
- Enigszins waaks mag zeker
- Niet of weinig jachtinstinct
- Gezond ras
- Vachtverzorging nodig is prima, maar het moet niet dagelijks drie uur kammen zijn, zeg maar
- Mooi uiterlijk (lang haar) is een pre! Net als uitstraling (statig, aanwezig)
- Een tijdje alleen kunnen zijn / zichzelf kunnen vermaken is een pre

Ik snap dat dit een lijstje is wat best veeleisend klinkt, niet alles is even belangrijk. Compromissen moeten sluiten is logisch.

@Lisitano: wat mooi hoe je dat beschrijft van je Malamute. Lijkt me heel bijzonder zo'n spiegel te hebben. Wie weet, als ik later groot ben

dan komt er misschien wel een gelegenheid waar zo'n mooi dier beter past.

**Geplaatst**: 12-04-23 23:27

Re: Een hond, hoe begin je?

Geplaatst: 12-04-23 23:27

En gewoon een keeshond?! Bijv de middenslag, grote of wolfsgrijze. Voldoet aan alles, alleen misschien wat te vocaal.

**Geplaatst**: 13-04-23 07:08

Re: Een hond, hoe begin je?

Geplaatst: 13-04-23 07:08

Daar kom ik ook op uit als ik het lijstje lees Ladyson. Trainbaar, gezellig, toch wat eigenwijs, lang haar met poolhond look als je de juiste kleurslag kiest...

**Geplaatst**: 13-04-23 07:16

Re: Een hond, hoe begin je?

Geplaatst: 13-04-23 07:16

Ik dacht het ook. Of de IJslandse hond.

Maar zowel de Kees als de IJslandse hond staan bekend om hun gekef maargoed de Finse lap kan dus ook aardig blaffen.

**Geplaatst**: 13-04-23 07:30

Geplaatst: 13-04-23 07:30

De Finse lap kan dat inderdaad minstens zo goed

Blaffen uit enthousiasme, blaffen uit frustratie/geen geduld hebben, blaffen om “alarm te slaan” (lees: bij alles en iedereen die langs de voortuin of langs de poort loopt) :')

blaffen in het spel en gewoon om met je “te praten”

Het zijn echt heel leuke honden verder, maar onderschat het vocale niet. Duitse herders zouden ook best vocaal zijn, maar vergeleken met onze herder is dit wel echt next level :')

**Geplaatst**: 13-04-23 08:16

Geplaatst: 13-04-23 08:16

Een familielid zocht ook een hond.
Die had nagenoeg het zelfde lijstje.

Die wilde ook geen geblaf en vooral een makkelijke hond :')

Ik heb haar toen aangeraden goed in te lezen over de rassen waar ze naar keek want die paste eigenlijk juist niet in hun plaatje.

Een mooie omgeving om te wandelen is leuk. Maar het wandelen moet je wel willen doen. Dat moet eigenlijk met elke hond maar er zijn honden die kunnen ook wel eens een dagje met minder kms doen.

Die familie lid wilde ook een poolhond. Die is uiteindelijk helemaal omgedraaid en hebben nu een mini Doodle en zijn daar helemaal happy mee

echt een gigantische turn wel.

**Geplaatst**: 13-04-23 08:25

Re: Een hond, hoe begin je?

Geplaatst: 13-04-23 08:25

De Eurasiër zou ik ook eens naar kijken. Lief voor de familie en Intelligent, trainbaar maar wel eigenzinnig. Socialisatie is wel zeer belangrijk. Ik heb een leuke sociale teef in de opvang lopen. Heeft de beste recall van allemaal haha!

**Geplaatst**: 13-04-23 09:41

Geplaatst: 13-04-23 09:41

Als je van poolhonden houdt, kun je ook eens naar de Samojeed kijken. Ze zijn wel wat euh, vocaal. Maar een stuk trainbaarder dan poolhondencollega’s. Ik ken er ook eentje die boerderijhond is en dat gaat heel goed. Wel veel borstelen, want veel vacht waar alles in blijft plakken.

**Geplaatst**: 13-04-23 09:50

Geplaatst: 13-04-23 09:50

Wij hebben altijd herders gehad en sinds jaren fan van de witte herder.. Dit jaar voor het eerst een pup aangeschaft..

We werken beide fulltime, maar zijn wel fanatiek met de hond bezig.. Puppycursus is afgerond, nu bezig met basiscursus 1 en wanneer deze allemaal zijn afgerond, gaan we speuren.. Ook wandelen doen we veel..

Maar met een fulltime baan, moet je wel zorgen dat je hond ofwel goed alleen kan zijn, ofwel een goede opvang heeft.. De onze is inmiddels bijna een half jaar en gaat naar de dagopvang.. Daar is hij de hele dag zoet met andere honden en ik heb mijn handen vrij voor werk, voor ons ideaal..

Dus het kan allemaal wel.. Maar je moet 't wel allemaal passend krijgen..

**Geplaatst**: 13-04-23 09:54

Geplaatst: 13-04-23 09:54

Als ik je lijstje zo zie en dat je een beginnende hondeneigenaar bent, zou ik "gewoon" voor een labrador, golden retriever of zoiets gaan. Misschien saai maar het is niet voor niets dat dat populaire, lieve gezinshonden zijn. Mogelijk gaan ze als ze jong zijn iets sneller achter de kippen aan dan een veedrijver (als australian shepherd o.i.d.) maar dat zou wel trainbaar moeten zijn. En dan heb je wel een wat makkelijkere, vergevingsgezinde hond dan hele exotische rassen.

**Geplaatst**: 13-04-23 10:03

Geplaatst: 13-04-23 10:03

Century schreef:
Nogmaals bedankt voor alle inzichten en ook de kritische noten, en de tips om met honden en eigenaren e.d. in contact te komen.

Ik zal wat verduidelijking/antwoorden geven op wat dingen die langs zijn gekomen.

We hebben de pool-/keeshonden met name op het oog omdat we ze heel erg mooi vinden. Dus ja, uiterlijk speelt daar een grote rol in. Ik ben daar gewoon eerlijk in . Maar, dat betekent niet dat we dan maar daarvoor gaan en alles verder negeren. Anders was dit topic er ook niet Het karakter/doel van de hond is uiteindelijk belangrijker. Maar het zit wel in ons achterhoofd, zeg maar.
Ik droomde altijd al van een husky, en ik vond het al heel moeilijk deze ter zijde te moeten schuiven omdat het karakter echt niet gaat passen. Maar als het nodig is, dan moeten we gewoon andere keuzes maken

Over spontaan weg kunnen. Dat kan nu ook niet, althans niet voor langere tijd, met de dieren die we nu hebben. Daar zijn we ook niet enorm van, veel weg of veel vakanties, dus dat scheelt een boel. Een dagje weg moet zeker wel mogelijk blijven, maar daar zijn natuurlijk wel mogelijkheden voor. Net als vakanties, oppas is natuurlijk wel te regelen, en anders kunnen we gewoon niet gaan.
Verder heb ik een kat met diabetes gehad, dus ik weet wat het is als je dagplanning ineens om je dier draait. Wél is dat niet wat ik niet perse weer voor zou tekenen bij voorbaat natuurlijk. Maar je hebt altijd risico's bij dieren. Er kan altijd wat misgaan.
Normale verzorging van uitlaten enzo is natuurlijk iets waar je wel voor tekent . Ik denk echter dat we niet op zoek zijn naar een dier dat 5 uur per dag moet rennen (dus geen husky... helaas).

Verder het formaat; ik bedoelde met name geen keffertjes, zeg maar. Geen chihuahua's en dat formaat. Een Finse Lap is qua formaat al groot genoeg, groter mag ook (maar hoeft niet perse een beer te zijn).

Qua stofzuigen; dat is iets wat we voor lief moeten nemen denk ik. Met een beetje haar ontkom je daar niet aan. Ik sta daar verder neutraal in.

Baasgericht: ik denk dat ik daarmee trainbaarheid bedoel. Ze hoeven niet eenkennig te zijn of alleen maar te willen pleasen. Maar ze mogen wel een beetje luisteren. Al vind ik wat zelfstandigheid echt niet erg.
Knuffelen ofzo zie ik mezelf nu ook niet echt veel doen met dieren, ik vind het vooral mooi om ze 'dier' te zien zijn. Dus het hoeft geen enorme knuffelkont te zijn.

Jachtinstinct; ik denk dat ik dat eigenlijk niet zoek. Zeker met de kippen lijkt me dat niet handig, hazen zitten hier ook. Ik wil dan niet dat mijn hond bananen in zijn oren heeft . Hij mag ze best interessant vinden, maar ik wil niet dat hij erachter aan gaat.

Behendigheid: is meer een gedachte, geen echte eis ofzo. Dus als dat er niet is, ook prima.

Wat we de hond kunnen bieden, werd gevraagd. Naast dat we buitenaf wonen en wat ruimte hebben om ons huis, kan je hier ook gewoon leuk wandelen, of even in de auto naar het natuurgebied in de buurt. We zijn verder veel thuis en hebben geen kinderen.

Mijn regio is Uden (Noord-Brabant), dat werd ergens gevraagd.

Ik begrijp dat een aantal van deze dingen afwijken en/of tegenspreken wat ik zei qua rassen (Malamute, Finse Lap), maar dat is prima dat we daar achter komen, toch? Daar is het topic voor.

Wat ik denk wat we ongeveer zoeken:
- Beetje formaat hond
- Rustige hond
- Gewone hoeveelheid beweging nodig
- Trainbaar, maar beetje zelfstandig is prima
- Niet te vocaal
- Gezelligheidsdier, maar hoeft geen knuffelkont te zijn
- Enigszins waaks mag zeker
- Niet of weinig jachtinstinct
- Gezond ras
- Vachtverzorging nodig is prima, maar het moet niet dagelijks drie uur kammen zijn, zeg maar
- Mooi uiterlijk (lang haar) is een pre! Net als uitstraling (statig, aanwezig)
- Een tijdje alleen kunnen zijn / zichzelf kunnen vermaken is een pre

Ik snap dat dit een lijstje is wat best veeleisend klinkt, niet alles is even belangrijk. Compromissen moeten sluiten is logisch.

@Lisitano: wat mooi hoe je dat beschrijft van je Malamute. Lijkt me heel bijzonder zo'n spiegel te hebben. Wie weet, als ik later groot ben dan komt er misschien wel een gelegenheid waar zo'n mooi dier beter past.

Wat goed dat je er wel zo mee bezig bent en actief advies vraagt, en het niet naast je neerlegt. $_/-\o_$

Mss een beetje vergezocht, maar onbekend ras wat mss wel de moeite waard is om naar te kijken: berghond van de maremmen? Over smaak valt niet te twisten, maar ik vind het een iets mooiere, pluizigere en rustigere versie van een golden retriever :))

. Wij hadden er 1 op onze werk en die was écht top. Had je geen omkijken naar maar wel heel vriendelijk en gezellig. https://www.houdenvanhonden.nl/hondenra ... -maremmen/

Een (Oud)Duitse herder vind ik ook best bij je lijstje passen. Maar ik weet niet wat je mooi vind, natuurlijk en ik ben bevooroordeeld

.

**Geplaatst**: 13-04-23 10:16

Geplaatst: 13-04-23 10:16

Berghond van de Maremmen is prachtig maar qua oorsprong totaal anders dan een Golden Retriever, ook andere rasgroep. Je hebt daar wel een waak-en verdedigings hond te pakken, die doorgaans minder trainbaar zijn. Ik heb het twee keer meegemaakt in mijn omgeving dat zulke honden ook hun taak te serieus kunnen oppakken in een gezin, dit betrof Sint Bernards. Hierdoor ontstonden gevaarlijke situaties en 1 ervan moest afgemaakt worden.

Weet je; als een Poolhond je droomhond is, kun je er ook gewoon voor gaan! Maar bouw dan je verwachtingen daar om heen en ga bijvoorbeeld bike joring of zoiets ermee doen. Een tevreden hond is een makkelijke hond!

Maar ik blijf erbij, verdiep je in de oorsprong van het ras,en verloochen die niet, genen verdwijnen niet door training. Hoe vaak zie je het niet bij de Stafford achtigen. Mensen die zeggen die van mij doet dat niet of dat ligt aan de opvoeding zijn hartstikke dom bezig. Onderken de oorspronkelijke taak van je ras en houd er rekening mee dat dit op enig moment boven kan komen. En, geef je hond een taak, dat voorkomt ook veel problemen.

Laatst bijgewerkt door Anna79 op 13-04-23 10:24, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 13-04-23 10:19

Geplaatst: 13-04-23 10:19

DiantaM schreef:
Op zich voldoet een Finse lappenhond daar prima aan hoor. Super rustige honden in huis. Hoeven niet mega veel uitdaging. Grote knuffeldieren. Jachtinstinct verschilt per hond. Ze zijn alleen buiten met loslopen redelijk zelfstandig. En ze kunnen nog weleens veel blaffen.

In welk opzicht vindt jij een hond van hooguit 50cm schofthoogte en 20 kg een hond van formaat?

Daarbij ben ik van mening dat ze wel veel beweging nodig hebben.
Iedere hond die genoeg beweging krijgt en de uitdaging die bij hem past is in principe een rustige hond in huis..

Aha ts ik lees dat je met formaat niet persé groot bedoeld. Helder!

Laatst bijgewerkt door Nikass op 13-04-23 10:30, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 13-04-23 10:27

Geplaatst: 13-04-23 10:27

Lisitano schreef:
Als je van poolhonden houdt, kun je ook eens naar de Samojeed kijken. Ze zijn wel wat euh, vocaal. Maar een stuk trainbaarder dan poolhondencollega’s. Ik ken er ook eentje die boerderijhond is en dat gaat heel goed. Wel veel borstelen, want veel vacht waar alles in blijft plakken.

Ja dat noemde ik ook. Bij deze honden zou ik echter wel altijd voor twee honden gaan

**Geplaatst**: 13-04-23 10:45

Geplaatst: 13-04-23 10:45

Heb je al eens naar de kooiker gekeken? Ook een wetterhoun vind ik wel in je lijstje passen. Of een staby. Korthaar collie .
Maar inderdaad goed research doen naar ziektes in een ras.

Inderdaad naar een grote hondenshow gaan en daar goed rond kijken.

**Geplaatst**: 13-04-23 11:10

Re: Een hond, hoe begin je?

Geplaatst: 13-04-23 11:10

Mijn 2 Tamaskans zouden prima bij je lijstje passen. Tenminste nu ze volwassenen zijn.
Een Tamaskan met een flinke scheut herder zou dus prima kunnen passen(en heb je ook het wolf/poolhond uiterlijk als je geluk hebt) zolang je maar bereidt bent er tijd en werk in te stoppen.

**Geplaatst**: 13-04-23 11:21

Geplaatst: 13-04-23 11:21

IngeK schreef:
Als ik je lijstje zo zie en dat je een beginnende hondeneigenaar bent, zou ik "gewoon" voor een labrador, golden retriever of zoiets gaan. Misschien saai maar het is niet voor niets dat dat populaire, lieve gezinshonden zijn. Mogelijk gaan ze als ze jong zijn iets sneller achter de kippen aan dan een veedrijver (als australian shepherd o.i.d.) maar dat zou wel trainbaar moeten zijn. En dan heb je wel een wat makkelijkere, vergevingsgezinde hond dan hele exotische rassen.

Maar waarom? Zo makkelijk zijn retrievers niet vind ik. Ze vreten alles op, vinden iedereen een feestje, ook als iemand er totaal niet op zit te wachten, zijn lomp, nogal een plaat voor de kop. Algemeen gesproken.
En als het niet jouw type hond is, moet je dat gewoon niet doen. Als het goed is zit je er minimaal 12 jaar mee. Dat is lang als je eigenlijk een ander type hond leuk vindt en wil hebben.

Ik denk dat je prima een hond kan nemen die niet direct bij je lange eisenlijst past. Gewoon, omdat je tot over je oren verliefd bent. Kan het tegenvallen? Ja. Maar dan wilde je het in elk geval wel. Je moet er wel wat moeite voor doen en houd er rekening mee dat je af en toe je haren uit je hoofd wil trekken van frustratie. Dat herkent elke hondeneigenaar wel denk ik. Ook als je je langgewenste type hond hebt.
Mijn hond is geen beginnershond. Maar ik kende hem al vanaf pup en anders zou hij op marktplaats eindigen door een eigenaar die het geen reet interesseerde waar hij terecht kwam. Dus hij moest bij mij wonen.
Mijn droom van balletje gooien op het strand en samen de zonsondergang kijken viel mooi in duigen. Hij is nu bijna bejaard en hij is nog steeds niet zo braaf als mijn 1-jarige kelpie :')

Maar die hond had ik nodig, hij heeft me zoveel geleerd, ik moest wel.
Ik bedoel met mijn verhaal niet dat ik het iemand aanraad. Het is niet voor niets dat ik nu voor een Kelpie(mix) ben gegaan. Maar mijn advies is wel: ga voor wat je echt wil. Kijk naar de behoeften van die hond en ga na of je daar tijd en zin voor vrij wil maken.

Ik haatte hardlopen. Ik wilde steppen met mijn hond, leek me leuk. Mijn hond haatte steppen maar hij vond obstacle runs fantastisch en hij wilde zo graag harder en sneller. Dus ik ben gaan hardlopen en ik vond het geweldig samen. We liepen 24 km hard door de Veluwe, hebben gekanoed, zijn wandeltochten gaan maken en gaan kamperen. Hele avonden dwalen door nieuwe straten omdat hij zo graag alle hoeken uit wilde snuffelen. ‘s Ochtends de zon op zien komen in de duinen omdat ik de rest van de dag minder tijd had om te lopen. We hebben zelfs een obstakelparcours door grotten afgelegd waarbij we samen op steile ladders moesten klimmen. Echt een avontuurlijke hond en ik was altijd een watje. Met hem heb ik echt alles wel geprobeerd. Nu is hij ouder en heeft artrose en gaat hij in slowmo los mee op snuffelrondes. Soms naait hij er nog steeds tussenuit omdat hij daar zin in heeft. Dan zie ik die oren draaien en weet ik al dat ik hem weer moet halen. Wachten kan niet want dan neemt hij alle tijd. Het is wel zijn feestje buiten ja?

Met mijn kelpie is dat heel anders. Die wil de hele tijd weten wat ik van plan ben. Misschien heb ik wel een leuke taak voor hem. Voor de bocht moet hij checken of ik wel echt achter hem aan kom en o wee als ik roep, want stel dat ik zonder hem vertrek. Dus die staat heel snel weer naast me. Avontuur zonder baas bestaat niet in zijn ogen. Heel relaxed, zeker als je ook een menspeuter mee hebt lopen die allerlei plannen bedenkt.
Maar dat zelfstandige van mijn Malamute-kruising is ook fijn hoor. Die heeft mij helemaal niet nodig voor vertier. Hij vindt het wel belangrijk dat ik blij met hem ben, hij komt ook soms even knuffelen. En ik mag zeker niet te lang uit zicht zijn. Maar vermaken doet hij zichzelf wel. Als ik hem roep moet hij altijd nog even wat afmaken voor hij kan komen. Hij komt altijd, maar het kan even duren :))

En TS, je onderschat het haar. Zoek voor de gein even “shedding Malamute” op op YouTube

**Geplaatst**: 13-04-23 11:38

Geplaatst: 13-04-23 11:38

Ik ben het eens met Lisitano.

De goldens en labradors worden vaak aangeraden en meestal met een stukje tekst erbij van "als je een makkelijke beginnershond zoekt dan kun je het beste daarvoor gaan! Nou zo makkelijk zijn ze niet. Vaak wordt er te makkelijk over gedacht en te weinig gedaan met die honden waardoor het lompe projectielen zijn. Ik vind er Iig geen fiets aan!

Veel beter lijkt mij om goed te kijken wat je kunt bieden en dan mag er best gekeken worden naar uiterlijk zo lang iemand maar beseft wat er bij komt kijken en dat dus ook kan bieden.

Ook een labrador moet opgevoed en kwa tijd gaat er niets minder in zitten. Wat veel mensen wel blijken te denken dus.

Ook wordt de kooiker genoemd. Die zie ik niet in het plaatje van ts. En zijn nerveuze zenuwelijers meestal. En erg erg vocaal.

Ik denk dat als je voor een ras gaat waar je goed op hebt ingelezen en bereid bent te kijken naar de hond en daar ook samen in te groeien je ook aanpassingen kunt maken. Zoals hoe Manuma ook omschrijft je gaat vanzelf dingen ondernemen met de hond die je misschien vooraf nooit zou doen. Maar als je de tijd en de zin daar al niet in hebt is het misschien beter om niet aan een hond van wat voor ras dan ook te gaan.

Ik denk dat ts heel goed bezig is door in te lezen en ze staat ook open voor opmerkingen en kritiek.
Van mij uit is dat eigenlijk meer puur om te kijken wat ze zelf te bieden hebben en nog eens te laten kijken naar waar ze aan willen beginnen. Maar door de reacties van ts denk ik wel dat er ruimte is voor een hond en dat eigenlijk ook echt veel wel zou kunnen. Zelfs de Malamute (maar dan moet daar wel het besef zijn en ook de tijd en de wil om dat goed aan te pakken van het begin) willen ze toch echt liever ongecompliceerd dan valt er ook wel gelijk heel veel af. Dus ik denk dat ze wat punten van hun wensenlijstje moeten schrappen.

En ook moet bedenken dat een ras wat als ongecompliceerd bestempeld wordt of juist niet als blaffer dan kun je er net eentje treffen die niet zo makkelijk is. En dat kan ook andersom

**Geplaatst**: 13-04-23 11:55

Geplaatst: 13-04-23 11:55

Lisitano schreef:
IngeK schreef:
Als ik je lijstje zo zie en dat je een beginnende hondeneigenaar bent, zou ik "gewoon" voor een labrador, golden retriever of zoiets gaan. Misschien saai maar het is niet voor niets dat dat populaire, lieve gezinshonden zijn. Mogelijk gaan ze als ze jong zijn iets sneller achter de kippen aan dan een veedrijver (als australian shepherd o.i.d.) maar dat zou wel trainbaar moeten zijn. En dan heb je wel een wat makkelijkere, vergevingsgezinde hond dan hele exotische rassen.

Maar waarom? Zo makkelijk zijn retrievers niet vind ik. Ze vreten alles op, vinden iedereen een feestje, ook als iemand er totaal niet op zit te wachten, zijn lomp, nogal een plaat voor de kop. Algemeen gesproken.
En als het niet jouw type hond is, moet je dat gewoon niet doen. Als het goed is zit je er minimaal 12 jaar mee. Dat is lang als je eigenlijk een ander type hond leuk vindt en wil hebben.

Ik denk dat je prima een hond kan nemen die niet direct bij je lange eisenlijst past. Gewoon, omdat je tot over je oren verliefd bent. Kan het tegenvallen? Ja. Maar dan wilde je het in elk geval wel. Je moet er wel wat moeite voor doen en houd er rekening mee dat je af en toe je haren uit je hoofd wil trekken van frustratie. Dat herkent elke hondeneigenaar wel denk ik. Ook als je je langgewenste type hond hebt.
Mijn hond is geen beginnershond. Maar ik kende hem al vanaf pup en anders zou hij op marktplaats eindigen door een eigenaar die het geen reet interesseerde waar hij terecht kwam. Dus hij moest bij mij wonen.
Mijn droom van balletje gooien op het strand en samen de zonsondergang kijken viel mooi in duigen. Hij is nu bijna bejaard en hij is nog steeds niet zo braaf als mijn 1-jarige kelpie Maar die hond had ik nodig, hij heeft me zoveel geleerd, ik moest wel.
Ik bedoel met mijn verhaal niet dat ik het iemand aanraad. Het is niet voor niets dat ik nu voor een Kelpie(mix) ben gegaan. Maar mijn advies is wel: ga voor wat je echt wil. Kijk naar de behoeften van die hond en ga na of je daar tijd en zin voor vrij wil maken.

Ik haatte hardlopen. Ik wilde steppen met mijn hond, leek me leuk. Mijn hond haatte steppen maar hij vond obstacle runs fantastisch en hij wilde zo graag harder en sneller. Dus ik ben gaan hardlopen en ik vond het geweldig samen. We liepen 24 km hard door de Veluwe, hebben gekanoed, zijn wandeltochten gaan maken en gaan kamperen. Hele avonden dwalen door nieuwe straten omdat hij zo graag alle hoeken uit wilde snuffelen. ‘s Ochtends de zon op zien komen in de duinen omdat ik de rest van de dag minder tijd had om te lopen. We hebben zelfs een obstakelparcours door grotten afgelegd waarbij we samen op steile ladders moesten klimmen. Echt een avontuurlijke hond en ik was altijd een watje. Met hem heb ik echt alles wel geprobeerd. Nu is hij ouder en heeft artrose en gaat hij in slowmo los mee op snuffelrondes. Soms naait hij er nog steeds tussenuit omdat hij daar zin in heeft. Dan zie ik die oren draaien en weet ik al dat ik hem weer moet halen. Wachten kan niet want dan neemt hij alle tijd. Het is wel zijn feestje buiten ja?

Met mijn kelpie is dat heel anders. Die wil de hele tijd weten wat ik van plan ben. Misschien heb ik wel een leuke taak voor hem. Voor de bocht moet hij checken of ik wel echt achter hem aan kom en o wee als ik roep, want stel dat ik zonder hem vertrek. Dus die staat heel snel weer naast me. Avontuur zonder baas bestaat niet in zijn ogen. Heel relaxed, zeker als je ook een menspeuter mee hebt lopen die allerlei plannen bedenkt.
Maar dat zelfstandige van mijn Malamute-kruising is ook fijn hoor. Die heeft mij helemaal niet nodig voor vertier. Hij vindt het wel belangrijk dat ik blij met hem ben, hij komt ook soms even knuffelen. En ik mag zeker niet te lang uit zicht zijn. Maar vermaken doet hij zichzelf wel. Als ik hem roep moet hij altijd nog even wat afmaken voor hij kan komen. Hij komt altijd, maar het kan even duren

En TS, je onderschat het haar. Zoek voor de gein even “shedding Malamute” op op YouTube

Ja maar dan heeft het er ook wel weer mee te maken hoeveel consessies je daadwerkelijk wil doen. Een hond is nooit 100% wat je verwacht en die consessies zullen er altijd wel zijn. Maar als je verwachtingen en de realiteit heel ver uiteenlopen, en je moet grote consessies maken die je niet bereid bent te doen. Dan heb je een probleemhond en -situatie in de maak.

Ik heb mad respect dat jij die omschakeling hebt kunnen maken van steppen naar hardlopen (dat meen ik!), en dat getuigt van heel veel liefde voor je hond. Helaas is de realiteit dat de meeste mensen dat niet doen (en soms simpelweg niet kunnen, door een baan, kids, gezondheid, whatever), of de consessies verkeerd inschatten. Met een neurotische hond (bv. omdat die niet genoeg wordt uitgedaagd) tot gevolg, probleemgedrag, wanhopige baasjes etc.

Ik ben bevooroordeeld, want ik heb mijn hele leven alleen de probleemgevallen gezien, want ik was altijd op de dagopvang/hondenschool.

Ik ben het wat dat betreft echt helemaal met Anna79 eens. Het hoeft geen 100% match te zijn, want blinde liefde is heel wat waard, en maakt ook wel dat je over dingetjes heen kunt stappen. Maar het moet ook geen 0% match zijn ... Dan wordt de kloof tussen wat jij wil, en je hond wil te groot. En dat kan "verliefdheid" niet oplossen.

Ik vind Golden Retrievers en Labradors overigens ook niet per se makkelijke honden hoor. Ik weet ook zeker dat ik daarin bevooroordeeld ben, omdat het cliché nu eenmaal waar is dat honden die bekend staan als "makkelijk" slechter opgevoed worden. Maar vooral bij Goldens echt ontzettend veel problemen gezien. Ik vind ze wat dat betreft niet "simpeler" (wél anders) dan bv. een Duitse Herder om maar wat te noemen, en ze hebben echt gewoon een vergelijkbare opvoeding nodig.

**Geplaatst**: 13-04-23 12:12

Geplaatst: 13-04-23 12:12

Ik ben het helemaal met je eens hoor, Menino. Daarom hamer ik er zo op, pas je aan je hond aan. Ik denk dat het dan altijd wel goed komt, tenzij het je omgeving dusdanig aantast dat je er geen plezier meer in hebt natuurlijk. Ik zou mensagressie bijvoorbeeld echt een no-go vinden. Dan gaat het gewoon niet werken.

Tijd is er, je moet het alleen maken. En als je ook paarden hebt is het wel zo handig als je hond dan bijvoorbeeld mee kan. Paarden kosten natuurlijk ook veel tijd.
Ik vind trouwens ook dat je niet 5 uur per dag hoeft te lopen met een werkhond. Ik word er altijd wat opstandig van als ik dat soort uitspraken hoor

Maar je moet natuurlijk wel zorgen voor een goede uitlaatklep. Ik doe dat trouwens niet elke dag, we doen minimaal 1 dag in de week aan bankhangen en dan duurt de langste ronde een half uurtje. En de andere keren worden ze een hele dag meegesleept naar de markt, stad, strand, ijssalon en opa en oma. Daar kan geen 24 km hardlopen tegenop, ze zijn dan bek-af :))

Maar goed, mijn honden zijn een paar dagen per week echt goed moe. Dat houdt ze tevreden en meegaand. Ik merk het echt als ze door omstandigheden minder op pad zijn geweest. Ik train behendigheid, canicross en canitrail en ze lopen elke dag los.

We kunnen heel goede adviezen gaan geven qua raskeuze maar de allergrootste en belangrijkste vraag is denk ik vooral of je er ook tijd in wil blijven stoppen als het tegenvalt.
Bij welk ras dan ook gaat er wat tegenvallen. Daar kun je op trainen, of je kunt het laten en ermee leven, of je moet op heel creatieve wijze oplossingen gaan zoeken die zorgen dat het leefbaar wordt. Niet alles is eruit te trainen namelijk. Dat kan frustreren. Met veel dingen kun je je aanpassen: vuilnisbak achter een kast als ze jatten, een hek ingraven als ze uit de tuin ontsnappen, ronde deurknoppen nemen als ze deuren kunnen openen, stroomdraad spannen als ze je kippen pesten.
Maar als jij ontspannen wil wandelen en jouw hond wil elke andere hond een kopje kleiner maken of hij trekt elk bezoek bij de kuit onderuit, sja. Ik ken mensen die hun hond in de auto doen als ze bezoek ontvangen omdat het bezoek anders niet mag bewegen. Ik zou dat toch wel een dingetje vinden. Maar ook hier weer: als je gek genoeg bent op die hond, dan neem je dat voor lief. Er valt altijd wel aan te passen natuurlijk, maar houd er bij raseigenschappen dan wel vooraf rekening mee.
En zelfs als het helemaal niet bij het ras past, kan het voorkomen natuurlijk. Ik ken husky’s die tussen de kippen liggen, waakhonden die niet waken en veedrijvers die liever in het gras rollen dan naar schapen kijken. Een hond is uiteindelijk toch een individu maar het is wel fijn dat je bij rashonden meestal wel ongeveer weet wat je kan verwachten.

**Geplaatst**: 13-04-23 12:56

Geplaatst: 13-04-23 12:56

Ik heb geen ervaring met de rassen waar je voorkeur naar uit gaat, wel met golden retrievers.

Wij hebben er 4 in de familie, twee broers uit hetzelfde nest.
Die van ons is super lief, een beetje waaks maar totaal geen knuffel beest. Wil lekker in zijn eentje in de tuin liggen en soms worden we opgehaald om te spelen maar trekt lekker zijn eigen plan. Was ook wat moeilijker te trainen want hij is niet echt mensgericht.
Zijn broertje daarentegen is totaal het tegenovergestelde. Als je ook maar 1 minuut niet met hem bezig bent begint hij al te piepen voor aandacht. Wil ook alleen maar bij je zijn is jaloers als je een andere hond aandacht geeft.

Wat ik hiermee probeer te zeggen is dat ook binnen een ras enorme verschillen kunnen zitten. Ja in grote lijnen is er natuurlijk op bepaalde eigenschappen gefokt binnen een ras, maar in hoeverre dit tot uiting komt verschilt per hond.

En nog even over labradors, hele leuke honden maar de 8 honden die hier in de buurt lopen zijn stuk voor stuk ongeleide projectielen. Ze zitten boordevol energie, springen bijna allemaal tegen je op en trekken aan de lijn. Zijn schatten van beesten hoor, maar oh zo lomp. Maar dat is mijn ervaring.

**Geplaatst**: 13-04-23 12:56

Geplaatst: 13-04-23 12:56

100% mee eens Lisitano.

**Geplaatst**: 13-04-23 13:03

Geplaatst: 13-04-23 13:03

Hennos schreef:
Welke regio woon je?
Misschien dat je bij bokkers die in de buurt wonen langs kan gaan om verschillende rassen te ontmoeten/wandelen.
Soms heb je de beste match met een ras die je spontaan ontmoet, of weet je dat een bepaald ras niet bij je past op die manier.
Wel echt goed dat je er zo mee bezig bent.

Als je wilt ben je welkom. Hier zit iemand bij mij aan huis met een hondenschool.
Zelf heb ik 3 honden, een hele lieve rottweiler, een shih tzu/Yorkje en een jackrussel/boerenfoxs.
Ik zag dat je uit Uden komt. Ik ook bijna, tegenover vliegveld Volkel.

**Geplaatst**: 13-04-23 13:10

Geplaatst: 13-04-23 13:10

Lisitano schreef:
IngeK schreef:
Als ik je lijstje zo zie en dat je een beginnende hondeneigenaar bent, zou ik "gewoon" voor een labrador, golden retriever of zoiets gaan. Misschien saai maar het is niet voor niets dat dat populaire, lieve gezinshonden zijn. Mogelijk gaan ze als ze jong zijn iets sneller achter de kippen aan dan een veedrijver (als australian shepherd o.i.d.) maar dat zou wel trainbaar moeten zijn. En dan heb je wel een wat makkelijkere, vergevingsgezinde hond dan hele exotische rassen.

Maar waarom? Zo makkelijk zijn retrievers niet vind ik. Ze vreten alles op, vinden iedereen een feestje, ook als iemand er totaal niet op zit te wachten, zijn lomp, nogal een plaat voor de kop. Algemeen gesproken.
En als het niet jouw type hond is, moet je dat gewoon niet doen. Als het goed is zit je er minimaal 12 jaar mee. Dat is lang als je eigenlijk een ander type hond leuk vindt en wil hebben.

Ik denk dat je prima een hond kan nemen die niet direct bij je lange eisenlijst past. Gewoon, omdat je tot over je oren verliefd bent. Kan het tegenvallen? Ja. Maar dan wilde je het in elk geval wel. Je moet er wel wat moeite voor doen en houd er rekening mee dat je af en toe je haren uit je hoofd wil trekken van frustratie. Dat herkent elke hondeneigenaar wel denk ik. Ook als je je langgewenste type hond hebt.
Mijn hond is geen beginnershond. Maar ik kende hem al vanaf pup en anders zou hij op marktplaats eindigen door een eigenaar die het geen reet interesseerde waar hij terecht kwam. Dus hij moest bij mij wonen.
Mijn droom van balletje gooien op het strand en samen de zonsondergang kijken viel mooi in duigen. Hij is nu bijna bejaard en hij is nog steeds niet zo braaf als mijn 1-jarige kelpie Maar die hond had ik nodig, hij heeft me zoveel geleerd, ik moest wel.
Ik bedoel met mijn verhaal niet dat ik het iemand aanraad. Het is niet voor niets dat ik nu voor een Kelpie(mix) ben gegaan. Maar mijn advies is wel: ga voor wat je echt wil. Kijk naar de behoeften van die hond en ga na of je daar tijd en zin voor vrij wil maken.

Ik haatte hardlopen. Ik wilde steppen met mijn hond, leek me leuk. Mijn hond haatte steppen maar hij vond obstacle runs fantastisch en hij wilde zo graag harder en sneller. Dus ik ben gaan hardlopen en ik vond het geweldig samen. We liepen 24 km hard door de Veluwe, hebben gekanoed, zijn wandeltochten gaan maken en gaan kamperen. Hele avonden dwalen door nieuwe straten omdat hij zo graag alle hoeken uit wilde snuffelen. ‘s Ochtends de zon op zien komen in de duinen omdat ik de rest van de dag minder tijd had om te lopen. We hebben zelfs een obstakelparcours door grotten afgelegd waarbij we samen op steile ladders moesten klimmen. Echt een avontuurlijke hond en ik was altijd een watje. Met hem heb ik echt alles wel geprobeerd. Nu is hij ouder en heeft artrose en gaat hij in slowmo los mee op snuffelrondes. Soms naait hij er nog steeds tussenuit omdat hij daar zin in heeft. Dan zie ik die oren draaien en weet ik al dat ik hem weer moet halen. Wachten kan niet want dan neemt hij alle tijd. Het is wel zijn feestje buiten ja?

Met mijn kelpie is dat heel anders. Die wil de hele tijd weten wat ik van plan ben. Misschien heb ik wel een leuke taak voor hem. Voor de bocht moet hij checken of ik wel echt achter hem aan kom en o wee als ik roep, want stel dat ik zonder hem vertrek. Dus die staat heel snel weer naast me. Avontuur zonder baas bestaat niet in zijn ogen. Heel relaxed, zeker als je ook een menspeuter mee hebt lopen die allerlei plannen bedenkt.
Maar dat zelfstandige van mijn Malamute-kruising is ook fijn hoor. Die heeft mij helemaal niet nodig voor vertier. Hij vindt het wel belangrijk dat ik blij met hem ben, hij komt ook soms even knuffelen. En ik mag zeker niet te lang uit zicht zijn. Maar vermaken doet hij zichzelf wel. Als ik hem roep moet hij altijd nog even wat afmaken voor hij kan komen. Hij komt altijd, maar het kan even duren

En TS, je onderschat het haar. Zoek voor de gein even “shedding Malamute” op op YouTube

Echt heerlijk om te lezen $_/-\o_$
Zou jij geen boek willen schrijven over je avonturen met je Malamute? Ik koop het direct

Waar is hij een kruising mee?
Heeft hij zijn avonturen wel los kunnen lopen of veel te veel jachtinstinct?
Ik heb overigens het idee dat husky's vaak makkelijker zijn, maar misschien komt dat omdat ik veel meer husky's ken dan Malamute's

Ik ken veel husky's die prima los kunnen.

Mijn vriendin haar husky was wel een echte einzelganger. Hij liep zijn eigen route door het bos en kwam af en toe even bij ons kijken. Als hij nog geen zin had om naar huis te gaan duurde de wandeling een uurtje (wachten) langer dan gepland _O-

(en dat waren zonder wachten al wandelingen van 3 uur)
Zo nu en dan liep hij na verloop van tijd zelf naar huis. Dat was dan wel even slikken, twee drukke straten over, maar gelukkig kwam hij altijd heelhuids thuis.
Maar tegelijkertijd was hij makkelijk. Hij had nooit ruzie, liep als intacte reu naast loopse teefjes zonder opdringerig te doen, je hoorde hem nooit. Maar het is wel zo dat hij erg veel beweging kreeg.

Heel jammer hoe er met labradors wordt omgegaan. Niet alleen zien ze er niet meer uit zoals vroeger, en zijn ze imo "doorgefokt", maar ze worden ook als die makkelijke gezinshond aangeschaft, terwijl het toch echt werkhonden zijn.
Blokje om door het park, de baas speurt al naar andere honden waar zijn idd ongeleide projectiel (want meestal niet opgevoed) zijn energie op kwijt kan.
En mijn honden zitten daar inderdaad ook niet op te wachten.
Maar als mensen een labrador wat serieuzer zouden nemen, jachttraining mee gaan doen bijvoorbeeld, en veeeeel meer beweging, dan kunnen het denk ik hele fijne honden zijn. Vroeger tenminste wel.
Daarbij zit er imo wel een verschil in kleur. De blonde vind ik over het algemeen net als de Golden Retriever snel oud worden, de bruine vind ik vaak agressief (vooral de reuen)