
Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
DideH schreef:Oh man, kan iemand mij vanuit ervaring vertellen hoelang dat verscheurende gevoel nog aanhoud?
De afgelopen maanden gemerkt dat hij echt mijn steun en toeverlaat was op de momenten dat ik door een diep dal ging. Net weer hyperventilerend op de badkamervloer blijkt dat dal nu toch wel heel eenzaam te zijn
Afgelopen weken voorzichtig wat op websites van asiels zitten kijken, maar ik zie nergens die blik die Milo in zijn ogen had![]()
Berichtje van een verdrietige bokkerWat kunnen we toch van beestjes houden
MonaLieske schreef:Wat rot dat je je zo voelt. Ik kan me goed voorstellen dat je hem op de moeilijke momenten nog meer mist dan anders.
Suliko verwoordt het mooi. Misschien kun je een afspraak maken bij een asiel in de buurt om te kijken of er een kat is waar je - op een andere manier - een klik mee hebt? Van een foto is het toch altijd lastig inschatten. Ik begreep uit je verhaal over Milo dat je eigenlijk ook voor een andere kat ging kijken, maar met hem een spontane klik had. Helaas is er geen garantie dat je zo'n directe klik meteen weer vindt - veel katten zijn nou eenmaal een beetje terughoudend in het begin - maar in het echt is in het echt wel makkelijker inschatten of het een potentiële match is.
En als je nog niet toe bent aan het maken van een permanente keuze maar wel graag een kat om je heen wil, zou je ook eens kunnen kijken naar pleegzorg of jezelf aanbieden als oppasser.
DideH schreef:Ik heb gisteravond een beetje websites van asiels af zitten struinen en uiteindelijk toch een kat gezien waarvan de blik mij ving, dat moment waar ik op zat te wachten. Ik heb ze gisteravond een berichtje gestuurd of ze nog beschikbaar is. Nu even wachten!