betadine schreef:Ik denk dat een osteo niets meer kan doen voor je hond en zou deze ook niet blootstellen aan een eventuele beet.
Je zei zelf in je beginpost dat je hond lomer is en weinig of geen levensvreugde laat zien. Nu kan er eigenlijk geen hond of mens nog iets mee. Volgens mij heeft je hond pijn en zorgt dit voor de gedragsveranderingen. Ik zou daar echt niet meer aan verder sleutelen tenzij je echt naar een hondenkliniek alles wilt uitsluiten. Stel dat het een tumor is dan kun je er nog niets meer aan doen.
Zoals ik uit je berichten opmaak heeft ze echt een heel fijn baasje aan je gehad en heb je je al deze jaren met je gezin al heel veel aangepast aan haar. Ik vind dat je op dit moment niet in het belang van je dier of je gezin denkt. Iedereen leeft rond haar en maakt kans om gegrepen te worden. Dat is toch niet meer te doen. Hoe ver wil je nog gaan, hoe moet ze nog duidelijker aangeven dat het genoeg is geweest ? Moet ze eerst je kind of je andere hond beschadigen eer je je erbij kan neerleggen ?
Ik klink misschien cru, maar ik vind eerlijk gezegd dat je jezelf en je gezin te veel in gevaar brengt door hiermee door te gaan.
Ik vind jou helemaal niet cru hoor. Ik heb er hetzelfde idee over. Wij hebben ons altijd aan haar aangepast. Moest ze er niet meer zijn, zou dit voor mijn zoon een opluchting zijn want hij kan dan ongestoord van huis naar de tuin zonder gegrom en kans op uithalen.
Maar dat neemt niet weg dat het een vreselijke beslissing is. We zien haar graag. Als ik dan twijfel berichten krijg dan begin ik ook te twijfelen.