Bokt.nl

**Geplaatst**: 13-08-20 17:33

Geplaatst: 13-08-20 17:33

Bedankt nog voor de lieve en begrijpende reacties :knuffel:

**Geplaatst**: 19-08-20 09:54

Re: Ik voel me verloren na verlies hond.

Geplaatst: 19-08-20 09:54

Even een kleine update nog voor wie wil, intussen ben ik alweer een paar dagen thuis en gaat het op zich wel ok. Het verloren voelen is nog niet helemaal ok, maar dat is niet alleen door het verlies van [***], maar ook het grotere geheel. Het werk zit me niet helemaal lekker, maar ik weet niet goed wat ermee te doen. Probeer gewoon te werken en het verder van mij af te zetten, maar dat ligt er maar net aan hoe de werkdag verloopt of dit lukt of niet. En als je dan eens je thuis bent geen afleiding hebt is het wel moeilijker. Maar ook dat zal wel wennen zeker, ik probeer er niet teveel over te denken maar dat is niet zo mijn sterkte punt

**Geplaatst**: 19-08-20 10:01

Re: Ik voel me verloren na verlies hond.

Geplaatst: 19-08-20 10:01

Ik heb jaren geleden heel plotseling mijn paard moeten laten inslapen. Het verdriet en de leegte die jij beschrijft herken ik uit die tijd. Het heeft echt wel een jaar of langer geduurd voor de echt scherpe randjes eraf waren. Het is echt heel normaal om je zo te voelen.

Mij hielp het om aan mijn verdriet toe te geven. Het heeft jaren geduurd voor ik weer toe was aan een eigen paard. Neem je tijd. Het is gewoon super rot.

Overigens; ik had ook niet altijd zin om erover te praten met vrienden of relatief onbekenden. Ik zei dat dan ook gewoon. Als mensen vroegen hoe het ermee ging dan zei ik iets van 'ik vind het nog moeilijk maar wil er nu liever niet over praten'. Dat werd altijd geaccepteerd!

**Geplaatst**: 19-08-20 10:24

Re: Ik voel me verloren na verlies hond.

Geplaatst: 19-08-20 10:24

Ik heb geen advies voor je, maar ik wil je wel heel veel sterkte wensen met dit verlies :knuffel:

Ooit, ooit zal je met een glimlach en zonder tranen aan hem terugdenken (hoewel die tranen altijd heel onverwachts weer de kop op steken, maar zelfs dat wordt op een bepaald moment een soort van 'fijn').

**Geplaatst**: 19-08-20 11:01

Geplaatst: 19-08-20 11:01

Ik ken je gevoel.

Nadat mijn Duitse Herder Jesda een auto ongeluk heeft gehad, opende ik dit topic.
[BB] Duitse Herder Jesda is aangereden..
Hier kan je alles volgen, wat we hebben mee gemaakt. Zowel goed nieuws als slecht nieuws.
Toch is ze door mijn zorgen 10 jaar geworden en 23 oktober 2019 moest ik haar laten gaan.
Ik voelde precies wat jij voelt. Ze was mijn 1e eigen hond en we hebben zo veel dingen gedaan. Zij was er altijd voor mij en tijdens en na het ongeluk was ik er voor haar.

Haar inslapen vond ik ook erg zwaar. Ik dacht ook dat ik niks meer kon als zij er niet meer was. Ik heb 2 dagen heel veel gehuild en heel veel leuke herinneringen opgehaald.
Elke dag denk ik aan haar en bij het zien van haar grote foto op mijn slaapkamer dan lach ik altijd naar haar en dan weet ik weer dat ik de goeie keus heb gemaakt.

Verdriet slijt. En dat is echt waar

**Geplaatst**: 19-08-20 12:10

Re: Ik voel me verloren na verlies hond.

Geplaatst: 19-08-20 12:10

Ook ik ken het gevoel. Onze eerste eigen hond toen hij ingeslapen werd heb ik een jaar met mijn ziel onder mijn arm gelopen, nergens zin in. Huishouden vond ik ook niks an daar ik niet zag waar ik was gebleven. En daarbij had ik nog afleiding van onze kinderen van toen 6 jaar en 3 jaar oud. Maar dat helpt allemaal echt niet omdat je echt gewoon rouwt en dat moet je een plaats geven en dat heeft tijd nodig.
Dat onze 2e hond kwam was ik heel blij mee , gewoon het feit weer een hond in huis, een blaf een grom een zucht een snurk dat maakt dat je huis leeft.
Nu hebben we met onze derde hond dus niet zo lang meer gewacht na het overlijden van de 2e. Ik ging dat echt niet trekken, werd gek van verdriet.

Heel veel sterkte de komende tijd en denk aan jezelf. Laat de tranen gaan...

**Geplaatst**: 19-08-20 12:47

Re: Ik voel me verloren na verlies hond.

Geplaatst: 19-08-20 12:47

**Geplaatst**: 21-08-20 09:21

Geplaatst: 21-08-20 09:21

Ir111 schreef:
Ik heb jaren geleden heel plotseling mijn paard moeten laten inslapen. Het verdriet en de leegte die jij beschrijft herken ik uit die tijd. Het heeft echt wel een jaar of langer geduurd voor de echt scherpe randjes eraf waren. Het is echt heel normaal om je zo te voelen.

Mij hielp het om aan mijn verdriet toe te geven. Het heeft jaren geduurd voor ik weer toe was aan een eigen paard. Neem je tijd. Het is gewoon super rot.

Overigens; ik had ook niet altijd zin om erover te praten met vrienden of relatief onbekenden. Ik zei dat dan ook gewoon. Als mensen vroegen hoe het ermee ging dan zei ik iets van 'ik vind het nog moeilijk maar wil er nu liever niet over praten'. Dat werd altijd geaccepteerd!

Heel herkenbaar dit! Heb ik ook gedaan, tijd nemen en verdriet accepteren.

En je mag je ook best verdrietig en rot voelen, je hoeft geen schijn op te houden voor de rest van de wereld. Word je verdriet niet minder van.

**Geplaatst**: 21-08-20 09:53

Re: Ik voel me verloren na verlies hond.

Geplaatst: 21-08-20 09:53

Bedankt allemaal weer voor de lieve woorden

Merk wel dat zowat iedereen wel weer (al dan niet meteen) opnieuw een hond heeft, ergens wil ik dit ook graag, om inderdaad weer wat leven in huis te hebben. En omdat ik dan weer een 'sukkeltje' een kans kan geven, in plaats van in het asiel te zitten wachten. Maar tegelijk zie ik het ook helemaal niet zitten, omdat je dan weer je hele leven moet plannen rond de hond (wat ik overigens met alle liefde doe, maar het is wel een dingetje) en je weet niet wat je in huis haalt om het zo te zeggen. Als het een lief dier is zonder speciale dingen en zonder problemen, die overal mee naartoe kan is dat helemaal prima, maar je weet het niet op voorhand. En een deel is opvoeding & tijd, maar een deel heb je ook niet in de hand .. en voor dat laatste heb ik schrik. [***] had best een behoorlijke medische lijst, en naar het einde toe ook medicatielijst, dat heeft echt een behoorlijke impact op alles. Wil ik eigenlijk echt niet meer opnieuw

**Geplaatst**: 21-08-20 10:01

Re: Ik voel me verloren na verlies hond.

Geplaatst: 21-08-20 10:01

Wie weet komt er vanzelf weer iets op je pad. En misschien is het iets om een oppas hondje te nemen? Ik roep maar wat hoor maar dan zit je niet vast aan het medische gedeelte en ben je emotioneel iets minder gehecht aan de hond.

**Geplaatst**: 21-08-20 10:25

Geplaatst: 21-08-20 10:25

aangezien dat je recent nog een burn out hebt gehad en het niet helemaal lekker lijkt te gaan op het werk, zou ik mij daar een beetje op focussen. ik denk dat je ook wat teveel op je bordje hebt gekregen waardoor je teveel stress hebt om goed te kunnen rouwen.
misschien een ideetje om een soort welness weekend te doen met een vriendin of je moeder of even helemaal alleen, geef je lijf en hoofd even wat rust.
en misschien eens job coaching gaan volgen even duidelijk maken wat je mist/vervelend vindt in je werk, aangezien je nu eigenlijk toch niet thuis moet zijn om voor iets te zorgen, kun je deze "vrije" tijd goed gebruiken om voor jezelf te zorgen.
een hond kan een goede therapie zijn voor vele maar het is ook gevaarlijk omdat deze natuurlijk kunnen wegvallen en dan voel je je al snel heel alleen/verloren.

veel sterkte gewenst nog :knuffel:

**Geplaatst**: 21-08-20 11:16

Re: Ik voel me verloren na verlies hond.

Geplaatst: 21-08-20 11:16

Een oppashondje lijkt me niks, klinkt misschien raar maar als er iets in huis rondhuppelt dan wil ik graag dat het van mij is en het gewoon altijd hier is.

Qua burn-out en werk ed begrijp ik wat je wil zeggen, en daar ben ik ook mee bezig (therapie ed), maar ik ben een dieren-mens en zeg maar puur op mezelf relaxen vind ik helemaal niks aan. Liever met een lange wandeling in het bos dan ergens in een wellness

Maar daarnaast is het werk gewoon het werk, ik heb ook niet echt een burn-out gehad maar het zit wel in hetzelfde straatje. De ene dag gaat het werk rotslecht en denk ik 'wat zit ik hier nog te doen' en andere dagen is het weer prima. Het ligt gewoon aan het werk op zich, en ik ben niet de enige die er last van heeft, alleen zien de diensthoofden het (nog?) niet in. Misschien verandert er ooit nog wat ... waarschijnlijk niet

Naast dat alles heeft het werk wel bepaalde voordelen waardoor ik het niet zomaar aan de kant wil zetten, want wie weet wat je in de plaats krijgt.. Maar dat is een beetje offtopic, denk niet dat het wel of niet hebben van een hond mij daar wel of niet in gaat helpen zeg maar.

**Geplaatst**: 21-08-20 11:23

Re: Ik voel me verloren na verlies hond.

Geplaatst: 21-08-20 11:23

En evt als foster? Zijn veel honden die evt tussendoor aan moeten sterken of gewoon een tijdelijke huis nodig hebben voor ze geadopteerd kunnen worden. Dan is die wel dag en nacht bij jou maar als je er voor kiest dat het niet het moment is wordt z’n hondje gewoon geadopteerd maar mss wordt je er juist wel verliefd op? Of via kngf zoeken ze soms gezinnen die de teefjes onder willen brengen die gaan enkel en alleen een keer terug om een nestje te krijgen maar komen dan wel bij je terug.

**Geplaatst**: 21-08-20 11:27

Re: Ik voel me verloren na verlies hond.

Geplaatst: 21-08-20 11:27

Ik weet dat het dierenasiel hier wel met pleeggezinnen werkt, maar weet niet juist hoe. Ik denk ook niet dat een constructie waarbij de hond op regelmatige basis tussen 2 plaatsen moet wisselen (immers als ik moet werken gaat die naar mijn moeder) ideaal is in zo'n geval. Dus weet niet of zoiets mogelijk gaat zijn. Dat andere wat je zegt ken ik niet, maar lijkt mij ook niet zo ideaal .. wat als er iets mis loopt met het nestje? Of daarna? Dan zit ik ermee?

Laten we zeggen dat ik de laatste jaren iets meer bij de dierenarts geweest ben dan mij lief is, denk dat daar nog mijn grootste schrik zit als er een nieuwe hond zou komen. En je weet het niet op voorhand, dat maakt het zo moeilijk.

**Geplaatst**: 21-08-20 12:03

Geplaatst: 21-08-20 12:03

Ik zie dat je gedachten richting een asieldier gaat? Zou het iets zijn om vrijwilligerswerk te gaan doen in een asiel? Ik heb het gedaan toen ik mijn eerste paard dat ik 20 jaar heb gehad plotseling verloor. Het heeft mij toen heel erg geholpen.

**Geplaatst**: 21-08-20 13:28

Geplaatst: 21-08-20 13:28

Heb ik heel wat jaren geleden een tijdje gedaan. Maar naast dat het voor mij fysiek moeilijk werk was (heb reuma en hokken schrobben is dan wat moeilijker) vond ik het ook ontzettend moeilijk om die dieren daar te zien en ze daar te moeten laten. Zou ze allemaal mee naar huis willen nemen :')

Dus om die redenen daar weer mee gestopt.

**Geplaatst**: 21-08-20 13:37

Re: Ik voel me verloren na verlies hond.

Geplaatst: 21-08-20 13:37

Sterkte [***], wat verdrietig. Ik kan me je verdriet heel goed voorstellen. Mijn hondje is in 2016 na een ongeluk ingeslapen op 13 jarige leeftijd. Ik woonde toen ruim 6 jaar op mezelf, samen met mijn hondje. Hij ging altijd overal mee naartoe, als ik werkte zat hij bij de oppas omdat hij niet alleen thuis kon zijn. Na zijn dood heb ik heel heel erg getwijfeld over een ander hondje nemen. Ben ook bij een hond gaan kijken, maar heb dat uiteindelijk niet gedaan om verschillende redenen.

Voorlopig komt er hier geen andere hond. Ik zou het wel willen, maar met een 40 urige werkweek is het niet heel realistisch.
Ik zou als ik jou was vooral de tijd nemen om je verdriet te verwerken. Dat heeft bij mij best een tijd geduurd, ik had zo'n bijzondere band met mijn hondje en dat maakte het verlies alleen maar groter. Omdat zijn dood zo plotseling was heb ik ook niet "echt" afscheid kunnen nemen en dat helpt niet mee met het verwerken ervan.

Neem je tijd, ga alleen weer voor een andere hond als het echt goed voelt. Sterkte!

**Geplaatst**: 21-08-20 16:34

Re: Ik voel me verloren na verlies hond.

Geplaatst: 21-08-20 16:34

Als je een teefje van de kngf of hulp hond onderbrengt heb je geen kosten hun nemen alle kosten voor zich toen was het zo dat zelfs het voer werd vergoed. De teef mag maximaal 2 nestjes krijgen en in die tijd gaat ze terug om de pups bij een van de werknemers te krijgen en krijg je haar terug als de pups gespeend worden. Ik weet dat veel mensen de constructie om een pup een huis aan te bieden om er na een jaar afscheid van te moeten nemen erg moeilijk vinden en het idee om een teefje te nemen dan weer wel prettig vinden.

**Geplaatst**: 21-08-20 21:30

Re: Ik voel me verloren na verlies hond.

Geplaatst: 21-08-20 21:30

Toch niet iedereen die opnieuw een hond heeft dan, bedankt voor je ervaring

Woon je intussen nog steeds alleen? Zonder dieren? De tijd zal het uitwijzen hoe het hier gaat zijn.

**Geplaatst**: 21-08-20 21:42

Re: Ik voel me verloren na verlies hond.

Geplaatst: 21-08-20 21:42

Ooo ts lastig hé als je maatje er niet meer is. Heel herkenbaar, paar jaar terug hebben wij onze hond na 17jr moeten laten inslapen. Was me kleine meissie en wat heb ik er last van gehad. Tranen met tuiten heb ik gehuild. Ik zei ook nooit meer dat verlies...ik trek het niet. Een boer waar ik stond zei ooit huisdieren hebben is leuk maar je overleefd ze altijd. Toch heeft die zin mij geholpen. Door het beter te plaatsen en te denken en die tijd...die tijd heb ik der een mooi leven gegeven! Maarja het gemis...het maatje dat bleef. En nu...nu heb ik er 3 $_/-\o_$ en ik weet ooit zal ik ook van hun afscheid moeten nemen en weet ik weer...ik heb ze dan een mooi leven gegeven.

Sterkte...het moet slijten en een plekje krijgen!

**Geplaatst**: 02-09-20 06:05

Geplaatst: 02-09-20 06:05

Ach wat onwijs erg voor je. Wat een hel hè.
In 2003 kwam Bo bij mij wonen. Te schattig pupje. Hij werd mijn schaduw. We waren 24/7 samen en aangezien ik t bedrijf aan huis had was dat prima te doen. Toen mijn ex en ik uit elkaar gingen kwam ik in een huis te wonen waar geen huisdieren mochten en bleef Bo bij mijn ex. Gelukkig kon ik m regelmatig halen voor wandelingen en als mijn ex weg ging zat ik daar in huis. Twee jaar terug kon Bo weer bij mij wonen. Wederom ging hij overal mee heen. Begin dit jaar begon hij toch wel echt oud te worden. 17 inmiddels dus zo gek was dat niet. Op een vrijdag begon hij te wankelen op z’n pootjes. Zaterdag viel hij al eens om. Op zondags wilde hij zijn mand niet meer uit en voor een hond die 17 jaar lang alle kanten op gestuiterd heeft is het dan duidelijk. Op maandag is hij ingeslapen. Het voelt nog steeds of ik een stukje kwijt ben. De eerste weken voelde t steeds of ik wat vergat. We zijn een half jaar verder en voor mij geen nieuwe hond voorlopig. Bo was zo uniek en geweldig dat kan geen 1 overtreffen

**Geplaatst**: 02-09-20 11:02

Geplaatst: 02-09-20 11:02

Voor jullie beiden nog, jullie dieren hebben wel een mooie leeftijd gehaald, al maakt dat het gemis natuurlijk niet minder.

Hier gaat het wel ok, denk nog elke dag aan hem en zit soms wel eens met de vraag 'waarom moest dit nu zo en konden we echt niks anders meer', maar ik weet diep vanbinnen ook dat het de enige manier was om hem niet meer te laten lijden. Begin wel te wennen aan de leegte zeg maar. Een andere hond speelt wel door mijn hoofd en de ene dag zou ik er zo voor willen gaan en de andere dag weer helemaal niet. Zoals gezegd: hetzelfde zal het nooit zijn. Dus voorlopig nog maar even zo, en we zien het wel in de toekomst.

**Geplaatst**: 02-09-20 11:19

Re: Ik voel me verloren na verlies hond.

Geplaatst: 02-09-20 11:19

Bij mij fungeert mijn paard als vervanger voor mijn hond nu.Maar mijn vriendin is ook haar hond kwijt en zij heeft geen andere dieren. daardoor is ze helemaal gestresst en doet niets anders meer dan asiels bellen en overal zoeken naar een geschikte hond. Ik help haar omdat ze geen internet heeft. Maar ze is echt van de wap en kan niet zonder hond en ik lijd met haar mee.Als je altijd een hond hebt gehad dan kun je niet meer zonder zo'n trouw vriendje.

**Geplaatst**: 02-09-20 11:32

Re: Ik voel me verloren na verlies hond.

Geplaatst: 02-09-20 11:32

Dat is waar, ik heb inderdaad ook nog de paarden (2 stuks, eigenlijk 3 maar die laatste is niet van mij

) dus ik heb mijn afleiding en bezigheid wel. Ik heb ook al gezegd als de paarden er niet meer zouden zijn, en ik beslis dat er geen paard meer komt, dan komt er zeker weer een hond, uit het asiel, want dat wil ik wel weer doen. Gewoon alleen zitten en enkel maar werken en verder niks om handen hebben is het ook niet, een viervoeter heb ik wel nodig in mijn leven.

**Geplaatst**: 02-09-20 11:34

Geplaatst: 02-09-20 11:34

Het is heel verdrietig om een dier te verliezen. Dikke knuffel.