Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
DemDeempel schreef:Ik raad een golden retriever aan, wij hebben nu sinds twee maanden een pup in huis en ik kan mij geen liever en rustiger dier voorstellen. Hij heeft echt twee kanten en past zich aan ons aan, als ik aan het studeren ben kan hij uren aan mijn voeten liggen slapen. Maar gaan we het bos in met zijn broertje dan stuitert hij aan één stuk door en stroomt hij over van de energie.
Een labrador is hier al vaker genoemd maar die zou ik dan weer niet aanraden. Alle labradors die ik hier op de puppy school zien staan super hoog in hun energie en kunnen niet eens normaal stilzitten. Ik hoor de eigenaars ook altijd zeggen hoe druk ze in huis zijn en dat ze hun honden constant in de gaten moeten houden omdat ze zich anders zelf gaan vermaken...
Binnen een nest heb je natuurlijk al verschillen, wij hebben de meest rustige uit het nest gekozen en dat merken we ook echt. Mijn schoonouders hebben zijn broertje en die wil zodra zijn ogen open gaan vermaakt worden om 5 uur in de ochtend haha.
SophieO schreef:Dat de meeste werklijn labs rustiger zijn, komt omdat ze bijna altijd bij mensen zitten die er ook daadwerkelijk iets mee doen. Die zijn opgevoed, thuis relaxt, met werken komt alle energie eruit. De gewone lab hoef je niet op te voeden denken de meeste mensenDus dan zijn het van die irritante lompe gevallen.
Pocca_Locca schreef:Een mixje is het gezondst. Daar kan geen enkel ras aan tippen vind ik. In principe is elk ras min of meer inteelt. ( mijn mening) En als je -zoals jij- ruime ervaring hebt met het opvoeden en houden van honden, kun je veel kanten op.
Apple schreef:En een windhond? Er zijn veel windhondenrassen en het voordeel is dat als je ze een of twee keer per dag even laat rennen dat ze dan de rest van de tijd uitgeteld op de bank liggen slapen![]()
Eigenlijk hele makkelijke honden.
Pocca_Locca schreef:Een mixje is het gezondst. Daar kan geen enkel ras aan tippen vind ik. In principe is elk ras min of meer inteelt. ( mijn mening) En als je -zoals jij- ruime ervaring hebt met het opvoeden en houden van honden, kun je veel kanten op.
Pocca_Locca schreef:Hoe je het ook wendt of keert, rassen ontstaan in eerste instantie door dieren met dezelfde eigenschappen te kruisen, en dus “ te vissen in dezelfde genenpool “. De kans dat de nakomelingen gebreken vertonen is dan natuurlijk groter dan wanneer je twee totaal niet-verwante honden met elkaar kruist. Het hele principe van geslachtelijke voortplanting is daarop gebaseerd.( Om gezonde “ concurrentie” tussen de beide genen pakketten van de ouders te hebben. ) maar ik snap dat dit een beetje off topic is.
SparklingApp schreef:Ik heb een middenslag poedel en die is zo ontzettend gek op kinderen!
Toen ik zelf jong was hadden mijn ouders een windhond, lieve hond hoor, maar wij wilden met de hond spelen en met ballen gooien en die hond had daar echt helemaal niks mee.
Als ik nu naar mijn neefje kijk, die is 5 en zo gek met mijn poedel! Hij speelt met haar in de tuin en ze rennen door de kamer, ze hebben samen de grootste lol en zit hij op de bank dan nestelt ze zich heerlijk tegen hem aan, ze hebben zelf ook een hond, is een lief dier, maar die apporteert en speelt niet zo, dus daar heeft hij ook duidelijk minder mee.
Zelf had ik als kind ook heel graag zo'n hond als mijn poedel gehad!
En inderdaad, je bent wat tijd kwijt aan de vacht verzorging, maar aan de andere kant heb je geen haren in huis en ook geen problemen met allergische visite.
Skippy01 schreef:@emilyslaluna dan hebben de ouders van jouw vriend denk ik geluk. Mijn ouders hebben een labradoodle (kleine middenmaat) en die is in huis heel rustig, maar buiten wel écht een stuiterbal hoor! En zo zijn de meesten wel - we hebben er vrij veel in de kennissenkring en zitten een paar fokkers op niet al te grote afstand van labradoodles en goldendoodles. Bijna allemaal super lief, maar veel zijn ook best wel angstig. En ze lopen kleine kinderen zó omver![]()
Het grote nadeel vind ik dat ze ook niet 'volwassen' lijken te worden. De meeste honden zijn de eerste 2/3 jaar heel druk, maar na de puberteit wordt dat minder. Doodles stuiteren met 8 jaar nog net zo hard is mijn ervaring.
Esplendido schreef:Bij kruisingen wordt het allemaal niet bijgehouden en wordt een zieke hond gewoon gezien als pech. Wanneer een rashond ziek wordt, is het ineens geen pech maar zou het komen doordat rassen ongezond zijn.
De verantwoordelijke fokkers die letten echt wel op en testen alles wat zin heeft en mogelijk is voor hun ras en letten ook op het inteeltpercentage. Ze kijken daarvoor veel verder dan alleen de generaties die op een stamboom staan.
Het is echt allemaal niet zo zwart wit als het gaat om de vraag wat beter zou zijn.