Bokt.nl

**Geplaatst**: 11-01-19 14:17

Re: Geen klik met hond? Dilemma..

Geplaatst: 11-01-19 14:17

Behalve dat er 1 iemand nog meetelt en dat is de dochter. Je moet je heel goed realiseren wat voor effect het herplaatsen van de hond op haar heeft.

**Geplaatst**: 11-01-19 14:26

Re: Geen klik met hond? Dilemma..

Geplaatst: 11-01-19 14:26

Ik heb niet alles doorgelezen, maar ik lees wel dat je zo 8 - 10 km met haar loopt/fietst op een dag.. Dat is ook wel heel erg veel, de hond krijgt hierdoor alleen maar meer energie en het gaat steeds langer duren voor ze die dan weer kwijt is. Ik zou het fietsen laten voor wat het is, en even gaan kijken voor een andere hondenschool en vooral aan de dingen werken waar je tegen aan loopt.. Leuk als je hond allemaal kunstjes kan enzo, maar daar heb je tijdens het wandelen niets aan..

Denk er goed over na voor je de hond weg doet. Want dit soort dingen ga je bij anderen honden ook krijgen aangezien het voor een groot deel met jezelf te maken heeft

**Geplaatst**: 11-01-19 14:29

Geplaatst: 11-01-19 14:29

Amandavd schreef:
Behalve dat er 1 iemand nog meetelt en dat is de dochter. Je moet je heel goed realiseren wat voor effect het herplaatsen van de hond op haar heeft.

Klopt precies. Dat is ook mijn grote dilemma. Ik vind dus ook dat een hond bij het gezin hoort en wil mijn kinderen meegeven dat je een hond neemt voor het leven. En nou dit.. :')

Daarbij werkt haar gezondheid niet altijd mee en heeft ze veel steun aan de honden. Dan kan je het toch niet over je hart verkrijgen haar maatje weg te doen..

Daarbij, ze gaat mij dat kwalijk nemen. Ik kan haar niet goed uitleggen waarom ik vind dat de hond een beter baasje verdient. Bijna als een verliefde puber, liefde maakt blind

**Geplaatst**: 11-01-19 14:34

Re: Geen klik met hond? Dilemma..

Geplaatst: 11-01-19 14:34

Heb je nog contact met de fokker?
Eenkleurige Cockers (ook zwarte en leverkleurige) zijn qua karakter niet de makkelijkste.

**Geplaatst**: 11-01-19 14:34

Geplaatst: 11-01-19 14:34

Majabeestje schreef:
Amandavd schreef:
Behalve dat er 1 iemand nog meetelt en dat is de dochter. Je moet je heel goed realiseren wat voor effect het herplaatsen van de hond op haar heeft.

Klopt precies. Dat is ook mijn grote dilemma. Ik vind dus ook dat een hond bij het gezin hoort en wil mijn kinderen meegeven dat je een hond neemt voor het leven. En nou dit..
Daarbij werkt haar gezondheid niet altijd mee en heeft ze veel steun aan de honden. Dan kan je het toch niet over je hart verkrijgen haar maatje weg te doen..
Daarbij, ze gaat mij dat kwalijk nemen. Ik kan haar niet goed uitleggen waarom ik vind dat de hond een beter baasje verdient. Bijna als een verliefde puber, liefde maakt blind

Ik zou het heel erg vinden als mijn ouders mijn lievelingsdier zouden wegdoen.Tenzij het echt overmacht zou zijn. Maar hier is misschien wel een oplossing voor te vinden zodat het beter gaat?Anders zit je straks met een getraumatiseerd kind wat nog erger is dan een lastige hond.

**Geplaatst**: 11-01-19 18:59

Geplaatst: 11-01-19 18:59

imka schreef:
Hoihoi,
allereerst enorm bedankt voor jullie reacties en heb echt enorm veel aan de tips die gegeven worden.. ga ik ook zeker mee aan de slag. Vanmorgen kwam ik bij haar en ze is dan zo lief en blij en ik ben ook echt heel gek met haar verder, dus weg doen word het niet.. zou ik niet over mijn hart kunnen verkrijgen..

Als ik met haar wandel ga ik altijd op plekken waar ze gewoon los kan en meestal een ronde van 8-10 km dus dan kan ze lekker haar energie kwijt. Laatste 2 weken ziek dus minder met haar wezen wandelen dus ja.. dan krijgt ze steeds meer haar 'momenten' van teveel energie..

Wat iemand van jullie ook zei, dat naast de fiets dan gewoon geen optie is voor haar, ik heb helaas geen rijbewijs/auto in bezit, dus ik ben afhankelijk van de fiets. Heb ook een mandje waar ze in kan, maar dat vind ze vreselijk dus gebruik ik echt als het moet.

Ik denk dat het grootste probleem bij mezelf zit. Als je slechter in je vel zit kan je ook minder hebben en juist doordat ze zo enorm gevoelig is, reageert ze met nerveus/druk gedrag in de periodes dat het even minder gaat. Ook heel begrijpelijk natuurlijk.

Denk dat ik ook meer los moet laten, als in, niet teveel van haar verwachten omdat het nou eenmaal niet in haar karakter zit/past om netjes en rustig te lopen. (wat ze vaak wel doet op de terugweg, als ze haar energie kwijt is. Dan loopt ze netjes en rustig naast me en heb ik gewoon contact met haar)

Een dag in de week naar een dierenpension/opvang zou in de toekomst misschien een optie zijn nog.. maar zit financieel nu wat minder dus nu geen optie. Ook wil ik graah met haar flyball gaan doen omdat ik denk dat ze dit super zou vinden, maar ook dit moet dus even wachten.

Gisteravond/nacht was even een breekpuntje bij me, vandaar mijn bericht ook.. het is niet zo dat ik iedere dag een strijd heb net haar of het niet meer zie zitten, gelukkig niet. En als ik beter in mijn vel kom te zitten (ben hier al enorm mee bezig namelijk) wil ik ook zeker weer meer gaan ondernemen met haar. Denk inderdaad dat ze nu te weinig doet of geprikkeld word..

Ik wil jullie nogmaals enorm bedanken voor jullie openheid en tips, soms wel even goed als soort van.. oke, wat kan beter en moet ik anders doen en weer oppakken. Ook degene die me een PB hebben gestuurd enorm bedankt voor jullie aanbod en tips, ik hou ze zeker in mijn achterhoofd. Ben niet snel van het opgeven en nu jullie ook gereageerd hebben lees ik ook dingen dat ik denk: jahaa, tis ook niet heel gek dat ze soms zo is.. (en dat ligt dus echt bij en aan mij met hoe en wat ik doe) Ik ga hard aan het werk ermee en zie het dan ook maar als goed voornemen voor het komende jaar.

Fijn dat ze bij je blijft, en jij nog wel de mooie momentjes ziet. Een hele energieke hond wordt soms alleen maar nog energieker van veel lichamelijke actie, misschien heeft ze er wat aan als je daarnaast ook spelletjes voor de hersenen gaat geven en dan vooral de humor er van in zien als het even niet lukt.

Zorgen dat ze veel met haar neus moet doen.

**Geplaatst**: 12-01-19 15:13

Geplaatst: 12-01-19 15:13

Majabeestje schreef:
Amandavd schreef:
Behalve dat er 1 iemand nog meetelt en dat is de dochter. Je moet je heel goed realiseren wat voor effect het herplaatsen van de hond op haar heeft.

Klopt precies. Dat is ook mijn grote dilemma. Ik vind dus ook dat een hond bij het gezin hoort en wil mijn kinderen meegeven dat je een hond neemt voor het leven. En nou dit..
Daarbij werkt haar gezondheid niet altijd mee en heeft ze veel steun aan de honden. Dan kan je het toch niet over je hart verkrijgen haar maatje weg te doen..
Daarbij, ze gaat mij dat kwalijk nemen. Ik kan haar niet goed uitleggen waarom ik vind dat de hond een beter baasje verdient. Bijna als een verliefde puber, liefde maakt blind

Het klinkt als een onzekere en gevoelige hond die op zoek is naar bevestiging.
Is het geen idee dat het meer de hond van jullie dochter wordt en dat ze samen naar een soort cursus gaan om hier aan te werken?
Er zijn vast oefeningen om een hond meer zelfvertrouwen te geven en om te zorgen dat je dochter er gewoon veilig mee kan lopen.

**Geplaatst**: 12-01-19 17:20

Geplaatst: 12-01-19 17:20

Wij hebben nu een pup van 17 weken oud. Ik heb een angststoornis en daardoor ervaar ik altijd stress en angst. Het ging tot zo'n 3 weken terug heel erg goed, maar dat keerde plots. Ik was extra gespannen en dat nam puppy van mij over. Het ging niet goed, ik wilde niet meer met hem wandelen want hij ging steeds stilstaan. Ik weet dat hij dat deed omdat ik bang was. Ik kreeg zo'n spanning dat ik de klik en de liefde voor hem volledig kwijt was, hoe hard ik vanbinnen ook wist dat ik wel van hem hield. Donderdag hadden we voor het eerst puppycursus en sindsdien gaat het weer heel goed! Ik heb tips opgepakt, tegen mezelf 'kop op' gezegd en besloten dat ik mijn best ging doen. Gisteren een kortere wandeling gemaakt, ik maakte te lange wandelingen. Veel laten snuffelen. En ik merkte dat ik niet gespannen was! Ik genoot, keek naar hoe zijn staartje kwispelde en gaf hem af en toe een aai en een snoepje. Ook vanochtend ging het erg goed, hij liep vanaf het begin van het uitlaten goed mee, hiervoor moest ik hem altijd een stuk oppakken. Dus, ga naar een hondenschool waar de schijnwerpers niet op presteren maar op plezier staan. Doe je best en geniet van de kleine dingen! Je kunt het!

**Geplaatst**: 12-01-19 17:26

Geplaatst: 12-01-19 17:26

Heb alleen de openingspost gelezen, dus als er dubbel dingen bij staan....

Ik zou eens gaan trainen volgens de clickermethode van dogaction, Eindhoven/Son.
Je kunt het boek van ze kopen, daar had ik al heel veel aan bij mij hond, toen ik hem door omstandigheden "ff kwijt was".

Verder voor jezelf, ik zou eens goed met ontspanning aan de gang gaan, je bewust leren ontspannen en dat 3x per dag 10 minuutjes doen.

**Geplaatst**: 12-01-19 17:41

Geplaatst: 12-01-19 17:41

LBLGypsyCobs schreef:
Majabeestje schreef:

Klopt precies. Dat is ook mijn grote dilemma. Ik vind dus ook dat een hond bij het gezin hoort en wil mijn kinderen meegeven dat je een hond neemt voor het leven. En nou dit..
Daarbij werkt haar gezondheid niet altijd mee en heeft ze veel steun aan de honden. Dan kan je het toch niet over je hart verkrijgen haar maatje weg te doen..
Daarbij, ze gaat mij dat kwalijk nemen. Ik kan haar niet goed uitleggen waarom ik vind dat de hond een beter baasje verdient. Bijna als een verliefde puber, liefde maakt blind

Het klinkt als een onzekere en gevoelige hond die op zoek is naar bevestiging.
Is het geen idee dat het meer de hond van jullie dochter wordt en dat ze samen naar een soort cursus gaan om hier aan te werken?
Er zijn vast oefeningen om een hond meer zelfvertrouwen te geven en om te zorgen dat je dochter er gewoon veilig mee kan lopen.

Ik heb 2 cursussen gedaan met de hond, daarna nog verschillende 'dingen' zoals workshop agility en denkspelletjes etc. Mijn dochter was hier ook bij betrokken. Het is met een hondentrainer besproken, zij is erg gericht op positief opvoeden/belonen en niet volgens de 'harde' manier, dit past ook totaal niet bij deze hond.
Wat zij heeft opgemerkt is dat de hond absoluut gevoelig en onzeker is. Dat betekent dat we zelf heel rustig en stabiel moeten zijn en reageren. Hij is in het nest getest en hij zou worden ingezet als therapiehond, juist omdat hij zo sensitief is. Hij voelt het bijvoorbeeld aan als je ziek bent.
Zijn kwaliteit schiet soms door. En dat is precies waar we moeite mee hebben. We hebben een druk gezin, beide een drukke baan en thuis ook hectiek. We merken nu dat onze ene hond daar prima in mee kan en de labradoodle eigenlijk meer rust en voorspelbaarheid nodig heeft dan wij hem geven. En daar voel ik me dus schuldig over. Dat mensgerichte, gevoelige word ik zo nerveus van. Volgens de trainer is dit het karakter (van veel labradoodles). Mijn dochter zou misschien wel kunnen leren om hem uit te laten etc. maar zijn karakter zal er niet door veranderen.

Ik heb zowaar vanochtend best een goed gesprek gehad met mijn dochter. Uitgelegd waarom ik denk dat de hond bij een ander baasje gelukkiger kan zijn. Ze vindt het verdrietig maar ze begrijpt het ook.
We gaan het er nog even goed over hebben thuis en over nadenken.

**Geplaatst**: 13-01-19 13:26

Re: Geen klik met hond? Dilemma..

Geplaatst: 13-01-19 13:26

Wat zegt de fokker?