Kuggur schreef:Overdramatiseren is óók een kunst. Toen ik m'n sleutelbeen verbrijzelde een aantal jaar geleden zat ik pas een halve dag later in het ziekenhuis, waar me verteld werd dat er pas na het weekend werd geopereerd.
Zulke orthopedische problemen zijn écht niet zo ernstig dat mens of dier ónmiddelijk medische hulp nodig heeft.
Kortom, stel jullie niet zo aan, de ts verschaft de hond alle medische hulp die hij nodig heeft.
Een grote wond van 8 cm en waarbij de staart deels moet worden geamputeerd vind jij overdramatische? Ze moeten eerst half dood zijn? Blij dat ik jou dier niet ben. En om jezelf nou te vergelijken met een dier.. dus omdat die er niet gelijk dood aan gaat kan het wel wachten
)
, schoonvader gaat elke dag beetje vooruit, tijd zal uitwijzen wat hij nog gaat kunnen!
Mijn vriend moest ook een keer 1,5 uur wachten voordat hij werd geholpen terwijl hij net vrij diep in zn bovenste vingerkootje had gezaagd. Die is er ook gewoon bovenop gekomen. Niet alles is direct spoed. Ik kan me voorstellen dat je niet halsoverkop vertrekt als er verder niet veel te zien valt en als je op het moment zelf wordt verhinderd om te gaan.