Bokt.nl

**Geplaatst**: 19-01-18 22:46

Geplaatst: 19-01-18 22:46

Enerzijds zou ik in de gaten houden of je hond voldoende rust krijgt, en daarmee bedoel ik niet alleen slaaptijd. Ik heb een zeer reactieve hond die snel overprikkeld is en dan gedrag kan laten zien als rijden en bijten en op een vervelende manier aanvragen. Dat betekent dat ik de hoeveelheid stress (ook positieve stress) die hij krijgt moet doseren.
Hij vindt het bijvoorbeeld geweldig als er bezoek komt. Dit is positieve stress, en is prima, maar dat betekent dat ik die dag niet nog iets heel leuks of iets heel moeilijks ga doen. Ook een lange wandeling kan positieve stress zijn als er veel te beleven is. Ook al vindt de hond de wandeling superleuk, hij heeft tijd nodig om bij te tanken.

Ik heb altijd honden gehad van "hoe meer hoe beter" qua wandelen en activiteiten, dit is bij mijn huidige hond dus heel erg anders.

Anderzijds zou ik de hond trainen op zelfbeheersing. Hier zijn hele leuke oefeningen voor, die je met clickertraining kunt doen.

**Geplaatst**: 20-01-18 09:43

Geplaatst: 20-01-18 09:43

DeMolenhoek schreef:
Nelleke, je kunt al heel veel antwoorden uit mijn voorgaande posts halen. Deze week zit ze maar 6 uur in de kennel. Had je uit bovenstaande post kunnen halen. 5 dagen in de week is een heel erg grote uitzondering. Volgende week kom je op maximum 23 uur in totaal, de week erna op 16 uur maximum in totaal, verspreid over 4 dagen.

De weide is de weide waar mijn paarden staan en ze even goed aandacht krijgt. Ze loopt niet gewoon wat nutteloos rond.

Buiten steken, ja. Buiten de vele wandelingen en bewegen die we haar al geven moet ze soms echt een minuut alleen buiten om haar behoeften te doen.

Ze slaapt bij ons op bed.

En verdorie, continu genegeerd! Denk dat ik het topic straks even laat voor wat het is. We leven voor Lilly, ze gaat overal mee naar toe en willen mensen geen honden in huis gaan we niet. Maar tuurlijk heb ik een hond om geen aandacht te geven en haar continu te negeren.

Ik heb ook de vorige antwoorden gelezen, alleen ik vraag om verduidelijking omdat het me toch niet helder was.

Je verhaal is in mijn ogen heel warrig. In de OP schrijf je dat de hond 3 tot maximaal 5 dagen 7,5u in de bench zit, maar als er een aantal mensen een opmerking over maken dat dit best lang is voor een actieve hond, dan is het ineens veel minder. Waarom zou je de hond naar buiten moeten 'steken', ofwel, in de tuin moeten laten om zijn behoefte te doen, als de hond voldoende wordt uitgelaten?

Mee naar de weide betekent voor je hond waarschijnlijk wel dat ze zich 80% van de tijd zelf moet vermaken en dat jou aandacht bij het verzorgen van de paarden ligt, klopt dat? Dat ze af en toe een aai over de bol krijgt betekent niet dat de focus op haar ligt.

Ik denk dat Nikass een heel duidelijk en goed punt maakt. Actieve honden raken soms overprikkeld en lijken daarom onvermoeibaar. Rust, ritme en regelmaat is hierbij het sleutelwoord. Uit je verhaal begrijp ik dat zowel jij als je partner onregelmatig werken. Is er een mogelijkheid om toch een bepaald ritme voor de hond te creëren?

Kun je vertellen hoe veel en lang en vaak de hond nu wordt uitgelaten? Want dat is me niet duidelijk in je verhaal? Je zegt: vele grote wandelingen, hoe groot? hoe vaak?

Voorbeeld hoe het bij onze hond gaat: ik werk onregelmatig, mijn man wel (redelijk) regelmatig.

- Ochtend tussen 7.30 en 8.30 kleine wandeling om te plassen van ong. 10/15 min.
- Middag tussen 12 en 14u grote wandeling in het bos, strand of polder waar de hond kan loslopen van ong. 1u
- Namiddag tussen 17 en 18.30 kleine wandeling om te plassen van ong. 10/15 min.
- Avond voordat we gaan slapen tussen 22 en 23.30 plasrondje van 5 minuten. (Hond geeft zelf aan niet naar buiten te willen)

Hij word 1 dag per week tussen de middag door iemand anders uitgelaten op een vaste dag. Verder is dit schema altijd hetzelfde voor de hond. Als we merken dat hij erg onrustig is dan bouwen we een rustdagje in zonder grote wandeling. De hond zit niet in een bench en is nooit langer dan 5,5u alleen. Dit komt ongeveer 1x per week voor. Verder zit hij weleens vaker kort alleen voor de boodschappen. Hij gaat naast bovenstaand schema af en toe mee naar stal, maar daar doe ik hem niet altijd een plezier mee.

In bovenstaand schema hoeven we de hond nooit in de tuin te gooien om te plassen. Een hond wil sowieso zijn eigen nest niet bevuilen dus in de tuin een behoefte doen is niet fijn voor een hond.

Dat jullie hond continu rijdt, de boel sloopt als ze niet in de bench zit en op een zeer negatieve manier aandacht vraagt door jullie te happen geeft aan dat het echt niet goed gaat met de hond. Dit zijn enorm grote signalen die je niet moet negeren. Ik heb het gevoel dat jullie vinden dat het probleem bij de hond ligt, maar ik ben bang dat je het probleem bij jezelf moet zoeken. Een hond gaat nooit 'zomaar' probleemgedrag vertonen, alleen is de ene hond er gevoeliger voor dan de andere.

**Geplaatst**: 20-01-18 10:55

Re: Extreme jaloezie en verlatingsangst hond

Geplaatst: 20-01-18 10:55

Ik schrijf geen warig verhaal. In de OP stond al dat 5 dagen een grote uitzondering zijn. Maar ik ben eerlijk. Het kan wel eens voorkomen.

‘S ochtends als mijn vriend vroeg begint gaat ze naar buiten om alleen haar behoeften te doen. Ook bij zwaar regenweer gebeurt dit. Ze heeft een bloedhekel aan regen. Dan moet je er geen grote wandeling mee maken. Daar vind ze zelf niets aan en dan zit ze uiteindelijk weer in de kennel op te drogen, want we juist willen vermijden.

Ga er maar vanuit dat het op de weide zeker 50/50 is verdeeld en het niet enkel bestaat uit een aai over de bol.

Nee, er is geen mogelijkheid om ritme te creeren. Mijn partner werkt vrij regelmatig maar ik niet. Na de zwangerschap ga ik waarschijnlijk ander werk zoeken, maar ik heb helaas geen diploma waardoor ik automatisch uitkom bij rotjobs met slechte uren. We hebben al opvang en dergelijke geprobeerd, maar ze ontsnapt.

De hond legt zeker 15 kilometer per dag af. De wandelingen varieren.

Verder blijf ik erbij dat je veel dingen sterk uitvergroot. Continu rijden? Nooit gezegd dat ze niets anders doet. Altijd happen voor aandacht, ook nergens gezegd. Ja, ze doet dat, dat kan weken goed gaan en dan weer wat weken dat het weer begint. Geloof mij, mij hond is gelukkig en nee, wij moeten niet aan ons zelf werken en wij negeren geen grote signalen. Anders had ik dit topic ook niet geopend. Ik trek mij hier nu uit terug en ga verder met de tips die ik heb gekregen. Want sorry Nelleke, jij geeft geen tips. Je beweerd enkel dat we slecht bezig zijn, dat de hond nooit aandacht krijgt etc. Daar kan ik niets mee.

**Geplaatst**: 20-01-18 12:16

Geplaatst: 20-01-18 12:16

Ik kan je ook geen tips geven als je zelf geen helder beeld schetst van hoe het nu is. Je schrijft zelf in de titel dat het gaat om 'extreme jaloezie en verlatingsangst'. Uit het woordje 'extreem' maak ik niet op dat het wel meevalt en dat ze soms weken het gedrag niet vertoont.

Ik vind je hond de tuin in gooien in de ochtend om zelf haar behoefte te doen niet heel gezond en ik snap dat je hond daar van overstuur raakt. Zeker als het gaat om een onzekere, aanhankelijke en gestresste hond.

Jouw hond is niet gelukkig, want gelukkige honden vertonen dit gedrag niet. Jammer dat je dat zelf niet wil inzien want pas als je dat gaat zien kan je je hond helpen.

Zodra de reacties in dit topic niet zijn zoals gehoopt trek je je terug, want volgens mij had je liever gehoord dat jullie heel goed bezig zijn met de hond en dat dit probleem aan de hond ligt en dat je er niks aan kan doen. Alleen je moet iets bij jezelf veranderen voordat je verandering kan zien bij je hond en daar ben je niet toe bereidt. Dat is jammer. Voor jullie zelf, maar vooral voor de hond. :(:)

**Geplaatst**: 20-01-18 12:59

Geplaatst: 20-01-18 12:59

_Nelleke_ schreef:
Ik kan je ook geen tips geven als je zelf geen helder beeld schetst van hoe het nu is. Je schrijft zelf in de titel dat het gaat om 'extreme jaloezie en verlatingsangst'. Uit het woordje 'extreem' maak ik niet op dat het wel meevalt en dat ze soms weken het gedrag niet vertoont.

Ik vind je hond de tuin in gooien in de ochtend om zelf haar behoefte te doen niet heel gezond en ik snap dat je hond daar van overstuur raakt. Zeker als het gaat om een onzekere, aanhankelijke en gestresste hond.

Jouw hond is niet gelukkig, want gelukkige honden vertonen dit gedrag niet. Jammer dat je dat zelf niet wil inzien want pas als je dat gaat zien kan je je hond helpen.

Zodra de reacties in dit topic niet zijn zoals gehoopt trek je je terug, want volgens mij had je liever gehoord dat jullie heel goed bezig zijn met de hond en dat dit probleem aan de hond ligt en dat je er niks aan kan doen. Alleen je moet iets bij jezelf veranderen voordat je verandering kan zien bij je hond en daar ben je niet toe bereidt. Dat is jammer. Voor jullie zelf, maar vooral voor de hond.

Ik ben het hier eigenlijk wel mee eens.
Als ik jouw berichten lees, vind ik niet dat ze teveel alleen is, ik denk, zeker met de kansen tot aandacht/beweging dat ik daar geen probleem in zou verwachten eerlijk gezegd.
Maar, je geeft aan dat je bij de DA, de hondenschool en de gedragstherapeut eruit komt dat ze zoveel energie heeft dat ze zichzelf in de weg zit. Daarnaast lees ik eigenlijk maar 1 probleem, dat is niet de energie, maar de stress. En stress doet echt hele gekke dingen.

Wat ik mij wel afvraag, als je dan 3 bronnen gehad hebt, waarom er ''niks'' veranderd is. Zeker een hondenschool of gedragsdeskundige had hier wel doorheen kunnen prikken en prima handvaten kunnen geven. Maar hoe je het ook wil maken. Of de handvaten werken niet, of jullie voeren het niet goed uit, of ze kijken niet naar het probleem.

Als ik dan jouw reacties erbij pak, dan komt het op mij over alsof je eigenlijk alleen je verhaal kwijt wil. Want eigenlijk word er op geen enkele reactie echt ''begrepen'' gereageerd. En dat begrijp ik dus super goed.
Ik heb namelijk het zelfde probleem gehad. In zekere zin.

Altijd heb ik honden in huis gehad. En als ze niet in huis waren dan kwam ik daar wel vanaf mijn opleiding, mijn stages of mijn werk mee in aanraking. Dus ik dacht, en opzich niet onterecht, dat ik echt wel wist wat ik aan het doen was. Want problemen met honden heb ik nooit gehad. Problemen als in geen idee hebben hoe ik iets op moest lossen. Een stafford pup opgevoed waar ik nog steeds complimenten over krijg dat ie zo makkelijk is en zo goed luistert.
En toen kwam daar in april 2017 een leuk teefje op ons pad. Beestje bijna 1 jaar oud en Niet echt een handige basis mee gehad denk ik. Denk ik zeg ik omdat ik niet weet wat er gebeurd is, alleen duidelijk uit haar haal dat het niet prettig geweest moet zijn. (info kan via pb, anders gaat dit een heel lang bericht worden.. )

Waar liepen wij o.a. tegen aan:
- binnen plassen
- gigantisch veel energie hebben. Geen seconde stil kunnen zitten.
- voernijd
- kattenbak is een handig ''lopend buffet''.
- andere honden ''aanvallen''. Niet zonder aanleiding, maar een keer blaffen/grommen of als een malle op haar af komen was genoeg.
- plassen bij bezoek, zelfs bekende
-NIET kunnen leren. Alles wat je met haar wilde proberen, was gewoonweg geen optie. Ze sloeg niets op.
-wegrennen/ontsnappen.

Ja dit zijn niet dezelfde dingen als waar jij tegen aan loopt, maar dat is wat ik zeg, stress doet gekke dingen.
Ik heb regelmatig met mijn handen in mn haar gezeten, tot ruzie hier thuis aan toe, want ik kon helemaal niets met haar gedag. Ik kreeg het er niet uit, het veranderde niet wat ik ook probeerde. Wat wij probeerde, want inmiddels paste al ons bezoek zich aan aan haar. Overal waar we heen gingen, alles werd op haar aangepast, en zonder succes.
Uiteindelijk,ben ik simpelweg dingen op google gaan zoeken, en gewoon maar eens wat gaan proberen. Kijken wanneer en of ik verschil zag en vooral wat.
Hiermee zeg ik NIET dat je maar dagen op google moet gaan zitten. Maar, doordat ik ging lezen en dus een idee kreeg van wat haar gedachtengang wel eens kon zijn kon ik wat dingen gaan proberen.
Lang verhaal kort; Ze heeft een super makkelijk en lief karakter maar heeft niet de ondersteuning gehad in wat ze nodig had. Ze was ontzettend onzeker en dat zorgde voor ontzettend veel stress. Toen wij dus door het gedrag heen kwamen en de oorzaken van het gedrag konden vinden was het super makkelijk om haar om te zetten. En inmiddels is ze relax, rustig en makkelijk. Tuurlijk, energie genoeg, maar op een positieve manier.

Door haar heb ik mijn fouten/tekortkomingen toe moeten geven. Zij zat niet goed in haar vel. En wat daar de oorzaak van was, ik was de enige die daar schuld aan had. (of wij als ''gezin'') Wij begrepen haar niet, wat voor haar alleen maar meer frustratie, stress en onzekerheid bracht. En ja, ik dacht ook dat ik het wel allemaal wist.

Dus ik raad je aan een goede gedragstherapeut te zoeken aangezien het alleen dus helaas niet lukt. Met alle respect, niet eentje die alles kapot analyseert zoals je in veel ''positieve opvoedingen'' ziet momenteel. Niet dat positieve opvoeding niet goed is. Maar het blijft gewoon nadenken met gezond boeren verstand. En sommige slaan een beetje door in het positieve. En dat positieve hebben wij in het begin ook gebruikt, daar was ze gewoon echt NIET aan toe, want alles wat ook maar leek op belonen werd ze in haar hoofd veel en veel te druk van en ze sloeg gewoon niets op.

En ik zou er ook niet gek van op kijken als er eentje tussen zit die aanbied om de hond in een roedel te houden en vanuit daar zelf te werken. Aangezien er echt een hoop miscommunicatie is en de hond die rust best kan gebruiken.

**Geplaatst**: 20-01-18 13:44

Geplaatst: 20-01-18 13:44

_Nelleke_ schreef:
Ik kan je ook geen tips geven als je zelf geen helder beeld schetst van hoe het nu is. Je schrijft zelf in de titel dat het gaat om 'extreme jaloezie en verlatingsangst'. Uit het woordje 'extreem' maak ik niet op dat het wel meevalt en dat ze soms weken het gedrag niet vertoont.

Ik vind je hond de tuin in gooien in de ochtend om zelf haar behoefte te doen niet heel gezond en ik snap dat je hond daar van overstuur raakt. Zeker als het gaat om een onzekere, aanhankelijke en gestresste hond.

Jouw hond is niet gelukkig, want gelukkige honden vertonen dit gedrag niet. Jammer dat je dat zelf niet wil inzien want pas als je dat gaat zien kan je je hond helpen.

Zodra de reacties in dit topic niet zijn zoals gehoopt trek je je terug, want volgens mij had je liever gehoord dat jullie heel goed bezig zijn met de hond en dat dit probleem aan de hond ligt en dat je er niks aan kan doen. Alleen je moet iets bij jezelf veranderen voordat je verandering kan zien bij je hond en daar ben je niet toe bereidt. Dat is jammer. Voor jullie zelf, maar vooral voor de hond.

Zoals al meermaals gezegd: De hond wordt daar niet meer overstuur van. Dit hebben wij met veel tijd en geduld gewoon goed gekregen. Wij vinden er niets mis mee en gaan er ook niets aan veranderen. Het is 1 minuut, wij zien er niets mis aan en de hond ook niet. Die loopt naar buiten, doet haar behoeften, verwelkomd kleine poes en dan gaan ze samen aan de deur zitten en mogen ze gewoon weer binnen.

Nee, dat had ik niet willen horen. Maar ik heb wel problemen om te moeten lezen dat de hond continu genegeerd wordt etc. Dat is nergens gezegd, dat heb jij er van gemaakt en ja, daar heb ik een groot probleem zelfs mee. Want die reactie kwetst enorm. Zoals gezegd, we leven voor die hond.
Als wij nu nog meer moeten veranderen in het welzijn van de hond moet ze weg. Want heel ons leven draait rond haar. Alles is aangepast en gemaakt zodat Lilly optimaal gelukkig kan zijn.

kiwiwitje:
Ja, dat vragen wij ons ook af, waarom er niets veranderd en we geen handvaten krijgen om verder mee te gaan. Wij krijgen altijd een: Wij weten het ook niet meer. Moesten wij die handvaten hebben gekregen had ik dit topic nooit geopend. En nee, ze prikken niet door het gedrag heen. Ze is al voor 90% positief gebeterd. Want geloof mij, het is allemaal veel erger geweest, tot janken aan toe van mijn kant dat ik niet meer wist wat ik er mee aan moest, dat mijn handen tot bloedens toe open lagen door haar.

Ik heb al op meerdere reactie's begrepen gereageerd. Maar vaak staan er ook veel vragen in. Omdat ik weinig tijd heb probeer ik eerst die te beantwoorden. Maar als ik uiteindelijk enkel nog maar bezig ben met mijn eigen te verdedigen heb ik er ook geen zin meer in. Er is als tip gegeven dat ze een veilig plekje moet krijgen waar ze ook mentaal tot rust komt. Daar zijn wij nu mee bezig.
Op de rest van jou reactie antwoord ik straks, want moet gaan werken.

**Geplaatst**: 20-01-18 14:14

Re: Extreme jaloezie en verlatingsangst hond

Geplaatst: 20-01-18 14:14

Een lastig probleem als ik het zo lees.
Dat even eruit laten om behoeften te doen lijkt mij idd niet problematisch.

Het enige dat ik wil zeggen: ga alsjeblieft niet fokken met dit dier. Ik snap dat je gehecht aan haar bent en ze wellicht mooie pups opbrengt, maar het lijkt mij een uiterst slecht idee.

**Geplaatst**: 20-01-18 14:38

Re: Extreme jaloezie en verlatingsangst hond

Geplaatst: 20-01-18 14:38

Ik ben ook wel zeer benieuwd hoe zij op een baby zal reageren. Als ze nu al zo zenuwachtig is..

Maar kun je bij honden controleren of ze teveel hormonen aanmaken-dat klinkt namelijk ook als een logische oorzaak- of merk je dan pas het verschil als je ze steriliseert?

**Geplaatst**: 20-01-18 15:31

Re: Extreme jaloezie en verlatingsangst hond

Geplaatst: 20-01-18 15:31

Als dat gewoon gecontroleerd kan worden via bloedtest laten wij dat uiteraard gewoon doen

**Geplaatst**: 20-01-18 15:43

Geplaatst: 20-01-18 15:43

DeMolenhoek schreef:
kiwiwitje:
Ja, dat vragen wij ons ook af, waarom er niets veranderd en we geen handvaten krijgen om verder mee te gaan. Wij krijgen altijd een: Wij weten het ook niet meer. Moesten wij die handvaten hebben gekregen had ik dit topic nooit geopend. En nee, ze prikken niet door het gedrag heen. Ze is al voor 90% positief gebeterd. Want geloof mij, het is allemaal veel erger geweest, tot janken aan toe van mijn kant dat ik niet meer wist wat ik er mee aan moest, dat mijn handen tot bloedens toe open lagen door haar.

Ik heb al op meerdere reactie's begrepen gereageerd. Maar vaak staan er ook veel vragen in. Omdat ik weinig tijd heb probeer ik eerst die te beantwoorden. Maar als ik uiteindelijk enkel nog maar bezig ben met mijn eigen te verdedigen heb ik er ook geen zin meer in. Er is als tip gegeven dat ze een veilig plekje moet krijgen waar ze ook mentaal tot rust komt. Daar zijn wij nu mee bezig.
Op de rest van jou reactie antwoord ik straks, want moet gaan werken.

Heb even je quote geknipt, dat leest makkelijker denk ik. Als je geen handvaten krijgt, en er dus niks veranderd en je de opmerking krijgt ''wij weten het ook niet meer'' is het in ieder geval tijd voor een andere gedragsdeskundige. Helaas is dat een vrij beroep. Dus best lastig een goede te vinden. Dat zelfde geld overigens voor een hondenschool.
Je zegt ze is voor 90% verbeterd, wat is er dan veranderd? Hoe was ze eerst en wat heb je daar aan gedaan? Jammer dat je de indruk krijgt dat je je moet verdedigen. Je gaat het toch nooit voor iedereen goed doen. Dat doet niemand. Dat zal ik net zo goed niet doen.

Dat houd je toch wel denk ik.
Is er ook niks uit haar ouders te halen waar dit gedrag uit voor komt? Of totaal niet?
Ook ik zou hier, in ieder geval tot je duidelijkheid hebt over haar gedrag, niet mee fokken. Maar dat had je vast zelf ook al wel bedacht.

**Geplaatst**: 20-01-18 15:54

Geplaatst: 20-01-18 15:54

kiwiwitje schreef:
Dus ik raad je aan een goede gedragstherapeut te zoeken aangezien het alleen dus helaas niet lukt. Met alle respect, niet eentje die alles kapot analyseert zoals je in veel ''positieve opvoedingen'' ziet momenteel. Niet dat positieve opvoeding niet goed is. Maar het blijft gewoon nadenken met gezond boeren verstand. En sommige slaan een beetje door in het positieve. En dat positieve hebben wij in het begin ook gebruikt, daar was ze gewoon echt NIET aan toe, want alles wat ook maar leek op belonen werd ze in haar hoofd veel en veel te druk van en ze sloeg gewoon niets op.

En ik zou er ook niet gek van op kijken als er eentje tussen zit die aanbied om de hond in een roedel te houden en vanuit daar zelf te werken. Aangezien er echt een hoop miscommunicatie is en de hond die rust best kan gebruiken.

Dit begrijp ik niet helemaal? Ik ben het er mee eens dat je een goede deskundige trainer moet zoeken uiteraard, maar in welk opzicht kun je doorslaan in het positieve?
Hoe kan een hond niet toe zijn aan positieve training? Wat moet er dan eerst komen volgens jou, voordat hij daar wel aan toe is?
Ik vraag me dan heel erg af wat voor training jij als positieve training ziet?

**Geplaatst**: 20-01-18 16:02

Re: Extreme jaloezie en verlatingsangst hond

Geplaatst: 20-01-18 16:02

Nikas, misschien is een hond eerder toe aan begrepen worden dan hem iets proberen te leren. Als je de hond niet begrijpt, kun je hem ook niets leren. En als je het stuk voor het onderstreepte leest, is dat dus wat ik bedoel met doorslaan. De basis is niet het positieve trainen. De basis is elkaar begrijpen en vanuit daar kun je pas trainen.

**Geplaatst**: 20-01-18 16:09

Geplaatst: 20-01-18 16:09

Helemaal in het begin sliep ze niet. Ze vloog per minuut 6-7 keer over de zetel bijvoorbeeld. Ze kroop op de tafel, het aanrecht etc. Stoelen moesten weggeschoven worden want voor je het wist zat ze 1.5 meter hoog op een kast. Ze beet heel erg veel. Nooit om gemeen te zijn, maar echt uit spelen of aandacht vragen. Ze beet als pup ook gewoon in het gezicht. Dit heeft toch 4 maanden geduurd voor we dit eruit kregen, want daar was ze heel hardnekkig in. Ze beet wel telkens door, dus tot bloedens toe. Van zodra ze niet meer op eigen terrein was ging ze overal kleine plasjes en kakjes doen. Ook als we op visite waren ging ze dit doen. Je kan het vergelijken met een reu die zijn terrein afbakent. Ze vernielde alles. Van de welgekende schoenen, tot papieren zakdoeken, de zetel etc. Mij 5 seconden omdraaien was genoeg of ze was al weer met wat weg. Maar goed, puppy. Daar konden we nog over. Maar vooral die constante energie die zo hoog was was veel vermoeiend. Ik deed eigenlijk niets anders dan haar een hele dag te volgend, van alles uit haar muil te halen en haar te proberen leren dat de zetel geen plek was om te spelen, ze op het aanrecht niets te zoeken had etc. Het is wat moeilijk te verwoorden, maar iemand die net wat speed door zijn neus had gejaagd was nog rustiger dan haar. Ze kon ook neerliggen en zodra je voorbij liep opspringen en jou hand vasthebben en doorbijten. Dit deed ze nooit uit kwaadheid etc, voor haar was het allemaal 1 groot spel.

In het topic was ook gezegd dat janken als een puppy durft te helpen. Dit heeft 1 dag geholpen. Ze kent naar andere honden en dieren ook geen grenzen. Ook al liggen ze flink te janken, ze blijft happen en bijten. Ze bijt niet meer door maar je moet er ook niet aan denken dat ze lost.

Haar moeder hebben we meerdere keren gezien, maar die gaf niet echt om haar nest. Die maakte haar altijd uit de voeten. Ze was een enthousiaste hond maar niet om te zeggen overactief. De papa speelde met de andere honden maar ook niet overactief. Lilly was de dikste en rustigste van de nest. We hebben nog af en toe contact met andere eigenaars van de puppy’s van hetzelfde nest. Daar zitten de honden gewoon OP de tafel tijdens het eten want ze krijgen het niet afgeleerd.

Nikass: Als wij Lilly ook te uitgebreid belonen wordt ze zo blij dat ze weer begint te bijten, wat dan weer negatief is. Zij heeft bv veel meer baat bij een gewone: Dat is flink. Als je te lang oefend kan ze ook met haar eigen geen blijf. 3 kwartier hondenschool is te lang voor haar. Ze heeft veel meer baat aan 10 minuten wel, 20 minuten mentaal tot rust komen en dan nog een kwartier.

**Geplaatst**: 20-01-18 16:15

Re: Extreme jaloezie en verlatingsangst hond

Geplaatst: 20-01-18 16:15

Moet zeggen dat oprecht schrik van haar gedrag eigenlijk. Ik denk dat het best tijd word voor een goede gedragsdeskundige die echt heel duidelijk is naar haar. Ook haar gedrag richting honden vind ik eerlijk gezegd niet echt normaal. Al begrijp ik dat het meeste opgelost is. Fokken zou ik als ik het gedrag zo hoor afraden. Maar, daarbij zeg ik wel, dat er naar mijn idee altijd een reden is voor gedrag, en dat ik het nu het aller belangrijkste vind dat de reden voor dit gedrag achterhaald word.

**Geplaatst**: 20-01-18 16:29

Geplaatst: 20-01-18 16:29

Wij zijn ook heel erg verschoten. Ik ga eerlijk zijn: Als wij dit hadden geweten waren we er niet aan begonnen. Het hele nest is ook zo. Dus ze is ook niet de uitzondering. Het is vooral heel moeilijk om het gedrag om te buigen. Want ze geeft niet op. Ze is super slim, dus ze leert alles direct. Ze luistert ook wel, maar op haar manier. Voorbeeld: Ze springt op de zetel terwijl ze onder de modder zit. Ik geef het commando: Eruit. Ze springt eruit, raakt met 4 poten de grond en springt er weer in. Ik geef wederom het commando en ze gaat er weer uit maar springt er weer direct in. Zo kan ik op 10 seconden 4 keer het commando geven waardoor ze er 4 keer uit gaat maar ook direct weer in. Dus we geven het commando: Eruit en blijven. Dan springt ze eruit, blijft een 5 seconden zitten, waarop wij belonen met goed. Traag gesproken, lage intonatie om ervoor te zorgen dat ze haar weer niet te druk maakt. Na 10 seconden wordt de druk haar alsnog te veel en springt ze in/uit/in/uit. Dus ze weet dat ze het niet mag, maar ergens moet dat verlangen toch te groot zijn en doet ze het toch, maar maakt dat ze er weer uit is voor wij eigenlijk kunnen reageren. Dit ook aan tafel onder het eten. Dan springt ze tegen ons op of komt duwen met haar neus. Zelfde scenario als met de zetel. Sinds een maand is het nu dus zo dat ze, zodra ze dit doet, ze in de bench moet. Dit gaat op commando en de deur blijft open. Hierdoor is het bovenstaande probleem al veel gebeterd want eigenlijk geven we haar nu de keuze. Of je doet wat je moet doen, of je kunt in de bench tot je droog bent/we gedaan hebben met eten.

Ze onderneemt wel meerdere ontsnappingspogingen maar daar heeft ze de pech dat ik haar direct door heb zodra er 1 poot uit de bench gaat. Dit gaat ondertussen ook al veel beter. Geen idee of dit de juiste aanpak is, maar momenteel is het wel de enigste die begint te helpen. Want haar mondeling berispen etc helpt toch niet. Dat is fijn want dat is aandacht.
Ik zal nog eens in de zetel springen, dan zegt baas nog eens wat tegen mij.

Edit: Ze was niet zo de keren toen we het nest gingen bekijken. Dan lag ze als dikke papzak te slapen. Ze was wel zo toen we ze mee namen naar huis. Ze komt niet uit broodfok. Het kan goed zijn dat wij in het begin bij de basis fouten hebben gemaakt. Maar juist doordat ze direct zo over actief was is er direct hulp bij gehaald.

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 20-01-18 16:36, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 20-01-18 16:34

Re: Extreme jaloezie en verlatingsangst hond

Geplaatst: 20-01-18 16:34

Als het hele nest zo is, dan zou ik fokken echt uit je hoofd zetten.

Heb je een PB gestuurd, ik denk dat dat een goede optie is. Want denk niet dat je hier zelf echt uit gaat komen.

**Geplaatst**: 20-01-18 16:42

Geplaatst: 20-01-18 16:42

Fokken is trouwens geen vaststaand feit hoor

De reu is al op leeftijd dus die moet tegen dan nog rondlopen en willen. We zijn ook op zoek naar een adoptiehond. We willen maar 2 honden maximum dus de kans dat dat plaatsje is ingevuld voor wij binnen 1,5 jaar het misschien nog overwegen is natuurlijk veel groter. Als ze ook nog zo overactief blijft is het plan direct helemaal van de baan. Dan moet er ook nog genoeg tijd zijn etc. Dus geef het een kans van 1/5 dat er mee gefokt wordt. Dus eigenlijk nihil.

**Geplaatst**: 20-01-18 16:44

Re: Extreme jaloezie en verlatingsangst hond

Geplaatst: 20-01-18 16:44

Nou ja, haar gedrag, en zeker omdat je zegt dat het hele nest zo is, zou ik een reden vinden om niet te fokken.

**Geplaatst**: 20-01-18 16:51

Geplaatst: 20-01-18 16:51

Ik zal het anders verwoorden: Als blijkt dat wij gewoon van in het begin gigantisch de mist zijn ingegaan qua opvoeding en het dus helemaal niet aan Lilly ligt, dan overwegen we het nog. Maar ik acht de kans sowieso heel mininiem. Dus ga er maar gewoon van uit dat er geen puppy’s komen.

Ik heb nog nooit, met geen enkel dier, gefokt voor het geld of omdat ik het eens wou mee maken.

**Geplaatst**: 20-01-18 16:55

Geplaatst: 20-01-18 16:55

kiwiwitje schreef:
Nikas, misschien is een hond eerder toe aan begrepen worden dan hem iets proberen te leren. Als je de hond niet begrijpt, kun je hem ook niets leren. En als je het stuk voor het onderstreepte leest, is dat dus wat ik bedoel met doorslaan. De basis is niet het positieve trainen. De basis is elkaar begrijpen en vanuit daar kun je pas trainen.

Dat klinkt wel heel leuk, maar alle gedrag is communicatie. Dus van jou naar je hond en andersom.
Je kunt het leren niet een tijdje stil zetten. Een hond leert van jouw gedrag en van de dagelijkse praktijk om hem heen. Dat kun je niet even uitstellen totdat je hem begrepen hebt. En hoe laat je je hond dan zien dat je hem begrijpt? Door communicatie = leren. Dus je ontkomt er niet aan.

**Geplaatst**: 20-01-18 16:59

Geplaatst: 20-01-18 16:59

DeMolenhoek schreef:
Ik zal het anders verwoorden: Als blijkt dat wij gewoon van in het begin gigantisch de mist zijn ingegaan qua opvoeding en het dus helemaal niet aan Lilly ligt, dan overwegen we het nog. Maar ik acht de kans sowieso heel mininiem. Dus ga er maar gewoon van uit dat er geen puppy’s komen.

Ik heb nog nooit, met geen enkel dier, gefokt voor het geld of omdat ik het eens wou mee maken.

Oh dat geloof ik ook echt wel dat dat niet je fokintentie is. Maar het lijkt mij niet helemaal logisch dat jullie gigantisch de mist in zijn gegaan als het hele nest dit gedrag vertoond. Dat bedoelde ik!

Nikass schreef:
kiwiwitje schreef:
Nikas, misschien is een hond eerder toe aan begrepen worden dan hem iets proberen te leren. Als je de hond niet begrijpt, kun je hem ook niets leren. En als je het stuk voor het onderstreepte leest, is dat dus wat ik bedoel met doorslaan. De basis is niet het positieve trainen. De basis is elkaar begrijpen en vanuit daar kun je pas trainen.

Dat klinkt wel heel leuk, maar alle gedrag is communicatie. Dus van jou naar je hond en andersom.
Je kunt het leren niet een tijdje stil zetten. Een hond leert van jouw gedrag en van de dagelijkse praktijk om hem heen. Dat kun je niet even uitstellen totdat je hem begrepen hebt. En hoe laat je je hond dan zien dat je hem begrijpt? Door communicatie = leren. Dus je ontkomt er niet aan.

Ik zeg niet dat je er aan ontkomt, maar je kan een hond niets leren (of afleren) als je niet begrijpt waarom een hond bepaald gedrag vertoond. Het probleem is namelijk dat de hond bepaald gedrag vertoond om een reden en jou daarmee iets duidelijk wil maken, als jij die communicatie niet begrijpt kun je het ook niet oplossen en kun je de hond ook niet trainen. Dus als de communicatie mis loopt loopt de training ook mis. Als je niet weet hoe een hond denkt, hoe een hond leert, kun je hem niets leren want hij zal jou net zo goed niet begrijpen.

**Geplaatst**: 20-01-18 17:00

Geplaatst: 20-01-18 17:00

DeMolenhoek schreef:
Nikass: Als wij Lilly ook te uitgebreid belonen wordt ze zo blij dat ze weer begint te bijten, wat dan weer negatief is. Zij heeft bv veel meer baat bij een gewone: Dat is flink. Als je te lang oefend kan ze ook met haar eigen geen blijf. 3 kwartier hondenschool is te lang voor haar. Ze heeft veel meer baat aan 10 minuten wel, 20 minuten mentaal tot rust komen en dan nog een kwartier.

Het is uiteraard prima om de beloning af te stemmen op je hond.
Positief is niet hetzelfde als uitbundig.

**Geplaatst**: 20-01-18 18:22

Geplaatst: 20-01-18 18:22

Kiwiwitje uiteraard is het zinvol om het gedrag van je hond te begrijpen, dat bestrijd ik zeker niet. Echter, ondertussen is je hond al aan het leren. Het is dus niet éérst begrijpen en dan positieve opvoeding, het is het tegelijk. (En al doende leert je nog elke dag bij).

Daarom is het voor mij nog steeds niet duidelijk hoe je hond niet toe kan zijn aan positieve training. Misschien dat de baas er niet aan toe is, als die het (nog) niet begrijpt, maar op de hond zal het altijd effect hebben.
Het leren is meer dan "nu ga ik hem leren pootje geven", het leren gaat de hele dag door.

Molenhoek: jouw stukje over de zetel in en uit springen: allereerst vraag ik me af: mag de hond met schone pootjes wel op de zetel?
En ten tweede: je bent te laat.
Opvoeding is een kwestie van management, en in dit geval betekent dat voorkomen dat de hond in de zetel springt.
Je hond "weet dat hij fout zit"? Nee, dat weet hij niet. Óf hij doet maar wat omdat hij het spoor volledig bijster is, óf het gedrag levert hem iets op. En waarschijnlijk is het beide het geval: het gedrag levert in elk geval aandacht op. Daarnaast kan het een uiting van stress zijn.
Ik denk dat je hond rust nodig heeft in het management. En ik zou zsm twee weken vrij nemen om je volledig op je hond te kunnen focussen: "wat doet ie, waarom?" En vooral "wat doe ik"?

Als ik alles zo lees lijkt me jouw hond absoluut geen aangeboren hopeloos geval. Wel eentje die vereist dat je meer over het wezen hond en hoe hij leert, leert begrijpen.
Het is goed dat je van je hond weet dat drie kwartier hondenschool te lang is en dat je je daarin aanpast!
Dat is dus wat je hond nodig heeft: opvoeding op maat. Als je dat met alles gaat doen (en ja dat is heel intensief) dan verwacht ik zeker dat er verbetering in de situatie komt.

Nog even over het in de bench liggen met deurtje open en af en toe een pootje eruit als ze wil ontsnappen:
Jouw hond is de hele tijd in de bench nog (met jou) bezig.
Dit is dus zeker geen rust moment en misschien zelfs wel erg spannend voor je hond = stress = emmertje dat vroeg of laat overloopt = vervelend gedrag = is tot wanhoop gedreven baas

**Geplaatst**: 20-01-18 18:35

Geplaatst: 20-01-18 18:35

Ja, de hond mag met schone poten in de zetel. Ik snap waar je naar toe wilt. Als ze erin springt met vuile poten zijn we ook niet boos, maar ze moet er wel uit en uit blijven als we dat verwachten.

Ik ben van mening dat een hond wel weet wanneer ze iets fout doen. Als ze in de kennel moet en ik het commando geef dat ze moet blijven en ze sluipt muisstil uit de kennel zie ik dat als weten dat hetgeen wat ze doet niet mag.

Verder ga ik niet even 2 weken verlof opnemen om full time met Lilly bezig te zijn. Dat is in mijn werkomgeving niet realistisch. Ik kan niet even zo maar verlof nemen.

En uiteraard levert het gedrag aandacht op. Vandaar dat ik in de post waar ik het ik zette als voorbeeld ik ook direct zette dat we het nu anders aanpakken. Ze krijgt het comando 1 x. Zit ze er even snel weer in als dat ze eruit ging moet ze even in de bench. Bench = geen aandacht. En dit werkt. We zijn er nog niet maar het is al veel verbeterd.

Ik ben door een bokker ook getipt over een goede gedragstherapeut. Dit pad gaan we ook verder bekijken.

**Geplaatst**: 20-01-18 18:48

Geplaatst: 20-01-18 18:48

Nikass Ik ga je straks wel een pb sturen als ik er aan denk. Want de uitleg was naar mijn idee helder. Maar blijkbaar Blijven wij miscommunicatie houden, of zijn we het gewoonweg niet met elkaar eens. En daar heeft TS verder niets aan.