Barbet schreef:Wij hadden vroeger thuis altijd katten.
En ik weet nog wel, dat de enige katten die echt close met elkaar waren nestgenootjes waren.
De rest negeerde/accepteerde elkaar wel, maar ze hadden niets met elkaar.
Dit is vaak wel zo inderdaad, ik heb 2 zusjes gehad en later 2 broertjes, die waren gewoon erg close. Toen een van mijn 2 broertjes overleed was de laatste (Sammy) erg onthand, hij miste het knuffelen en troetelen dat hij altijd kon met zijn broer en ze sliepen ook vaak samen. Onze andere katten deden dat niet met hem of maar heel beperkt en waren gewoon veel kattiger naar hem, dus hij kon zijn liefde en aandacht niet meer kwijt. In eerste instantie zo gelaten tot er een heel mooi nest bij ons op stal kwam.
Twee prachtige lapjesdames, ze mee naar huis genomen en eerst was het niets, hij vond het maar mormels maar later was Maartje een van de kleintjes de liefde van zijn leven en anders om. En Lotje is helemaal gek op onze andere kater Kobus die helemaal geen vriendjes of vriendinnetjes had. Allebei de dames hadden dus een vriendje waar ze gek op waren en ze vonden allebei de andere kater wel aardig.
Nu Sammy overleden is, gaan beide dames regelmatig nog bij Kobus liggen en wast hij ze net als Sammy altijd deed. Beide dametjes zoeken hem nog regelmatig op om even bij te gaan liggen.
Sammy en Maartje waren prachtig samen en ik ben zo blij dat hij de laatste 2 jaar zo'n lieverdje om zich heen heeft gehad en voor Kobus ben ik ook blij dat hij op zijn late leeftijd (14) nog vriendinnetjes en zoveel aandacht heeft gekregen. Nu zijn Maartje en Lotje ook echt lieve schatjes en geen kattekopjes zoals veel lapjes dat kunnen zijn hahaha.
Maar in dit geval was Sammy dus erg close met zijn broertje maar ook daarna weer super met Maartje en Lotje.
NB En altijd Feliway stekkers in het huis bij het plaatsen van een nieuwe kat.


Sammy was de rode kater. Maartje de onderste en Yazou is onze angstige kat die heeeel veel van Maartje geleerd heeft want ze was altijd al gek op Sammy maar durfde niet echt