Bokt.nl

**Geplaatst**: 10-04-17 23:11

Re: Dier niet laten lijden

Geplaatst: 10-04-17 23:11

Ik bedoel ook nergens dat een dierenarts het beter weet, maar wel dat die door de afstand dingen soms anders kan zien en dat je daarom in gesprek moet blijven met de professionals.
Ken zelf wel een voorbeeld van een paard dat zich ellendig voelde, maar zodra die zijn eigenaar hoorde gingen de oren erop, ging ze rechtop staan en leek er veel minder aan de hand. Het kan met dieren dus alle kanten op, daarom is gezond verstand ook nog altijd van het grootste belang. En niet egoïstisch zijn, want laten we wel zijn, wij die ons dier moeten missen hebben er meer last van als ie ingeslapen wordt dan het dier zelf.

**Geplaatst**: 10-04-17 23:59

Geplaatst: 10-04-17 23:59

Blijft een lastige materie.
Aandoeningen zijn nooit standaard in te delen qua klinisch beeld.
Goed blijven kijken naar je dier en goed je grenzen blijven bewaken.
Bij onze kat toendertijd hadden wij voor onszelf bepaalde grenzen gesteld.
Als die bereikt zouden worden was het over voor hem.
Jaren gingen voorbij waarbij het soms wel wat minder ging maar nooit tot aan die grens.
Op een gegeven moment kwam hij thuis en was het voor ons duidelijk dat de grens die avond ineens bereikt was.
Dan zit je opeens met je kat bij een onbekende da (zaterdagavond, spoeddienst) na onderzoek en naar aanleiding van ons verhaal was hij het gelukkig met ons eens om per direct in te slapen.

Geniet van de tijd die jullie samen nog hebben. Hoop dat dat nog vele jaren mogen zijn. Mijn vorige herder heeft 14 mogen worden. Laatste 2 jaar met om de 8 maanden een anaboleninjectie.

**Geplaatst**: 11-04-17 00:47

Geplaatst: 11-04-17 00:47

Krijgt hij ook enzymen ivm z'n alvleesklier zoals panzym of zymoral? Door een tekort aan een goede vertering kan hij ook wat minder glimmen.

Je ouwe baas is nog gelukkig, kijk naar hem en je weet vanzelf het antwoord. Lekker plezier hebben samen!

**Geplaatst**: 11-04-17 00:49

Geplaatst: 11-04-17 00:49

sneeuwpop schreef:
Om maar gelijk een dier te vermenslijken, zoals sommige mensen dat vinden....
Is mijn mening veranderd sinds ik zelf best veel pijn heb.
Ik kan je zeggen, het went. Het is lang niet zo eng als sommige mensen denken wanneer je chronisch pijn hebt.
Tuurlijk is er een grens waarbij de pijn overheerst en je dus niet meer zal genieten van het leven.
Maar voor nu geniet ik naast de pijn echt nog veel van het leven.
Ik zie dat nu ook bij dieren. Wanneer het ze te veel is, dan zie je dat.
Dieren kunnen meer hebben dan mensen, denken er iig minder over na.
Als voorbeeld een amputatie.... Ik had er meer en langer last van, dat mijn kat een pootje moest missen. Ik vond dat heel sneu. De kat werd wakker en was gelijk vrolijk en probeerde al te lopen op 3 pootjes. Even wennen dus.
Een amputatie bij een mens is vele malen emotioneler.
Nu kun je het gooien op overlevingsdrang, maar ook mensen hebben dat en is niks mis mee als dat er voor zorgt dat ze door gaan. Het gaat erom dat ze door willen of dat ze willen stoppen.

Als eigenaar moet je allert zijn en ts, zo kom je wel over.

Ieder die eerder afscheid van zijn dier neemt, vind ik ook prima. Daar heb ik geen negatieve mening over.
Het gaat mij meer om de ervaring van pijn. Waarom zou een dier gelijk dood moeten als hij wat pijn heeft en een mens niet.
Wat maakt mensen zo bang van pijn? . Als het voor een dier teveel wordt, dan laat hij het zien.
Wie ben jij om te zeggen dat het dier Teveel pijn heeft, en terwijl hij nog super vrolijk is.
Iedereen heeft een andere pijngrens.

Eens! Ook mijn ervaring.

**Geplaatst**: 11-04-17 01:10

Geplaatst: 11-04-17 01:10

Ik vind het niet schokkend voor zo'n oudje.
En een slecht werkende schildklier is perfect en goed oplosbaar met medicijnen, dat is punt 1 wat dus geen bal uitmaakt.
Pijnstillers.. Zelf was ik altijd van mening dat chronisch pijnstillers bij mij voor een paard exit zou zijn, maar nu twijfel ik daar licht aan.
Zelf slik ik tramadol, en echt ik heb zero bijwerkingen van het middel.
Ik voel me ook nooit naar, nooit buikklachten, niet suf etcetera.
Als je hond het prima doet op een keer per paar weken tramadol, en er niet van lijdt waarom niet.
Pijnstillers die fijn werken kunnen prima doen wat ze moeten doen, zonder hinderlijke bijwerkingen en dan is tramadol echt geen onprettig medicijn hoor.
Eerder een onwijze verademing, vaak vergeet ik de pijn die ik had binnen een kwartier nadat het begint met werken en dan is mijn dag weer goed hoor.
En eerlijk gezegd denk ik niet dat een hond denkt: 'straks werkt mijn pilletje uit.'
Die voelen zich alleen beter volgens mij, zonder na te denken hoe dat kan.

**Geplaatst**: 11-04-17 11:11

Geplaatst: 11-04-17 11:11

Sabini schreef:
fannetje schreef:
Sabini/Dreambol, natuurlijk is de mening van een DA belangrijk, maar niet belangrijker dan die van een eigenaar. Juist omdat dieren zich bij de DA soms beter voordoen dan dat ze zijn.
Dieren die zich bij de dierenarts beter/anders voordoen dan dat ze zijn? Nooit van gehoord Dieren hebben dit besef niet. De geur van de dierenartspraktijk kan wel zorgen voor een -vaak klassiek geconditioneerde- gedraging (bijv. hijgen/tongelen). Dit zorgt er niet voor dat het dier er ineens gezonder uit ziet.

Nou, mijn flatje die ik dus in heb laten slapen, was die bewuste avond nog steeds vrolijk en kwispelend bij de DA, want ze vond het daar altijd geweldig. Dat ze thuis niet meer op haar poot kon staan van de pijn, er al oedeem in zat door de tumor en ze niet meer de straat op en neer kon lopen, ook door de pijn, ondanks maximale pijnstilling. Ja mijn hond was altijd de vrolijke kwispelende flatcoat bij de DA, maakte haar niet uit hoeveel pijn ze had. En in de jaren dat ik bij een DA gewerkt heb, ook veel voorvallen voorbij zien komen. Dus ja het kan dus wel. Net als anderen hier al zeggen in het topic.