Bokt.nl

**Geplaatst**: 13-03-17 15:29

Geplaatst: 13-03-17 15:29

Ik ben toen ik tussen de 10 en 12 jaar was een keer door een kleine jack russel gebeten.
Dit was op een stal. Hij had net brokjes gekregen en hij kreeg op die plek altijd brokjes. ook liepen er op die plek altijd mensen, maarja hij zag mij toch als bedreiging denk ik!
Hij sprong een paar keer tegen me op en uiteindelijk beet ie me in mn bovenbeen.
Er is niks met de hond gebeurd (hoefde om mij ook niet natuurlijk), maar het voerbakje was wel verplaatst.

De tweede keer was toen ik 14 was, ik fietste en haalde een man in die zijn rottweiler aan het uitlaten was. De hond liep een stukje achter man en liep los. Ik haal hem in en hij rende ineens op mij af en beet me in mijn onderbeen, aan de zijkant. Ik sprong van mn fiets en beval de hond te gaan zitten en toen deed ie dat wel braaf. Op dat moment kwam de man eraan rennen en ik vertelde hem dus dat zijn hond me had gebeten. Dat wilde hij niet geloven

en toen ben ik maar weer weg gefietst.
Ik heb nu nóg een pijnlijke plek daar op mijn onderbeen en als je erover heen gaat dan voel je een bult. en het is nu 9 jaar terug

**Geplaatst**: 13-03-17 15:31

Geplaatst: 13-03-17 15:31

ik geloof niet dat honden 'zonder'waarschuwing bijten. Vaak geven ze al signalen af die wij niet zien, of opmerken. of hebben ze die al afgegeven omdat ze ons al horen aan komen, en wij dat niet gezien hebben omdat we druk zijn met praten met de baasjes.

Ik merk ze ook niet altijd op,

maar bijv tongelen met de tong kan al een 'waarschuwing zijn' of oren na achter en hoofd weg draaien. Maar 1 of ander manier zien wij mensen dat niet altijd, of heb je een hond die wat minder geduld heeft en eerder 'hapt'

**Geplaatst**: 13-03-17 15:33

Geplaatst: 13-03-17 15:33

Ik ben ooit in mijn gezicht gebeten door de oliebol van een kennis. Ik zal een jaar of 7 zijn geweest. We waren met een balletje aan het spelen, ik liet het vallen en wilde het oppakken. Dat vond hij niet zo leuk.
Toen 'ie vrij kort erna hun eigen kind (baby in Maxi Cosi die op de vloer stond) te pakken had is 'ie zonder pardon afgemaakt.

Verder een keer tijdens het stoeien met mijn nichtje gepakt door hun Jack Russell die zijn bazinnetje wilde verdedigen, een keer door de Rottweiler van een andere tante en door de zwabber (ondefinieerbaar wit hondje) van schoonouders.
Die Rottweiler was dominant en territoriaal, ook die is afgemaakt nadat 'ie de baby van mijn oom en tante probeerde te grijpen (ze waren er goddank op tijd bij).
De zwabber van mijn schoonouders was al heel oud en werd blind, die zal wel gewoon van me geschrokken zijn en uit reflex hebben gehapt. Dat valt het dier niet echt kwalijk te nemen.

Ik ken trouwens wel flink wat mensen met Staffords en 'dat soort' honden. Maar die zijn stuk voor stuk heel goed opgevoed en totaal niet agressief.
Volgens mij heeft het meer met de opvoeding van zo'n dier te maken dan met het ras.

Laatst bijgewerkt door Anoniet op 13-03-17 15:37, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 13-03-17 15:37

Geplaatst: 13-03-17 15:37

Alleen een oppervlakkige waarschuwingshap van een Duitse herder die op straat gevonden was, ik was toen 5 jaar.
Verder alleen tijdens het spelen met een pincher, nooit serieus hard.

Oh ja, ik kwam ooit eens als ukkie tussen een kat vs hond (eigen hond) gevecht terecht... niet leuk, kan ik je garanderen... later hing er nog een kattennagel aan mijn been... heb katten jarenlang niet meer 100% vertrouwd daarna.

En ooit eens zomaar gebeten door de kat van de buren, tot bloedens toe. Ik aaide hem en dat vond hij prima, tot hij het in 1 keer zat was. Gelukkig kreeg ik al een AB kuur voor iets anders.

Laatst bijgewerkt door Zoolgangster op 13-03-17 15:40, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 13-03-17 15:37

Geplaatst: 13-03-17 15:37

Als klein kind ben ik aangevallen door een rottweiler, hij greep me zo door het tuinhek aan mijn been. Het was een de oppashond van onze buren en het dier is nog diezelfde avond ingeslapen omdat het niet het eerste voorval was. Een paar flinke littekens aan over gehouden.

Door mijn eigen hond als 16 jarige, het was een al wat oudere border collie en hij beschermde mij al vanaf dat ik klein was. Hij waarschuwde me voor iets en ging toen voor me staan. Eigenwijs als ik was liep ik langs hem om te kijken wat het was en toen beet hij me waarschuwend in mijn kuit. Nog geen tandafdruk te zien maar nooit geweten waarvoor hij me wilde beschermen.

Later op stage in de dierenartspraktijk. Ik draaide mijn hoofd van weg omdat iemand mij wat vroeg en de DA had dat niet in de gaten en prikte het dier. Mijn greep was niet sterk genoeg en mijn hand moest het ontgelden. 12 hechtingen als gevolg en een afschuw voor cocker's.

**Geplaatst**: 13-03-17 15:40

Re: Ben jij wel eens door een hond gebeten?

Geplaatst: 13-03-17 15:40

Ben toen ik klein was gebeten. Door een Golden Retriever. Hij was vast gebonden thuis en ik ging hem aaien, maar blijkbaar wilde hond dit niet. De baasjes/mijn ouders hadden niet zo goed op mij gelet.. ben toen heel lang bang geweest van honden

**Geplaatst**: 13-03-17 15:41

Geplaatst: 13-03-17 15:41

Met mijn eigen hondje (jack kruising) toen ze pup was tijdens het spelen. Ik ging ook te ver door en het spelen werd dan ruwer bij mijn adhd-ertje en dan wordt het speelse vastpakken ook wat ruwer natuurlijk. Niet haar schuld, vind ik.
Wel beweerde een buurman dat mijn hond een keer in zijn hond gehapt heeft. We woonden in het bos in soort van vakantiehuisjes en vaak als ik heel vroeg in de ochtend ging, mocht ze het laatste stukje los naar huis rennen. Toen kwam de buurman naar buiten met de New Foundlander. Mijne heeft wel altijd een grote mond gehad, kwam veel kabaal uit. Ze rende er op af al luid blaffend en in mijn ogen botste ze al blaffend er tegen aan en sprong daarna weg, omdat ze er zelf van schrok zo dichtbij te zijn. Niet dat het netjes was wat mijn hond deed, zeker niet, heb ook excuses aangeboden en die van mij snel thuis naar binnen gelaten. Maar echt bijten denk ik niet dat ze gedaan had. New Foundlander had niks er aan overgehouden. Geen wond, geen kaal plekje, geen trauma als we elkaar aangelijnd tegenkwamen. Of ja, mijn hond aangelijnd, hun hond liep altijd los mee.
Nu wonen we in een rijtjeswoning en loopt ze altijd aan de riem. Nooit meer stukje los naar huis toe, omdat ik weet dat ze dreigend over kan komen met haar geblaf. Bij een vriendin die in het buitengebied woont durf ik haar nog wel eens los te laten lopen in haar roedel honden, omdat ze dan de gehele roedel volgt. Maar dat is al een hele tijd geleden dat dat nog eens geweest is.

Een keer ben ik wel heel gemeen gebeten door een Bouvier. Ik was krantjes aan het bezorgen. Hing voorover over de bagagedrager heen om een paar boekjes aan de andere kant van fietstas te pakken, voelde ik zo'n pitserige steek aan de achterkant van mijn bovenbeen. Alsof iemand met nagels heel gemeen in mijn vel geknepen had. Fiets stond tegen de lantaarnpaal aan op het stoeprandje, stond voor een huis met beklinkerde voortuin zonder hek er om heen en stoep is 5 tegels breed. Genoeg ruimte lijkt mij om ruim om mij heen te lopen als ik zelf al tegen mijn fiets aan geplakt sta. Heb heel verontwaardigd opgekeken natuurlijk, maar de eigenaar aan de andere kant van de lijn vond het blijkbaar heel grappig dat zijn hond mij beet. Niks aan overgehouden, klein blauw plekje, maar niks open. Denk dat de man nog snel genoeg de hond dichter bij zich getrokken had. Paar meter later had de man moeite zijn Bouvier onder controle te houden toen aan de andere kant van de straat iemand liep met 2 kleine teckeltjes.

En heb een keer een bende chihuahua's om mijn voeten heen gehad, waarvan eentje mijn broekspijp vastgreep. Was aan het bezorgen in een 'kampwijkje' waar ze allemaal los liepen, stuk of 7 zeker, nog een aantal in kenneltjes. Maar die zat alleen aan mijn broekspijp te trekken die er gelukkig wel tegen kon. Prettig verder lopen zat er niet in voor alle andere brievenbuspost en hulp bieden was blijkbaar onnodig, geen eigenaren gezien die excuses aanboden :')

Verder had mijn tante een hondje die mishandeld was geweest en waarbij veel pijn deed. Wilde wel altijd op schoot. Ik wist waar ik hem vast moest pakken om hem geen extra pijn te geven, maar soms vergat ik het en hapte hij. Nooit echt hard, vaker mis wat hij denk ik expres deed. Wel een pijnreactie, maar een ander geen pijn willen doen daardoor, denk ik.

Verder kan ik mij geen bijtende honden herinneren die mij te pakken gehad hebben. En maar 1 keer dat het niet mijn fout geweest kan zijn eigenlijk, met de Bouvier. Ben gelukkig ook nooit echt bang geworden voor honden. Daarvoor heb ik te veel mensen om mij heen met geweldige honden

**Geplaatst**: 13-03-17 15:41

Geplaatst: 13-03-17 15:41

Vaak genoeg vroeger. Maar wat mij het beste is bij gebleven is door eigen honden idd;

Charlie mijn vroegere Rotebterrier, mix van australian cattle dog en poedersuiker, beet mij na 10 jaar samenzijn ineens uit het niets (voor mijn gevoel dan) terwijl we bij mij op bed zaten. Bleek achteraf dat hij lymfeklierkanker had, dus denk nog steeds dat het een voorbode van pijn is geweest. Ben een grote meid, maar schoot in tranen van de schrik, die zag ik echt niet aankomen, verder niets aan de hand met mij dan.

En Grumpy mijn huidige franse bulldog, beet mij bij kennismaking eigenlijk direct 2x in mijn hand, ook niets bijzonders verder, die moest echt helemaal niets van mij weten in het begin en ik zat aan haar pootjes om te kijken naar de nagels die ik zo lang vond... ~~}>

Was gelijk duidelijk dat zolang ik haar baas nog niet was, ik met mijn poten van haar af moest blijven, nu 2,5 maand later kan ik er alles mee trouwens.

En toen ik eind 20 was, wel eens door een bearded collie, vroeg nog of ik hem aaien kon, want hij leek zo op de toen pas ingeslapen bearded collie van mijn moeder. Maar die hapte ineens in mijn pols, bloedde even heftig, maar niks mee laten doen, want beest was of doof of blind, weet ik niet meer en vond het nou echt niet nodig om het hoog op te gaan spelen, ik zal wel verkeerd geroken hebben of zo...

Oh en heel vroegah, toen ik op zaterdag altijd naar de manege fietste 15 km verderop geloof ik, werd ik altijd achterna gezeten door een dobermann, die idd zo de tuin uit kon. Heeft mij aardig wat rijlaarzen gekost ook. Heb idd in de jaren erna niks van dobermann willen weten.

Oh ja en er waren ook een tijd 2 van die kleine kolere poedels in de straat, toen ik nog geen 15 was denk ik, die hingen als ze de kans kregen (wat ze vaak kregen, want die konden dus blijkbaar ook gewoon de straat op) altijd 1 in elke enkel van mij hing, tegelijkertijd! Schop ze dan maar eens weg die krengen!

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 13-03-17 15:43, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 13-03-17 15:42

Geplaatst: 13-03-17 15:42

Ja, door een Mechelse herder toen ik een jaar of 12 was in mijn onderarm. De littekens zijn nog steeds zichtbaar. Ik kende deze hond al een tijdje en mocht van de eigenaar ook met hem spelen (voornamelijk apporteren). Het bijten is gebeurd toen de hond uit zijn kennel werd gelaten door zijn eigenaar, en ineens hing hij in m'n arm. Een tijd later heeft de hond nog een kind gebeten en is daarna ook afgemaakt.

Ik ben nog steeds gek op honden, maar het heeft er wel voor gezorgd dat ik een stuk voorzichtiger met honden ben geworden.

**Geplaatst**: 13-03-17 15:42

Geplaatst: 13-03-17 15:42

Mijn grootouders hadden een mechel buiten in een hok. Eigenlijk mocht ik hem niet aaien, maar deed het toch. Beest was normaal heel lief voor me, maar heeft ooit toch eens in mijn vingers gebeten.
Nadien door de duits van mijn oom gebeten, hond bleek artrose in de heupen te hebben en begon te bijten omdat hij pijn had. Ze hebben om die reden de hond laten inslapen.
Ooit ook door een poedel, hond was bang voor vreemden, mijn ex vond het niet nodig dat de eigenaars hem weg zette en ik had hem in mijn been.
De laatste keer was door mijn eigen hond. We hadden haar nog maar een paar maanden en ze zat vast met haar voorpoot. Beest ging helemaal door het dak en hapte in paniek naar mijn hand toen ik haar wilde bevrijden. Ze loopt hier nog vrolijk rond en weet ondertussen wel dat we het beste met haar voor hebben. Vind paniek en pijn trouwens de enige verschoonbare redenen voor een hond om te bijten.

**Geplaatst**: 13-03-17 15:45

Geplaatst: 13-03-17 15:45

Ja ik ben meerdere malen door honden gebeten.
De duitse herder van mijn buren had er een handje van te denken dat je arm een stok was als je met hem aan het spelen was, en hapte regelmatig naar mijn arm. Hij heeft overigens maar een keer echt doorgebeten en hij schrok er zelf nog het meeste van, kromp helemaal in elkaar en begon als een gek te piepen, het naar de arm happen heeft hij helaas nooit afgeleerd, maar hij heeft gelukkig nooit iemand echt verwond.
Voor de rest hebben kleine keffers iets tegen mij (en ik iets tegen hen, kan er niks aan doen) en proberen juist deze hondjes naar me te happen (ligt vaak ook wel aan het baasje trouwens)
Ik ben verder nog nooit echt aangevallen (afgezien van de training met politiehonden die ik ooit eens mocht doen, de tandafdrukken staan nog steeds in mn arm van toen het beest net náást de becherming beet

) en ik ben ook absoluut niet bang voor honden, ik heb eigenlijk altijd wel de overhand.

**Geplaatst**: 13-03-17 15:49

Geplaatst: 13-03-17 15:49

Als heel klein meisje door een dalmatiër in mijn hand gebeten. Toen ik een jaar of 6 was achterna gezeten door 4 dobermanns en uiteindelijk ook in mijn kont gebeten. Die vrouw was hem toen heel snel gesmeerd, dus waar die woonde was niet te achterhalen aangezien in naar de dokter moest. Hier een flinke trauma aan overgehouden, vooral dat achterna rennen was eng. Tuurlijk hoorde je de eigenaar roepen dat je niet moest rennen, maar zeg dat maar tegen jonge kinderen.

**Geplaatst**: 13-03-17 15:56

Geplaatst: 13-03-17 15:56

Ik ben toen ik een jaar of 10 was in mijn gezicht aangevallen door een Drentse Patrijs. Was de hond van een vriendinnetje, ze was ontsnapt dus we wilden haar pakken. Toen ik haar riem vast had vloog ze zonder waarschuwing naar mijn gezicht. Ze hing toen echt vast recht onder mijn mond, bloedde als een rund en er zit nog steeds een klein litteken.

Ze leeft nu nog steeds, heeft voor zover ik weet vaker kinderen gebeten maar haar baasje is helemaal gek op haar.

Ik ben niet bang voor honden maar ben wel altijd op mijn hoede.

**Geplaatst**: 13-03-17 15:59

Geplaatst: 13-03-17 15:59

Yep.. hier door een Berner sennen. Niks ten nadele van de hond, ondanks dat ie mij goed open had gehaald. Maar hij was gewoon niet opgevoed, en wilde mn broodje uit mn handen halen. Alleen hapte hij volledig mis.

verder nooit gelukkig.

**Geplaatst**: 13-03-17 16:00

Geplaatst: 13-03-17 16:00

Oh jeetje wat een verhalen lees ik hier zeg!

Toen ik een jaar of 3/4 was en op mijn driewieler door de straat naar de speeltuin reed sprong de rottweiler van de buren over het hek en pakte mij bij mijn jas en sleepte mij over de grond.
Gelukkig zag de buurman het gebeuren en haalde de hond van mij af.

Het enige wat ik nog weet is dat de buren het hek hadden verhoogd, en dat ik op een schaafplek niets eraan heb over gehouden.
Behalve dat ik tot de dag van nu moeite heb met niet bekende grote honden die te dichtbij komen.

**Geplaatst**: 13-03-17 16:05

Geplaatst: 13-03-17 16:05

Ik ben wel een keer gebeten, maar niet vanuit angst of agressie. Het was een stom ongelukje maar heb nog wel littekens op de plek waar hij in mijn arm hing.

Ik was lekker enthousiast met mijn Duitse herder aan het spelen geweest. Beest was nog helemaal hyper (wist nooit van stoppen) en ik liep ondertussen verder. We moesten een stukje door het hoge riet en de hond bedacht dat het leuk was om naar het bewegende riet te springen en erin te happen. Toen maakte meneer een inschattingsfoutje (wat bij hem ook niet onbekend was) en hing hij in mijn arm. Hondlief was compleet overstuur :')

Met hem was het sowieso altijd uitkijken met dat soort dingen. Hij was lomp, niet bijster intelligent en altijd net iets té enthousiast. Geen hele handige combi.. Ik kan echt een boek volschrijven over zijn domme acties :')

Gelukkig had hij meestal alleen zichzelf er mee.

**Geplaatst**: 13-03-17 16:06

Geplaatst: 13-03-17 16:06

Ja, door de Border Collie van een vriendin tig jaar terug. De klok sloeg en van dat geluid werd hij nouja een beetje gestoord ofzo en beet mij net onder mijn oog...ik snapte er niets van want hij beet nooit, was super lief. Vriendin greep hem natuurlijk gelijk en strafte hem enorm. Hij heeft het ook nooit meer gedaan volgens mij, ik heb er ook verder niets mee gedaan, het was een lieve hond en dit was eenmalig...maar ik ben sindsdien wel wat huiverig en laat honden niet meer dicht bij mijn gezicht komen...

**Geplaatst**: 13-03-17 16:09

Geplaatst: 13-03-17 16:09

Als ik een jaar of 6 was door een duitse herder in het bos gebeten. Een agressieve boerderijhond die ontsnapt was. Was gelukkig niets ernstig, de eigenaar had hem van mij afgetrokken. Er is verder niets mee gedaan, de hond is een paar jaar geleden overleden. Ik wandelde er vaak langs met mijn paard, beest was niet te vertouwen totaal niet opgevoed.
Ik heb er gelukkig geen schrik van opgedaan, ben gek op honden!

**Geplaatst**: 13-03-17 16:09

Geplaatst: 13-03-17 16:09

Ik ben een keer door een hond (oppervlakkig) in m'n gezicht gebeten. Eigen schuld, ik was jong en zag een hond buiten de supermarkt zitten en wilde hem aaien. Heb dat daarna ook nooit meer gedaan. Ik heb ook geen idee wat voor ras dat was. De Jack Russells van mijn vroegere buren heeft ook weleens in mijn jas gehangen als ik langsfietste en zij liepen los op het erf.
Bij onze eigen honden wilde onze, nu overleden, labrador/dobermann kruizing weleens happen als je hem van de bank af wilde hebben en hij daar eigenlijk geen zin in had. Mijn huidige hond (Dobermann) heeft me nog nooit gebeten, behalve speelbijten. Nooit gebeten door een staff of ander vechttype. Het ergste dat de staff van mijn schoonmoeder doet is me met d'r staart in m'n gezicht slaan omdat ze zo graag op schoot zit, doet wel zeer, maar dat kan je de hond niet kwalijk nemen

.

Laatst bijgewerkt door Inujojo op 13-03-17 16:10, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 13-03-17 16:10

Geplaatst: 13-03-17 16:10

Ja, maar nooit door mijn eigen honden. Als kind door een sharpei gebeten in mijn bovenbeen. Beest vond het niet leuk dat ik daar door 'zijn' straat liep. De buurkinderen liet hij met rust maar ik woonde daar niet. Ik werd door iedereen uitgelachen terwijl ik op handen en knieën bij een vriendinnetje naar binnen kroop, vader van het vriendinnetje moest de hond bijna met geweld buiten houden. Omdat iedereen er toen zo belachelijk over deed (alsof het mijn eigen schuld was) heb ik er nooit iets over gezegd. Nu ik er aan terug denk echt te belachelijk voor woorden dat zelfs volwassenen mij aan het uitlachen waren..

**Geplaatst**: 13-03-17 16:12

Geplaatst: 13-03-17 16:12

Ja meerdere keren, onder andere door een kruising herder met rottweiler, hij zat in de opvang waar ik hielp, het was mijn eigen schuld want ik wist dat het een angstbijter was maar ik had zijn ritme in de war gegooid en lette niet goed op, en hij kon niet weg dus toen hing hij even in mijn been. Deze hond zou sowieso niet weg en is later wegens gezondheidsredenen voor euthanasie gegaan.
1 van mijn eigen honden heeft er ook een handje van om meteen uit te halen als hij heel erg schrikt van een plotselinge aanraking, daar heb ik dus al eens een gaatje van in mijn vinger gehad en verder wat oppervlakkige schade. Wat er met hem gebeurd is? Hij was even zwaar de l*l, verder niet want ik weet dat hij het kan doen als hij schrikt.

**Geplaatst**: 13-03-17 16:18

Re: Ben jij wel eens door een hond gebeten?

Geplaatst: 13-03-17 16:18

Jack Russel...

mn eigen wel te verstaan, eigenwijs kreng ! }:)

Mja stelde altijd weinig voor, want hij wist best dat dat niet mocht...

Verder volgens mij nog niet door een hond van een andere zover ik me kan herinneren.. :o?

**Geplaatst**: 13-03-17 16:21

Geplaatst: 13-03-17 16:21

Ja, toen ik een jaar of 13 was op de manege. Er waren 3 hinden. 2 Duitse herders en een russel mix. Een van de herders had puppy's, waardoor de andere herder ontzettend jaloers was als je bijv de Russel aaide. In principe zat ze dan ook vast...
Tot ik met de Russel met een balletje in de binnenbak aan het spelen was...
Ik hoor nog roepen: Bruno! (De jaloerse herder dus) en met dat ik me omdraai, zie ik m aan komen rennen op top snelheid, springt ie tegen me op en grijpt me in m'n zij, ter hoogte van m'n ribben...
Gelukkig had ik een hempje, shirt en dikke fleece trui aan, waardoor ik voornamelijk schrammen had en 1 gaatje van een hoektand...
Ben wel nog steeds huiverig voor Duitse herders hierdoor...

**Geplaatst**: 13-03-17 16:25

Geplaatst: 13-03-17 16:25

Echt bijten niet. Meer happen. Zowel door speelzigheid als waarschuwing. De waarschuwing geen idee waarom dat was. Misschien per ongeluk oog contact of dergelijke ( dat ik dreigend overkwam). Verder niet veel aan de hand hooguit krassen. Maak er zelf ook nooit een probleem van. Maar maak honden wél duidelijk dat ik daar niet van hou.. Tenzij het door stoeien komt van mijn kant.

Als een hond zomaar flink toe zou takelen vind ik het anders.. Die mag wat mij betreft flink aangepakt worden. Door een trainer, muilkorf of spuitje het maakt mij niet uit. Als er maar voor gezorgd wordt dat het niet nogmaals gebeurd. Het zal maar gebeuren bij een klein kind.. Wordt die straks verscheurt.

**Geplaatst**: 13-03-17 16:29

Geplaatst: 13-03-17 16:29

@keer door vreemde honden op straat. Een yorkshireterrier die ik wilde aaien (had ik maar niet moeten doen) en een bouvier die los liep en me zomaar in mijn heup greep bij het passeren.Gelukkig had ik een dikke jas aan.Daardoor alleen blauwe plek. Ik ben wel gek op honden. Wil er zelf ook weer een maar alleen een hele lieve.