naarppc schreef:Ik heb nergens gesproken van slimheid. De reden die hier veelal in dit topic geponeerd wordt als argument voor het redden van dieren is dat ze niet voor zichzelf op kunnen komen. Als de mens dan moet helpen, zijn dieren volgens die redenering (let op, niet per se hoe ik erover denk!) van mensen afhankelijk en dus inferieur aan mensen. Dat kan zijn vanwege intellegentie, maar misschien ook van kracht oid (want de mens is nou eenmaal (over het algemeen, en niet in verhouding!) sterker dan bijvoorbeeld een kruisspin.
Klopt. Ik begon over slimheid. Zoals ik namelijk begreep zei je (even kort gezegd) dat mensen superieur zijn aan dieren, omdat de dieren afhankelijk zijn van de mens.
Ik ben het daar dus niet mee eens en probeerde uit te leggen dat wij onze slimme hersens hebben (waar wij dus mee uitblinken) en andere dieren weer andere kwaliteiten hebben Zegmaar.
Wij zijn dus slim, andere dieren hebben weer iets anders waar ze in uitblinken. Dat maakt ons niet beter, superieur aan de andere dieren. Vind ik.
Dat wij als mens moeten helpen maakt dieren niet inferieur. Dat is in naar mijn idee niet echt een verband. Daarbij moeten wij dieren vaak helpen doordat mensen ze iets aandoen. Als een Tijger een hert pakt zodat de tijger kan overleven heb ik er veel minder moeite mee. Als Jaap met flink overgewicht voor de lol op een veel te kleine ponie zit en de pony breekt z'n rug, dan voel ik me toch een beetje verantwoordelijk en wil ik het arme beestje helpen.
Ik snap niet waarom de mens zich beter voelt. Ik vergelijk het dan met de superieuriteit die Hitler had over het Arische volk. Op die manier beter voelen. (Is misschien een beetje een heftige vergelijking, maar weet niet zo goed hoe ik anders kan verwoorden wat ik bedoel met superieur voelen tov dieren).
Citaat:
Verder ben ik het eens met je tweede stukje, ik zou een spin of enig ander dier ook niet moedwillig pijn willen doen. Maar daar had ik het niet over. Ik wees op contradicties in redeneringen van mensen hier waarin wordt gesteld dat dieren dingen niet kunnen overdenken, maar dat ze zich vervolgens wel in dat dier willen verplaatsen. Zeer antropomorf en bovendien onmogelijk. Wel eens gehoord van dat essay "How is it to be a bat" van Thomas Nagel?
Dat snap ik wel. Ik denk alleen dat het overdenken van een situatie anders is dan wat een dier zou voelen en je dus in die gevoelens te verplaatsen. Bijvoorbeeld als een slak in het water valt je te verplaatsen in de slak en dan tot de conclusie komen dat de slak een soort stress voelt van het verdrinken. Maar ik begrijp je wel en doe het zelf ook niet hoor. Als ze het bedoelden zoals jij zegt ben ik het ook met je eens.
Ik heb trouwens niet van het essay gehoord, ik zal het als ik tijd heb eens een keer opzoeken.
Citaat:
Overigens, leuk weetje misschien voor de redenering "je vindt het zielig voor de dieren, dus je bent vegetariër": verschillende onderzoeken (nee, ik kan niet out of the blur een voorbeeld geven, maar google is your best friend) hebben aangetoond dat een plant vrij sterke fysische pijnverschijnselen vertoont bij het afknippen/snoeien/whatever en dat vissen eigenlijk amper fysische pijnverschijnselen vertonen wanneer ze gedood worden. Zegt niets over (eventuele) psychische pijnverschijnselen, maar misschien wel goed om even over na te denken.
Dit vind ik wel echt een heel interessante en ik heb het me ook vaak afgevraagd hoe het met planten, bomen etc zit. Het leeft ook natuurlijk. En de vissen vind ik ook apart eigenlijk. Ik heb hier helemaal verstand van, maar het lijkt me dat een vis ook die pijnprikkels nodig heeft om te overleven toch. Ik dacht dat dat evolutionair gezien echt heel belangrijk is. Maar bedankt voor de tip! Heel interessant!