F_Orumster schreef:Ik heb geen fb maar wel nieuwsgierig naar de goede afloop. kan iemand het even plakken? Super fijn. Is ze in orde?
Dag 11, Ridge is thuis……. Ridge wat ben jij een fantastieche hond, om elf dagen te rennen. Rennen voor alles wat je eng vindt. En dat was voor jou alles, alles wat in jou buurt kwam jaagde jou verder bij ons vandaan.
Maar vandaag deed je het onbereikbare voor ons. Je bent teruggelopen naar de plaats van vermissing. Je rende weer vol angst , zoveel angst staart tussen je benen het terrein van sta
atsbosbeheer op. De boswachter ziet je, sluit snel het hek. Maar je bent zo snel. Je wil er weer uit, je probeert weer over de hekken te springen. Alle lagen hekken worden voor je geblokkeerd. Je kruipt weg, ver achter op het terrein. Ze proberen nog om je te pakken, maar nee. Je bent bang en verschuilt je weer. Ton wordt gebeld: er is een bruine hond het terrein op komen rennen. Ik zou net naar mijn werk, Ton nog in joggingbroek, snel nog leverworst gesneden en hup in de auto. Pfff rij eens door Nederland!!! We komen aan , zetten vol angst met een brok in onze keel de auto voor het hek. Hoor je de diesel, herken je de diesel??? We lopen het hek binnen, je zit achter in het hoekje. Ton en ik lopen naar je toe, heel voorzichtig. Je ziet ons, wordt bang. Je wilt weer over het hek, maar deze is te hoog. Je rent naar de andere kan van het terrein. Ton loopt daar ook naar toe, ik ga door het gras via het hek achter je aan. Ik maak me klein, je loopt weer terug. Nog tien meter meis, dan ben je bij me. Je stopt, steekt je neus in de lucht. Kijkt me aan…….. ruikt nog een paar keer met je neus in de lucht. De wind staat goed. Je ruikt me, je ruikt me. In 1 streep loop je naar me toe. Je bent zo blij, maar wilt ook heel graag de leverworst. Ik pak je vast, laat je niet meer gaan. Ton komt ook naar je toe. Je bent blij, je bent ook niet meer bang voor de mensen “die fantastische mensen” van Staatsbosbeheer. We hebben je terug, 11 bange dagen voor jou en onzekere en verdrietige dagen voor ons. We lopen naar de auto, je loopt mee en stapt als een atleet weer in de auto. Wat ben je mager, zo mager. Maar dat maakt ons niet uit, je bent er en dat is wat voor ons telt. Eerst langs huis gereden voor Fabienne, naar de DA. Je mankeert wonder boven wonder niets. Ja, je bent een lopende teek, maar daar kunnen we wat aan doen. Eten komt ook goed. Ohhh, lieve meis weet eens wat je in Nederland allemaal hebt losgemaakt . De hele hondenwereld en dierenliefhebber hebben aan je gedacht en een kaarsje gebrand. Wij, Ton, Fabienne en Ik natuurlijk willen iedereen bedanken voor alle steun en medeleven. Dit heeft ons kracht gegeven en hoop. Bedankt lieve mensen XXXX En een grote poot van onze Ridge!!!!