rockwitch schreef:alle reuen die ik ken die zijn gecastreerd (en dat zijn er nogal wat) zijn er echt niet slechter van geworden, maar vooral beter. Ze hoeven zich niet meer zo nodig te bewijzen door alle testosteron, zijn relaxter (maar echt niet sloom),
Bij mijn reu heeft dat echt niets uitgemaakt. Hij is nog steeds grote macho, gedraagt zich bij tijden (voordat hij gecastreerd werd, was het ook bij tijden) alsof hij 36,5 kilo pure testosteron is. Ik geniet er alleen maar van, vind hem prachtig zoals hij is. Natuurlijk is hij rustiger geworden, maar ook ouder. Sommigen zeggen dat reuen stabieler worden nadat ze gecastreerd zijn, nu, mijn mooie man is altijd al heel stabiel geweest. Verder spreekt en begrijpt hij de hondentaal uitstekend, ook daar geen problemen (rockwitch kent mijn hond, en volgens mij is ze stiekem fan van Mr. Macho).
Wat ik er maar mee zeggen wil, is dat je maar moet afvragen of de hond erg verandert, de ene wel, de ander totáál niet. Nu is mijn reu ook nooit opdringerig geweest tegen teven (ik heb dus voor die prostaatproblemen nooit een reden gezien hem te laten "helpen"), moest hem wel altijd aanlijnen als er een loops was, en vooral Labradorteven zijn érg leuk......
Overigens worden de Labradors binnenkort weer loops, begreep ik van de eigenaar, wordt toch weer opletten, híj weet niet dat zijn ballen eraf zijn. De voordelen volgens de voorstanders heb ik dus niet ervaren 
De nadelen zeer zeker wel..... honden die minder het respect tonen omdat het testosterongeurtje mist, een reu die geilde op mijn reu. Overigens geilde hij ook op mijn teef, waarna mijn 2 honden hem met zijn tweeën ongelooflijk op zijn falie gaven, blijkbaar de enige manier om door te dringen bij een labrador met een plaat van kilometers voor de kop. Uiteraard stond ik er ook als een Jan Doedel bij, dat konden de eigenaars van de lab ook prima, ik vond dat de lab zelf maar moest aangeven wanneer het genoeg was
De vachtkwaliteit is minder geworden, en vaker talgbulten, erg vervelend, al hielp vers vlees daar dan weer wel tegen, schapenvet ook.
De teef is ook gecastreerd, ik ben niet van plan om met een loopse teef in een losloopgebied rond te lopen, waar ook intacte reuen lopen. Zij is niets veranderd, nog steeds een lekkere kattenkop, heerlijke knuffel, en gewoon lief
ze kan nog altijd prima voor zichzelf opkomen. Vachtkwaliteit is bij de teef niet veranderd, zou eerder zeggen verbeterd, al kan dat ook komen doordat ze nu veel meer buiten is, en een andere manier van leven heeft. Beide honden zijn trouwens niets aangekomen, ze zijn lekker slank en heel gespierd.
Laatst bijgewerkt door Anoniem op 10-06-09 13:33, in het totaal 1 keer bewerkt