Sjolvir schreef:@Yamcha, snap het, en bij ons allemaal is het goed gegaan.
En ik zou het zo weer doen.
(voorlopig niet! 1 hond is mijn max! en ik hoop dat ik nog heel veel jaren van hem kan genieten.
Maar hoeveel mensen lezen nu de succes verhalen die wij nu plaatsen?
En denken, ach dat doen wij ook even. Vandaar dat ik mijn laatste bedenkelijke post plaatste.
Daar heb jij dan weer groot gelijk, ik was het ook geheel eens met je bedenkelijke post.
Ik was never nooit aan zoiets begonnen als ik kinderen had gehad, mijn man of ik niet stabiel genoeg was geweest, of één van ons snel bang was geweest..... of onvoldoende gevoel en/of ervaring had gehad.... Dan hadden we Tubeau stomweg niet aan gekund, want heftig was hij wel......
Een Duitse Herder is sowieso niet echt een hond voor kinderen, en deze helemaal niet...... hij is wel vriendelijk, maar heeft totaal geen respect voor ze, en maakt er gebruik van dat ze snel bang zijn....... dat is niet iets wat hij zelf heeft bedacht, het is hem zo geleerd 
Je kunt een hond nooit vertrouwen bij kinderen, of kinderen niet bij een hond..... 't is maar van welke kant je het ziet, natuurlijk 
dat is bij elke hond en elk kind wel min of meer het geval. Het probleem is een beetje dat zowel kind en hond er niet over nadenken hoe hun gedrag overkomt, en hun handelingen puur een reactie op het moment zijn, zonder de gevolgen te beseffen, of de gebeurtenissen te sturen.
Een volwassen mens is in staat de gevolgen van zijn/haar handelingen te overzien, een reactie min of meer te sturen, een reactie uit te lokken..... Kinderen gaan daar vanaf een jaar of 6 mee experimenteren, met het uitlokken, maar zonder het overzicht, en dát is waarom het op die leeftijd zovaak misgaat met kinderen en honden, en ze onbewust net de verkeerde dingen leren van elkaar...... dat is ook het punt waar het met met Tibeau en kinderen een beetje misgaat...... allemaal zonder agressie hoor, en met een vriendelijke ondertoon, maar het resulteert wel in huilende kinderen, en een hond die maar weer zijn heil bij het vrouwtje zoekt 
Dat is overigens ook het punt waar het in de hondenopvoeding vaak misgaat. Mensen die met goede bedoelingen een hond nemen, maar niet beseffen dat elke hond in de basis gewoon een wolf is en dat je hun kracht niet moet onderschatten.
Mensen zijn zich niet bewust dat hun hond bepaalde leerfasen heeft, waarin bijna élke handeling als beloning/bevestiging of straf/ontmoediging wordt gezien...... en over het algemeen gaat het dan wanneer de hond gaat puberen helemaal mis, en de jonge hond toont plotseling gedragsproblemen die ze nooit eerder hebben gezien.....
En ipv hem dan op een zachte en soms iets minder zachte manier te herinneren aan wat hij geleerd heeft, (je leert een hond in principe de hele basis aan vóór het eerste jaar, daar begin je zo'n beetje met 4 maanden aan) raken ze in paniek en geven keer op keer toe....... omdat ze eigenlijk niet goed durven doorpakken (sja, ze hebben tandjes, weet ik ook wel) en het eigenlijk ook niet goed weten....
En dan is de volgende asociale, verwende probleemhond geboren. Dat is dan niet de schuld van de hond, die volgt gewoon het 'wolvenprogramma' maar die van de mens, die zich niet bewust van van wat hij deed, en niet voldoende inzicht in zijn eigen gedrag had, om de spiegel in de hond te kunnen zien.......
slimmerik schreef:Knap gedaan!! Ècht
Helaas ken ik twee keer zoveel verhalen dat het wel helemaal mis ging.
Maar die enkeling waar het wèl goed mee gaat, zoals jouw geval is het steeds weer proberen waard, mits in goede handen en zo min mogelijk risico nemen
Ik neem geen overbodige risico's
Ik weet wat ik kan, en ook wat ik niet kan..... was Tibeau een Bullmastiff geweest, dan was ik er niet aan begonnen 
Geplaatst: 13-12-08 14:48 
grapje ) en scheelt een hoop dierenleed.
!
