Pff, ik ben weer 'thuis' en Saffier is hier ook.
Het is een moeilijk verhaal. De arts vertelde aan de telefoon al dat een operatie (pin door gewricht) of amputatie in dit geval geen optie zijn. Bij kromsnavels (papegaaien, valkparkieten etc) heeft hij daar geen goede ervaringen mee. Waar hij nu voor wilde gaan is toch opnieuw spalken (zonder het gewricht op elkaar te zetten). Bij vogels groeit het doorgaans snel aan elkaar en dan ontstaat er een soort van 'pseudo-gewricht', waarbij het bot weliswaar niet in de goede hoek op elkaar staat, maar wel aan elkaar hecht. Volgens de arts is dat nog altijd beter dan leven met maar 1 pootje. Hij heeft hier goede ervaringen mee en in de meeste gevallen kan de vogel het pootje dan wel weer redelijk gebruiken, alleen blijft het natuurlijk afwachten in welke mate en of hij zijn teentjes dan ook weer kan buigen.
Ik vond het een hele moeilijke keuze. M'n verstand zegt nog steeds dat dit over de grens gaat, maar de DA wilde hem sowieso in deze staat niet inslapen omdat hij verder nog te fris in z'n koppie is. Dit is echter wel het allerlaatste wat we voor hem kunnen doen. Mocht het gewricht toch niet goed aanhechten of hij heeft over een aantal weken weer pijn, dan hebben we alle opties uitgeput en valt het doek echt.
Voor nu krijgt hij andere pijnstillers, zodat hij geen diarree of maagproblemen meer krijgt. Hij zal daar misschien wel iets suffer van worden, maar dat is misschien niet zo heel verkeerd omdat hij dan wat rustiger blijft. Ik moet zeggen dat hij op dit moment een hele heldere indruk maakt en hij zit nu uit z'n voerbakje te eten alsof zijn leven er vanaf hangt. Hij fluit ook weer, dus duidelijk beter als gisteren. De zwelling is ook verdwenen gelukkig.
Over 10 dagen moeten we terug komen. Foto's maken heeft geen zin meer, maar dan gaat de spalk eraf en krijgt hij een soort loopverbandje waardoor hij dus iets minder steun heeft en het zelf moet gaan belasten en hij meer vrijheid krijgt. Dan gaat misschien ook zijn kraag eraf.
Dit was dus in samenspraak tussen Dr Maas en Dr van der Horst, beiden vogelartsen. Ik ga nu volledig af op hun kennis, want mijn gevoel zei echt dat het hier moest stoppen. Heb in de wachtkamer ook weer zitten huilen als een klein kind met Saffier op schoot. Maar hij ziet er ook nog zo fris en fit uit (behalve zijn poot dus). Dat maakt het eigenlijk nog moeilijker.
Pfff, maar het blijft wel dubbel.
Laatst bijgewerkt door Cayenne op 21-08-13 19:47, in het totaal 1 keer bewerkt