Bokt.nl

**Geplaatst**: 01-06-16 14:46

Re: Eigen hond bijt mij..

Geplaatst: 01-06-16 14:46

Hmmm... iets in mijn gevoel zegt mij ,dat de bezoek bij DA niet goed is verlopen. Ik hoop voor TS dat het wel zo is en dat de uitslag gewoon op zich laat wachten. Natuurlijk ben ook ik razend benieuwd naar een update maar ik snap ook dat er misschien (ook door andere evenutele omstandigheden ) een stilte valt. Simpel van mijn kant : sterkte TS!

**Geplaatst**: 01-06-16 14:55

Re: Eigen hond bijt mij..

Geplaatst: 01-06-16 14:55

"Laatst bezocht:Vandaag, 11:55"

Mensen, er zijn ook bokkers die betere dingen te doen hebben dan jullie op de hoogte houden hoe het met hun EIGEN hond is.

**Geplaatst**: 01-06-16 14:58

Geplaatst: 01-06-16 14:58

Zo gek is het toch niet dat mensen benieuwd zijn ?
Ookal is mijn mening miss wat minder leuk erin ben ik echt niet zo harteloos dat ik niet meeleef met de Ts

Ik hoop iig dat er iets uit is gekomen en dat t goed gaat met ts.

Snap die flauwe reacties dan ook niet mbt dat Ts wat beters te doen heeft. Niet negatief naar ts maar er is een topic geopend dus dan is t logisch dat mensen oprecht benieuwd zijn. En dat Ts niet meteen reageerde geeft niks maar is ook niet erg als mensen wel vragen hoe het gaat

Laat ts zelf beslissen wanneer ze reageert maar ook of anderen vragen hoe het gaat !

**Geplaatst**: 01-06-16 15:05

Re: Eigen hond bijt mij..

Geplaatst: 01-06-16 15:05

We mogen toch best vragen wat er uit is gekomen? Veel bokkers zijn gewoon benieuwd en leven met ts mee.

**Geplaatst**: 01-06-16 15:20

Geplaatst: 01-06-16 15:20

Vragen hoe het gaat en hoe het is afgelopen is niets mis mee. Dat vraagt iedereen zich af. Echter zijn er reacties geweest waar mensen zijn gaan invullen wat er besloten is. Dat slaat nergens op. Daar schiet t's niks mee op en heeft ook niets te maken met mee leven. Hooguit met sensatie zoeken en daarvoor is dit niet het geschikte topic.

**Geplaatst**: 01-06-16 15:49

Geplaatst: 01-06-16 15:49

Geen beter vermaak en leedvermaak

**Geplaatst**: 01-06-16 15:54

Re: Eigen hond bijt mij..

Geplaatst: 01-06-16 15:54

Zou iedereen gewoon even niets kunnen zeggen. Elke keer denk ik weer dat TS iets gepost heeft.

**Geplaatst**: 01-06-16 15:55

Re: Eigen hond bijt mij..

Geplaatst: 01-06-16 15:55

Afgezien daarvan is het vervelend voor de TS om deze discussies de hele tijd te moeten lezen. Denk dat ze daar juist minder gemotiveerd van wordt dan wanneer we eventjes allemaal stil doen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-06-16 17:50

Re: Eigen hond bijt mij..

Geplaatst door de TopicStarter : 01-06-16 17:50

Hallo allemaal,
Bedankt voor jullie geduld, medeleven en complimenten ook via de pb! Ik heb alles meegelezen, maar had even geen behoefte eraan om te reageren of hier mee bezig te zijn.

Wat een ramp-dag was het gister. Het kon allemaal simpelweg niet slechter, en zat er even helemaal doorheen.. Respect als je dit helemaal gaat lezen, deze update gaat nu niet alleen over bruce maar ook gewoon over de rest van de **dag.

Voordat ik begin

Nogmaals bedankt voor de personen die achter mij staan, die medeleven tonen en mij complimenten geven, maar ook bedankt voor de personen die kritiek leveren, niet zoveel rekening houden met mijn gevoel, en simpel weg gewoon bot, tikkeltje onbeschoft maar toch wel eerlijk zijn. Ik heb het gewoon allemaal nodig, ook om realistisch te blijven naar de situatie. Soms kan het wel wat minder vindt ik persoonlijk, maar ja.. dan voel ik mij ook weer trots dat ik het kan negeren en er boven sta

Dusja, gisteren..:
Ik sta op, ga naar het werk, en er was weinig aan de hand.. Ik was de hele dag al een beetje geïrriteerd, zenuwachtig en behoorlijk ongeduldig. Het liep al niet zo lekker.. De klanten waren lastig, en ik had ook nog woorden met m'n baas. Misschien denken wij allemaal dat Bruce een tikkende tijdbom is, maar geloof mij, ik was dat gisteren, en niet zo'n kleintje ook..
Om 13:15uur word ik aangesproken door m'n baas of ik 5 min had om te praten, zo gezegd zo gedaan en ik krijg te horen dat mijn contract niet verlengd word. (Erg OT maar dat maakte de dag dus nog minder).

Het was eindelijk 14:00uur en ik kon gaan ivm. De dierenarts afspraak. Wij komen daar aan, mijn vriend met Bruce voorop en ik kom erachter aan. We lopen naar een aparte kamer, en gaan in gesprek met de DA, ik hield mij een beetje stil en mijn vriend neemt het woord. Hij verteld het verhaal en ik spring in als hij wat dreigt te vergeten.
We hebben alles verteld, de DA kijkt bruce even na, gewoon zo'n standaard routine onderzoek en komt dus met de verklaring: het is niet nodig om foto's of een mri te maken want Hij had verder niks.. (Letterlijk zijn woorden)
Ik kon even niks zeggen en stond perplex dat een DA aan de buitenkant kan zien dat er niks zit, maar mijn vriend bleef heel erg beleeft, vroeg wat wij dan konden doen. Hij vertelde een meer een verhaaltje dan hij met feiten kwam en aangezien ik al op oorlogspad was, heb ik hem onderbroken gezegd dat hij niet helemaal goed was en heb ik de ruimte verlaten. Mijn vriend heeft verder naar dat **verhaal van hem geluisterd en kwam later naar buiten, heeft het consult betaald en liep ook naar buiten.
In de tussentijd dat ik wachtte heb ik mijn vriendin gebeld die ook in een gespecialiseerde kliniek werkt en gevraagd of wij bij hun terecht kunnen. Dat kon gister nog (gelukkig). Ik kreeg even een kleine uitbrander van m'n vriend dat ik zwaar onbeschoft bezig was (hij wist ook nog niet van mijn 'ontslag') en we gingen op pad..
Na dik 1,5uur rijden komen wij daar aan. Ze lieten er geen gras over groeien, mijn vriendin had het hele verhaal al uitgelegd. Ze vroeg nog een aantal specifieke vragen en toen namen de bruce mee voor de mri. De rest is allemaal niet zo spannend om te vertellen, omdat wij tijdens het wachten bijna niet gepraat hebben :')

.. Na afloop heb ik bruce toch nog even lekker kunnen aaien en een beetje met hem gekletst (hij was onder narcose). De uitslag is negatief, niks te zien en bruce was super gezond en zag er ook erg goed uit. Op dat moment wist ik mij even geen houding te geven. Moet ik hier blij mee zijn of niet? Mijn gevoelens gaan alle kanten op en ik dacht echt even dat ik zou doordraaien. (Even naar de wc)

Oke, even tot tien tellen, zet je poker-face op en ga door. Dat denk ik dan, en geef mijzelf nog een schop onder mijn kont.
Ik had mijzelf weer een beetje opgepakt en was weer op aarde, nu het gesprek nog. De dierenarts zei dus ook dat wij een GT erbij moesten halen. Veel trainingen moesten nemen zowel thuis als op zaak, buiten huis, echt overal. En dat hij zelden zo'n geval als dit zag. (Wij hebben 1x een aanval uitgelokt zodat de dierenarts zijn houding, agressie etc. Kon zien. De rest van de dag ging het prima nouja, zonder aanvallen dan) wij hebben een aantal namen gekregen van de da met personen/therapeuten die hij adviseerde.

Onderweg naar huis hebben wij weinig gesproken. Ik was overal een beetje klaar mee en wilde even met rust gelaten worden. Eenmaal thuis kwamen we toch aan het praten, ondanks alles wat mijn vriend en ik doorgesproken hadden (waarop wij aardig op een lijn lagen) leek het net alsof hij een rechtsomkeert had gemaakt qua denken over de situatie. Hij gaf mij de indruk dat hij de ernst er niet meer zo van inzag, het wel los zou lopen door dat hij al 1x niet aangevallen had toen ik boos op bruce werd, en hij mij nu toch niks kon doen. Dit viel mij hele-maal niet in de smaak en toen kwam de ruzie, door dat ik er ook erg mee zit dat mijn contract niet verlengd is reageerde ik ook erg boos en misschien ook wel onredelijk. (Het was er gewoon nog niet van gekomen om het te vertellen, omdat ik weet dat hij dat ook niet leuk gaat vinden) Bruce hield zich gelukkig wel op afstand. Ik ben toen maar even een stuk gaan mountainbiken, even m'n woede en spanning eruit halen en een flink potje zitten janken.
Toen ik terug kwam, ben ik gaan douchen en gaan slapen. Ik had even geen zin meer in confrontaties zowel van bruce of m'n vriend.
Ik voel mij hopeloos, beledigd, wanhopig, ziek en vooral verdrietig dat hij mij zo heeft kunnen laten vallen in dit opzich. Tenminste zo voelt het voor mij. Ik moet nog 1 maand 'uitwerken' op m'n werk, vandaag zou dag 1 zijn en die bevalt mij prima hier thuis op de bank. Ik heb mij ziek gemeld.. Doe vandaag alleen dingen die ik leuk vind, probeer te ontspannen, niet teveel na te denken, en doe vooral geen dingen waar ik mij voor moet inspannen. Het voelt goed om zonder alert te zijn door het huis te lopen, wel besef ik nu hoeveel Bruce 'nu al' qua vrijheid in huis heeft afgenomen. Zelfs nu in weet dat hij niet in huis is, kijk ik waar ik naartoe loop, loopt voorzichtig om de hoeken om hem niet te laten schrikken etc..

ik zit nu niet enkel met het probleemgeval Bruce maar ook met mijn vriend. Het heeft mij heel erg gekwetst, dat hij de ernst er niet van inziet, en hij niet begrijpt dat ik zo ga leven. Het voelde alsof Bruce boven mij stond en geloof mij, dat doet echt zeer.. Mijn hoofd loopt over van scenario's hoe het af gaat lopen, of hond weg, of vriend samen met hond maar ik weg, of ik kan hem overhalen en toch samen te vechten voor bruce. Op dit moment is het maar goed dat ze tot laat aan het werk zijn, ik begin een soort 'haat gevoel' voor bruce te krijgen. Niet alleen dat hij alleen mij aanvalt, maar nu ook nog m'n relatie op het spel zet. Ja, zo serieus is het inmiddels wel.
Vanmiddag belde ik mijn vriend, voor andere zaken. Tussen neus en lippen door zei hij dat bruce iemand anders aangevallen had. Dus ik vragen hoe kan dat gebeuren? Waarom? Hoe? Etc.
Bruce had wel zijn muilkorf om (godzijdank) maar was los van ketting.
Dit bevestigd toch wel weer dat mijn vriend het allemaal een stuk minder serieus neemt.
Normaal kom ik een paar keer op een dag daar om spullen te brengen, vandaag dus niet en dan denk hij: oh ze komt toch niet, dan probeer ik het zonder ketting?!
Dit is dus precies dat wat mij zo boos/overstuur/verdrietig maakt. Ik doe er alles aan dat mensen geen gevaar lopen doordat ik bruce niet meer vertrouw, mijn vriend heeft gisteren duidelijk laten doorschemeren dat ik overdrijf en dan gebeurt er dit. De klant had gelukkig niks, maar dat maakt het niet minder ernstig.

Voorlopig kan ik nog even tot rust komen en nadenken hoe ik het zal brengen vanavond bij mijn vriend zonder ruzie hopelijk.. Maar ik zie deze situatie wel somber in, of hij gaat ermee akkoord dat wij alle hens aan dek zetten en voluit met bruce aan de bak gaan. Of ik vertrek, ik kan en ga zo niet mijn leven bepalen. Dit zal vast niet gelijk gebeuren maar ik ken mijzelf te goed, en dit ga ik niet accepteren of volhouden.

Nou mensen: brand erop los, geeft commentaar, ga in discussie, en geef vooral zoveel kritiek dat je kwijt kan!

Het is nu toch een grote puinhoop.
Ik reageer even niet.

**Geplaatst**: 01-06-16 17:57

Re: Eigen hond bijt mij..

Geplaatst: 01-06-16 17:57

Jeetje ts, heel veel sterkte met de hele situatie.

**Geplaatst**: 01-06-16 17:58

Geplaatst: 01-06-16 17:58

Ik kan je alleen even een dikke knuffel geven.

Wat ruk dat je je niet serieus genomen voelt door je vriend... En dan nog je baan ook :(:)

Heel veel sterkte. Ik wens je vriend veel wijsheid toe.

**Geplaatst**: 01-06-16 17:58

Geplaatst: 01-06-16 17:58

TS, als eerste een dikke knuffel! Je doet het enorm goed!

Kl*te van je baan! Dat is nog een extra nare bijsmaak!

Verder zal je vriend wel degelijk de ernst in moeten gaan zien! En daar ook verantwoord naar handelen! En hij moet jou hierin ook steunen en inzien dat je niet overdrijft.

Dan heeft hij kennelijk alsnog niet door wat bruce aan kan richten.

Verder kan ik weinig tips geven, maar alleen maar zeggen dat je goed bezig bent en ik vind het goed en knal dat je voor bruce wil vechten om het weer op orde te krijgen!

Veel wijsheid en succes gewenst! Ik blijf dit topic zoiezo volgen.

**Geplaatst**: 01-06-16 18:00

Geplaatst: 01-06-16 18:00

nou ts, dat is allemaal niet niks zo. knap van je dat je dat zo hebt volgehouden en ik snap je gevoel heel goed. ik kan alleen maar zeggen, doe waar je je het beste bij voelt. ik heb hetzelfde probleem met een hond gehad, en dat is allemaal goed gekomen. maar dat lukt natuurlijk alleen als jullie er beide achter staan goed met hem aan het werk te gaan. mss is het een optie even wat afstand te nemen vabn bruce in de hoop dat dit gevoel wat zakt? ik kan me namelijk voorstellen dat het met dit gevoel voor jullie beide niet fijn is, daar honden meer meekrijgen dan we denken...
al met al wens ik je heel veel sterkte in welke keuze je ook gaat nemen

**Geplaatst**: 01-06-16 18:01

Geplaatst: 01-06-16 18:01

Pff meid wat een ellende, geen tips op dit gebied, even een dikke knuffel hoor :(:)

**Geplaatst**: 01-06-16 18:02

Geplaatst: 01-06-16 18:02

Oh jeetje ts :(:)

Wat een ongelooflijke poedersuiker dag is dat geweest !
Qua Bruce .. dat ie emand anders heeft aangevallen weer en dat dat alleen door een muilkorf is mislukt plus het feit dat jij a al aangeeft wat als je vriend per ongeluk de muilkorf niet om heeft (niet alleen naar jou en b dat je al zo op je tenen loopt naar hem. Ik blijf erbij dat dit echt een grote no go is.
Voor iedereen veiligheid !
En geloof me dat ik me een flinke bitch voel nu gezien je dag die hè gehad hebt :(:)

maar zoals je zelf al aangaf (dikke respect) ben je ook "blij" met de andere meningen.
Het is echt niet zo dat ik graag zou kiezen voor inslapen maar in dit soort gevallen voor ieders veiligheid wel degelijk.
Juist nu je niet goed in je vel zit.. dan kan je reactie heftiger zijn en weer zo'n voorval komen.
Van je vriend is ontzettend rot :(:)

ik praat het zeker niet goed maar ook die zit natuurlijk met alles in z'n maag. Jij wordt boos op hem vanwege alles en hij dus andersom op jou.

Probeer tot rust te komen en nogmaals super hoe je er over nadenkt ! Dikke :(:)

en hopelijk gaat t tussen jou en je vriend weer snel beter.

**Geplaatst**: 01-06-16 18:02

Geplaatst: 01-06-16 18:02

Jeetje wat een verhaal. Tot nu toe heb ik nog niet gereageerd, maar ik wil je toch een hart onder de riem steken. Hopelijk heb je snel duidelijkheid en rust. Wat verschrikkelijk dat buiten dat je hondenvriend het pad kwijt is, je mensenvriend er ook maar een potje van maakt zo.

Heel veel sterkte en zorg dat je stevig in je schoenen blijft staan en voor jezelf een duidelijk plan hebt. Hopelijk kom je er aan uit.

Al moet ik wel zeggen, dat nu je hond een 2e persoon heeft aangevallen ik me afvraag hoe verstandig het is om nog met je hond aan de slag te gaan. Jullie kunnen nog zo je best gaan doen, maar wat als het nu nog een keer mis gaat? Het is al 2x mis gegaan, de 3e keer kan het wel eens heel anders aflopen... dat zou ik mezelf nooit vergeven.

**Geplaatst**: 01-06-16 18:03

Geplaatst: 01-06-16 18:03

Wat een wending!
Wat ontzettend k u t van je baan! En dan ook nog eens een uitslag bij de DA waarvan je niet weet wat je ermee aan moet.... Tenminste, voor nu is er nig steeds geen aanwijsbare rede waarom bruce aanvalt.
Aan de ene kant 'snap' ik je vriend dat hij jou probleem bagitaliseerde, maar nu er ook een klant is aangevallen, kan hij er domweg niet meer omheen.
Vind het knap hoe je met de situatie omgaat en ik hoop dat je na verloop van tijd, toch nog eens een update wilt geven.

Heel veel sterkte...

**Geplaatst**: 01-06-16 18:03

Geplaatst: 01-06-16 18:03

Jeetje meid wat een update ik word er zelf naar van als ik denk hoe jij je op dit moment moet voelen
Onbegrepen en machteloos
Heb je niemand waar je even kan uithuilen en je verhaal kan vertellen dat kan buiten schrijven enorm opluchten

Het feit dat er niks gevonden is en je vriend zo "laks" is en hij weer aangevallen heeft ook al is t met muilkorf
Zou mij wel laten nadenken als ik je vriend was dit is geen normaal gedrag
Als je vriend alleen met m is heeft hij geen muilkorf om dadelijk is hij de volgende en niemand die m dan kan helpen

Ondanks dat ik eerst zei herplaatsen zou t voor mij nu klaar zijn zeker nu hij nog iemand aangevallen heeft en je vriend zo laks is

Alles komt zowel bij elkaar voor jou wat een ***situatie/dag voor jou vandaag zeg!
Als je behoefte hebt om te praten privé stuur gerust een berichtje
Ik heb niets meer gepost ik vond dat het te persoonlijk/onredelijk werd mensen die hun mening er door wouden drukken en daar houd ik niet van

Laatst bijgewerkt door Gentlegiant op 01-06-16 18:03, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 01-06-16 18:03

Geplaatst: 01-06-16 18:03

Goh wat een verhaal.
Heel veel sterkte, hoe het ook gaat uitpakken.
Je kan jezelf in ieder geval niets verwijten.
Je hebt alles gedaan wat je kon doen.

**Geplaatst**: 01-06-16 18:05

Geplaatst: 01-06-16 18:05

Jezus dit is allemaal niet niks. Ik hoop dat je vriend echt snel in gaat zien dat dit zo niet kan.
Je kan je leven niet voor altijd laten beinvloeden door een hond. Gelukkig hoef je nu geen beslissingen te nemen, dus denk er over na en neem de tijd. Dat het nu even niet lekker gaat met jou en je vriend is niet gek, jullie zitten in het heetst van de strijd en dan wil het nog wel eens exploderen.
Sterkte in ieder geval! Alle wijsheid en kracht voor jou en je vriend gewenst!

**Geplaatst**: 01-06-16 18:08

Geplaatst: 01-06-16 18:08

In de situatie waarin je nu zit moet je GEEN beslissingen nemen. Stel het uit. Wacht wat je vriend zegt. Laat het van hem komen anders kijkt hij je er altijd op aan. Geef duidelijk aan dat je bang bent voor de hond en dat het voor de hond ook niet eerlijk is en jullie daarom beter bijelkaar uit de buurt kunnen blijven. Jij en de hond. Laat de rest voorlopig aan je vriend over. Hij is ook gek op de hond en opgelucht dat de hond niet ziek is. Wacht zijn reactie af en ga niet teveel in de aanval dan schiet hij in de verdediging. Wacht even af.

**Geplaatst**: 01-06-16 18:09

Geplaatst: 01-06-16 18:09

Jeetje. Wat een dag heb je achter de rug.
Ik denk dat het momenteel niet "nodig" is om kritie.k te geven.
Vooreerst sterkte met het verlies van je baan, zoiets is altijd héél erg rot. Was de reden gefundeerd of is het eerder een "besparingsmaatregel"?

Jouw eerste dierenarts had ik ook zo laten zitten, zou niet eens het consult betalen, is die nou helemaal ?

Tweede dierenarts klinkt als kundige en fijne personen.

Over de discussie met je vriend is het moeilijk om over uit te spreken, maar ik kan me zeker inbeelden hoe je je voelt en het is zeker niet fijn om zo behandeld te worden. Veel sterkte met de situatie, maar neem zeker geen risico's op je veiligheid!

**Geplaatst**: 01-06-16 18:10

Geplaatst: 01-06-16 18:10

Meid toch...dat verwacht je niet.
Je krijgt klap op klap te verwerken, logisch dat je dat niet trekt in je eentje :(:)

Is er niemand waar je even een paar dagen terecht kunt?
Ook van mij een dikke knuffel!

**Geplaatst**: 01-06-16 18:12

Geplaatst: 01-06-16 18:12

Ts ik heb geen advies voor je, wil je alleen veel sterkte en wijsheid wensen en een virtuele knuffel geven :(:)

**Geplaatst**: 01-06-16 18:14

Geplaatst: 01-06-16 18:14

TS wat een hoop ellende op een hoop :(:)

Baan kwijt is eigenlijk al genoeg ellende.

En balen dat er dus geen lichamelijke reden is dat de hond zo uitvalt.
Eerlijk gezegd had ik dat ook niet verwacht , zo je verhaal lezende maar het had toch een prettigere uitkomst geweest.

Dat je vriend niet inziet dat er nu heel serieus gewerkt zal gaan moeten worden met Bruce is ontzettend jammer maar misschien heeft hij iets meer tijd nodig om alles op een rijtje te zetten.
Hij heeft geen bokt

Ik hoop echt dat jullie er samen uit komen wat de beste oplosing is voor Bruce.
Je thuis moet een echt thuis zijn , dat is het allerbelangrijkste.