Bokt.nl

**Geplaatst**: 19-01-25 19:16

Re: Zwangere poes verliest wat bloed

Geplaatst: 19-01-25 19:16

Niet onderschatten wat de hormonale disbalans na castratie én tijdens zoogperiode kan veroorzaken.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-01-25 19:19

Geplaatst door de TopicStarter : 19-01-25 19:19

Ik ben me inderdaad kapot geschrokken en ook ontzettend verdrietig. Ik heb een sterke band met Mientje, ook in het begin na de bevalling, ze wilde absoluut alleen maar bij me in de buurt zijn. Ze liet ook alles toe de laatste weken, bij zichzelf en bij de kittens, leek ons volledig te vertrouwen.
We zijn bij mijn schoonzusje geweest en die heeft inderdaad een hond en kat, wellicht dat ze dat geroken heeft, hoewel ze het eerste half uur dat we thuis waren gewoon ontspannen was.
De aanval was echt overdreven fel. Mijn hand is behoorlijk dik en doet flink pijn, maar ik maak me vooral zorgen om hoe het verder moet met Mientje.

**Geplaatst**: 19-01-25 19:22

Geplaatst: 19-01-25 19:22

Wat enorm balen dat ze is uitgevallen.
Houd je eigen klachten ook goed in de gaten. Mocht je je minder fit gaan voelen, neem dan contact op met de huisarts. Je kunt er ziek van worden.

Laatst bijgewerkt door senna21 op 19-01-25 19:24, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-01-25 19:24

Re: Zwangere poes verliest wat bloed

Geplaatst door de TopicStarter : 19-01-25 19:24

Ja dat ga ik zeker doen.
Ik moet 10 dagen 3x per dag 2 capsules Clindamycine slikken. Hopelijk voorkomt dat een infectie.
Tetanus had ik toevallig in april al gehaald ivm vakantie naar het buitenland.

**Geplaatst**: 19-01-25 19:35

Re: Zwangere poes verliest wat bloed

Geplaatst: 19-01-25 19:35

Jeetje wat heftig! Heel veel sterkte gewenst. Fijn dat het met de ukkepuk wel goed gaat, wat een dotje!

**Geplaatst**: 19-01-25 19:58

Re: Zwangere poes verliest wat bloed

Geplaatst: 19-01-25 19:58

De band met Mientje is er nog steeds hoor! :(:)

Ik denk niet dat de aanval persoonlijk was, maar dat inderdaad haar hormonen etc uit balans zijn.
Maar ik snap heel goed dat het wel zo voelt!

**Geplaatst**: 19-01-25 20:02

Re: Zwangere poes verliest wat bloed

Geplaatst: 19-01-25 20:02

Jeetje wat heftig joh, ook dat het zo uit het niks lijkt te komen. Ik hoop dat jullie een oorzaak vinden en ook een manier om hier veilig mee om te gaan.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-01-25 20:28

Re: Zwangere poes verliest wat bloed

Geplaatst door de TopicStarter : 19-01-25 20:28

Ja ik begrijp ook dat het iets instinctiefs is, en niet persoonlijk. Maar het ging met zo’n felheid, ik ben niet bang voor haar maar je weet dus dat dit weer kan gebeuren.
Hebben jullie wel eens zoiets meegemaakt? Dus echt flinke agressie, en of dat weer goed kwam of juist niet? Bijvoorbeeld na een operatie of bij een zieke kat? Een nichtje van mijn vriend heeft een gedragstherapeut bij haar kat gehad, die had last van redirectie-agressie, wilde de kat achter het raam aanvallen maar viel in plaats daarvan haar baasje aan. Maar die aanval was niet zo heftig als deze en hier was ook geen andere kat in de buurt op dat moment.

**Geplaatst**: 19-01-25 21:03

Re: Zwangere poes verliest wat bloed

Geplaatst: 19-01-25 21:03

Jeetje mina, dat was wel echt een gerichte aanval aan de schrappen te zien

Het klonk toen bij de oppas ook al heel heftig en zorgelijk natuurlijk...maar wat super vervelend dat ze het nu nog een keer heeft gedaan en nu zelfs ook nog bij jou... ik kan me voorstellen dat dat je zorgen baart. Want zo'n aanval vind ik persoonlijk wel iets te heftig om maar goed te praten. Prima dat ze iets niet prettig vindt, maar quasi vanuit het niets van 0 tot 100 is toch gewoon wel een beetje belachelijk, je zou denken dat je je onvrede ook anders kan uiten zeg maar

Hopelijk weet de dierenarts een oplossing en is het toch iets van een tekort ofzo....

**Geplaatst**: 19-01-25 21:14

Geplaatst: 19-01-25 21:14

Maeve schreef:
Hebben jullie wel eens zoiets meegemaakt? Dus echt flinke agressie, en of dat weer goed kwam of juist niet?

Stille meelezer hier. Ja ik heb dit meegemaakt; kater moest door omstandigheden tijdelijk uit huis (dekkater, en ik in scheiding dus bij mn ouders ingetrokken die open poezen hadden, kater dus tijdelijk bij collegafokkers laten wonen in superfijn katerverblijf). Ik ging wekelijks op bezoek, hij wilde altijd knuffelen en kroelen, maar op een moment ging hij totaal uit zn plaat, blijven slaan met poten in mn gezicht en haar. Gelukkig had ik een bril op anders had hij mn ogen beschadigd. Is daarna nooit meer gebeurd, grootste knuffelkont van de wereld

. Maar die dag was echt wel even pittig, bloed stroomde over mn gezicht

Laatst bijgewerkt door BarbaravdW op 19-01-25 21:15, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-01-25 21:15

Geplaatst door de TopicStarter : 19-01-25 21:15

Ja bij de oppas was absoluut niet oké maar wellicht te verklaren door vreemde geur en net bevallen. Maar nu bij een eigen gezinslid vind ik niet goed te praten. Wellicht een keer blazen of een tikje maar dit was veel te heftig. Ik had het er met mijn vriend over en misschien klinkt het hard, maar als een hond half zo heftig was uitgevallen had je die laten inslapen.

Edit: jeetje BarbaravdW, dat is ook heftig! Fijn dat het daarna weer goed gekomen is.

Laatst bijgewerkt door Maeve op 19-01-25 21:43, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 19-01-25 21:18

Geplaatst: 19-01-25 21:18

Bij een hond laat je ook eerst uitzoeken of er iets medisch aan de hand is.

Hopelijk kan de dierenarts morgen meer helderheid geven. Wat ontzettend naar zo aangevallen te zijn. Ze moet er een reden/aanleiding voor gehad hebben.

**Geplaatst**: 19-01-25 21:19

Geplaatst: 19-01-25 21:19

Ja nou.... de heftigheid en het plotselinge hè.... doe dan eerst eens grommen / blazen ofzo, of 1 tik.... -O-

Jullie wonen toch eigenlijk ook heel rustig meen ik, dat ze weg kan, geen andere drukte verder, en dat er weinig aan haar geplukt en gedaan wordt.....?

**Geplaatst**: 19-01-25 21:20

Re: Zwangere poes verliest wat bloed

Geplaatst: 19-01-25 21:20

Waren jullie de kleine aan het aaien? En is ze mogelijk weer krols aan het worden?

**Geplaatst**: 19-01-25 21:22

Geplaatst: 19-01-25 21:22

Stille meelezer hier.

Ik heb dit mee gemaakt nadat een kat van mij een nestje kreeg 15 jaar geleden. Na de bevalling sloeg ze vanuit het niets om en werd zeer agressief. Ze had mijn broer moeder en mijzelf te pakken gehad.
Toen haar hormonen weer in balans kwamen was er niets meer aan de hand.
Het was er voor ons plots en het was voor ons ook plots weer over Ze word in april 18 jaar. En is echt 1 van de liefste katten die ik in huis heb. Ze slaapt elke nacht op mijn kussen boven mijn hoofd.

**Geplaatst**: 19-01-25 21:25

Re: Zwangere poes verliest wat bloed

Geplaatst: 19-01-25 21:25

Onze kat is altijd al fel geweest, heeft geen nestje gehad. Heeft 2 jaar geleden ook eens flink uitgehaald naar me. En een keer naar de hond. Echt heel erg gericht, voor mij uit het niets. Ik heb haar laten onderzoeken en we hebben foto’s laten maken. Ze heeft spondylose/artrose in haar rug. Nu is ze wel weer fel zoals we gewend zijn, maar verder een onwijs lieve kat voor ons. Er was dus echt wel een reden.

**Geplaatst**: 19-01-25 21:47

Geplaatst: 19-01-25 21:47

Maeve schreef:
Ja ik begrijp ook dat het iets instinctiefs is, en niet persoonlijk. Maar het ging met zo’n felheid, ik ben niet bang voor haar maar je weet dus dat dit weer kan gebeuren.
Hebben jullie wel eens zoiets meegemaakt? Dus echt flinke agressie, en of dat weer goed kwam of juist niet? Bijvoorbeeld na een operatie of bij een zieke kat? Een nichtje van mijn vriend heeft een gedragstherapeut bij haar kat gehad, die had last van redirectie-agressie, wilde de kat achter het raam aanvallen maar viel in plaats daarvan haar baasje aan. Maar die aanval was niet zo heftig als deze en hier was ook geen andere kat in de buurt op dat moment.

Ik heb een pittige kat uit het asiel overgenomen.
Bij mij is ze goed te handelen. Af en toe wat bijten maar met een goed gesprek is dat tegen te gaan. (Ik ben pittige katten gewend)
Tot dat ik laatst een andere kat geaaid had. Ze zat bij me, begon aan m’n hand te ruiken en vloog er op aan. Feller dan dat ik van haar gewend was.
Mijn leermoment. Voorzichtig zijn met andere katten aaien.
Wellicht heeft dit bij jou ook een rol gespeeld en wellicht is het bij jouw kat tijdelijk.

En inmiddels bijgelezen.
Jouw verwondingen zijn vervelend maar sommige katten zijn gewoon heel fel en waarschuwen maar minimaal. M’n zwarte ging al zo te keer als ik haar aaide en na 1 minimale staart zwiepje niet direct stopte. Mijn hand of arm zag er dan ook zo uit.

Ik zou dus vooral even met een DA of gedragsdeskundige praten. Inslapen vanwege een paar diepe krassen zou zonde zijn.

Laatst bijgewerkt door SjonnieZ op 19-01-25 21:54, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 19-01-25 21:48

Geplaatst: 19-01-25 21:48

Heftig zeg… laat ook even bloedprikken bij de poes…even kijken of er ergens een tekort aan is of een verstoring in dr hormoonhuishouding

**Geplaatst**: 19-01-25 22:34

Geplaatst: 19-01-25 22:34

Maeve schreef:
Ja ik begrijp ook dat het iets instinctiefs is, en niet persoonlijk. Maar het ging met zo’n felheid, ik ben niet bang voor haar maar je weet dus dat dit weer kan gebeuren.
Hebben jullie wel eens zoiets meegemaakt? Dus echt flinke agressie, en of dat weer goed kwam of juist niet? Bijvoorbeeld na een operatie of bij een zieke kat? Een nichtje van mijn vriend heeft een gedragstherapeut bij haar kat gehad, die had last van redirectie-agressie, wilde de kat achter het raam aanvallen maar viel in plaats daarvan haar baasje aan. Maar die aanval was niet zo heftig als deze en hier was ook geen andere kat in de buurt op dat moment.

Ja alleen dan op een andere kat. Ene moment mocht mijn andere kat alles met de kittens en volgende moment was het foute boel.

Maar dan echt woest inslaan op mijn andere poes die in elkaar gedoken in een hoekje zat. En toen heeft ze mij ook een keer aangevlogen.

Alleen bij mij was alles goed gegaan met de bevalling.

Het is met heel veel tijd en geduld goed gekomen als in ze accepteerde elkaar tot zeker hoogte.

Wel ook met feliway friends kon ook in het begin precies merken wanneer die op was.

De agressieve poes heb ik nu ook dit jaar laten gaan wegens melkkliertumor helemaal uitgezaaid.

**Geplaatst**: 19-01-25 22:54

Re: Zwangere poes verliest wat bloed

Geplaatst: 19-01-25 22:54

Hier ook een kat gehad, eerste nestje vroeggeboorte en kittens overleden. 2e nestje gezonde kittens maar kwa gedrag nooit meer de oude geworden. Was altijd een lieve kat, maar bleef hierna chagerijnig. Lichamelijk helemaal onderzocht, niks gevonden. Enige wat hier hielp was tijd en rust, hoewel ze nooit meer de oude is geworden werd ze wel elk jaar weer wat milder. Denk toch dat het verliezen van de kittens psychisch veel met de kat heeft gedaan

**Geplaatst**: 20-01-25 00:06

Geplaatst: 20-01-25 00:06

AvHdG schreef:
Hier ook een kat gehad, eerste nestje vroeggeboorte en kittens overleden. 2e nestje gezonde kittens maar kwa gedrag nooit meer de oude geworden. Was altijd een lieve kat, maar bleef hierna chagerijnig. Lichamelijk helemaal onderzocht, niks gevonden. Enige wat hier hielp was tijd en rust, hoewel ze nooit meer de oude is geworden werd ze wel elk jaar weer wat milder. Denk toch dat het verliezen van de kittens psychisch veel met de kat heeft gedaan

Dat denk ik ook:
M’n zwarte was een verstoten kitten dat ik met de hand heb groot getrokken. Ik heb haar midden op de weg gevonden terwijl de auto’s gewoon doorreden. Ze maakte altijd rare geluiden met drinken. Volgens DA geen gat in het gehemelte. Uiteindelijk op 18 jarige leeftijd gestorven aan een tumor die haar gehemelte had weggevreten…
Mijn huidige pittige tante heeft 1,5 jaar in het asiel gezeten. Is als zwerver gevonden maar niet geboren. Heeft afgeplatte heupkommetjes en krijgt pijnstilling.
Verdriet en / of pijn doen veel met deze diertjes.
Er is altijd een reden.

**Geplaatst**: 20-01-25 23:16

Re: Zwangere poes verliest wat bloed

Geplaatst: 20-01-25 23:16

Ik hoop dat je gauw duidelijkheid krijgt over Mientje en jijzelf geen gekke bijwerkingen van de antibioticakuur

**Geplaatst**: 20-01-25 23:21

Re: Zwangere poes verliest wat bloed

Geplaatst: 20-01-25 23:21

Hoe gaat het nu?

**Geplaatst**: 21-01-25 00:53

Geplaatst: 21-01-25 00:53

Maeve schreef:
Ja ik begrijp ook dat het iets instinctiefs is, en niet persoonlijk. Maar het ging met zo’n felheid, ik ben niet bang voor haar maar je weet dus dat dit weer kan gebeuren.
Hebben jullie wel eens zoiets meegemaakt? Dus echt flinke agressie, en of dat weer goed kwam of juist niet? Bijvoorbeeld na een operatie of bij een zieke kat? Een nichtje van mijn vriend heeft een gedragstherapeut bij haar kat gehad, die had last van redirectie-agressie, wilde de kat achter het raam aanvallen maar viel in plaats daarvan haar baasje aan. Maar die aanval was niet zo heftig als deze en hier was ook geen andere kat in de buurt op dat moment.

Wat een schrik en inderdaad heftige verwondingen, veel sterkte gewenst!
Ik had het al eens eerder verteld wij hebben een poes uit het asiel, toen zij pas bij ons was heeft zij onze hond verschrikkelijk aangevallen, met een felheid als een tijger. We hebben een middelgrote hond en ze zat er bovenop in een split second. Zij was pas bevallen van doodgeboren kittens en daarna gesteriliseerd, hormonaal dus vergelijkbaar. Deze aanvallen hebben nog een tijd geduurd en namen langzamerhand af.
Ik zou zelf eerst de gedragsdeskundige raadplegen. Nu slepen naar de dierenarts geeft weer extra stress.
Heel veel sterkte, wat een toestand voor je :knuffel:

**Geplaatst**: 21-01-25 09:31

Re: Zwangere poes verliest wat bloed

Geplaatst: 21-01-25 09:31

Heftige aanval en ik snap absoluut dat je je kapot geschrokken bent.
Ik ben uiteraard geen da of gedragsdeskundige -behalve dan dat ik met katten opgegroeid ben en sinds 45 jaar katten heb. Van raskatten over zwervers en weer terug.
Maar wat mij als eerste binnen schiet is het tijdstip.
Afgezien van operatie en verlies van kittens denk ik dat hier echt de hormonen opspelen .
Die veranderen uiteraard na castratie en ik heb altijd geleerd (en gezien bij poezen en katers) dat zo n 5-7 weken na castratie de hormonen nig eens behoorlijk kunnen opspelen. Dit in combi met dus niet normale bevalling, kan best even de oorzaak geweest zijn.