Zo daar ben ik weer, ik zal gelijk mijn honden even voorstellen.
Bambam:
Dit jaar April heb ik er voor gekozen Bambam te adopteren. Er werd aan mij verteld dat het een pittig hondje was maar wel een lieverd. Mijn vader heeft veel honden gehad en er ook een her-opvoed dus ik dacht, dat lukt me wel. Toen ik Bambam in Breukelen kon ophalen was er onderling al gebeld dat hij echt errug pittig was en hij iedereen die in zijn buurt kwam probeerde te bijten. Het afscheid van zijn verzorgster Ana vond hij verschrikkelijk. Hij heeft heel lang gejankt toen ze eenmaal weg was. Uiteindelijk toen ik hem in mijn handen kreeg was het oke en viel hij in slaap op mijn schoot in de auto. Er werd geadviseerd om zijn halsband met riem om te laten want anders zou ik hem nooit een riem om kunnen doen.
De begin periode met Bambam was lastig. Hij was ontzettend bang en ik had al snel door dat het een karakter vol hondje was en ik heb er mijn handen aan vol gehad. Ik ben ook meerdere malen gebeten door hem. Zijn oog was steeds rood (kwam er later achter dat hij een cherry eye had) dus dat wilde ik gaan schoon maken met een vochtig doekje, op dat soort momenten (als hij zich in het nauw gedreven voelde) werd hij agressief.
Nu gaat het ontzettend goed met hem, hij accepteert nu ook de dingen die hij niet leuk vind en hij zal me niet snel meer bijten (zeg nooit nooit
)
Kaka:
Al snel wilde ik er een 2de hondje bij voor Bambam maar ook voor mezelf. Wij zijn altijd thuis 2 honden gewend. Ik ben wat rond gaan vragen en de mensen van Robustiano stelde voor om bij Kaka te komen kijken. Hij was net 2 dagen in Nederland bij een opvang gezin hier een paar minuten vandaan. Ik kon Bambam mee nemen en het klikte gelijk met die twee.
Kaka is een heel apart maar ontzettend lief hondje. Hij wilt alleen maar op schoot, daar voelde hij zich veilig. Het was in het begin wel een hondje dat als hij in paniek was, hij blind werd en ging rennen(hij was een keer ontsnapt toen de deur 1sec open stond). Uiteindelijk gaat dit nu steeds beter en weg lopen durft hij niet meer, hij is nu veel te bang om ons uit het oog te verliezen.
Om even op het onderwerp in te springen wat betreft het los laten van de honden. Bambam is een hondje die heel erg op mij gericht is, ik kon hem al na 3 weken los laten en hij hielt me goed in de gaten en bleef netjes bij me lopen. Alleen ging het los laten met andere mensen en honden niet goed. Hij ging als een idioot om mensen heen rennen en het leek alsof hij in de kuiten wilde bijten maar dit heeft hij (gelukkig)nog nooit gedaan. Honden 'viel hij aan'. Hij begon ook heel erg te blaffen maar wel vanaf een veilige afstand. Nu gaat dit ook steeds beter. Honden die hij kent is geen probleem maar honden die hij niet kent, en vooral grote honden vind hij 'eng' dus dan houd ik hem aan de lijn.
Kaka was in het begin een stuk minder op mij gericht en na die ene keer dat hij was weg gelopen heb ik hem ook heel lang niet meer los gelaten. Na 2 maanden wat oefeningen gedaan met mijn vriend dat hij naar mij toe moest rennen etc. Dat ging steeds beter en nu kan ik hem gewoon los laten, ik hoef geen koekjes oid mee te nemen. Ook bij Kaka let ik op wie er aan komt met welke hond, hij kan soms ook erg moeilijk doen maar puntje bij paaltje is het een mietje. Nu hij bij mij is, denkt hij dat hij iedereen wel aan kan
haha
Laatst bijgewerkt door Beauty0102 op 23-12-12 21:29, in het totaal 1 keer bewerkt