Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-03-16 00:49

Geplaatst door de TopicStarter : 19-03-16 00:49

Als je in de ochtend of avond een flink stuk loopt/beweegt/speelt gaat ze zich dan overdag niet alsnog gigantisch vervelen?

Even een situatieschets:
Stel dat mijn vader de avonden loopt, maar hij is ook rustig dagen weg voor zijn werk, dan betekent dit dat iemand dat voor hem op moet gaan vangen. Mijn zusje woont niet thuis en mijn moeder heeft burn-out ervaringen. Dan ben ik degene die deze taak op mij moet gaan nemen (iets wat ik met alle liefde zou doen overigens). Maar: ik ben 22 en Penny is pas 5. Ik moet zien dat ik mijn studie en werk combineer met de hond, moet voor stages doorgaans veel reizen en zou ook graag op mezelf wonen (dat hoeft niet nu maar het zou wel fijn zijn als ik niet met 30 nog thuis zit).

Het is niet zo zeer het willen decideren als wel het 'hoe ga ik dit in godsnaam doen'. Ik ben een beetje bang dat dit mij te veel gaat worden..

**Geplaatst**: 19-03-16 00:54

Re: Onbevattelijk verdriet

Geplaatst: 19-03-16 00:54

Ik snap het. Met alle respect, maar dan past imo een hond nu niet in jullie huidige woonsituatie. Gelukkig zie je dat self ook in. Uiteraard kunnen je sommige omstandigheden nooit overzien.

En ben ook blij dat je er voor nu het beste van maakt voor voornamelijk Penny. Want zoals je ziet, heeft ze dat ook nodig.

Wist je sommige dingen ook maar eerder he ? Maar dat is een koe in ze gat kijken.

Jullie zijn iig al goed bezig

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-03-16 01:02

Geplaatst door de TopicStarter : 19-03-16 01:02

Het is heel moeilijk.. We willen dit zo graag laten werken maar het lijkt eenmaal op een rijtje gezet zo vreselijk onmogelijk. Ik zou bij god niet weten hoe.

De honden zijn toendertijd aangeschaft met de gedachte dat mijn ouders oud zouden worden op de boer. Die droom is veranderd in een nachtmerrie waarin de honden eigenlijk hun plek niet meer hebben. Dat heb je goed gezien.

**Geplaatst**: 19-03-16 01:21

Re: Onbevattelijk verdriet

Geplaatst: 19-03-16 01:21

Nee dat gaat dan niet lukken.
En jullie kunnen de situatie nu niet veranderen, dus dan is herplaatsen de beste optie als jullie niet kiezen voor inslapen. Want jullie kunnen haar dan gewoon niet bieden waar ze behoefte aan heeft, deels buiten jullie schuld maar daar moet je nu mee dealen. Niks mis mee om dat uit te spreken, dat is gewoon heel reëel.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-03-16 19:05

Geplaatst door de TopicStarter : 19-03-16 19:05

Nou we hebben gefietst hoor ! Ze luisterde onwijs goed, ben heel trots op hoe ze dat deed. Pen liep echt te genieten.

We kwamen uiteindelijk bij een heel lekker stuk om met de hond te lopen maar dat bleek allemaal losloopgebied. Hartstikke jammer ! Snel omgedraaid

**Geplaatst**: 19-03-16 19:18

Re: Onbevattelijk verdriet

Geplaatst: 19-03-16 19:18

Top!

**Geplaatst**: 19-03-16 20:37

Re: Onbevattelijk verdriet

Geplaatst: 19-03-16 20:37

Heel gaaf!

**Geplaatst**: 24-03-16 12:15

Re: Onbevattelijk verdriet

Geplaatst: 24-03-16 12:15

Hey hoe gaat het nu ?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-03-16 17:21

Geplaatst door de TopicStarter : 24-03-16 17:21

Ja redelijk goed, het verdriet komt met vlagen. Lijkt al maanden terug, bizar ! We missen Mols nog erg $:\$

Pen lijkt met de extra beweging lekker in haar vel te zitten. Ik merk dat ik vooral zelf veel moet leren. Reageer ik buiten te snel dan wordt ze waaks (baasje doet gek blijkbaar is er iets), ben ik te langzaam dan trekt ze haar eigen plan en gaat stoer lopen doen (moeilijk om de aandacht terug te krijgen). Ik ben nog erg op zoek naar die balans maar leer haar steeds wat beter lezen. Geen incidenten of overmatige reacties buiten. Een keer flink van een man geschrokken, ze had hem niet gezien, en toen was ze even overstuur. Flink blaffen.

Gisteren ben ik aangenomen als weekendkracht dat is heel fijn. Kunnen we gaan sparen voor een training oid.

**Geplaatst**: 24-03-16 21:19

Re: Onbevattelijk verdriet

Geplaatst: 24-03-16 21:19

Goed om te lezen dat jullie niet stil zitten TS.

De balans komt vast in orde als jullie zo bezig blijven. En hopelijk als er genoeg geld is, dat een gedragstherapeut mee kan kijken. Kan erg nuttig zijn. Maar ook confronterend. Haha spreek uit eigen ervaring.

**Geplaatst**: 06-04-16 19:27

Re: Onbevattelijk verdriet

Geplaatst: 06-04-16 19:27

We zijn weer even verder en ik ben erg benieuwd hoe het gaat?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-04-16 22:02

Geplaatst door de TopicStarter : 07-04-16 22:02

Zijn gangetje

Ik ben erg druk met school en werk maar kan (met hoge uitzondering) elke dag even intensief met de honden bezig zijn door middel van wandelen, fietsen en/of spel.

Over het algemeen leer ik haar steeds wat beter lezen, kan ik sneller inschatten hoe ik het beste reageer op haar gedrag. Afgelopen week keek ze gespannen naar een hond aan de overkant van het water maar fixeerde ze niet. Ik merk dat als ik haar te vlotjes bij me roep ze juist die spanning opbouwt dus heb ik haar wat langer aan de riem laten lopen (zoals eigenlijk de hele weg).

Tot mijn verbazing maakte ze een extra bocht. Ondanks dat er een fikse sloot tussen beide honden zat voelde ze toch de neiging extra afstand te creëren, dat vond ik wel intens.

Aandachtspunt zit hem nu in het schipperen: wanneer reageer ik en wanneer doe ik dat niet. Daar zit voor mij nog wel veel groeimogelijkheid in.

**Geplaatst**: 08-04-16 10:00

Re: Onbevattelijk verdriet

Geplaatst: 08-04-16 10:00

Alleen maar goed toch!