Elk dier dat ik in huis heb, is op één of andere manier wel een vondelingetje, afgestaan omdat de eigenaars allergisch waren, een "cadeautje" voor een verjaardag, te veel werk, te dit, te dat, ... . Je kan de redenen zo gek nog niet bedenken of mensen doen hun beesten wel weg, als ze hen niet meer bevallen.
Mijn laatste aanwinst (en ja, je leest het goed, WINST) is mijn mini-shetlander. Een rotbeest, vanaf de eerste dag dat ik hem had (volgens de voormalige eigenaren was hij nochtans doodbraaf, achteraf bleek wel waarom hij zo dringend weg moest), inmiddels heb ik 2 jaar met hem afgezien, 2 jaar onder de blauwe plekken gestaan, en váák schrik gehad als ik in de wei moest zijn. En guess what? hij is het beste wat mij ooit overkomen is. Wij vormen een duo, hij gaat voor mij door het vuur, en ik voor hem. Ik zie hem doodgraag, en ik zal hem NOOIT, maar dan ook NOOIT inruilen voor een ander paard.
Ik ben 21 jaar, wil doodgraag een rijpaard, maar aangezien ik van thuis uit geen dieren mag houden bekostig ik alles zelf (en geloof mij, voor een hond, 3 konijnen en een pony lopen die kosten aardig op), dus op dit moment is er gewoon geen geld voor een paard. Iedereen raad me aan om die kleine te verkopen en een andere te nemen, maar daar is gewoon geen denken aan.
Mijn ouders vinden het ook niet fijn dat ik maar dieren blijf opvangen, en elke keer opnieuw zijn ze er razend voor, maar na een paar weken koelt dat wel weer, en als ze nu zien hoeveel plezier ik ondervind van mijn schatten, zijn ze zelfs helemaal vertederd. En tjah, het feit dat ik niet meekon naar Cuba met mijn ouders is pijnlijk, en heel even vraag je je af of het allemaal wel de moeite waard is, en of je niet liever op vakantie gegaan was. Maar dan zie je dat lieve hoofdje boven de staldeur kijken, geeft hij je een vrolijke hinnik omdat je er weer bent voor hem. Geloof mij, daar ken geen vakantie tegenop, echt niet.
Respect voor dieren is iets wat hoe langer hoe minder mensen in zich hebben. Een hond of kat wordt behandeld als een gsm, te oud, of een nieuwer model op de markt, en huppah, een nieuwe in huis. De oude doen we dan maar even weg, na een week of 2 ben je zelfs vergeten dat je die ooit gehad hebt. Zulke mensen doen mij
En oh ja, voor de TS: je moet niet denken dat er een carrière als Britney Spears of Paris Hilton voor jou is weggelegd nu je zo'n hippe handtassenhond in huis hebt, als later in de media uitlekt dat je zo met je dieren omgaat, is je imago naar de knoppen
. (Voor zover dat nu nog niet is tenminste)
Geplaatst: 07-08-05 12:53 godsamme zijn jullie zo achterlijk?
) 
