Zo veel lieve reacties! Volgens mij blijf ik het zeggen maar ik vind het echt hartverwarmend om te lezen hoe iedereen mee heeft geleefd met Pokkie. Mocht ik me ooit nog eens slecht voelen dan pak ik dit topic er nog is bij om alle veren te verzamelen
Vandaag heb ik Pokkie begraven, even kleine situatieschets; Pokkie heeft twee nachtjes gewikkeld in een doek in het reismandje buiten gestaan (in de koelkast leek me ook zo wat ) zodat ik vandaag echt even de tijd had. Ik kom zelden mensen in dit huis tegen, maar uitgerekend vandaag loop ik m'n buurvrouw tegen het lijf terwijl ik me met mandje en fiets de stalling uit worstel. "Goh!! Wat heb jij nou bij je?!".. Ik twijfel nog of ik iets onbenulligs zal mompelen maar kan zo snel niks bedenken. Dus ik hou het maar bij: "Uhm ja... Nou Pokkie.. M'n uh dode kip, lang verhaal ". Je had haar hoofd moeten zien haha (geen zorgen ik heb het hele verhaal nog maar wel even samengevat zodat ze niet denkt dat ik heeuleee vreemde hobbies er op na hou ).
Zonder verdere incidenten en rare blikken op stal aangekomen en een mooi plekje voor Pokkie uitgezocht.
Bijzondere was dat nadat ik het gat had gegraven en haar uit het mandje had gehaald, het in ene begon te hagelen en de zon brak door. Waarna er echt een prachtige mega heldere regenboog te voor schijn kwam, qua timing echt spot on. Ik ben echt een ontzettend zacht ei dus ik heb nog wel even een traantje gelaten daar bij dat gat, met m'n kip, de hagel en de regenboog.
Tsja de prinsessen behandeling heb ik helaas niet kunnen voortzetten, maar denk dat ze niet mag klagen over het uitzicht.
Ik had de dierenarts ook nog op de hoogte gebracht en gezegd dat als ik ooit kippen zou nemen (ik ben wel een beetje fan geworden) ik hem wist te vinden en nog bedankt voor al zijn goede zorgen. Hij stuurde terug dat kippen fantastisch leuk zijn, dat hij hoopte dat ik kippen zou nemen en hem dan nauwelijks nodig zou hebben
Bedankt iedereen! Alle kip, ei, leg en stok-spreekwoorden en woordgrapjes zullen nooit meer hetzelfde zijn!