Bokt.nl

**Geplaatst**: 13-06-23 12:39

Geplaatst: 13-06-23 12:39

Nikass schreef:
Is het vreemd dat ik vind dat je een loopse teef die zichzelf vrolijk komt aanbieden beter niet in een losloopgebied loslaat?
Ik ga nu bijna aan mezelf twijfelen...

Ik denk zou ik mijn hond beter steriliseren? Niet castreren, maar alleen onvruchtbaar maken? Maar volgens mij is dat een behoorlijke ingreep en narcose moet gezien zijn hersenletsel vermeden worden.

Of moet ik nu bij elke loslopende hond die ik tegenkom gaan vragen of ze toevallig loops is?

NEE!

Met een loopse teef ga je uberhaupt gewoon niet naar een losloopgebied. Ook niet aan de lijn. Want dat is vragen om gezeur, en zo leggen ze ten onrechte de verantwoording bijna bij de eigenaren van de reuen.

Daarnaast zou het te gek voor woorden zijn als jij een ingreep bij je hond zou moeten laten doen omdat anderen te dom zijn om te poepen.

M.i. ligt de grootste (en eigenlijk zelfs de enige) verantwoording in gevallen als deze bij de eigenaar van de teef.

Misschien helpt het wel om hard te roepen dat je hond een hele erge erfelijke ziekte heeft. Dan lieg je dus in jouw geval ook nog niet eens echt. Of misschien nog beter: een besmettelijke ziekte. Want je hebt natuurlijk altijd nog van die droeftoeters die niet malen om erfelijke ellende.

**Geplaatst**: 13-06-23 12:56

Re: Nog meer mensen die niet meer relaxed met hun hond lopen?

Geplaatst: 13-06-23 12:56

Ik kom überhaupt zelden in losloopgebied en als dan vaak op zeer afwijkende tijden waarop je bijna niemand tegenkomt.
Maar met mijn intacte teef ben ik vanaf dat ze vloeit tot 2 weken nadat het vloeien stopt extra voorzichtig waar ik loop en wanneer.

**Geplaatst**: 13-06-23 14:48

Geplaatst: 13-06-23 14:48

Nikass schreef:
Hier even verbazing en frustratie: het is nu de tweede keer in korte tijd dat ik in een losloopgebied een loslopende loopse teef tegenkom die op het punt is dat ze gedekt wil worden.
Met baasjes die zeggen: "nee het is niet de bedoeling, maar op zich vinden we een nestje wel leuk"
WTF?

Dat zijn vast mensen die denken veel te kunnen cashen van een nest pups...

**Geplaatst**: 13-06-23 15:29

Geplaatst: 13-06-23 15:29

Loopse teven in een losloopgebied of op het strand. Praat me er niet van. Daar kan ik inmiddels ook wel een boek over schrijven. Mijn hemel.

Ik snap dat een loopse teef vervelend is en ook ruimte nodig heeft. Maar knoop desnoods een 20 meter lijn eraan (wel met goede lijnmanieren aub!)
Want de reu is áltijd de boeman/boehond als het misgaat.

**Geplaatst**: 13-06-23 15:33

Geplaatst: 13-06-23 15:33

Nikass schreef:
Hier even verbazing en frustratie: het is nu de tweede keer in korte tijd dat ik in een losloopgebied een loslopende loopse teef tegenkom die op het punt is dat ze gedekt wil worden.
Met baasjes die zeggen: "nee het is niet de bedoeling, maar op zich vinden we een nestje wel leuk"
WTF?

Ohhhh dus zó ontstaan die “oeps” nestjes _O-

Niet zo oeps dus. Gewoon dom.

**Geplaatst**: 13-06-23 15:41

Geplaatst: 13-06-23 15:41

Nikass schreef:
Ik dacht dat ik intussen alles onder controle had, want mijn reu is veel rustiger en volwassenener geworden en gaat vervelende conflicten met andere reuen nu uit zichzelf al uit de weg.
Maar dit is nieuw voor me, en ik ben not amused
Die mensen denken blijkbaar dat het alleen hún zorg is als de teef onverhoeds gedekt wordt, maar hee ik leen mijn hond daar niet voor uit!!
Ik wil geen pups op de wereld zetten en hoewel mijn hond echt prachtig is, zeker niet van hem, want hij heeft epilepsie.

Ik maak me echt niet druk als een teefje net loops moet worden of net is geweest en nog interessant ruikt voor mijn reu. Ik roep hem bij me en indien nodig lijn ik hem even aan.
Ik heb zelf altijd intacte dames gehad en drie weken voor de loopsheid liepen er dan soms al reuen hardnekkig achteraan, haar protest negerend. En de baasjes werden dan boos dat ik in het (Amsterdamse) bos liep. Ben zelfs een paar keer bedreigd.
Dus ik weet hoe het is om een dame uit te laten, maar als de loosheid echt begon zag je mij (vanzelfsprekend) drie weken niet in het bos.

Maar dit, de loopse dame loopt dertig meter voor de baas uit en komt vrolijk op mijn honden afgerend.
En ik moet blijkbaar degene zijn die snel op tijd ingrijpt, terwijl ik van niets weet..?
Mijn reu heeft nooit gedekt, maar hij is een zelfverzekerde jongen en hij weet ook wel hoe hij het moet aanpakken..
Ik zeg vandaag tegen de baas: "besef je hoe snel dat kan gaan?" "Ja," zegt hij, "maar ze is al acht".
Eh ja, dus?

En ik zit nu een beetje in verwarring want ik begrijp dat ik met een intacte reu hier ook een verantwoordelijkheid in heb.
Is het vreemd dat ik vind dat je een loopse teef die zichzelf vrolijk komt aanbieden beter niet in een losloopgebied loslaat?
Ik ga nu bijna aan mezelf twijfelen...

Ik denk zou ik mijn hond beter steriliseren? Niet castreren, maar alleen onvruchtbaar maken? Maar volgens mij is dat een behoorlijke ingreep en narcose moet gezien zijn hersenletsel vermeden worden.

Of moet ik nu bij elke loslopende hond die ik tegenkom gaan vragen of ze toevallig loops is?

Je kan een implantaatje doen zonder narcose, maar dat is natuurlijk wel echt de omgekeerde wereld

Dit ligt echt niet aan jou en/of je hond.

Die mensen die ook echt denken dat het leuk is een nestje te hebben zonder voorbereiding :')

. Regel maar even in 2 maanden een werpkist, warmtelamp, een veilige ruimte, een puppyren, schoenen en een inboedel die je niet dierbaar is, en 2 maanden vrij van je werk :')

.
Kneuzen.

**Geplaatst**: 13-06-23 15:49

Re: Nog meer mensen die niet meer relaxed met hun hond lopen?

Geplaatst: 13-06-23 15:49

Alsof dat soort mensen daarbij stilstaat

. Dat denk ik niet.

**Geplaatst**: 13-06-23 16:21

Geplaatst: 13-06-23 16:21

Nou als er 1 plek is waar ik ver van weg blijf als de hond loops is is het een losloopgebied. En dan niet alleen vanwege het feit dat ik geen nestje wil van een niet raszuivere mede rasgenoot van mijn hond maar ook omdat ze als ze loops is mega bananen in de oren beeft.

**Geplaatst**: 13-06-23 16:37

Geplaatst: 13-06-23 16:37

Zou echt niet willen fokken met mijn open reu gezien hij blind is en erfelijk. Dan zou je puppies fokken waarvan al bekend is dat ze blind worden.

**Geplaatst**: 13-06-23 16:38

Geplaatst: 13-06-23 16:38

Niet om op te scheppen ofzo, maar ik heb echt een ontzettende eyecatcher van een hond

Ik krijg minimaal één keer per wandeling een compliment, of een vraag wat voor prachtige "kruising" dat is, en omdat hij en ik een hecht team zijn geworden in de loop der tijd ook regelmatig mensen die "ook zo'n hond willen" > een mooie hond die perfect luistert (graag kant en klaar, zonder alle investering die ik er vanaf 11 weekjes ingestopt heb

)
En nu krijg ik het idee dat mensen denken dáár willen we wel "per ongeluk" een nestje van: houden we zelf ook zo'n toffe hond en de rest raken we via mp heus wel kwijt...
De eerste teef een paar dagen terug was een X Duitse herder: "ze is loops, ja mijn vriend wil wel graag een nestje, maar ik weet het nog niet zo goed" en vandaag dus een niet helemaal herleidbare mix van acht jaar "ja een nestje was altijd de bedoeling, maar toch nog niet van gekomen. Nu laat ik haar denk ik steriliseren".
Beide keren was ik zo verbijsterd dat ik wel wat gezegd heb maar niet de hele preek die nu in mijn hoofd zit. Want ik merk dat ik echt boos wordt -:(-

Het voelt alsof mensen een beetje mijn soulmate, mijn harde werken willen stelen en daarbij vooral totaal niet stilstaan bij de zorgen en het verdriet van zijn epilepsie. Een klote erfelijke ziekte die je een hond niet gunt!!
Maar bij mijn opmerking dat je toch niets weet van de reu en dat hij een erfelijke ziekte heeft keken ze me een beetje wereldvreemd aan (wa bedoellu :o?

)

Edit: was ik door dit topic net tot de conclusie gekomen dat ik behoorlijk veel mazzel heb hier, en dat het allemaal best soepel loopt (ok ik loop altijd straatjes om en heb mijn honden goed opgevoed, en neem zo min mogelijk risico's) maar nu is er wel een lastige component bijgekomen :roll:

**Geplaatst**: 13-06-23 16:43

Geplaatst: 13-06-23 16:43

Ach mensen willen altijd kant en klaar en een makkelijke oplossing. Onze hond komt voor op de jachtfluit. Kost uiteraard training. Zeggen mensen goh zo'n fluitje waarbij je hond altijd komt wil ik ook wel. Epilepsie is een rotziekte. Mijn ouders hadden vroeger ook een hondje met epilepsie. Hoop zorgen om gehad.

**Geplaatst**: 13-06-23 16:44

Geplaatst: 13-06-23 16:44

Susanne schreef:
Nikass schreef:
Hier even verbazing en frustratie: het is nu de tweede keer in korte tijd dat ik in een losloopgebied een loslopende loopse teef tegenkom die op het punt is dat ze gedekt wil worden.
Met baasjes die zeggen: "nee het is niet de bedoeling, maar op zich vinden we een nestje wel leuk"
WTF?

Ohhhh dus zó ontstaan die “oeps” nestjes Niet zo oeps dus. Gewoon dom.

Die oeps nestjes zijn idd nooit oeps. We weten allemaal hoe het werkt, en ze zijn echt prima te voorkomen.

**Geplaatst**: 13-06-23 17:01

Geplaatst: 13-06-23 17:01

Hier lukt het al sinds 2018 om ze te voorkomen.
Maar ik moet zeggen dat de vorige eigenaar van mijn teef ervan overtuigd was dat de teef niet meer loops was zogauw het vloeien over was en ze haar weer losgooide.
Het is ook puur te danken aan het feit dat de teef andere honden eng vindt dat daar nooit een nestje uit voortgekomen is.

**Geplaatst**: 13-06-23 21:03

Geplaatst: 13-06-23 21:03

Nu wil ik natuurlijk een foto van die bloedmooie hond zien. Ik hou van bloedmooie honden.

**Geplaatst**: 13-06-23 21:19

Geplaatst: 13-06-23 21:19

Ik had er net ook weer een -O-

Achter ons huis is een bosje, honden mogen daar niet los maar wordt wel veel gedaan. Ik doe het zelf ook wel eens als ik weet dat het rustig is en ik op de stukken loop die goed te overzien zijn zodat ik kan aanlijnen als er iemand aankomt. Mijn hond blijft naast me maar schiet soms wel het water in en daar had ik vandaag geen zin in

Vandaag liep ik dus met hond aangelijnd over een redelijk smal stuk en ik hoorde iemand aankomen die aan het bellen was. Ja hoor, 2 honden los erachter, dus ik ging zo ver mogelijk van het pad af (aan de zijkant, gelukkig vond ik een open stuk, anders was ik omgekeerd om ruimte te zoeken want ik vertrouwde het meteen al niet). Ophangen kwam natuurlijk niet in haar op dus met een hand telefoon aan haar oor, met andere hand pakte ze dan nog wel de andere hond aan z'n halsband vast maar die andere rende vrolijk op mijn hond af en ging voor haar neus keihard staan blaffen -O-

Ik was juist blij dat die van mij bleef zitten zonder uit te vallen tot op dat moment...

Echt, dat zoiets gebeurt wanneer beide honden los zijn oid, dat kan ik echt wel begrijpen als je gewoon oplet en zelf direct ingrijpt. Die van mij is anderhalf, heeft soms puberstreken en rent af en toe ook wel eens iets te vrolijk op een ander af, dan haal ik haar meteen terug en andersom zou ik dit dus ook best begrijpen. Maar ik zou het echt niet in m'n hoofd halen om bellend de hond uit te laten, laat staan los, laat staan los in aanlijngebied

Bovendien vond ik dit niet bepaald "iets te vrolijk", maar dat nog terzijde.

**Geplaatst**: 13-06-23 21:32

Geplaatst: 13-06-23 21:32

Eulogy schreef:
Ik had er net ook weer een

Achter ons huis is een bosje, honden mogen daar niet los maar wordt wel veel gedaan. Ik doe het zelf ook wel eens als ik weet dat het rustig is en ik op de stukken loop die goed te overzien zijn zodat ik kan aanlijnen als er iemand aankomt. Mijn hond blijft naast me maar schiet soms wel het water in en daar had ik vandaag geen zin in

Vandaag liep ik dus met hond aangelijnd over een redelijk smal stuk en ik hoorde iemand aankomen die aan het bellen was. Ja hoor, 2 honden los erachter, dus ik ging zo ver mogelijk van het pad af (aan de zijkant, gelukkig vond ik een open stuk, anders was ik omgekeerd om ruimte te zoeken want ik vertrouwde het meteen al niet). Ophangen kwam natuurlijk niet in haar op dus met een hand telefoon aan haar oor, met andere hand pakte ze dan nog wel de andere hond aan z'n halsband vast maar die andere rende vrolijk op mijn hond af en ging voor haar neus keihard staan blaffen Ik was juist blij dat die van mij bleef zitten zonder uit te vallen tot op dat moment...

Echt, dat zoiets gebeurt wanneer beide honden los zijn oid, dat kan ik echt wel begrijpen als je gewoon oplet en zelf direct ingrijpt. Die van mij is anderhalf, heeft soms puberstreken en rent af en toe ook wel eens iets te vrolijk op een ander af, dan haal ik haar meteen terug en andersom zou ik dit dus ook best begrijpen. Maar ik zou het echt niet in m'n hoofd halen om bellend de hond uit te laten, laat staan los, laat staan los in aanlijngebied Bovendien vond ik dit niet bepaald "iets te vrolijk", maar dat nog terzijde.

Wij hebben er hier precies zo eentje rondlopen. Ook nog met een air alsof ze de CEO van Shell aan het instrueren is terwijl ze der doedel aan het uitlaten is. Vorige keer boos (doch beleefd) geschreeuwd dat ze haar hond bij haar moest houden. Toen kreeg ik echt alleen een smerige blik en een laffe poging om de hond te roepen (spoiler: hij kwam niet). Vind ik nog irritanter. Als het gewoon een tokkie is dan denk ik; laatmaar, verspilde moeite. Maar kakkers met een air alsof ze alles voor elkaar hebben en de wereld aan hun voeten ligt, en mij dan lastig vallen met hun laksheid en gebrekkige hondenopvoeding, raken bij mij echt nog een extra snaar :')

(en ik woon in een enorme kakwijk waar ook een hoop mensen wonen omdat ze dan kunnen zeggen dat ze "in de dure wijk" wonen... Dus veel van dit soort types helaas

.)

De dag daarna gebeurde precies hetzelfde bij mijn vriend. Doodel Jip heeft erg veel geluk gehad dat we twee keer onze corgi aan het uitlaten waren en niet onze herder

.

Ik ben ook wel heel benieuwd naar je hond Nikass....

**Geplaatst**: 14-06-23 01:38

Geplaatst: 14-06-23 01:38

Lisitano schreef:
Nu wil ik natuurlijk een foto van die bloedmooie hond zien. Ik hou van bloedmooie honden.

Je hebt pb

**Geplaatst**: 14-06-23 11:53

Geplaatst: 14-06-23 11:53

Ik heb een rare week ofzo of het valt me meer op vanwege dit topic, ik weet het niet, maar ik had vanochtend weer een bijzonder momentje:

Ik loop in het bos, mijn reu een stukje voor mij uit, zoals meestal.
Er komt ons een jongeman tegemoet met een Mechelse herder. De hond loopt voor hem uit, zeer gespannen en met stramme poten loopt hij langzaam richting mijn reu.
De man is macho en, vergeef me mijn vooroordelen, de combinatie straalt overduidelijk Cesar Milan "opvoeding" uit.
Ik sta stil, bekijk hoe de honden elkaar bekijken; de Mechelaar één brok spanning, mijn reu wat afwachtend.
Ik roep hem rustig: "kom maar even terug", hetgeen hij doet. En de Mechelaar wordt teruggeroepen en keert terug naar zijn baas.
So far so good.
Ik overweeg om terug te lopen en een andere route te kiezen, maar ik besluit dat mijn reu dit wel aan kan, en dat ik ook liever niet heb dat de Mechelaar dan achter mij aan gaat lopen.
Dus ik stuur mijn teefje vriendelijk naar de berm zodat zij er niet tussen komt en ook niet de aanleiding kan zijn voor een confrontatie.
Op dat moment vraagt de man gedecideerd: "lijn je hem even aan!?"
Ik doe dat liever niet, maar als het me gevraagd wordt, doe ik het wel. Ik lijn mijn reu aan en bedenk tegelijkertijd dat ik dan met hem het pad af, de bosjes in zal lopen want mijn reu heeft aangelijnd veel meer ruimte nodig dan los.
Ondertussen zie ik dat de man staat te wachten, met zijn armen over elkaar en zijn hond los bij hem.
Dus ik vraag: "lijn jij hem ook even aan dan?"
De man geeft daar geen antwoord op maar begint mijn kant op te lopen, zijn hond los voor hem uit.
Excuse me??
Dus ik maak direct mijn reu weer los en zeg: "ja maar zó ga ik dat niet doen!"
Is hij gek geworden ofzo?
Ik ga ook lopen en loop met mijn teefje de hond en de man voorbij.
Mijn reu houdt even in op het moment dat hij de Mechelaar moet passeren die pontificaal midden op het bospad is blijven staan terwijl de man is doorgelopen.
Ik hoor de Mechelaar heel hard grommen, hij barst bijna uit elkaar van de spanning.
Mijn reu is rustig; ik zeg vriendelijk "kom maar" waarop mijn reu het voor gezien houdt en zijn weg vervolgd.
Ik hoor de man mompelen "oh.. die luistert wel.."

Oh wat ben ik trots op mijn mannetje, op hoe we samen zijn ontwikkeling hebben kunnen sturen van een zeer reactieve, sterke reu, die elke tegenstander aandurft, ook wanneer die een maatje te groot voor hem is, en graag elke situatie onder controle heeft, naar een volwassen, evenwichtige hond die zich weliswaar nog altijd geroepen voelt om zijn roedel te beschermen als het nodig is, maar die zichzelf niet zo nodig meer te allen tijde hoeft te bewijzen.
Die begrepen heeft dat er meer opties zijn dan de confrontatie aangaan.

Sorry, lang verhaal

**Geplaatst**: 14-06-23 12:24

Re: Nog meer mensen die niet meer relaxed met hun hond lopen?

Geplaatst: 14-06-23 12:24

Oh dit is een topic voor mij. Wij hebben een Dobermann, schat van een hond, zeker binnen. Is binnen denk ik de meest relaxte en lieve hond die je kan hebben. Buiten gaat het ook wel, maar ze is afgeleid door alles en niets (en niet gevoelig voor eten, irritant genoeg). Andere honden is echter nog een stapje heftiger. Ik kan niet zeggen welk moment het gebeurd is, maar ergens is ze angstig geworden voor andere honden. Pogingen met gedragsdeskundigen etc hebben het eerder erger gemaakt dan beter. Vooral border collies/honden die plat gaan en staren vindt ze verschrikkelijk. Eigenlijk is wandelen dus helemaal niet leuk, en al helemaal niet naar het bos of de hei oid waar honden loslopen. Het is echt gewoon angst, rugharen overeind en staart tussen de poten. Heeft gelukkig nog nooit geresulteerd in echt bijten.

Met honden die afwachtender zijn en de hondentaal goed kennen is er geen probleem. Als ze een hond afsnauwt van een afstandje en die hond neemt afstand, zijn ze daarna vrienden. Blijft die hond doorgaan, gaat ze hem niet leuk vinden.

**Geplaatst**: 14-06-23 13:17

Re: Nog meer mensen die niet meer relaxed met hun hond lopen?

Geplaatst: 14-06-23 13:17

Ik vind mijn eigen hond echt mega irritant en schaam me dood soms....ik doe heel hard mijn best maar mijn Leipe Lowietje doet zijn naam eer aan. Soms op een grappige manier maar aan de riem dus niet. Los is ie beste vrienden met iedereen maar als ie vast zit, moet hij de hele wereld verdedigen.

Wat niet helpt is dat ie een ZMLH is, een zeer moeilijk lerende hond met een hersenbeschadiging, misschien wel twee ook. Hij heeft een aanrijding overleefd als pup waar waarschijnlijk al wat schade is ontstaan en hij is twee jaar geleden een oog kwijtgeraakt door een interne bloeding. Ik gok, gezien het gedrag erna, dat ook daar weer iets niet helemaal goed gegaan is.

En dat maakt het dus zo moeilijk. Niets komt blijvend aan en hij snapt het gewoon echt niet. Ik los het nu op door hem een tuig aan te doen en m bij extreme uitvallen voor te zijn door m half de lucht in te tillen. Dat zorgt er in ieder geval voor dat ie er als het ware uitgesnapt wordt. En soms gaat het wel goed, dan beloon ik m extreem maar kom ik dezelfde hond een uur later tegen, kan het gewoon gierend fout gaan.

De andere is er eentje die helemaal niet van andere honden houdt dus die blijft sowieso op afstand. Dat is soms wel grappig om te zien. Bij ons mogen honden los op de ijsbaar (als er niet geskeelerd wordt) en er is de regel dat degene die er als eerste loopt bepaalt of honden los of vast zijn. Dus als er een hond aan de lijn loopt, laat jij je hond ook niet los en andersom.

Lowie rent overal op af, liefst met geluid maar dat gaat altijd goed. Kruimeldief rent overal van weg en komt alleen naar mensen......maar daar gaat het dus altijd goed.

**Geplaatst**: 14-06-23 14:12

Geplaatst: 14-06-23 14:12

Het valt mij ook op dat mensen het maar vanzelfsprekend vinden dat je rekening met hen houdt en er geen bedankt meer vanaf kan. Dat zijn overigens niet eens altijd mensen met honden, maar ook wandelaars en fietsers. Vanochtend in het losloopgebied kwam ik op een kruising een vrouw met twee honden tegen waarvan er een aangelijnd was. Ik riep mijn honden bij me en gaf aan dat ze even moesten wachten zodat de vrouw kon passeren. Ze zag dat ik dit deed en ging vervolgens stilstaan midden op het kruispunt om na te denken welke richting ze op wilde. Toen ze eenmaal besloten had een kant op te gaan kwamen daar twee mensen met twee loslopende honden uit en ontstond er een conflict met haar hond aan de lijn. Als reactie daarop besloot ze dan maar mijn kant op te lopen (wij stonden nog steeds te wachten). Dat leek mij wat onhandig en ik was er wel klaar mee, maar ik wilde haar toch ruimte geven dus nam mijn honden mee naar de andere kant van het pad zodat zij makkelijk kon passeren zonder dat haar hond contact hoefde te maken met mijn hond. Ze passeerde mij en er kon geen “Dankjewel” vanaf.

Even later weer een fietser in het losloopgebied (waar je niet mag fietsen; er staan overal borden). Dus ik zet mijn honden aan de kant en wacht tot de fietser gepasseerd is. Ook hier kon geen “Bedankt” vanaf.

Dit maak ik de laatste tijd steeds vaker mee en ik verbaas me er echt over. Ik doe moeite om een ander niet tot last te zijn, maar dat lijkt haast een vanzelfsprekendheid te worden. Als iemand rekening houdt met mij/mijn honden bedank ik diegene altijd eventjes. Kleine moeite en zo blijft het voor iedereen een stuk prettiger…

Om mijn ochtendronde af te sluiten hadden we ook nog even een opdringerige Friese Stabij. De baasjes liepen serieus al uit het zicht en de hond bleef mijn twee honden lastig vallen door te willen rijden. Toen heb ik maar even wat snoepjes gestrooid zodat wij onze weg konden gaan vervolgen. Niet netjes misschien, maar ik had m’n portie “rekening houden met anderen” wel even gehad.

Zo, nu klaar met m’n gezeur en vanavond weer lekker genieten in het bos. Over het algemeen hebben we het hier hartstikke fijn en is het losloopgebied zo groot dat je weinig last hebt van elkaar en de meeste honden zijn ook sociaal.

**Geplaatst**: 14-06-23 14:20

Geplaatst: 14-06-23 14:20

Nikass schreef:
Ik heb een rare week ofzo of het valt me meer op vanwege dit topic, ik weet het niet, maar ik had vanochtend weer een bijzonder momentje:

Ik loop in het bos, mijn reu een stukje voor mij uit, zoals meestal.
Er komt ons een jongeman tegemoet met een Mechelse herder. De hond loopt voor hem uit, zeer gespannen en met stramme poten loopt hij langzaam richting mijn reu.
De man is macho en, vergeef me mijn vooroordelen, de combinatie straalt overduidelijk Cesar Milan "opvoeding" uit.
Ik sta stil, bekijk hoe de honden elkaar bekijken; de Mechelaar één brok spanning, mijn reu wat afwachtend.
Ik roep hem rustig: "kom maar even terug", hetgeen hij doet. En de Mechelaar wordt teruggeroepen en keert terug naar zijn baas.
So far so good.
Ik overweeg om terug te lopen en een andere route te kiezen, maar ik besluit dat mijn reu dit wel aan kan, en dat ik ook liever niet heb dat de Mechelaar dan achter mij aan gaat lopen.
Dus ik stuur mijn teefje vriendelijk naar de berm zodat zij er niet tussen komt en ook niet de aanleiding kan zijn voor een confrontatie.
Op dat moment vraagt de man gedecideerd: "lijn je hem even aan!?"
Ik doe dat liever niet, maar als het me gevraagd wordt, doe ik het wel. Ik lijn mijn reu aan en bedenk tegelijkertijd dat ik dan met hem het pad af, de bosjes in zal lopen want mijn reu heeft aangelijnd veel meer ruimte nodig dan los.
Ondertussen zie ik dat de man staat te wachten, met zijn armen over elkaar en zijn hond los bij hem.
Dus ik vraag: "lijn jij hem ook even aan dan?"
De man geeft daar geen antwoord op maar begint mijn kant op te lopen, zijn hond los voor hem uit.
Excuse me??
Dus ik maak direct mijn reu weer los en zeg: "ja maar zó ga ik dat niet doen!"
Is hij gek geworden ofzo?
Ik ga ook lopen en loop met mijn teefje de hond en de man voorbij.
Mijn reu houdt even in op het moment dat hij de Mechelaar moet passeren die pontificaal midden op het bospad is blijven staan terwijl de man is doorgelopen.
Ik hoor de Mechelaar heel hard grommen, hij barst bijna uit elkaar van de spanning.
Mijn reu is rustig; ik zeg vriendelijk "kom maar" waarop mijn reu het voor gezien houdt en zijn weg vervolgd.
Ik hoor de man mompelen "oh.. die luistert wel.."

Oh wat ben ik trots op mijn mannetje, op hoe we samen zijn ontwikkeling hebben kunnen sturen van een zeer reactieve, sterke reu, die elke tegenstander aandurft, ook wanneer die een maatje te groot voor hem is, en graag elke situatie onder controle heeft, naar een volwassen, evenwichtige hond die zich weliswaar nog altijd geroepen voelt om zijn roedel te beschermen als het nodig is, maar die zichzelf niet zo nodig meer te allen tijde hoeft te bewijzen.
Die begrepen heeft dat er meer opties zijn dan de confrontatie aangaan.

Sorry, lang verhaal

Oh wat een zak van een vent joh, niet te geloven en wat super van jouw hond

zo knap!!!

Ik heb 23 juni weer training met de mijne $*\o/*$ maar hij doet het echt leuk op het moment

**Geplaatst**: 14-06-23 14:44

Geplaatst: 14-06-23 14:44

Lugea schreef:
Het valt mij ook op dat mensen het maar vanzelfsprekend vinden dat je rekening met hen houdt en er geen bedankt meer vanaf kan. Dat zijn overigens niet eens altijd mensen met honden, maar ook wandelaars en fietsers. Vanochtend in het losloopgebied kwam ik op een kruising een vrouw met twee honden tegen waarvan er een aangelijnd was. Ik riep mijn honden bij me en gaf aan dat ze even moesten wachten zodat de vrouw kon passeren. Ze zag dat ik dit deed en ging vervolgens stilstaan midden op het kruispunt om na te denken welke richting ze op wilde. Toen ze eenmaal besloten had een kant op te gaan kwamen daar twee mensen met twee loslopende honden uit en ontstond er een conflict met haar hond aan de lijn. Als reactie daarop besloot ze dan maar mijn kant op te lopen (wij stonden nog steeds te wachten). Dat leek mij wat onhandig en ik was er wel klaar mee, maar ik wilde haar toch ruimte geven dus nam mijn honden mee naar de andere kant van het pad zodat zij makkelijk kon passeren zonder dat haar hond contact hoefde te maken met mijn hond. Ze passeerde mij en er kon geen “Dankjewel” vanaf.

Even later weer een fietser in het losloopgebied (waar je niet mag fietsen; er staan overal borden). Dus ik zet mijn honden aan de kant en wacht tot de fietser gepasseerd is. Ook hier kon geen “Bedankt” vanaf.

Dit maak ik de laatste tijd steeds vaker mee en ik verbaas me er echt over. Ik doe moeite om een ander niet tot last te zijn, maar dat lijkt haast een vanzelfsprekendheid te worden. Als iemand rekening houdt met mij/mijn honden bedank ik diegene altijd eventjes. Kleine moeite en zo blijft het voor iedereen een stuk prettiger…

Om mijn ochtendronde af te sluiten hadden we ook nog even een opdringerige Friese Stabij. De baasjes liepen serieus al uit het zicht en de hond bleef mijn twee honden lastig vallen door te willen rijden. Toen heb ik maar even wat snoepjes gestrooid zodat wij onze weg konden gaan vervolgen. Niet netjes misschien, maar ik had m’n portie “rekening houden met anderen” wel even gehad.

Zo, nu klaar met m’n gezeur en vanavond weer lekker genieten in het bos. Over het algemeen hebben we het hier hartstikke fijn en is het losloopgebied zo groot dat je weinig last hebt van elkaar en de meeste honden zijn ook sociaal.

Whaha ja vreselijk toch -O-

Zo had ik van de week ook weer een mooie. Kwam iemand tegen met een aangelijnde hond, dus ik lijn de mijne ook even aan, gewoon netjes volgens de etiquette. Laat ze haar hond heeeeelemaal aan het einde van de Flexi riem lopen, naar mijn hond toe, ons lastigvallen en laat mij zowat struikelen over dat koord.

Heb altijd het idee dat het rekeninghouden maar van een kant komt hier :')

**Geplaatst**: 14-06-23 14:48

Geplaatst: 14-06-23 14:48

Ik snap daar echt niks van, sowieso je aangelijnde hond zomaar bij een onbekende, aangelijnde hond laten komen. Laat staan zonder overleg.

Tijd geleden iemand die z'n veel te enthousiaste beagle bij mijn hond liet snuffelen terwijl ik net specifiek aan de kant was gegaan

Mijn hond viel toen aan de lijn nog best wel uit, dat gaat nu een stuk beter, maar goed toen begon ze dus te blaffen. Zegt die vrouw helemaal beledigd, "Nou zeg wat een onvriendelijke hond" ja ik ga toch niet voor niets al aan de kant, hou je hond bij je???

**Geplaatst**: 14-06-23 16:15

Geplaatst: 14-06-23 16:15

Het lijkt wel of dat bij Beagles hoort. Daar krijg je als baas Flexi’s zonder rem bij. Bijkomend effect is hulpeloosheid en schaapachtig lachen.

Ik was van de week de eikel.
Mijn oudere hond mocht even los om te gaan zwemmen. In losloopgebied. Er dook achter mij een kleine hond op en mijn hond was blijkbaar erg geïnteresseerd dus kwam het water uitzeilen, zeiknat, veel te enthousiast vond ik. Ik wilde hem pakken want hij mag niet zomaar naar andere honden toe en al helemaal niet zo. Maar hij luisterde voor geen meter dus ik stond op hem te mopperen.
De mevrouw van het kleine hondje in paniek. Dus ik zeg tegen haar dat hij wel vriendelijk is maar haar hondje nu zo nat wordt.
Ze stonden toen overigens allebei alweer hun eigen ding te doen na de welbekende anussnuffel.
Zegt die vrouw opgelucht: “Oh ik dacht dat hij hem op zou vreten! Jij deed zo paniekerig!”
8)7

Stond ik daar stotterend en excuserend uit te leggen dat ik het zo haat als hij zo onbeschoft doet. En die vrouw lacht en zegt dat ik me te druk maak: “Hij is toch hartstikke rustig en lief?”
Ja.
Oké maar niet zo netjes en eh…

Ik houd hem dus vaak aangelijnd omdat hij niet altijd voldoende appel heeft. Ik wilde hem zijn zwemmen gunnen en hij verknalde het weer. Of ik. Hij liet zich nu niet voldoende terugroepen in elk geval. Maar door mijn gemopper dacht de ander dat ik een gemene hond had. Oops.