Wat verdrietig! Ik herken het wel (en was er al bang voor na het zien van je foto's), mijn oudje had ook darmkanker. Vrat als een bootwerker, maar de darmen namen steeds minder stoffen op. De dierenarts benadrukte toen dat dit een vorm is waar ze zelf geen pijn aan hebben. Uiteindelijk gaan ze steeds meer slapen omdat ze weinig energie binnen krijgen en vallen ze veel af.
Ah gut ik had dit topic geopend omdat hij weer omhoog kwam en moest nog flink bijlezen. Was dus blij om te zien dat de update na lange tijd in ieder geval gematigd positief was en toen moest ik de laatste nog . Wat sneu! Veel liefs en wijsheid in de komende tijd en in ieder geval nog flink knuffelen.
KellyR
Berichten: 1630
Geregistreerd: 23-02-15
Geplaatst: 19-06-25 12:25
Je moet maar zo denken. Jullie hebben hem nog een geweldig laatste jaar gegeven waarin hij ontzettend geliefd en verwend is geweest!! Ik weet zeker dat hij gek op je is, wees daarvoor trots op jezelf.
Een moeilijk besluit, dat blijft zo. Wij hadden iets soort gelijks met onze oude maine coon. Opereren en chemotherapie waren geen optie meer, pijn en ongemak was er wel. Daarvoor gingen we geen ct en mri meer laten maken. Dus de keuze gemaakt.
Kijk vooral naar hoe (on)gemakkelijk hij nog is en laat daar je keuze van af hangen.
Heel veel sterkte de komende periode
7September
Berichten: 163
Geregistreerd: 20-02-23
Geplaatst: 19-06-25 12:32
Ah wat verdrietig . Stille meelezer hier, ik genoot echt van zijn avonturen (en jouw verhalen).
Selina
Berichten: 15532
Geregistreerd: 20-10-13
Woonplaats: Veenendaal
Geplaatst: 19-06-25 12:33
Precies wat KellyR zegt! Je hebt hem een jaar gegeven vol liefde. Heel veel sterkte met het nemen van een besluit.
Ach nee, die lieve Boes Wat ontzettend verdrietig zeg, ik had jullie nog zo een mooie tijd samen gegund.
Volg je gevoel, ik snap heel goed dat je geen sedatie etc meer aan wil gaan. Kan hij nog comfortabel worden met medicatie of wordt dat ook een lastig verhaal?
Och wat verdrietig... In zulke gevallen "hoop" je dat ze op een gegeven moment gewoon dood in hun mandje/op de bank liggen en dat ze geen tekenen van ziekte hebben gehad. Nu krijg je een situatie waarin je zelf keuzes moet gaan maken. Echt een waardeloos gevoel Sta stil bij de waardigheid van het leven voor Boes. Wanneer dit achteruit gaat dan weet je de keuze die je moet maken. Heel veel sterkte...
Guinevere
Berichten: 5607
Geregistreerd: 22-04-03
Woonplaats: Verenigde Staten
Geplaatst: 19-06-25 15:41
Ach, wat jammer!
Wij hebben met ons oudje ervoor gekozen om geen biopt te doen toen ze een gezwel ontdekten. Met chemo zou ze misschien een extra jaar hebben, maar dan moet ze regelmatig naar de dierenarts en daar heeft ze zo'n hekel aan. Nu wordt ze gewoon lekker vertroeteld.
Denk je dat Boes nog goed behandeld zou kunnen worden als je precies weet wat het is? Anders is het misschien het geld, en zeker het risico, niet waard.
Heeft de dierenarts naar z'n schildklier gekeken? Dat zou ook nog kunnen en kan met voelen/bloedprikken worden vastgesteld.
Het past wel in het beeld wat onze kater ook had inderdaad, dat bleek na een hoop onderzoek alsnog zn schildklier te zijn.
Hannanas
Berichten: 14315
Geregistreerd: 21-01-06
Woonplaats: Gelderland
Geplaatst: 19-06-25 23:40
Zielig Is zijn bloeddruk wel in orde? En zijn bloedwaardes? Schildklier, nieren, lever, suiker, kunnen toch allemaal wel dingen zijn waar je oudjes nog van kan laten opknappen. Van wat drogere ontlasting, verstopping, kunnen ze ook gaan overgeven en slecht eten
senna21
Berichten: 13240
Geregistreerd: 17-03-09
Geplaatst: 20-06-25 01:31
Verdrietig, maar Boes leeft al in bonustijd. Ik snap wel dat je met niet teveel wilt dokteren. De dierenarts zal dit niet voor niets zeggen.
Eline_S_S
Berichten: 3635
Geregistreerd: 13-12-11
Woonplaats: Groningen
Geplaatst door de TopicStarter: 20-06-25 10:48
Pfoe, bedankt voor al jullie lieve reacties! Ik was er gisteren echt even helemaal kapot van en heb de hele middag met Boes op de bank gelegen.
Wat nu? Tja, goede vraag. Met mijn vriend besloten dat we geen bloedafname, echo of operatie gaan laten uitvoeren. Met de dierenarts nog over morfine gesproken, voor als het echt niet meer gaat. Echter kreeg Boes na zijn gebitsoperatie ook morfine en wilde toen telkens niet eten. Ook raden ze af om hem onder invloed van Morfine buiten te laten. Wel krijgt Boes vanaf nu dagelijks sucralfaat als maagbeschermer, zodat hij niet zo misselijk meer is.
Andere dingen lijken echt uitgesloten omdat het bloedonderzoek van een paar maanden terug dit wel had moeten uitwijzen. Alle waarden waren toen perfect. Nog gevraagd waarom de kanker daar dan niet op terug is te zien, maar dit zal dan net na het bloedprikken moeten zijn komen opzetten, gezien hoe snel hij ineens afvalt en verward is. Niet te vergeten, Boes heeft ook al een onregelmatig hartje, artrose en geen tanden meer
Ik denk wel dat we hier spreken van maanden, die Boes nog heeft. Geen weken. Wat opvallend is, is dat hij nu het meest actief is sinds ik hem heb. Hij gaat ontzettend veel naar buiten en tractive deelt maar medailles uit . Zoals iemand hier al noemde, hoop ik dat hij gewoon op de bank ligt en een keer niet meer wakker wordt. Maar dat zal wel niet zo zijn…
Ik zal mijn best doen om jullie hier op de hoogte te houden
Boesje en jullie zorgen goed voor elkaar en hebben het met elkaar getroffen. Dat dit geen 100 jaar ging duren wisten jullie al. Dat het wellicht korter wordt dan gewenst, lijkt nu wel heel aannemelijk maar jullie hebben altijd goed voor Boes gezorgd en dat gaan jullie nu ook gewoon weer doen. Dat blijkt al uit de beslissingen die jullie nu nemen.
Ach Boes, je hebt hem denk ik echt een fijn thuis gegeven en veel vrijheid! Goeie keus om hem zo comfortabel mogelijk te maken. Je foto met hem samen op de bank is ubercute!! Heeft de DA nog aan schildklier probleem gedacht? Bij oude poezen kan die nog wel eens overactief worden.
Schildklier had iemand hierboven ook al genoemd, maar volgens de DA zou dit in het voorgaande bloedonderzoek al zichtbaar moeten zijn geweest. Zit er nu wat over in te lezen en herken wel allerlei dingen. Misschien dat ik deze toch nog iets meer ga uitvragen, omdat ook de (progressieve) behandeling wel te overzien lijkt.