SusanH schreef:Ik vind wachten met gaan wandelen tot een ander weg is wel ver gaan. Net als je hond wel loslaten in een niet losloopgebied. Dat is echt mijn grootste ergernis helemaal omdat ik een losloopgebied soms ook mijd omdat de hond loops is. Hier is trouwens bijna niemand die aanlijnen als je met een wel aangelijnde hond nadert. Ze roepen dan van veraf " ja maar heb ook een teefje." Of " hij is gecastreerd " maar dat kan ik van afstand niet zien. En je bent sowieso in overtreding met de hond los waar het niet mag. Buiten het losloopgebied stikt het van de reeën dus aanlijnen is wel nodig.
Dat hangt van het gebied en de omstandigheden af
Niet in elk gebied buiten losloopgebied zit überhaupt wild. En er bestaan honden die echt totaal niet reageren op wild.
Ook denk ik dat gemeenten ook in een bepaalde behoefte moeten voorzien. Er zijn nog gemeenten (ik woonde ooit in zo eentje) waar ze gigantische bedragen hondenbelasting innen en er niets voor teruggeven.
Je bent dan wat eerder geneigd om de regels wat op te rekken. Tenzij je het niet erg vindt om je hond nooit los te laten. Maar ik deel de mening van Menino dat honden lekker los moeten kunnen lopen. (Mits! Ze niet gevaarlijk zijn voor andere honden of mensen!)
Als ik hier in de bossen loop met aanlijnplicht, kom ik nauwelijks iemand tegen. Dus ook geen loslopende honden. En ik hou mijn honden daar aangelijnd, want er is hier zoveel losloop dat er simpelweg geen reden is om in het aanlijngebied de regels te overtreden.
Ik ken enkele mensen die hun hond overal mee naartoe nemen en eigenlijk ook altijd los hebben. Zolang ze dat op een sociale manier doen heb ik daar niet zo'n moeite mee.
Maar onze normen zijn hierin soms wel anders.
Hier in de losloopgebieden gaat het gelukkig allemaal overwegend relaxed en sociaal.
Laatst had ik wel een incidentje;
Ik liep op een bospad en zag een eindje voor mij uit, half achter een boom een grote windhond. Tien meter verder stonden twee mensen met elkaar te praten.
Ze reageerden niet op mijn komst, terwijl ik aan mijn reu zag dat hij de hond niet vertrouwde*
Ik richtte mij op mijn eigen honden om ervoor te zorgen dat ze de windhond zouden negeren.
Toen mijn reu nèt voorbij de windhond was kwam deze van achter de boom te voorschijn en dook op mijn reu.
Mijn reu draaide zich vliegensvlug om en gaf te kennen dat hij daar niet van gediend was. Ik vond dat hij de windhond echt even "op zijn plek zette", hij liet het daarbij en liep weer verder. (ik was trots op hem, vind zijn reactie heel volwassen

De windhond bleef staan en had de boodschap begrepen.
Ik wachtte vervolgens op mijn teefje, die wat onzeker is. Zij moest nog langs de hond.
Toen sprak één van de vrouwen mij aan: "durft ze er niet langs? Hij doet niks hoor! Hij is niet gevaarlijk!"
Waarop ik zei dat ik het anders niet zulk gezellig gedrag vond dat hun hond net ten opzichte van mijn reu had vertoond.
De vrouw zei: "ooh ik hoor het al, jij bent zo iemand die overal over zeurt!"
En de andere vrouw zei: "jouw hond begon hoor!"
Yeah right

Ondanks dat het allemaal wel goed afliep zou ik zulke mensen op zijn zachtst gezegd het liefst achter het behang plakken

Als zij hun hond even hadden geroepen, en het was toch gebeurt en ze hadden gezegd "sorry, ik had het niet zo goed in geschat" of iets van die strekking, hey big deal, dan stap ik daar wel overheen. Kan gebeuren, denk ik dan.
Maar nu denk ik echt "stelletje domme ganzen ga toch bridgen en neem geen hond!"
Ik erger mij zoveel méér aan de asociale houding van mensen dan van hun honden

*aan de houding van mijn reu zie ik al dat er een andere intacte reu staat, met verkeerde bedoelingen.