kiwiwitje schreef:In mijn geval staat er wel in t contract dat de hond altijd als eerste aan ons aangeboden moet worden. En dat als wij de hond niet in huis kunnen / willen nemen we met ze opzoek gaan naar een nieuw huisje. Maar dit is wel in overleg met de baasjes. Het eerste wat ik dan dus vraag of ze zelf iemand hebben en wat hun vinden dat voor de hond t meest passend is. Wat niet wil zeggen dat we daar 100% mee in gaan. Maar we nemen t mee.
Deze omschrijving begrijp ik wel. Dat is ook een stuk behulpzamer beschreven dan onder elk beding de hond terugeisen. Ik neem aan dat ook jij wel door hebt wie er echt serieus en eventueel fanatiek met de honden zijn. Sommige mensen zitten echt een beetje in die hondenwereld en dan hebben ze misschien ook sneller een goede plek gevonden dan de fokker. Ook omdat ze de hond zo goed kennen omdat er veel energie en tijd in is gestopt. Niet dat dat bij een standaard gezin nìet wordt gedaan, maar wel anders. Ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel. Dan zou je als fokker toch meer naar de huidige eigenaar luisteren hoop ik. Je eigen gevoel telt natuurlijk ook, dus het is wel fijn als je beide in het proces blijft.
Ik zou het ook niet meer dan normaal vinden de fokker van mijn hond erbij te betrekken. Maar de fokker van mijn hond is dan ook een heel leuk mens
kiwiwitje schreef:We hebben een paar maanden geleden een hondje herplaatst van ons. Ze was helaas gewoon niet meer passend in het gezin mede door de andere (oude met de nodige gebreken) hond.
Hun vonden dat ze het beste bij een ouder echtpaar terecht kon komen waar ze alle aandacht alleen voor zichzelf had. En hoewel ze geweldig is met kinderen vonden hun het niet passend ivm aandacht moeten verdelen en bij hun lukte dat niet.
Ze zit nu wederom in een jong gezin, kindje even oud als van de vorige baasjes. Vrijwel altijd iemand thuis en een grote boerboel als maatje.
Hun hebben altijd een staffie gehad en hun kunnen het wel combineren met het kindje in huis en gaan graag hele stukken met en zonder kind wandelen en bij hun past de situatie wel. Hondje zit daar geweldig op haar plek. In dit geval is ze via ons uitgeplaatst en niet verkocht. Dit was vooral op verzoek van het nieuwe gezin. Zo kunnen hun op t gemakje wennen en kijken of de match zo goed blijkt als gedacht en mochten ze toch willen fokken kunnen we dat samen doen.
Wat ik hiermee wil zeggen is dat niet iedereen de situatie van herplaatsen goed inschat in wat wel of niet past bij de hond. En dat je eigen , niet passende situatie, niet direct betekend dat t vanuit de hond misgaat en niet werkt. T enige wat de oude baasjes lastig vonden is dat ze nu in een deels dezelfde situatie terecht kwam en de nieuwe baasjes hierin wel kunnen bieden wat hun niet kunnen wat als falen voelde.
De nieuwe en oude baasjes hebben regelmatig contact. En hebben ook kennis gemaakt voordat ze zou verhuizen.
Goed voorbeeld.
Ook een van de redenen dat ik nooit uitga van de beschrijving van vorige eigenaren als ze bijvoorbeeld niet met kinderen zouden kunnen.
Ik snap ook wel dat het lastig is te erkennen dat een ander dezelfde situatie wel kan handelen en jij niet. Dan is het alleen maar fijn dat een betrokken fokker dit met je bespreekt en het begeleidt naar een goed einde voor beide. Zeker in een situatie als deze is het ontzettend fijn als je je hond weg hebt bij een goede fokker die je kan ondersteunen en helpen. Die ook verstand heeft van hondengedrag.
Ook in jouw antwoord, hoewel je het dus (iets zachter) hebt omschreven dat de hond terug moet, zie ik het niet als harde eis. Jij bent graag betrokken bij de herplaatsing en dat vind ik juist heel veel waard. Je bent bereid de hond terug te nemen of wil dat zelfs het liefste, om de hond juist te herplaatsen, maar overlegt met de huidige eigenaar.
Zoals KimD omschreef moet de hond ten alle tijde terug naar haar. Daar zou ik nooit voor tekenen en het hele feest voorbij laten gaan. Als je mij een goede baas vindt voor je pup, dan vertrouw je me ook met het welzijn van de hond. Dus ook als er een keer iets is en ik ben daar óók serieus mee bezig als ik me tot jou wend. Ik zal nooit achter de rug van de fokker omgaan. Maar mijn hond volledig moeten afgeven en hem nooit meer zien terwijl ik vlakbij ook meerdere topplekken heb zou me echt veel pijn doen. Dat ik geen vertrouwen krijg het beste voor mijn hond te regelen.
En nogmaals; altijd zal ik de fokker inlichten.
Ik denk dat een eigenaar als jij het ook heel naar zou vinden. Heb je een heerlijke hond die je om wat voor reden dan ook kwijt moet raken, gaat iemand die hem minder goed kent dan degenen die jij geschikt voor hem vindt, hem bij je weghalen.
Ik kan me gelukkig niet voorstellen dat ik mijn heren ooit weg moet doen, maar je weet maar nooit. Ik word bij de gedachte al naar.
Laatst bijgewerkt door Lisitano op 25-04-23 13:49, in het totaal 1 keer bewerkt