Bokt.nl

beert schreef:

Maar de hele definitie van een soort is dat het dan dus wel een soort is. Of in dit geval, een grote familie

Kuggur schreef:

Avalanche schreef:

Dat is niet het punt. Als je niet test, weet je ook niets. HD komt ook in de natuur voor, deformaties komen in de natuur ook voor. Als we er niet op testen weten we niets.

Bij Duitse Herders komt degenerative myelopathy voor, bij meer rassen trouwens. Dat is een ziekte die je niet ziet voor de hond 3 of 4 jaar oud is. Als je niet test, kun je dat dus gewoon vrolijk doorfokken.
Dat zijn zaken die niet ontstaan door slecht fokken maar in de natuur ook gewoon voorkomen, en als je niet test kun je dat vastleggen voor komende generaties.

Onzin. Écht báárlijke nonsens. Naturlijk komen er in de natuur erfelijke ziekten voor.
Maar te gaan beweren dat de frequentie waarvan defecte genen in rashonden voorkomen niks met de manier van fokken te maken heeft is je kop in het zand steken.
Je opmerking "als je niet test kun je dat vastleggen voor komende generaties" spreekt boekdelen. Dat "vastleggen" gebeurt namelijk door die fokmethoden.
Het is bizar dat dit niet doordringt tot de rasverenigingen, dit is bepaald geen baanbrekende nieuwe wetenschap. Hint, waarom hebben commerciele veerassen waar enorm selectief mee is gefokt de laatste eeuwen niet deze problemen...

herr_balou schreef:

Oh, enne, de hond stamt niet af van de wolf, ze hebben een gemeenschappelijke voorouder.

Rex_Rolfo schreef:

Anna79 schreef:

En dat er best een prijskaartje mag hangen aan een zorgvuldig gefokte hond.

Ik wil juist een zeer onzorgvuldig gefokte hond.




Teefje dat slim en handig genoeg was om te ontsnappen en een reu die lenig genoeg was om over een hek van bijna 2 meter te springen


We hebben diverse vuilnisbakjes uit Zuid-Europe over de vloer gehad. Niet altijd de mooiste honden, een enkele vriendelijk maar minder mens-gericht (idee kat zeg maar). Maar allemaal waren ze knettergezond. Hooguit nog wat naweeën van een parasitaire infectie maar dat heeft niets te maken met de fok.

sevke schreef:

@KahluaB : een cavalier heeft heus niet altijd hoofdpijn, hoor. Dat is een symptoom van syringomyelia, en niet elke hond heeft die ziekte. Integendeel, door gerichte fok heeft met het aantal syringo gevallen al voor een groot deel kunnen terugfokken.
De platsnuiten is een ander verhaal, helaas...

MarlindeRooz schreef:

“Ja hij rent en speelt nog gewoon net als een normale hond, hij heeft nergens last van.”

Meest gehoorde onzin vanuit eigenaren van doodzieke rashonden.

sevke schreef:

MarlindeRooz schreef:

Waarom neem je in godsnaam een hond van een ras waarvan 100% een ziekte draagt??? Waarom steun je dat. Dan vind die persoon zijn eigen belangen gewoon veel belangrijker dan dat van een dier.

dat is nogal kort door de bocht. Ten eerste is CM inderdaad een afwijking, maar in kleine gradaties (ik koop enkel dieren uit geteste ouders en grootouders) heeft het dier daar geen last van. Ten tweede ben ik helemaal verliefd op het karakter van de cavalier, wat in mijn ogen met geen enkele andere hond te vergelijken is. Het zou zonde zijn moest zulk heerlijk ras verdwijnen.

sevke schreef:

Nikass schreef:

Volgens mij is er al langer bekend dat er geen enkele cavalier zonder hoofdpijn meer bestaat.
Ik vind het ook een beetje je kop in het zand steken om nu nog met dat ras te willen fokken of een pup te willen aanschaffen.
Wat is het belangrijkste in het houden van een hond voor jou?

En daar sla je de bal mis.
Lees even dit artikel.
https://www.veterinair-neuroloog.nl/ziektes/ziekte-3
Het is geschreven door Prof Dr Paul Mandigers, autoriteit op vlak van chiari malformatie en syringomyelia. Niet elke hond met CM heeft symptomen. Niet elke hond met SM heeft symptomen. Indien beide ziektes complementair voorkomen, is de kans op symptomen groter.
Jammer genoeg heeft 100% van de cavaliers CM. De meeste vertonen hier geen ziektebeeld, en ook is hoofdpijn geen symptoom van CM, maar wel van SM. Door gerichte fok, en enkel fokdieren te selecteren die geen SM hebben, heeft men deze ziekte al voor een groot stuk weten terug te dringen.
Ongelukkig genoeg zorgen ‘oeps’ en gelegenheidsnestjes, net als broodfokkers die de ouderdieren niet testen, ervoor dat de ziekte blijft bestaan. Ook de keine genenpoel bij de cavs is een probleem. Ik ben er dan ook voorstander van beperkte en gecontroleerde crossbreed toe te staan.