anneliesdj schreef:Nou daar heb ik toch mijn twijfels bij.
Die boerboel had nooit in het asiel terecht mogen komen, daar heeft zijn eerste eigenaar zeer ernstig tekort geschoten. Boerboels zijn honden die één baas hebben en zeker een wat oudere reu is alleen door zijn eigen baas te hanteren, familie en vrienden bereiken daar al vaak weinig mee.
Dus iemand die bekend is met het ras en daar echt energie in had willen steken had daar misschien best een prima hond aan gehad, die helemaal niet vals is.
Maar dat je als asiel dat risico niet wilt lopen kan ik heel goed begrijpen dus vind het afmaken ook niet onterecht.
Deze boerboel kwam van een baasje vandaan dat geen idee had Vond het gewoon een mooie hond En werd in huis bij het gezin gehouden. Het hele verhaal weet ik niet, maar hij werd onhoudbaar bij de kinderen geloof ik en uiteindelijk kon de man er ook niets meer mee.
Het asiel wordt gerund door een echtpaar dat dit echt al jaaaaren doen. De vrouw runt alles, en de man houdt zich veel bezig met de dieren. Ik heb hem een beer van een herder die met grauwende tanden tegen het hek aan stond zonder mankeren uit het hok zien halen. Als je dat beest tegen de deur op zag springen met ontblote tanden... ik had er geen cent voor gegeven, ik kwam er niét in de buurt, liep met een boogje het hok voorbij. Het asiel zag echter wel mogelijkheden en deze herder is later geplaatst als waakhond op een stal. En het gaat nog steeds heel goed met de herder. Loopt nu zelfs los tussen de klanten.
De boerboel was een ander verhaal: deze was zo ver weg dat zelfs de man het dier niet uit het hok kreeg. Het moet bij dit asiel heel ver gaan willen ze aan inslapen denken. Het vangt op van Venlo tot Roermond, en zonder mensen tegen het hoofd te stoten... Vooral in Roermond woont veel... sjabbenvolk zogezegd. Het asiel heeft dan ook altijd een groot percentage tuig-honden in huis: staffords, pittbuls, dat soort werk. Ze vinden al-tijd een goed baasje.
Het asiel durfde plaatsing van de Boerboel niet aan, en ik kan er alleen maar vanuit gaan dat dit een goede inschatting was.
Als voorbeeld hoever ze gaan: vorig jaar was er binnen een nestje katjes een klein zwart katje met 'zwemmerspootjes'. Genoeg kittens zou je denken, en al helemaal genoeg zwarte katten. Het asiel heeft echter twee keer de dierenarts speciaal voor dit katje laten komen, en heeft het katje de kans gegeven om te genezen en een goed baasje te vinden, al heeft dat langer geduurd dan bij andere katjes.