Sterkte!
Ik weet jammergenoeg hoe het voelt. Mijn kat is enkele jaren geleden vergiftigd. Hij heeft het gelukkig overleeft.
Wij hadden hem ook gevonden in zo'n toestand zoals jij het beestje gevonden hebt. Bij ons in de garage, in zijn eigen vuil, zeiknat (ik dacht eerst dat ze hem hadden proberen te verdrinken, kun je voorstellen hoe nat hij was) Hij leek niets te zien, lag te rochelen, heeft tot bloedens toe in zijn eigen poot en tong gebeten, en had ruitvormige pupillen.
We konden gelukkig bij een dierenarts terecht (was om 8u 's morgens, en toch nog 9 verschillende dierenartsen moeten opbellen tegen dat we iemand vonden die wilde helpen) Daar heeft hij een 4-dubbele dosis antigif gekregen, twee dagen aan het infuus gelegen, en toen nog een week doodziek in huis gelegen en niet willen eten.
Eens hij terug begon te eten is hij er heel vlug doorgekomen, alleen merk je wel dat hij een deel vertrouwen kwijt is. Hij schrikt vaker enzo...
De dierenarts heeft ons er wel bij gezegd dat er kans is dat er schade is aan hart en nieren. Tot nu toe heeft het geen probleem gegeven, maar ik blijf het toch in de gaten houden.
Wat me ook opviel: we hebben hem vanalles voorgeschoteld om hem aan het eten te krijgen, de lekkerste dingen eerst. hij is pas beginnen eten toen hij zijn oude vertrouwde brok voorgeschoteld kreeg! Het kan misschien ook helpen om jouw katje terug te laten eten? Niet te veel vreemde dingen proberen naar binnen te krijgen, maar wat hij gewoon is.
Nog een tip: het is belangrijk dat hij vocht binnen krijgt. Ik gaf de mijne om de paar uur water door het met een spuitje recht in zijn bekje te druppen. Ik heb ook kattenmelk gegeven zodat hij toch wat meer voedingsstoffen binnen kreeg. Het likken uit een spuitje had hij in ieder geval heel vlug door.
Ik duim met je mee, en hoop echt voor je dat je katje er bovenop raakt.