Aan dit gedicht heb ik destijds veel gehad;
Straks..
Als ik straks oud ben, ziek en zwak
en pijn verjaagt de slaap,
als onrust neemt van mij bezit,
doe dan wat onvermijdelijk is,
.........laat me gaan..........
de laatste goede daad
Beslis dan voor mij,
en wees niet laf
Past eigen liefde bij
de vriendschap die ik gaf,
of uitstel tot het beter past,
bij een verloren strijd?
Ik ben niet bang
tijdens die laatste gang.
Jij loopt niet weg;
je kijkt me aan,
je noemt me bij mijn liefste naam
en houdt me stevig vast
Vandaag voor het laatst
groet ik je met mijn hondenstaart...
Wat jij liet doen
deed je voor mij;
je hebt me nog meer pijn bespaard,
voor zinloos lijden mij bewaard.
Een zwaar besluit?
- nee huil nu niet -
Een wijs besluit dat werd gegrond
op een oud en uniek verbond:
jij bent mijn baas en ik jouw hond.