Geplaatst: 18-02-08 04:33 Knavia schreef:Had je hond ooit eerder epilepsie gehad?
Zo ja, dan had de veearts daar rekening mee kunnen houden (mits hij op de hoogte was) door i.i.g. geen acepromazine als rustigmaker te geven omdat dit een aanval kan triggeren.
Zo nee, en is er acepromazine gebruikt dan is dit domme maar erg nare pech, normaliter is dit een van de fijnste en meest betrouwbare rustigmakers, en ook een van de 'veiligste' maar dus niet voor honden die stiekum toch epileptisch (kunnen) zijn. Iets wat naar mijn weten overigens niet vaker bij Border's voorkomt dan bij andere honden.
Een ander middel waar honden soms op gaan 'trippen' zijn de morfine-achtigen zoals methadon. Daarvan is wel bekend dat retrivers er gevoelig voor zijn, niet Border's. In dat geval heeft je hond er inderdaad niets van meegegkregen, anders dan een heerlijke trip op de dope, maar het kan er naar uit zien (loeien, blaffen, druk doen), wat overigens dus géén epileptische aanval is.
In het hart steken ziet er naar uit, maar een hond onder narcose voelt daar niet meer of minder van dan van een prik in de poot. Het staat alleen dus niet erg netjes voor een eigenaar.
Eerlijk gezegd kan ik me niet voorstellen dat je veearts van te voren kon inschatten dat het zo zou verlopen, of dat je hond zo pijnlijk zou reageren op de prik in de bil (dat verschilt erg per hond). Alternatief was geweest om éérst een infuusnaald in de voorpoot in te brengen en dan daar doorheen die prik te geven die nu in de bil is gezet. Maar je hond had evengoed daar heel pijnlijk op kunnen reageren, da's immers een dikkere naald die exact goed in het bloedvat moet worden gestoken.
Er was dus geen 100% zeker goed alternatief.
In ieder geval veel sterkte want het is niet fijn om dit als laatste herrinering aan je dier op je netvlies te hebben staan,
Groeten Knavia
Knavia: ben jij dierenarts? Je houdt in mijn ogen een steekhoudend verhaal en ik vind het een duidelijke en goede uitleg. Ik denk dat TS idd 'domme pech'' heeft gehad zoals jij het verwoordt, voor wat betreft de reactie van haar hond.
Daarnaast vind ik het prettig dat je in gaat op de injectie in het hart, want jouw uitleg klopt in deze. Voor het dier niet pijnlijk, maar wel effectief. Lees de reactie van Kelly Taco: toen het maar niet lukte, kreeg de hond alsnog de injectie in het hart om er een einde aan te maken. Dit zegt denk ik genoeg... ik hoop dat dit een geruststelling geeft aan TS: een hartinjectie is zo slecht nog niet...
Helaas kun je het verloop van inslapen nooit van te voren inschatten, omdat ieder dier anders reageert. Je hoopt op een zo humaan mogelijke manier, maar dat geeft nog geen garantie dat het ook werkelijk gebeurd.