Geplaatst En wat een verhalen van iedereen... Ik ben er helemaal stil van..!
ellepel schreef:denk dat kaliefje misschien het beste kan kiezen voor foto's om uit te sluiten of er inwendig dan nog meer zit.
is dit niet het geval zou je toch kunnen kiezen voor een operatie?
We hebben sowieso besloten dat we eerst het besluit nemen, we gaan er iets aan laten doen of we doen niks.
Als we besloten hebben dat we er wat aan willen laten doen, gaat de da eerst bloedonderzoek doen en röntgenfoto's maken. Mocht dit allemaal "gunstig" zijn voor de operatie, dan gaan ze opereren. Mochten er uitzaaïngen zijn of andere gekke dingen waardoor er minder kans van slagen blijkt te zijn, trekken we weer terug en kijken we het aan.
Wilawander schreef:Ik zie in je profiel dat je ook dierenartsassistente bent. Hoe zijn dan jou eigen ervaringen?
Ik zei ook altijd, als ik een dier nog kan opereren dan doe ik het, hou oud het ook is. Sinds ik bij een dierenarts werk ben ik hierover realistischer gaan denken. Meer vanuit het dier. Zo van als ik 80 of 90 ben en ik zie slecht, zou ik dan wel geopereerd willen worden? Dagen, misschien wel weken slecht voelen. De stress tijdens de OP. Vaak kom je dan niet meer in de conditie die er eens was. enz.
Ja, maar dan op een "holistische dierenarts praktijk". Dit houd in: natuurgeneeskunde, acupunctuur, manuele therapie, etc etc.
Geen operatie's en antibiotica en dergelijke dus..
(Ben sowieso niet echt een voorstander van de reguliere dierenartsen, bij operatie's is het natuurlijk hartstikke goed, maar vaak schrijven ze te snel medicijnen voor en zijn die medicijnen vaak erg slecht voor de hond. Maar dit is mijn mening uiteraard).Ik heb de neiging om het wel te doen, maar toch houd iets me tegen.. ik ben zo bang dat ze achteruit gaat..
Ze wil nu sowieso altijd nog maar een klein rondje buiten lopen en ze wordt al wel echt oud.
