Bokt.nl

Citaat:

[b]Een pup doorloopt verschillende stadia in zijn ontwikkeling. Als je een pup niet zou scheiden van broertjes en zusjes/moeder zal normaal gesproken een pup vanaf een week of 11/12 wat zelfstandiger worden en ook eens slaapplekjes zoeken buiten het nest.

Wij halen een pup rond 7 a 8 weken uit het nest en vergeten dus gemakshalve dat je daarbij eigenlijk ingrijpt in een natuurlijk losmakingsproces van nestgenoten en moeder. Geeft niks, als je tenminste bereid bent de pup te volgen in zijn stadia van de ontwikkeling. Als je een jonge pup overvraagt maak je hem onzeker en bang.
je snapt denk ik waar ik heen wil.
Een pup die alleen is en gaat schreeuwen is dus nog niet zo ver dat hij alleen kan zijn. Daarmee maak je een pup dus onzeker en bang. De ene hond zal daar beter tegen bestand zijn dan de ander. Wel bestaat dus de kans dat je met een pupje te laten schreeuwen een pup aan het kweken bent met verlatingsangst en onzekerheid tijdens het alleen zijn.
Dat is immers de associatie die je hem aanleert met alleen blijven.
Alleen blijven betekent voor d e hele jonge pup angst en paniek. Hoe moet dat nou verder? Hoe denk je dan ooit een hond te kunnen krijgen die alleen zijn volkomen relaxed en normaal vindt?
Het risico om je pup een levenslang probleem te geven zit er dus in als je hem laat ervaren hoe machteloos en hulpeloos hij is als hij alleen in de bench zit.
Verder bouw je een aversie op tegen de bench en naar ik heb begrepen wat dat nou net niet de bedoeling en vanuit de paniek kan de pup zichzelf ook goed beschadigen. Het zal niet het eerste hondje zijn wat met bv een kaakje klem komt te zitten in zijn kooi.
Kortom, ik word boos als mensen een pup aan zijn lot overlaten in een kooitje. Een pup is een hondenbaby en daar hoor je met oprechte liefde en met eerlijk geduld voor te zorgen. Je verwacht van je eigen baby ook geen wonderen.