Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-01-07 14:29

Re: Dilemma met één van onze honden

Geplaatst door de TopicStarter : 12-01-07 14:29

Rosita schreef:
Hmm, ik kan alleen een gedragsprobleem bedenken als het 'om leven of dood' gaat. Voor gedragsproblemen zijn gedragstherapeuten, mensen die zich verdiept hebben in hondengedrag en ook in het helpen van mensen met honden waarmee ze vastgelopen zijn.

Ik zou dat tientje bij de kosten van zo'n peut doen, dan heb je meer kans van slagen denk ik zo.

Heeft niks met gedrag te maken. Ben zelf gedragstherapeut.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-01-07 14:31

Re: Dilemma met één van onze honden

Geplaatst door de TopicStarter : 12-01-07 14:31

stefje schreef:
Ik zou het gewoon eens omdraaien. Zoek iemand waarvan je weet dat er mensen zijn met positieve ervaringen met zijn/haar readings. Leg je scepsis voor. Elke alternatieve 'genezer' zal je scepsis (her)kennen. Kijk eens wat de reactie daarop is. En kijk eens of je je goed voelt bij die persoon.

Kijk...dit vind ik nu een reactie die mij verder helpt...je hebt gelijk.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-01-07 14:34

Re: Dilemma met één van onze honden

Geplaatst door de TopicStarter : 12-01-07 14:34

vikki schreef:
Je kan de situatie ook omdraaien... door niet vooraf te willen betalen zou jij wel eens de evt. oplichter kunnen zijn... Ik snap echt niet dat je zo moeilijk doet over 10 euro... en dat het voor jou een principe kwestie is... sorry, maar als het een leven of dood kwestie was voor mijn lieve dieren dan gingen mijn principes wel even probleemloos overboord hoor... Wat weegt nou zwaarder...

Het gaat mij er om dat ik uit principe niemand een dubbeltje gun die er op uit is om goedgelovige mensen te bedotten door dingen te zeggen die ze graag willen horen... Daar wil ik gewoon niet aan meewerken.
Als ik er achteraf achter kom dat iemand wel oprecht is...en moeite voor mij heeft gedaan vanuit een oprechte houding...dan kan het me niet schelen wat het most...dat jullie dat niet snappen van mij...sorry...daar kan ik met de pet niet bij.
En mijn hond wordt niet meer beter...dat is al een feit...maar daar ging het ook niet om. Ik wil de juiste beslissing voor haar nemen.
Ik heb nu weinig tijd...voor degene die echt geïnteresseerd is...ik zal vanavond het verhaal vertellen dat er achter zit. Heb namelijk besloten om geen reading te doen en gewoon op mijn eigen gevoel af te gaan.

**Geplaatst**: 12-01-07 15:01

Re: Dilemma met één van onze honden

Geplaatst: 12-01-07 15:01

polly2 schreef:
vikki schreef:
Je kan de situatie ook omdraaien... door niet vooraf te willen betalen zou jij wel eens de evt. oplichter kunnen zijn... Ik snap echt niet dat je zo moeilijk doet over 10 euro... en dat het voor jou een principe kwestie is... sorry, maar als het een leven of dood kwestie was voor mijn lieve dieren dan gingen mijn principes wel even probleemloos overboord hoor... Wat weegt nou zwaarder...

Het gaat mij er om dat ik uit principe niemand een dubbeltje gun die er op uit is om goedgelovige mensen te bedotten door dingen te zeggen die ze graag willen horen... Daar wil ik gewoon niet aan meewerken.
Als ik er achteraf achter kom dat iemand wel oprecht is...en moeite voor mij heeft gedaan vanuit een oprechte houding...dan kan het me niet schelen wat het most...dat jullie dat niet snappen van mij...sorry...daar kan ik met de pet niet bij.
En mijn hond wordt niet meer beter...dat is al een feit...maar daar ging het ook niet om. Ik wil de juiste beslissing voor haar nemen.
Ik heb nu weinig tijd...voor degene die echt geïnteresseerd is...ik zal vanavond het verhaal vertellen dat er achter zit. Heb namelijk besloten om geen reading te doen en gewoon op mijn eigen gevoel af te gaan.

Dat kon ik niet op maken uit jouw berichten... nu je dit er bij vermeldt begrijp ik je al een stuk beter (met de uitdrukking "een kwestie van leven of dood" ging ik er van uit dat iets nog een evt. 'redding' zou kunnen zijn... en als dat het geval was geweest, tsja... dan had ik jouw standpunt dus echt niet begrepen. Helaas is dat niet het geval en verandert dat de situatie natuurlijk wel). heel veel sterkte iig en imo is je eigen gevoel volgen altijd de beste beslissing.

**Geplaatst**: 12-01-07 15:08

Re: Dilemma met één van onze honden

Geplaatst: 12-01-07 15:08

Misschien kun je die link die ik gaf eens proberen?? Daar is deze hele discussie ook al geweest.

Heel leerzaam dus.......

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-01-07 08:41

Re: Dilemma met één van onze honden

Geplaatst door de TopicStarter : 13-01-07 08:41

BitchyWitchy schreef:
Misschien kun je die link die ik gaf eens proberen?? Daar is deze hele discussie ook al geweest.

Heel leerzaam dus.......

Had ik al bekeken. Dank je wel. Maar ik heb een beslissing genomen.
Hieronder kun je het hele verhaal lezen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-01-07 09:29

Re: Dilemma met één van onze honden

Geplaatst door de TopicStarter : 13-01-07 09:29

Zoals beloofd het hele verhaal. Gisteravond kreeg ik onverwacht bezoek,,dus kwam het er niet van. Ik ga er nu even voor zitten. Het wordt een heel verhaal.

Ten eerste: wij hebben geen kinderen en zijn gek met dieren. Omdat we de mogelijkheden hebben (ruimte, tijd en ruime financiële middelen) ontfermen wij ons regelmatig over dieren die nergens terecht kunnen en dit beperkt zich niet alleen tot honden (ook een schaap, paard (het betreffende paard hebben we een ander goed plekje kunnen geven, dus die hebben we niet meer), kippen, konijnen, katten, honden en cavia's). Het is inmiddels zo bekend, dat er soms dieren gedumpt worden bij ons: gaat de bel...staat er niemand op de stoep...kijk je naar beneden, zit daar een arm konijn, helemaal onder de maden.... Zulk soort dingen.
Maar goed. Ik zal in chronologische volgorde vertellen over deze hond. Ik noem haar N.

januari 2000: Via via kom ik N tegen. Het is een jachthondje dat haar hele leven in een kennel heeft gezeten en verschillende nestjes heeft gehad. Op zich goed verzorgd: eten, drinken en andere honden en een verzorgster die de kennel netjes bijhield. Deze vrouw was echter overleden en alle honden kregen een nieuw thuis.
N werd diverse malen teruggebracht: stereotiep kennelgedrag (rondjes lopen, ijsberen), huilen als een wolf op allerlei momenten en ergste van alles...niet zindelijk.
In de opvang waar ze zat werden mammaetumoren geconstateerd (melkklierkanker) en ze werd geopereerd. Tijdens de operatie ging het dusdanig slecht dat niet alles is weggehaald, ze ging er bijna tussenuit in de narcose, vandaar.
Vlak na de operatie zag ik haar voor het eerst: 9 jaar oud, doodziek, bibberend en met grote ogen keek ze me aan. In een opwelling besloot ik haar mee naar huis te nemen, wetend dat mijn man dit ook gedaan zou hebben. De verwachting was dat ze het niet zou redden, dus ik dacht dat ze beter bij mij thuis dood kon gaan, lekker bij de verwarming met iemand er bij, dan moederziel alleen in de opvang.
Thuisgekomen ging mijn andere grote hond (D) naast het mandje liggen en ze likte steeds aan de poten en oren van N, week niet van haar zijde. Ik gaf water met een spuitje...D keek zorgzaam mee. We hebben 's nachts regelmatig gekeken, de kruiken verwisseld en de verwarming aan gelaten.
De volgende ochtend leek ze beter en ze ging vooruit, al was het een lange weg. D leek haar aan te moedigen. Als ik buiten liep, liep D los, maar in tegenstelling tot anders, bleef ze nu bij me en draaide steeds om N heen om haar te motiveren om te lopen. Dit was heel bijzonder vond ik. D was zelf ook een afdanker en is ook ellendig bij ons gekomen, maar was inmiddels een stevige zelfverzekerde hond geworden door de training die ik deed.
N knapte op. Werd zelfs brutaler. Maar...begon ook met stereotiep gedrag, rondjes lopen, ijsberen, janken, vooral 's nachts en....was niet zindelijk.
Ik heb al mijn kennis en ervaring er in gegooid. Het stereotiepe gedrag weten te doorbreken, het gejank weten te stoppen...zindelijk maken had meer voeten in aarde...
Daarbij zaten er aan de andere kant langs de melklijst nog steeds die tumoren. Men voorspelde in februari 2000 dat ze daar nog hooguit een half jaar mee zou leven. Een operatie was op dat moment geen optie...te weinig energie in het hondje.
Zomer 2000: N werd een echte huishond...werd zindelijk!!!!!!! En genoot van haar nieuwe leven en werd sterk!
Najaar 2000: besloten werd tot een operatie vooor de rest van de kanker. Met succes. Hond kwam er fluitend doorheen en was kankervrij.
Voorjaar 2001: baarmoederontsteking. Weer een operatie...baarmoeder verwijderd. Verliep uitstekend.
Mei 2002: N heeft 's nachts een hersenbloeding gehad. Ze is aan de hele voorzijde verlamd. Naar mijn DA: prednison er in...twee dagen later loopt ze als een kievit!
December 2004: op kerstavond wordt N doodziek. Spugen, diarree en hele hoge koorts. Naar mijn DA. Pillen mee en een injectie gehad. Helpt niks. Eerste kerstdag, terug naar DA met N met uitdrogingsverschijnselen. Injecties meegekregen. Paar dagen later denken wij dat het beter is haar in te laten slapen. Ze is niks meer....broodmager, wil niet eten, ook niet onder dwang, lijkt het op gegeven te hebben. Net als we willen bellen, stapt ze uit haar mand en vraagt om eten. En...ze knapt in 1 dag tijd op. D krijgt het virus ook...maar veel minder erg en is na twee dagen weer beter.
December 2005: D heeft een gescheurde milt! Ze heeft een inwendige bloeding. Dit komt door een tumor waar je niks van merkt...eigenlijk pas als het te laat is en de milt door de tumor scheurt. Door mijn veterinaire ervaring heb ik direct door wat er aan de hand is en ik race met D naar de DA. De hond is inmiddels in shock door het bloedverlies. We opereren (ik assisteer) en ze verliest een liter bloed (dat is veel voor een hond), maar ze redt het. Mijn man en ik dragen D het huis binnen, leggen haar op een kussen met een deken en kruiken. N komt kijken, likt de poten en de oren en wijkt niet van de zijde van D. Hé...waar kennen we dat van...nu zijn de rollen omgekeerd!
Maart 2006: D blijkt bijmilten gevormd te hebben. Was in blakende gezondheid na die operatie...maar krijgt opnieuw een inwendige bloeding. Nu kan er niks meer gedaan worden. We laten D inslapen. N is er bij.
N stopt met eten. Trekt zich terug in de mand of vertoont stereotiep gedrag: rondjes lopen, ijsberen.... Wij proberen van alles: het lekkerste eten...noem maar op. Uiteindelijk doordat ik leverpastei op haar tong smeer begint ze weer te eten. Stereotiep gedrag stopt.
Echter...ze gaat overgeven en begint weer in huis te plassen. Naar de DA. Het blijkt nierfalen te zijn, o.a. vermoedelijk veroorzaakt door stress door het doodgaan van D!
Medicijnen en nierdieet. Echter...ze wil het niet eten, het is minder lekker. Dag in dag uit zijn we bezig om haar aan het eten te krijgen. Het lukt.
April 2006...wij krijgen een pup...voor het eerst in ons leven geen afdanker, maar een pup. N vindt het geweldig..al is de pup wat lomp (Leonberger).
Juni 2006: N gaat steeds slechter lopen. Naar de DA: artrose in de ruggewervels. Ze krijgt een supplement, pillen kunnen niet ivm met nierfalen. N knapt op.
November 2006: N wordt 16!!!! Maar krijgt ook epileptische aanvallen, zo eens in de 14 dagen (wat we zien dan).
Jan 2007: N wordt slechter. Ligt veel te slapen, maar vervalt ook in stereotiep gedrag: de hele avond rondjes lopen...tot gekworden aan toe. Plast weer in huis (vind ik niet erg hoor...de vloer kan er tegen en ik dweil wel). Zit soms met het hoofd tegen de muur een uur lang stil. Wil niet meer mee naar buiten (ondanks het dekentje dat ik voor haar heb gehaald). Loopt steeds slechter, aanvallen nemen toe naar 1 keer per week. Maar...ze heeft ook goede blije momenten. Vrolijk, wel mee naar buiten willen...En dan echt heel blij....schooien met felle oogjes om een mandarijntje (vindt ze zo lekker) en lekker bij ons op schoot liggen slapen....
Wat moeten we nu? Heeft de hond het nog wel leuk? We hebben pillen gekregen om te kijken of ze rustiger wordt in haar hoofd...want het stereotiepe gedrag geeft aan dat ze zich niet prettig voelt. Het lijkt niet te helpen.... De hond is een bron van onrust, vooral 's avonds.
De DA adviseerde om bij te houden of er meer leuke momenten zijn of meer vervelende...maar het is fifty fifty....
Wat is wijsheid?
Te meer omdat wij over twee weken op wintersport gaan. Thuisblijven is geen optie...het is onze enige vakantie per jaar (vanwege alle dieren).
Een hele goede vriendin dit opgewassen is tegen dit soort problemen komt oppassen. Ik vertrouw haar dat ze goede beslissingen neemt. Als het hondje doodgaat tijdens onze vakantie heb ik daar ook wel vrede mee...ze was opgegeven toen ze 9 was...nu is ze 16.....het is goed zo.
Maar voor de hond: wat doet het met haar als wij weggaan. In het verleden is gebleken dat ze veranderingen niet altijd goed kan handelen. Ze kent mijn vriendin goed...dat is wel fijn.
De DA op mijn werk kennen het hondje ook...maar zij twijfelen ook...
Medisch gezien is het nog verantwoord om haar in leven te laten...maar gedragsmatig gezien....
Altijd als ik een dergelijke beslissing moest nemen, was het overduidelijk.
Nu echter niet en dat vind ik lastig..
Ik zei: kon het hondje maar vertellen wat ze wil: nog bij ons blijven...of voor altijd rust in haar hoofdje...
Ik wil wat goed is voor de hond.
Daarop zei iemand: laat dan een reading doen. En nog iemand zei het...en in een moment van overpeinzen heb ik toen dit topic geopend. Maar aangezien niemand spontaan zich aanmeldt (wat ik ook wel begrijp, gezien mijn vage verhaal) en ik er eigenlijk niet in geloof...heb ik een beslissing genomen om dat niet te doen en het volgende te doen:
Twee dagen voor we op vakantie gaan evalueren we met onze DA, mijn vriendin en de DA op mijn werk. Dan hakken we een knoop door: inslapen...of niet.
Als het niet wordt dan vertrouwen we op onze vriendin en onze DA, dat het goed beoordeeld wordt en dan hopen we dat de hond het trekt.
Echter, als ik de laatste twee dagen zie hoe moeizaam ze gaat lopen...dan denk ik dat de beslissing al eerder wordt genomen...echter....we hebben dit vaker bij haar gezien: steeds bijna dood en ineens weer alive and kicking! Dat maakt het extra moeilijk. Onze DA noemt haar niet voor niets: het wonderhondje!!!
Zo...nu weten jullie het. Ik ben benieuwd naar de reacties van degene die de moeite hebben genomen dit hele verhaal te lezen. Het is gewoon nog nooit zo onduidelijk geweest waar ik goed aan doe! Lastig!

Laatst bijgewerkt door polly2 op 13-01-07 09:41, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-01-07 09:34

Re: Dilemma met één van onze honden

Geplaatst door de TopicStarter : 13-01-07 09:34

vikki schreef:

Dat kon ik niet op maken uit jouw berichten... nu je dit er bij vermeldt begrijp ik je al een stuk beter (met de uitdrukking "een kwestie van leven of dood" ging ik er van uit dat iets nog een evt. 'redding' zou kunnen zijn... en als dat het geval was geweest, tsja... dan had ik jouw standpunt dus echt niet begrepen. Helaas is dat niet het geval en verandert dat de situatie natuurlijk wel). heel veel sterkte iig en imo is je eigen gevoel volgen altijd de beste beslissing.

Ik gaf expres zo weinig mogelijk info....want ik wilde niet dat er iets beïnvloed werd..omdat ik denk dat mensen die de boel flessen op die manier te werk gaan, snap je?

**Geplaatst**: 13-01-07 09:49

Re: Dilemma met één van onze honden

Geplaatst: 13-01-07 09:49

polly2 schreef:
vikki schreef:

Dat kon ik niet op maken uit jouw berichten... nu je dit er bij vermeldt begrijp ik je al een stuk beter (met de uitdrukking "een kwestie van leven of dood" ging ik er van uit dat iets nog een evt. 'redding' zou kunnen zijn... en als dat het geval was geweest, tsja... dan had ik jouw standpunt dus echt niet begrepen. Helaas is dat niet het geval en verandert dat de situatie natuurlijk wel). heel veel sterkte iig en imo is je eigen gevoel volgen altijd de beste beslissing.

Ik gaf expres zo weinig mogelijk info....want ik wilde niet dat er iets beïnvloed werd..omdat ik denk dat mensen die de boel flessen op die manier te werk gaan, snap je?

Snap ik

Maar ik hoop dat je mijn aanvankelijke mening nu ook iets beter snapt (omdat ik dus een andere situatie voor ogen had). Nogmaals heel veel sterkte met deze situatie en wat je ook doet; je eigen gevoel volgen is imo de beste beslissing hoor.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-01-07 10:53

Re: Dilemma met één van onze honden

Geplaatst door de TopicStarter : 13-01-07 10:53

@ Vikki: Ik snap jou ook wel. Je kent de situatie niet, leest zo'n vaag verhaal. Maar zoals ik al zei...het kwam vanuit een emotiemoment...laat ik het maar eens proberen...al geloof ik er niet in-gevoel....

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-01-07 23:05

Re: Dilemma met één van onze honden

Geplaatst door de TopicStarter : 13-01-07 23:05

En toen werd het stil.......

**Geplaatst**: 14-01-07 19:36

Re: Dilemma met één van onze honden

Geplaatst: 14-01-07 19:36

tja, ik denk dat het aan jou is. Inslapen lijkt mij het beste maar goed dat is mijn persoonlijke mening.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-01-07 23:11

Re: Dilemma met één van onze honden

Geplaatst door de TopicStarter : 14-01-07 23:11

allegro schreef:
tja, ik denk dat het aan jou is. Inslapen lijkt mij het beste maar goed dat is mijn persoonlijke mening.

Dat besluit hadden we gisteravond genomen...
Maar...dan schijnt vandaag de zon en springt ze ineens weer in de rondte en springt ze zelfstandig in de auto...wat ze al weken niet kon...
Wat is het toch een rare hond...ze maakt het ons zo moeilijk!

**Geplaatst**: 15-01-07 01:22

Re: Dilemma met één van onze honden

Geplaatst: 15-01-07 01:22

Die vakantie zou ik niet mee laten spelen, als dat het enige was ging ik persoonlijk echt niet op vakantie. Maar ja ik ben al meer dan 15 jaar niet op vakantie geweest, oa vanwege de dieren hier.
En ik zou met alle liefde nog 15 jaar vakantie opgeven als ik mijn oudje (die ik eind vorig jaar heb moeten laten inslapen) nog een maandje terug zou mogen hebben.

Verder is en blijft het je eigen beslissing. Jij kent de hond het beste en weet wanneer ze geen hondwaardig bestaan meer heeft.

**Geplaatst**: 15-01-07 01:35

Re: Dilemma met één van onze honden

Geplaatst: 15-01-07 01:35

Wat een dilemma.
Ik PM je wel even.

**Geplaatst**: 15-01-07 15:35

Re: Dilemma met één van onze honden

Geplaatst: 15-01-07 15:35

aaaaaha ja dat is inderdaad een zaak van leven op dood hee....

Inderdaad op je eigen gevoel afgaan is het beste, maar wat moeilijk zeg.....

Veel sterkte het is een moeilijke situatie.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-01-07 08:59

Re: Dilemma met één van onze honden

Geplaatst door de TopicStarter : 20-01-07 08:59

Nou...zoals eigenlijk altijd: "Komt tijd, komt raad."
Woensdag had N een hele goede dag. Ik was vrij en heb er dan ook volop van genoten. Ze sprong in de rondte tot verbazing van alles en iedereen.
Donderdagochtend kwam ik beneden en toen wilde ze haar linker achterpoot niet belasten. Ze liep zeer krakkemikkig. We besloten het even aan te zien, aangezien dit wel eens vaker voorkwam, wel minder erg, maar toch.
Het werd donderdag niet beter en ik wilde 's avonds naar mijn DA gaan met haar, helaas gooide de storm roet in het eten.
Die avond heeft ze de hele avond bij ons op de bank gelegen en we hebben haar heerlijk geknuffeld. Ze had, als ze lag geen pijn, ze was zeer ontspannen.
Vrijdagochtend was haar poot nog slechter en deed de rechterachterpoot ook raar.
We hebben gebeld voor een afspraak en we hebben haar in laten slapen.
Hoe zo'n taaie ze was bleek ook wel weer: madam bleef wiebelend staan, ze vertikte het om te gaan zitten of liggen. Ze werd suffer en suffer en ze wiebelde steeds meer, ze zoch steun door haar kop in de handen van mijn man te drukken en pas toen het echt niet meer anders ging, ging ze zitten en toen begon het gewiebel weer opnieuw...want gaan liggen...ho maar.... Uiteindelijk is ze zittend in slaap gevallen met de kop in de handen van mijn man. Toen hebben we haar rustig neergelegd en kreeg ze de tweede spuit. Toen was ze heel snel weg.
Het is goed zo...we hebben hier heel veel vrede mee.

**Geplaatst**: 20-01-07 09:26

Re: Dilemma met één van onze honden

Geplaatst: 20-01-07 09:26

Het is het beste zo veel sterkte met het verdriet.
Moet nog wel even zeggen dat ik het geweldig vindt dat jullie deze hond toch nog 7 mooie jaren hebben gegeven.

**Geplaatst**: 20-01-07 16:47

Re: Dilemma met één van onze honden

Geplaatst: 20-01-07 16:47

Wat een verhaal zeg. Ik vind het super wat jullie voor jullie hondje hebben gedaan. Veel sterkte met het verlies, ze heeft een mooie leeftijd bereikt en fijne jaren gehad bij mensen die echt om haar geven.