Bokt.nl

**Geplaatst**: 27-01-06 23:16

Re:

Geplaatst: 27-01-06 23:16

Ach wat een rotbericht. Heel veel sterkte voor jullie

En bedenk dat het gat dat ze achterlaat betekent dat ze dus ook heel veel heeft gegeven en ongetwijfeld ook heeft gekregen. En dat zorgt er voor dat als de pijn is verdwenen, de goede herinneringen blijven.

Maar hopelijk duurt het nog even.

**Geplaatst**: 27-01-06 23:17

Re:

Geplaatst: 27-01-06 23:17

Is Polle trouwens het hondje in je avatar?

**Geplaatst**: 27-01-06 23:47

Re:

Geplaatst: 27-01-06 23:47

Nee dat is niet Polle...

Desiree, heel veel sterkte voor jou en voor Polle de komende tijd. Ik weet dat je (indien het nodig mocht zijn) de juiste beslissing zult nemen voor je kindje... Hoe moeilijk die ook zal zijn.
Verwen haar nog even lekker nu het nog kan.
Nogmaals sterkte...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-01-06 18:55

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 28-01-06 18:55

ellenlouise schreef:
Is Polle trouwens het hondje in je avatar?

Nee, dat is Tommie. Het hondje van mijn vroegere stalhouders en zeer zeker ook een vriendje van mij. Ik vind hem prachtig omdat zijn ene oor hoger op zijn koppie staat dan het andere. En hij is zo vrolijk en lief.

Op deze foto staat Polleke, 2e van links, tussen Branca de mechelaar en Tommie, en helemaal rechts Bobbes, daar nog een puppie.
Afbeelding

Daar staat ze er nog helder op, hoewel op leeftijd. Polle is echt LAAT begonnen met oud worden. Nog afgelopen jaar als ik een stok pakte om weg te lopen, begon ze eerst rondjes te tollen om haar as tot het moment dat ik de stok weggooide. Ze is altijd heel fit en energiek geweest. Vroeger kon ze pijlsnel rennen. Als ik buiten reed in een flinke galop, rende ze naast mij en iones. En denk niet dat ze daar moe van werd! Ze werd gewoon niet moe, was niet kapot te krijgen. En als puppie wilde ze alleen maar 1 ding: spelen spelen spelen spelen. Met bal, met een oude sok etc. Nooit kon ik eens rustig in een stoel zitten lezen of zo, altijd stond ze naast mij met een bal in haar waffel.

En als ze dan eindelijk eens ging slapen, dan moest dat persé bij mij in de stoel. Ook al was daar geen ruimte voor. Ik had mijn benen altijd over de leuning hangen zodat de rugleuning rechts naast mij was. En daar lag ze dan tussen, op haar rug met de pootjes omhoog, tongetje half uithangend in haar slaap.... En altijd was ze bij mij. WAar ik ook ging. Naar het winkelcentrum of naar de stad, naar de stal, naar vrienden, overal ging ze mee naar toe. Veel mensen kennen mij eigenlijk niet eens zonder haar. Ik praatte ook zoveel tegen haar en dan keek ze me aan want ze wilde me echt begrijpen. Ze kende op den duur ook echt heel veel woorden en ze verstond veel. Omdat ze altijd zo haar best daarvoor deed. Helaas is ze doof geworden dus daar hebben we nu niets meer aan. Zonde ook van het contact. En dat zijn allemaal herinneringen die ik aan haar heb. Dat dit wegvalt is nergens mee te vergelijken. Ze is dan wel geen mens, maar met wie trek je ooit zo intensief op als met zo'n hondje? Wie wil je uberhaupt de hele tijd zo in je nabijheid hebben? Bij een mens verdraag je dat niet eens. Maar een hond is fijn.

De dosering lijkt voor dit moment aangeslagen te hebben. Het hele depressieve en wanhopige is er van af. MAar ik weet heel goed dat dit tijdelijk is. Zulke dingen voel je aan en dat kan niemand je uitleggen. Vandaag heeft ze een redelijke dag gehad, is zelfs mee wezen wandelen. Maar morgen is afwachten.

**Geplaatst**: 28-01-06 20:14

Re: Afscheid van polle nadert.

Geplaatst: 28-01-06 20:14

Zo lang er leven is is er hoop! Dus geef haar gewoon nog een mooi leven zolang dat kan, geniet van elk moment dat je haar nog hebt dat is het enige wat jullie allebei het beste kunnen doen.

**Geplaatst**: 28-01-06 20:18

Re:

Geplaatst: 28-01-06 20:18

Desiree schreef:
Ze is dan wel geen mens, maar met wie trek je ooit zo intensief op als met zo'n hondje? Wie wil je uberhaupt de hele tijd zo in je nabijheid hebben? Bij een mens verdraag je dat niet eens. Maar een hond is fijn.

Daar zeg je iets Desiree, helemaal waar. Ik heb hetzelfde gevoel bij mijn kat, alhoewel die helaas niet mee op stap kan.

Als je je dier zo goed kent zul je hem ook zeker "horen" zeggen wanneer het genoeg geweest is.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-01-06 21:49

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 28-01-06 21:49

Ze lijkt continu in een staat van verwarring te zijn. "waar ben ik?", "ik moet iets, maar wat?"
Hoe voelt een dement persoon zich eigenlijk? Zou die ongelukkig zijn? Ik vind het erg om haar zo te zien. Ik kijk het nog even af. Geef het een kans. Maar het mag niet ten koste van Polle gaan. Ze heeft altijd rust gehad, een rustig gevoel. En dat heeft ze nu niet.

**Geplaatst**: 28-01-06 23:58

Re: Afscheid van polle nadert.

Geplaatst: 28-01-06 23:58

Probeer nog een beetje te genieten van je laatste periode met hem..
En weet dat je beslissing het beste is.

Heel veel sterkte

**Geplaatst**: 29-01-06 12:35

Re:

Geplaatst: 29-01-06 12:35

Desiree schreef:
Ze lijkt continu in een staat van verwarring te zijn. "waar ben ik?", "ik moet iets, maar wat?"
Hoe voelt een dement persoon zich eigenlijk? Zou die ongelukkig zijn? Ik vind het erg om haar zo te zien. Ik kijk het nog even af. Geef het een kans. Maar het mag niet ten koste van Polle gaan. Ze heeft altijd rust gehad, een rustig gevoel. En dat heeft ze nu niet.

Eigenlijk geef je het zelf al aan..... Maar als je haar dan roept op zo'n moment, is ze dan wel weer rustig?

Onze kat had het af en toe als hij alleen in de tuin was en ons niet zag, dan ging hij als een gek lopen loeien (denk aan geluid misthoorn

). Als we hem dan riepen dan was hij weer helemaal blij.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-01-06 12:41

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 29-01-06 12:41

Als we buiten zijn met haar, weet ze waar ze is en ze kent gewoon onze gebaren (want praten helpt niet, ze is doof). Ook gaat ze nog mee wandelen en gedraagt ze zich vrolijk tijdens een wandeling. Maar thuis is ze rusteloos. Nu slaapt ze eindelijk.

**Geplaatst**: 30-01-06 09:05

Re:

Geplaatst: 30-01-06 09:05

Ik weet niet zo goed wat ik je kan zeggen om zinnig over te komen. Probeer te genieten, zover dat kan.........

Succes !!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-01-06 10:02

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 30-01-06 10:02

Vanmorgen weer met de dierenarts overlegd. Eerst de dubbele dosering een week de tijd geven om goed aan te slaan. gisteren is ze weer verschrikkelijk rusteloos geweest. En vannacht heeft ze van 4.00 uur tot 5.30 uur hele korte (paar tellen) partionele aanvallen gehad (dus niet over het gehele lichaam maar alleen hoofdje of pootje). Om 5.30 uur werd ze heel rustig. Ik aaide haar over haar rug en achter haar oortjes en ze ging zich helemaal ontspannen. Dat hoor ik dan aan haar zware luie adem.

Vanochtend echter zat ze de paarden blaffend achterna en keek ze goed uit de ogen. Nu ligt ze naast mij terwijl ik achter de computer zit.

Dadelijk de stallen uit doen. omdat het niet zo godvergeten koud is neem ik haar weer mee met Bobbes en hoeft ze niet alleen binnen te blijven. Ik denk dat haar dat goed zal doen.
Het is even hoopgevend.

**Geplaatst**: 30-01-06 13:50

Re:

Geplaatst: 30-01-06 13:50

Ik kan je hier niet echt mee helpen, maar mijn ervaring is dat als het echt niet meer gaat dat je dat wel ziet en dan sterk genoeg bent om de beslissing te maken. Hopen dat de medicijnen aanslaan en dat ze nog een paar mooie maanden kan hebben met jou

**Geplaatst**: 30-01-06 13:51

Re:

Geplaatst: 30-01-06 13:51

veel sterkte

**Geplaatst**: 30-01-06 14:15

Re:

Geplaatst: 30-01-06 14:15

Jeetje wat een ellendige tijd is dat he? Alsof de hele wereld met zijn perspectief naar jou en Polle zijn gekeerd..En idd, elke keer weer doet het pijn, zoals altijd, bij een dier...

Maar..ik geloof erin dat voor een dier de dood niet het einde is, maar de kans op ene nieuwe start. Voor dieren is doodgaan niet erg, slechts voor de mens die het dier verliest. En als ze zo rusteloos, vragend lijkt, weet je dan eigenlijk niet diep in je hart waar ze om vraagt?
En ik bedoel er echt niks negatiefs mee, er leest zoveel liefde uit je berichten

Ik weet waar ik over praat, mijn hondje heeft een hartruis, zit zwaar aan de pillen en knapt niet op

Dus wij gaan zoetjesweg dezelfde kant op, dat spikkel er straks ook niet meer is. En dat doet echt heel erg pijn. Dus ik wil je alle sterkte en kracht toewensen.

**Geplaatst**: 30-01-06 16:27

Re:

Geplaatst: 30-01-06 16:27

Pauline schreef:
Maar..ik geloof erin dat voor een dier de dood niet het einde is, maar de kans op ene nieuwe start. Voor dieren is doodgaan niet erg, slechts voor de mens die het dier verliest. En als ze zo rusteloos, vragend lijkt

Dat heb je heel mooi verwoord, ik denk er precies zo over!
(en helaas heb ook ik hier al meermalen ervaring mee gehad

)

**Geplaatst**: 30-01-06 18:04

Re: Afscheid van polle nadert.

Geplaatst: 30-01-06 18:04

oh jeetje wat erg...
heel veel sterkte..
het lijkt me echt heel erg om afscheid te nemen als je hem al zo lang kent... heeel veel sterkte... en geniet nog maar even lekker van haar.

**Geplaatst**: 30-01-06 18:07

Re: Afscheid van polle nadert.

Geplaatst: 30-01-06 18:07

veel sterkte..

**Geplaatst**: 30-01-06 19:15

Re:

Geplaatst: 30-01-06 19:15

pff ik weet hoe het is
mijn oude hond was 14 dagen voor haar dood nog niets te merken van haar nierziekte..
maar helaas was ze 14 dagen na die vrolijke dag dood..
4 jaar is ze geworden..

Veel sterkte en breng nog even door met je hondje..
echt moeilijk om zonder je maatje verder te moeten

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-01-06 19:36

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 30-01-06 19:36

Pauline schreef:
Jeetje wat een ellendige tijd is dat he? Alsof de hele wereld met zijn perspectief naar jou en Polle zijn gekeerd..

Inderdaad. WAnt wat je ook doet, dit blijft altijd op de achtergrond aanwezig. En al het andere doet er niet meer toe.

Pauline schreef:
Maar ik geloof erin dat voor een dier de dood niet het einde is, maar de kans op ene nieuwe start. Voor dieren is doodgaan niet erg, slechts voor de mens die het dier verliest.

Dat is ook zo. En iedereen zegt ook dat ze een goed leven gehad heeft bij mij. MAar ik zal haar vreselijk missen. Ik weet overigens niet of het voor een dier het eindpunt is, net zo min als ik dat weet van mensen. Ik hoop eerlijk gezegd wel dat ik straks niet weer geboren word en weer opnieuw moet beginnen. Zeker niet op deze wereld.

Pauline schreef:
En als ze zo rusteloos, vragend lijkt, weet je dan eigenlijk niet diep in je hart waar ze om vraagt?

Volgens mij weet ze dat zelf niet. De rusteloosheid heeft alles te maken met ophanden zijnde aanvallen. Vooral de avonden is ze erg. Maar nu ligt ze wederom naast mij op het matje. Ze wil bij mij zijn. En ze eet hardstikke goed. Heb het er nog met de dierenarts over gehad. Een dier met hoofdpijn of wat voor pijn dan ook, eet niet, ondanks dat het normaal gesproken een hongerige veelvraat is. Polle wil nog niet opgeven. En vandaag had ze niet zo'n slechte dag en zelfs een paar leuke momenten. Zoals ze vandaag was, is het niet goed om haar al in te laten slapen. Mijn schoonmoeder zei zelfs dat je er niets aan ziet. Behalve dan dat ze dikker geworden is...

Pauline schreef:
En ik bedoel er echt niks negatiefs mee, er leest zoveel liefde uit je berichten Ik weet waar ik over praat, mijn hondje heeft een hartruis, zit zwaar aan de pillen en knapt niet op Dus wij gaan zoetjesweg dezelfde kant op, dat spikkel er straks ook niet meer is. En dat doet echt heel erg pijn. Dus ik wil je alle sterkte en kracht toewensen.

Ik weet helemaal wat je voelt. Vandaag een goede dag gehad met polle. MAar hoe is het morgen? Zal de dosering aanslaan, zo ja, voor hoelang? Ik zal haar denk ik zowiezo geen jaar meer hebben. En misschien dat ik alles slechts een maand voor me uit kan schuiven. Misschien zelfs minder.

Cloverdale schreef:
pff ik weet hoe het is
mijn oude hond was 14 dagen voor haar dood nog niets te merken van haar nierziekte..
maar helaas was ze 14 dagen na die vrolijke dag dood..
4 jaar is ze geworden..

Veel sterkte en breng nog even door met je hondje..
echt moeilijk om zonder je maatje verder te moeten

4 jaar maar, dat er nog bij....
Wat erg voor je!

**Geplaatst**: 30-01-06 19:40

Re:

Geplaatst: 30-01-06 19:40

het is inmiddels al 1,25 jaar geleden dus het is al wat meer verwerkt maar ik was echt de eerste maand zo jankerig

en mis haar nog altijd..
maar heb wel gelijk een andere hond gezocht want ik kan echt niet zonder hond eigelijk

hoe stom het ook klinkt je hoort wel dat mensen dan even helemaal niks willen.. maarja ik miste die gezelligheid enorm..
en heb tot op de dag van vandaag nergens spijt van!

laat het nog een leuke tijd worden voor jou en je hond samen.. zolang je ziet dat hij/zij nog plezier in het leven heeft is het goed

**Geplaatst**: 30-01-06 23:06

Re:

Geplaatst: 30-01-06 23:06

ow wat erg desiree......

Die altijd zo lieve pollewops...Ik weet niet wat ik hierover moet zeggen...

Heel veel sterkte en geef die kleine oude pollewops een knuffel van me!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-01-06 23:29

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 30-01-06 23:29

Cloverdale schreef:
het is inmiddels al 1,25 jaar geleden dus het is al wat meer verwerkt maar ik was echt de eerste maand zo jankerig

en mis haar nog altijd..
maar heb wel gelijk een andere hond gezocht want ik kan echt niet zonder hond eigelijk
hoe stom het ook klinkt je hoort wel dat mensen dan even helemaal niks willen.. maarja ik miste die gezelligheid enorm..
en heb tot op de dag van vandaag nergens spijt van!

laat het nog een leuke tijd worden voor jou en je hond samen.. zolang je ziet dat hij/zij nog plezier in het leven heeft is het goed

LANG duurt dat he, voordat je er eindelijk overheen bent en er normaal over kunt praten! Bij mij duurt dat zeker 9 maanden toen Bessie overleden was (de hond die ik voor Polle had). Het is echt een heel zwaar verlies! Ik zeg iedere keer ook weer, "dit kan ik niet meer, geen hond meer voor mij". Maar je beleeft er zoveel vreugde van. En dan is het toch waard. WAnt ik had zo'n verdriet om Bessie, maar mijn tijd met polle had ik ook niet willen missen.

Ik kan ook niet zonder hond. Ik heb Bobbes nog, maar als polle er niet meer is komt er weer een klein hondje bij. Liefst zo'n felle donder met karakter zoals Polle.... Maar ja, dat weet je ook niet hoe dat uit pakt.

**Geplaatst**: 31-01-06 00:26

Re: Afscheid van polle nadert.

Geplaatst: 31-01-06 00:26

Jeetje,wat een verdriet,wat een ellende,wat een radeloosheid..T'is ook voor mij zo herkenbaar..zo vaak die onmogelijke maar noodzakelijke beslissing moeten nemen,maar wennen...neen dat doet het nooit.Maar als ik het allemaal zo lees mag Polle van geluk spreken dat ze zo'n warm en liefdevol thuis heeft,maar ook dat herken ik:allemaal lieve woorden maar de ongerustheid,de angst..die blijft.Misschien hebben jullie iets aan de Bach Flower Remedies.Die kunnen helpen om bv. angst/onrust te verminderen zowel bij mensen als bij dieren.Als je meer wilt weten "hoor" ik het wel.Heel veel sterkte en kracht voor jou en Polle enne..vergeet niet van elkaar te blijven genieten zolang jullie nog bij elkaar zijn(en zolang de goede momenten nog de overhand hebben...gewoon zo doorgaan,ook al blijft het natuurlijk een hondje van alledag)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-01-06 12:39

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 31-01-06 12:39

Momenteel is ze iets rustiger en krijgt ze weer iets van de oude aard terug. Ik kan het weer even voor me uitschuiven. Weet echter niet hoe lang. Maar de vorige week dacht ik nog dat haar laatste dagen geteld waren maar we krijgen nog wat tijd erbij. Ik ben weer even gerust.