Bokt.nl

**Geplaatst**: 13-10-25 09:42

Geplaatst: 13-10-25 09:42

Deze herplaatser zou ik aan me voorbij laten gaan, 7 maanden met een slechte start kost veel werk. En de huidige labradors vind ik veelal erg lomp met een enorm bord voor de kop, geen goede combi met kleine kinderen.

Imo kun beter uitkijken naar een hondje vanaf 2 jaar die al een stuk stabieler is. Een herplaatser in huis nemen kost sowieso nog genoeg tijd en energie voordat die gewend is bij jullie.

**Geplaatst**: 13-10-25 09:42

Geplaatst: 13-10-25 09:42

Maar heeft die hond een rugzak dan?
Ik mis heel veel informatie over de hond zelf maar misschien heb jij die wel.

Een hond heeft minimaal 3 weken nodig om te wennen aan een nieuwe situatie en om in een ritme mee te gaan draaien. Die heb je alvast geregeld.
Je zou kunnen overwegen om de eerste weken/maanden een oppas in te schakelen die een uurtje met hem blijft, precies het uur tussen jullie afwezigheid in.
Plaats een camera en houd in de gaten hoe hij de tijd alleen thuis invult. Misschien gaat hij gewoon liggen tukken en is er helemaal niks aan de hand. Heel veel honden kunnen gewoon prima een paar uur alleen thuis blijven. De mijne gaan ook liggen maffen.

Ik heb zelf twee honden en ook twee jonge kinderen. Eén van mijn honden is ook nog erg actief en van een sportras. De ander is ook van een sportief ras maar inmiddels bejaard. Ze zijn niet alleen mijn huisdieren maar ook mijn hobby, ik ga heel graag met ze lopen, trainen en sporten. Voor mij zijn de honden ook mijn excuus voor echt vrije tijd en natuurlijk zijn er dagen dat het even niet loopt zoals ik voor hen zou willen. Maar meestal lukt het me prima om ze heel veel aandacht en beweging te geven.
Ik durf te beweren dat ze meer beweging en aandacht krijgen dan de gemiddelde hond bij kindvrije mensen

Mijn honden zijn me altijd onverwacht in de schoot geworpen dus dat bij jou nu het idee in je hoofd dwaalt naar aanleiding van dit telefoontje begrijp ik helemaal. Wat is nou echt de ideale periode om aan een hond te beginnen? Bestaat die wel?

Het ligt er wat mij betreft helemaal aan in hoeverre je bereid bent je leven aan te passen aan de hond. Misschien draait hij fantastisch mee, misschien knaagt hij al je deurposten eruit en beukt hij alle vriendjes van je kinderen omver. Misschien valt hij buiten enorm uit en is er niet mee te wandelen in combinatie met je kinderen, of misschien kan hij mee naar de speeltuin want gaat hij lekker bij een bankje op een tak knagen. Het kan alle kanten op.
En als er dan werk nodig is, ga je dat er dan in steken? Ook al kost het je kopzorgen, geld en uren moeite.
Als hij niet graag alleen blijft, wil je dan geld steken in een oppas of je werkuren aanpassen? Daar zou ik vooral even bij stilstaan. Hoe flexibel ben je?
Want een hond vraagt om aanpassingen. Om zelfreflectie en om kunnen en willen. En ik vind dat het daar heel vaak aan schort. Het is al snel te veel moeite, “alles” wordt “geprobeerd” en dat binnen vier weken en wordt de handdoek al in de ring gegooid en mag de hond weer wieberen. En dat is niet eerlijk. Vind ik.

Succes met de beslissing!
Ik vind het heel veel waard en daarom lukt het me ook. Het liefst heb ik er nog een hond bij

Maar ik moet ook realistisch blijven want ik heb soms ook dagen dat ik me aan moet passen en de honden dus ook. Het is niet altijd eenvoudig.

Wij gaan overigens ook altijd met de honden op vakantie of weekenden weg. Maar uitstapjes als Disney of een dag dierenpark moet ook geregeld worden. Kan gedoe zijn.
Wij gaan gewoon geregeld met z’n allen naar het bos. Onze honden kunnen mee naar speeltuinen en restaurants. Daar heb ik veel moeite en werk in gestopt om dit te trainen. En niet elke hond kàn getraind worden om rustig in een restaurant of speeltuin te gaan liggen.

Nouja. Heel verhaal weer.
Conclusie: kun je flexibel zijn naar de hond of moet de hond vooral flexibel zijn voor jullie?

Ik denk dat als je die vraag beantwoord, je weet of je er aan kunt beginnen.

**Geplaatst**: 13-10-25 09:51

Geplaatst: 13-10-25 09:51

Muppett schreef:
karrij schreef:
Allemaal rode vlaggen, niet doen!

Je geeft zelf al aan dat de pup al snel langere tijd alleen moet zijn, wat is langere tijd? 1 uur of 8 uur? En dan zal het diertje daarnaast ook nog vaak alleen zijn, want jullie zijn nu waarschijnlijk ook niet altijd thuis,want de kids moeten nog naar de voetbal, hockey of pony les, verjaardagen en andere feestjes.
Een jong gezin is gewoonweg te druk om een hond te nemen, zeker een herplaatser, die wil je niet nog een keer een herplaatser laten worden.

Klinkt misschien allemaal hard of confronterend, maar ik zie vaak honden in drukke gezinnen die niet de aandacht krijgen die ze echt nodig hebben en zich maar neerleggen bij de situatie

Met langere tijd bedoel ik 3 en soms 4 uur aan een stuk.

Ik heb een jaar geleden al ervaren hoe het is om een hond te combineren met mijn gezin. Ik vond het toen zelf prima te doen. Mensen gaan misschien bij 3 kinderen in de basisschoolleeftijd uit van heel druk, ik ervaar dat zelf meestal niet zo.

Citaat:
Ik heb een jaar geleden al ervaren hoe het is om een hond te combineren met mijn gezin. Ik vond het toen zelf prima te doen

Het gaat er niet om of jíj het goed te doen vindt.
Het gaat er om of her voor her hele gezin goed te doen is.
Het gaat er daarnaast om of je de hond structureel kunt bieden wat díé nodig heeft.
Het gaat er niet alleen om of jij er blij van wordt,
Maar of dat voor iedereen on het gezin geldt ook long term.
En! of het de hond gelukkig maakt.
In al je berichten in dit topic lijk je vooral vanuit je zelf te denken.
Níet vanuit de andere posities en niet long term dagelijks zorg en tijdsinvestering. En niet vanuit de hond

Citaat:
Mensen gaan misschien bij 3 kinderen in de basisschoolleeftijd uit van heel druk, ik ervaar dat zelf meestal niet zo.

Ouders ervaren dat zelden zo van hin eigen kinderen.
Maar ongeveer 90% van de ouders met een jong gezin met meerdere kinderen die dat van hun eigen kinderen zegt zit ernaast in de ogen van anderen...

Laatst bijgewerkt door F_T op 13-10-25 09:53, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-10-25 09:53

Geplaatst door de TopicStarter : 13-10-25 09:53

Ir111 schreef:
Waarom aan een hond beginnen waarvan je niet zeker weet of het opbouwen naar 3 uur alleen zijn goed gaat? Vooral omdat het klinkt (maar dat heb ik misschien niet goed begrepen?) dat het in 3 weken ook echt gedaan moet zijn. En dan is dus de vraag, wat als het niet lukt in 3 weken tijd? Moet de pup dan terug? Dat kun je echt niet maken in mijn beleving. Dus zou ik het risico niet nemen.

Ander idee: kan de pup niet in het opvanggezin blijven en daar leren om 3 uur alleen thuis te blijven? Als dat goed bevestigd is kan de pup verhuizen naar jullie. Daar zul je ook weer moeten opbouwen, want een verhuizing geeft stress en dus is alles wat eerst makkelijk was vaak weer moeilijk.

Daar heb je gelijk in. Ik weet dat de hond 3 weken sowieso moet wennen en niet alleen kan zijn. Dat kan geregeld worden. Maar wij kunnen niet maandenlang nauwelijks van huis zijn.

Ik wil alleen via pb meer info over de hond geven, omdat dit een openbaar forum is en de zaak gevoelig ligt.

Ik neig er zelf vooral naar om het niet te doen - precies wat jij zegt, dat ik niet het risico wil lopen dat de hond te snel alleen moet zijn en hij verlatingsangst gaat ontwikkelen. Ik kan het de hond vooral, maar ook onszelf niet aandoen om hem weg te moeten doen.
De reden dat ik dit topic maakte, is omdat ik graag ervaringen van anderen lees en eventuele oplossingen. Niet om de les gelezen te worden, want ik ben prima in staat om, in overleg met het asiel, een doordachte en verantwoorde keuze te maken.

Femke: ik vind je veel te kort door de bocht. Ja ik heb het over mezelf, want ik ben degene die verstandige keuzes moet maken voor zowel hond als gezin. Ik ben verantwoordelijk voor hun geluk.

**Geplaatst**: 13-10-25 10:01

Re: Hondendilemma

Geplaatst: 13-10-25 10:01

Iedereen zegt hier dat 3 uur alleen te lang is, maar hoe doen jullie dat ś nachts dan?

**Geplaatst**: 13-10-25 10:06

Geplaatst: 13-10-25 10:06

Benzz schreef:
Iedereen zegt hier dat 3 uur alleen te lang is, maar hoe doen jullie dat ś nachts dan?

De meeste mensen zijn dan in de buurt om de hond gerust te stellen. Verder bouw je het alleen zijn in die situatie ook op. Zeker bij jonge honden/pups.

**Geplaatst**: 13-10-25 10:07

Geplaatst: 13-10-25 10:07

Muppett schreef:
Femke: ik vind je veel te kort door de bocht. Ja ik heb het over mezelf, want ik ben degene die verstandige keuzes moet maken voor zowel hond als gezin. Ik ben verantwoordelijk voor hun geluk.

Ik weet niet of dit zo kort door de bocht is van mij.
Ik denk het eigenlijk niet.

Soms zien mensen je plannen niet zo zitten. Dat is niet leuk om te horen.
Maar aan alleen een echoput van mensen die bevestigen wat je wíl horen heb je ook niets, behalve dar dat short term prettiger voelt.

Als je serieus weer een hond wil mét een druk jong gezin en alles wat daarbij komt kijken,
Kies dan in hemelsnaam níet voor een high drive jachthondenras dat bekend staat om tomeloze energie de eerste twee-en-een-half jaar, en dan precies op de meest heftige leeftijd én met een rugzak én spontaan besloten.

Ga dan voor een low drive ras, ruim volwassen en bekend goed met kinderen,
En dan een individu die tevreden is met 1 x per dag 20 minuutjes lopen en verder lekker thuis mee met het gezin.

Dat is ongeveer the stellar opposite of een 7 maanden oude lab met herplaatsgeschiedenis.

**Geplaatst**: 13-10-25 10:13

Geplaatst: 13-10-25 10:13

Benzz schreef:
Iedereen zegt hier dat 3 uur alleen te lang is, maar hoe doen jullie dat ś nachts dan?

s'Nachts is de hond niet alleen als de andere gezinsleden ook in de woning zijn al slapen die. De hond weet immers best dat de "roedelleden" er gewoon zijn.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-10-25 10:13

Geplaatst door de TopicStarter : 13-10-25 10:13

Ik kan er prima tegen als iemand mij afraadt om de hond te nemen. Want als je een topic opent, weet je dat je geen applaus gaat krijgen als je een dilemma voorlegt. Dan kom je altijd mensen tegen die je afraden iets te doen en dat is ook prima.

Verder reageren is in elk geval niet nodig. Ik weet genoeg, ik zal ook niet meer reageren op wat in dit topic geplaatst wordt.

**Geplaatst**: 13-10-25 10:20

Re: Hondendilemma

Geplaatst: 13-10-25 10:20

Oh.
Succes.

**Geplaatst**: 13-10-25 10:28

Geplaatst: 13-10-25 10:28

Benzz schreef:
Iedereen zegt hier dat 3 uur alleen te lang is, maar hoe doen jullie dat ś nachts dan?

Ik weet niet wat jij doet s nachts maar ik slaap dan thuis. Waar de hond ook is. Dus die is niet alleen.

Onze hond slaapt in de woonkamer maar hij kan ons horen en wij hem. Als er gedoe is (laatst had hij buikpijn en wilde hij midden in de nacht naar buiten) dan reageren wij daarop.

**Geplaatst**: 13-10-25 10:35

Re: Hondendilemma

Geplaatst: 13-10-25 10:35

Persoonlijk denk ik dat 3 weken te kort is. Voor een jonge hond heeft deze al veel mee gemaakt. Dan is die 3 weken al hard nodig om te werken aan vertrouwen en wennen en ritme krijgen. Alleen zijn is een kwestie van opbouwen, de een pakt dat sneller op dan de ander. Ik zou dan liever gaan voor een hond die daar al aan gewend is en niet zo snel ergens van onder de indruk is. Die dus de verhuizing en alle veranderingen die daarbij komen kijken makkelijk kan hebben. Succes met het nemen van een beslissing!

**Geplaatst**: 13-10-25 10:44

Geplaatst: 13-10-25 10:44

Benzz schreef:
Iedereen zegt hier dat 3 uur alleen te lang is, maar hoe doen jullie dat ś nachts dan?

Dan weten ze dat de roedel thuis is.
3 uur kan prima, mits goed opgebouwd. Onze pup van 6 maanden kan ook rustig een uurtje of 3 alleen zijn inmiddels. Hij krijgt nog wat extra te kauwen in zijn bench en gaat rustig liggen slapen. Wel zijn we nooit ver weg (kunnen met een kwartier thuis zijn), en houden de camera in de gaten tussendoor of hij rustig is. Als we onrust zien gaan we direct naar huis, maar dat is tot nog toe niet nodig geweest. Overigens gebeurt dit heel weinig, er is bijna altijd iemand thuis. Soms even een half uur tot een uur tussen 17.00&18.00, als ik al naar stal ben en mijn vriend nog niet thuis is.

**Geplaatst**: 13-10-25 10:47

Geplaatst: 13-10-25 10:47

Muppett schreef:
Ik kan er prima tegen als iemand mij afraadt om de hond te nemen. Want als je een topic opent, weet je dat je geen applaus gaat krijgen als je een dilemma voorlegt. Dan kom je altijd mensen tegen die je afraden iets te doen en dat is ook prima.

Verder reageren is in elk geval niet nodig. Ik weet genoeg, ik zal ook niet meer reageren op wat in dit topic geplaatst wordt.

Maar....je vraagt het toch? Het zijn toch allemaal goedbedoelde reacties?

**Geplaatst**: 13-10-25 11:02

Re: Hondendilemma

Geplaatst: 13-10-25 11:02

Als er 3 dagen iemand thuis is, kan de hond dan niet 2 dagen naar een opvang?

Terzijde, ik zou nooit een herplaatser nemen bij (jonge) kinderen. Je weet simpelweg niet wat er met zo’n hond is gebeurd. En ik vind dat mensen honden wel eens teveel willen vertrouwen. Je wil niet om verdrietige redenen in het nieuws komen omdat de hond ‘zo’n schatje’ is

Succes en wijsheid gewenst!

**Geplaatst**: 13-10-25 11:07

Geplaatst: 13-10-25 11:07

Kabayo schreef:
Als er 3 dagen iemand thuis is, kan de hond dan niet 2 dagen naar een opvang?

Terzijde, ik zou nooit een herplaatser nemen bij (jonge) kinderen. Je weet simpelweg niet wat er met zo’n hond is gebeurd. En ik vind dat mensen honden wel eens teveel willen vertrouwen. Je wil niet om verdrietige redenen in het nieuws komen omdat de hond ‘zo’n schatje’ is

Succes en wijsheid gewenst!

Of wat de echte reden is. Wij zijn nu achter een aantal dingen die verzwegen zijn bij de aankoop van onze pup maar die ook verzwegen werden naar anderen toe. Dit gaat dan over erfelijke dingen die niet te testen zijn. De reu wordt nu verkocht met een hele andere (aannemelijke) reden dan wat het werkelijk is. Vind ik ook niet kunnen net als mensen een dier afstaan met andere reden dan wat het eerlijk is.

**Geplaatst**: 13-10-25 13:47

Re: Hondendilemma

Geplaatst: 13-10-25 13:47

Ik denk dat je na een week of 3 wel kan proberen om het alleen blijven rustig op te bouwen, maar ik zou er absoluut van uitgaan dat dit nog niet kan en al helemaal geen 3 uur. Zorg dus voor een back-up plan met een oppas voor de tijd dat jullie op een gegeven moment wel echt allebei van huis moeten. En ook rekening houden met het scenario dat de hond het alleen zijn niet volgens jullie planning kan opbouwen en af en toe een terugval heeft in die ontwikkeling.

Ik heb 3 herplaatsers uit het buitenland, allemaal geadopteerd uit het buitenland in de leeftijd van 6 tot 12 maanden. Geluk gehad met de eerste die al snel heel evenwichtig bleek, maar waarbij het alleen zijn en het opbouwen daarvan echt wel maanden heeft geduurd.

De jongste 2 gingen beide veel makkelijker en sneller, doordat er dan al een stabiele hond (of 2) was waar ze van leren en de routine/structuur van het leven bij ons ontwikkelen. Maar ik denk dat wij pas na 2 of 3 weken voorzichtig hebben getest om even weg te zijn, opbouwen met een kwartier ofzo. En dan inderdaad met camera's kijken hoe ze reageren.

Ik zou er echt goed over nadenken. Je kunt zoiets vaak maar een x echt goed doen en het zou echt oneerlijk zijn voor de hond als die uiteindelijk toch weer een ander huis moet krijgen.

**Geplaatst**: 13-10-25 15:14

Geplaatst: 13-10-25 15:14

Benzz schreef:
Iedereen zegt hier dat 3 uur alleen te lang is, maar hoe doen jullie dat ś nachts dan?

De honden mogen mee naar boven. Puplief heeft een bench op de slaapkamer, mijn volwassen hond kiest elf waar ze ligt, op de bank, in de gang, in de mand op de slaapkamer en ze kruipt ook wel een stiekem op bed.

**Geplaatst**: 13-10-25 15:48

Geplaatst: 13-10-25 15:48

Benzz schreef:
Iedereen zegt hier dat 3 uur alleen te lang is, maar hoe doen jullie dat ś nachts dan?

Zoals ik mijn bericht al zei, veel mensen vergeten de nacht erbij te tellen. Al weten ze vaak wel dat er dan iemand thuis is.
Maar ook dat moeten ze leren.

In het begin sliep hij bij ons op de slaapkamer. Later in de gang, naast onze slaapkamer. Later ging hij zelf in zijn mand in de woonkamer liggen. Dit kon omdat we ook 1 slaapkamer beneden hadden.
Nu in ons nieuwe huis hebben we dat ook. 1 beneden en 2 boven.
Na de verhuizing vond hij het spannend alleen in de woonkamer, nou dan gewoon zijn mand in de slaapkamer. Deur open, en later toen het vertrouwd was bleef hij uit zichzelf daar.
Als er wat is dan maakt hij ons wel wakker door aan de deur te krabben, maar dat gebeurt eigenlijk nooit

**Geplaatst**: 13-10-25 15:50

Geplaatst: 13-10-25 15:50

Muppett schreef:
Daar heb je gelijk in. Ik weet dat de hond 3 weken sowieso moet wennen en niet alleen kan zijn. Dat kan geregeld worden. Maar wij kunnen niet maandenlang nauwelijks van huis zijn.

Ik wil alleen via pb meer info over de hond geven, omdat dit een openbaar forum is en de zaak gevoelig ligt.

Ik neig er zelf vooral naar om het niet te doen - precies wat jij zegt, dat ik niet het risico wil lopen dat de hond te snel alleen moet zijn en hij verlatingsangst gaat ontwikkelen. Ik kan het de hond vooral, maar ook onszelf niet aandoen om hem weg te moeten doen.
De reden dat ik dit topic maakte, is omdat ik graag ervaringen van anderen lees en eventuele oplossingen. Niet om de les gelezen te worden, want ik ben prima in staat om, in overleg met het asiel, een doordachte en verantwoorde keuze te maken.

Femke: ik vind je veel te kort door de bocht. Ja ik heb het over mezelf, want ik ben degene die verstandige keuzes moet maken voor zowel hond als gezin. Ik ben verantwoordelijk voor hun geluk.

Ik had geen mening tot ik dit stukje las en met name vetgedrukte in de quote hierboven.

Als je al nadenkt over "hem eventueel toch weg te moeten doen" dan is bij deze mijn mening:

Laat deze pup (en elke andere hond) aub voor mensen die niet met die gedachte in het achterhoofd starten!

**Geplaatst**: 13-10-25 16:39

Geplaatst: 13-10-25 16:39

Ik zou het advies van de gedragstherapeut volgens omdat die de hond heeft gezien. Het is namelijk zo ontzettend afhankelijk van je hond! Daarom is het ook lastig qua ervaringen. Ik heb 2 honden en met beide totaal andere ervaringen qua alleen laten.

Bij Beer was dat zeker niet goed gegaan na 3 weken. Die had echt veel tijd nodig om te wennen en ons en zijn omgeving te gaan vertrouwen. Die was 15 maanden toen we hem adopteerde (vanuit een stichting gespecialiseerd in zijn ras). Hij vindt het nog steeds moeilijk (in de camera zien we hem regelmatig bij de voordeur zitten kijken), en hij is ondertussen bijna 7.

Layla is een totaal ander verhaal. Die kwam met 12 weken. In de sneeuw gevonden in het verre Noorden van Canada samen met haar (denken ze) zus. Met het vliegtuig naar gastgezin 1. Vervolgens met nog een vliegtuig naar gezin 2, waar wij haar 2 weken later hebben geadopteerd (bij een event in een dierenwinkel, super veel prikkels dus). Noordelijk ras - zeer zelfstandig, maar ook roedel gericht. Die was zodra we thuis kwamen al alsof ze er altijd was geweest (tuurlijk moest zij ook wennen, maar je merkte het bijna niet). Na 2 weken hebben we haar onverwacht 2 uur alleen moeten laten. Dit hadden nog nauwelijks opgebouwd (wel dat ze in de bench zat en wij in een andere kamer). Totaal niet ideaal, maar het kon gewoon niet anders op dat moment. Net ervoor gedoseerd prikkels gegeven, daarna in de bench, alles zo geregeld dat Beer alleen in het zicht vd bench kon liggen en de camera erop. Die heeft 2 uur liggen snurken. En zo is ze altijd gebleven. Bij Layla is het heel snel gewoon goed.

Alleen zonder Beer nooit echt specifiek geoefend. Wel wedstrijden met Layla gedaan waarbij ze langere tijd alleen in de auto zat, dus ze kende het op die manier wel. Bij verhuizing van Vancouver naar EU heeft ze 13 uur alleen in de bench (in het ruim van het vliegtuig) gezeten. Bench natuurlijk geoefend, net.zoals het handelen vd bench met haar er in etc, maar toch. Wij super veel stress. Layla stapt op Schiphol uit de bench, drinkt wat water en het was vrijwel meteen goed.
Maar dat is wie ze is. Met Beer zou dat gewoon niet kunnen.

Dus ervaringen, ja genoeg. Maar uiteindelijk kunnen jullie daar weinig mee, omdat het 100% aan je hond gaat liggen.

**Geplaatst**: 13-10-25 16:49

Re: Hondendilemma

Geplaatst: 13-10-25 16:49

Eigenlijk lijkt mij dat wennen aan alleenzijn nog niet zo'n probleem maar wel het feit dat ts kleine kinderen heeft. Dan is het belangrijkste bij de keuze van een hond dat die goed met kinderen kan!

**Geplaatst**: 13-10-25 16:56

Geplaatst: 13-10-25 16:56

Ik ben iemand met een herplaatser, hondje komt uit Oekraïne en heeft het eerste jaar van haar leven als straathond moeten doorbrengen. Vervolgens is ze gevangen en is ze naar Nederland gehaald, sindsdien ben ik haar derde (en laatste) baasje. Eerst was ze een paar weken in een gezin met kinderen, maar dat ging niet, ze was te snel overprikkeld en kon niet tot haar rust komen. Daarna is ze bij een hele lieve dame terecht gekomen maar die had al meerdere honden (was ook de bedoeling dat ze hier tijdelijk zou zijn), ook hier kon ze niet helemaal tot haar rust komen. Nu is ze inmiddels 10 jaar bij me en is ze alles voor me en de perfecte hond voor mij (geen kinderen, werk fulltime thuis). Ze kan langere tijd alleen zijn, toevallig vandaag zat ze vier uur in de bench, en dat gaat prima, maar hier heb ik haar wel voor moeten trainen; zowel de positieve ervaring met de bench, als het daadwerkelijke alleen zijn.
Ik denk dat ik met mijn ervaring kan zeggen dat ik een jong gezien (kinderen tot 15 jaar) niet een asiel/straat/herplaatshond adviseer. Begrijp me niet verkeerd, ze zijn super leuk en heus niet allemaal hetzelfde, maar ze hebben niet dezelfde start gehad als een puppie die je rechtstreeks bij een fokker haalt en hierdoor lopen ze al een streepje achter.

**Geplaatst**: 13-10-25 17:23

Geplaatst: 13-10-25 17:23

Muppett schreef:
Lieser schreef:
Wat vind de dochter van een nieuwe hond in huis? Zij is degene die gebeten is, misschien zit ze helemaal niet te wachten op weer een hond in huis.

Zij is er ok mee. Ze laat de hond met rust en doet haar eigen ding.

Serieus? Dit verwacht je echt van een kleuter? En wat als de hond haar niet met rust laat?

**Geplaatst**: 13-10-25 17:42

Re: Hondendilemma

Geplaatst: 13-10-25 17:42

Er bestaan honden die ontzettend leuk zijn met kinderen, hen beschermen en er werkelijk alles van kunnen verdragen. Probeer zo'n hond dan te vinden.