Geplaatst dioni schreef:TS, er is wat mij betreft een verschil tussen opvoeden en obedience.
Goed punt, daar ben ik me idd van bewust! We hebben nu diverse basiscursussen afgerond. Obedience lijkt me een leuke en uitdagende sport om dat verder uit te bouwen. Ik zie hoeveel plezier onze hond heeft in het leren van nieuwe dingen en hoe goed het voor haar is om tussen de oortjes bezig te zijn.
Onze school bied ook workshops aan waarbij je diverse sporten kunt uittesten om te zien of je hond het leuk vind. Detectie lijkt me bvb ook heel gaaf om te doen.
dioni schreef:Maar als een hond uitvalt/ een ongeleid projectiel is of ander gevaarlijk gedrag vertoont moet je soms echt wel corrigeren. Negeren houdt een keer op.
Klopt, dat vind ik ook een manko aan de R+. Als mijn hond een stuk chocola wil grijpen, bijna in een stuk glas stapt of er gebeurd iets anders waardoor ze NU onmiddelijk moet stoppen en luisteren ontkom je soms niet aan een fysieke ingreep. Of een onaardige brul.
liedje89 schreef:Terwijl ik vanuit het paardrijden echt wel gewend ben dat wijken voor druk of een tikje bij een misdraging of negeren van een hulp echt wel gewoon heel normaal zijn en zo veel mensen nog zeggen dat je van voedselbeloningen vervelende paarden krijgt ed.
Misschien omdat een R- beloning bij een paard echt heel goed werkt maar bij een hond niet zo? Ik heb het nog niet veel uit kunnen testen maar het zijn wel heel verschillende dieren met een andere instelling voor wat betreft fight/flight en motivatie. Ik kan me voorstellen dat beloningen of straf ook net wat anders aan komen of ervaren worden.
Duhelo schreef:ik ben er een tiental jaar geleden eens met de wolfhondenclub op workshop geweest. Hij heeft de mijne en een andere hond vast gehad. De andere hond is compleet doorgedraaid en hebben ze jaren nodig gehad om terug goed te krijgen. De mijne heeft sowieso een heel sterk karakter en die vond het allemaal wel een joke, die trok er zich geen bal van aan. Ik was de eerste dus bij de mijne heeft die niet zo doorgegaan. De andere reu was een heel gevoelig all over de place dier, die heeft er toch wel een knauw van meegekregen.
Wat erg om te lezen! Is je hond wel weer helemaal okee nu?
Apart dat er dan toch nog zoveel mensen weg lopen met deze meneer, zouden die dan geluk hebben dat t bij hun hond goed ging? Of houd deze man geen rekening met de hond als individu en wil hij ze allemaal in zijn model proppen? Dat gevoel kreeg ik bij Cesar Milan altijd wel (dat is ook een balanced trainer volgens mij?)
En dat zijn ook twee verschillende dingen naar mijn mening. Trainen doe je om zo min mogelijk te hoeven managen, maar het blijven dieren dus je zal altijd wel een keer in een situatie komen waar je gewoon letterlijk moet ingrijpen. Daar gaat een hond niet kapot van. 
) denk ik ook dat we het anders zien. Ik vind mezelf juist duidelijker als ik voerbeloningen gebruik. Ik laat goed weten wat ik wil (gerust met tactiele cues) en click als het "goed" is. Geen raadspelletjes. Het verschil met meer reguliere training is denk ik dat ik niet of zo min mogelijk mijn druk probeer te escaleren tijdens de training, en gewoon mijn tactiele cue rustig aanhoud en erop vertrouw dat mijn paard het goede antwoord zoekt (en dat doet hij ook). Ik probeer zo min mogelijk te motiveren met druk (aversieven) en zoveel mogelijk met iets fijns. Als hij afhaakt, zegt mij dat iets over dat het bijv mentaal of fysiek wat teveel voor hem is, dat ik duidelijker moet zijn, etc. Mijn paard weet ook (overigens net als de hond 