Bokt.nl

journee schreef:

Ik zou eerst zorgen dat je hond jou als leider gaat zien. De focus van de hond moet als eerst bij jou als baas liggen. Ook bij het wandelen aan de lijn is het de bedoeling dat jij jouw hond leidt. Als dit al een probleem is zou ik hier als eerste aan gaan werken.

Het leiden van een hond is in feite te vergelijken met het leiden van een paard. Die laat je toch ook niet van links naar rechts over de straat zwieren, meters voor je uitlopen of zelf het tempo bepalen?

Jij bent de leider en bepaald de plaats waar de hond loopt. Jij bepaalt de richting waarin de hond loopt. Jij bepaalt het tempo waarin de hond loopt en wanneer de hond stil moet staan. Dit alles kun je zelf ook met de hond oefenen. Dit lukt ook pas als de hond zijn focus op jouw heeft en vertouwen heeft in jou leiderschap. Pas dan kun je invloed uitoefenen op het gedrag van je hond om uitvalgedrag te voorkomen.

Majabeestje schreef:

Een bange draak ja
Het komt echt uit angst.
Ze is wel erg op mij gericht, gevoelig voor (voer)beloning en slim.

Ik heb verschillende adviezen gekregen van trainers. Vandaar mijn vraag wat voor jullie hond nou echt werkt. Ik begrijp dat elke hond anders is en daarom ook niet 1 methode werkt voor elke hond. Ik was vooral nieuwsgierig hoe jullie het aanpakken.

dierenfan schreef:

Journee je gaat het nu zelf veranderen. Eerst had je het totaal niet over verschil tussen trainen en wandelen en nu hierboven wel. Natuurlijk train en trainde ik ook. Hoewel nooit op volgen hier maar allerlei voor mij wel zinnige dingen. Links, rechts, wacht en door zijn hier veel belangrijker voor ons. Niet trekken ook maar volgen niet. Ik heb een paar locaties waar hij los kan of kan speuren of zwemmen en eens een bal gooien. Heb ook speciaal 25 meter lijn direct aan stevig tuig zonder haken enz zodat aangelijnd zwemmend de bal halen mogelijk is en dan haal ik bij terug naar de kant zwemmen de drijvende lijn al binnen. Niet de illusie dat ik een uitvallende hond van 45 kg aan 25 meter lijn hou maar het materiaal doet dat sowieso. We hebben ook allerlei gekke oefeningen uit doggy danve ter ontspanning. Trainen is hier ook volledig op basis van samenwerking en niet op basis van leider en volger. Qua mijn honden ben ik allergisch voor die termen. Zo agressief mijn oudste zo enorm gemakkelijk is de jongste en zo makkelijk waren de voorgangers. Het ligt echt niet aan de opvoeding maar ook absoluut aan het karakter(aanleg). Mijn paarden die leidt ik idd maar dat zijn dan ook vluchtdieren, totaal niet te vergelijken. Overigens leidt ik die ook in samenwerking en op vertrouwen. In voor hun spannende situaties komen wij zo het verste. Laat die eeuwenoude dril methode en geniet samen!

Pareltjes schreef:

Zorg dat de hond op jou geconcentreerd is. Door onder appèl te zetten en een soort van taak te geven. Dat kan zijn een bal of stok dragen. Dan slijt het gedrag.

Ik zou zeker niet met snoep aan de gang gaan.

Neonlight schreef:

Ik heb ook een onzekere hond die dankzij andere honden "die alleen maar willen spelen" nu ook uitvalt naar andere honden. Redirecten werkt bij haar het beste, meestal doe ik dit ook met snoepjes (echter niet op de grond maar in mijn hand). Stok werkt ook goed, maar dat betekent dan de hele weg met stokken gooien waar ik ook niet zo fan van ben, vandaar dat ik doorgaans kies voor snoepjes.
Werkt overigens niet altijd zo goed, maar als ik genoeg afstand kan houden (meestal loop ik een stuk van het pad af) doorgaans wel.

MyWishMax schreef:

Pareltjes schreef:

Zorg dat de hond op jou geconcentreerd is. Door onder appèl te zetten en een soort van taak te geven. Dat kan zijn een bal of stok dragen. Dan slijt het gedrag.

Ik zou zeker niet met snoep aan de gang gaan.

Ik juist wel. Mijn oude hond was echt te bang en daardoor agressief. Die had thuis al weinig behoefte aan bal of stok, laat staan als er andere hond in zicht was. Dan was ze echt te bang en dan kon je op je kop gaan staan, maar was ze echt niet meer geconcentreerd op jou. Logisch ook. Dus je moet eerst weten waar het gedrag vandaan komt.
Wij hebben juist een combinatie gemaakt van afstand nemen tot ze niet meer uitviel en daar wachten tot ze ontspande en dat belonen, soms door bijna masserend te aaien en soms door snoep of voer op de grond te gooien zodat ze ging snuffelen, wat ontspannend werkt. Ja, dat betekende een tijdlang honden echt ontwijken en niet passeren. Maar daar was echt geen appèl op te zetten in zo'n geval. Bereikbaar was ze dan absoluut niet.

Ook absoluut niet corrigeren als ze zo uit angst reageren, want helaas heeft een trainer dat wel gedaan bij ons want die vond dat hond gewoon onder appèl moest staan en moest luisteren. En verplicht met bal oid moest lopen en zonder voer. Wat gewoon niet werkte bij haar. Gedrag werd er veel erger van, de associatie met andere honden werd nog negatiever en ze ging in fight modus en kon zoch dan ook echr naar degene omdraaien die haar vast had als ze het gevoel had geen kant op te kunnen. Een angstige hond leert niks. Pas toen ze minder angstig werd, eerst door ruime afstand, konden we gaan belonen. En voor haar was dat voer. En niet eerst laten zitten en kijken, dat was al 10 stappen re ver voor haar. Gewoon het stuk kunnen kijken naar hond zonder uitvallen was al goed genoeg om te belonen. Voordeel was dat ze na verloop van tijd zelf naar mij toe kwam als ze een hond spotte en ik dus kon belonen voor het contact zoeken. En weer later ook wat kon gaan vragen qua zitten oid.

Het was niet leuk, het heeft een tijd geduurd en met gedragstherapeut ook flink wat geld gekost. Andere tijden uitlaten om niet continu honden tegen te komen,bepaalde plekken gewoon ontwijken want dat was voor haar niet geschikt (leuk wandelen in het bos op mooie dag was voor haar niet leuk dus deden we niet meer, we gingen wel in de regen of ergens anders heen) en realiseren dat zij niet geschikt was boor bepaalde situaties. Maar uiteindelijk was het uitvallen er bijna volledig uit, de enige keren dat ze het nog deed was als er een hond los op haar afgestormd kwam ergens waar zij geen kant op kon. En alsnog was dat niet eens half zo heftig als in het begin op 100 meter al.

Opvang of gewoon maar in groepen met andere honden laten komen telkens werkte hier echt niet. Bekende honden viel ze niet naar uit, maar groepen bleven extreem stressvol voor haar. Thuis kon ze prima overweg met onze andere honden en honden van vrienden, zolang we de introductie goed deden. Maar vreemde honden buiten bleven eng. Maar er zit ook nog stukje in van rassen. Niet elk ras heeft de karaktereigenschappen dat het normaal is dat ze het goed doen in groepen of dat ze het leuk vinden. Het ene ras is juist extreem sociaal gefokt, de ander juist meer afstandelijk naar soortgenoten en daar rekening mee houden is vaak ook slim. Die van mij kwam uit het asiel waar ze in een groep zat, daar viel ze niet naar uit, want bekend. Ook de trainingsgroep, van de correctie trainer, was in het begin enorm uitvallen tot ze de honden herkende. Alleen daar kwamen te vaak vreemde honden langs en door het corrigeren werd ze steeds erger en wilde ze zelfs niet eens meer simpele gehoorzaamheidsoefeningen doen die ze heel goed kende.

Los laten lopen hebben wij niet meer gedaan waar er andere honden waren. Zij stormde dan ook op andere af om ze een soort te overbluffen, maar vond het alsnog hartstikke spannend, je merkte daarna dat de angst weer meer terugkwam. Dus mocht zij op andere plekken los waar er geen of amper andere honden kwamen en moest ze aan de lijn als er wel een hond liep. Voelde zij zich ook beter bij en ze kwam ons opzoeken als ze een ander zag.

Ik vond, even in het algemeen, een gedragstherapeut vaak geschikter voor zulke gevallen als een trainer. Die gaan kijken waarom de hond het doet en hoe je ervoor kan zorgen dat het niet meer nodig is voor de hond om uit te vallen. Terwijl de meeste trainers gaan focussen op het luisteren en niet op hoe de hond zich voelt. Dus gewoon onder appèl zetten en bijna een trucje aanleren aan de hond. Het kan soms werken bij bepaalde honden, maar bij echt heftige gevallen vaak djs niet. Alleen wel belangrijk om een therapeut te vinden met een methode die past. Ik zou dus bij angstagressie nooit een therapeut inhuren die met het hele dominantie theorie verhaal werkt en met flink corrigeren. Naast dat de theorie achterhaalt is, is mijn ervaring dat het dus ook extreem kan verslechteren (niet alleen bij mijn hond, ik heb later nog heel wat honden meegemaakt met uitval gedrag en meegekeken en geholpen het beter te krijgen)

Pareltjes schreef:

Laten staan is ook goed zolang er maar rust is. Welke methode uit 1900 jij bedoeld geen flauw idee zo oud ben ik niet.

journee schreef:

Ik zou eerst zorgen dat je hond jou als leider gaat zien. De focus van de hond moet als eerst bij jou als baas liggen. Ook bij het wandelen aan de lijn is het de bedoeling dat jij jouw hond leidt. Als dit al een probleem is zou ik hier als eerste aan gaan werken.

Het leiden van een hond is in feite te vergelijken met het leiden van een paard. Die laat je toch ook niet van links naar rechts over de straat zwieren, meters voor je uitlopen of zelf het tempo bepalen?

Jij bent de leider en bepaald de plaats waar de hond loopt. Jij bepaalt de richting waarin de hond loopt. Jij bepaalt het tempo waarin de hond loopt en wanneer de hond stil moet staan. Dit alles kun je zelf ook met de hond oefenen. Dit lukt ook pas als de hond zijn focus op jouw heeft en vertouwen heeft in jou leiderschap. Pas dan kun je invloed uitoefenen op het gedrag van je hond om uitvalgedrag te voorkomen.

Borisje schreef:

journee schreef:

Ik zou eerst zorgen dat je hond jou als leider gaat zien. De focus van de hond moet als eerst bij jou als baas liggen. Ook bij het wandelen aan de lijn is het de bedoeling dat jij jouw hond leidt. Als dit al een probleem is zou ik hier als eerste aan gaan werken.

Het leiden van een hond is in feite te vergelijken met het leiden van een paard. Die laat je toch ook niet van links naar rechts over de straat zwieren, meters voor je uitlopen of zelf het tempo bepalen?

Jij bent de leider en bepaald de plaats waar de hond loopt. Jij bepaalt de richting waarin de hond loopt. Jij bepaalt het tempo waarin de hond loopt en wanneer de hond stil moet staan. Dit alles kun je zelf ook met de hond oefenen. Dit lukt ook pas als de hond zijn focus op jouw heeft en vertouwen heeft in jou leiderschap. Pas dan kun je invloed uitoefenen op het gedrag van je hond om uitvalgedrag te voorkomen.

Het jaar 1980 belde, ze willen hun opvatting terug.

Dit is echt enorm ouderwets. Inmiddels is bewezen dat deze kijk (dominantie, leiderschap, dat soort termen) vooral je hond onderdrukt en dat er weinig samenwerking overblijft. En uiteindelijk willen we allemaal een hond omdat het leuk is, niet omdat we een militair regime willen voeren.

De BAT methode van Monique Bladder is echt perfect voor dit soort dingen. Ze heeft ook goede boeken die je anders naar je hond laat kijken, waardoor je dit soort gedrag beter begrijpt, want dat lost vaak al de helft van de problemen op.
Afstand houden, triggers vermijden en aangelijnd houden is in ieder geval goed om mee te beginnen. Daar los je nog niks mee op, maar je zorgt wel dat het gedrag niet erger wordt en dat jouw hond geen anderen traumatiseerd. (Want ook al 'doet hij niks', het is niet sociaal en een al angstige of reactieve hond kun je flink verpesten met dit gedrag).
Succes!