Bokt.nl

**Geplaatst**: 16-12-24 11:24

Geplaatst: 16-12-24 11:24

1 van mijn 1e honden , is met spoed ingeslapen na het springen van een tumor in de buik .
Ik was niet op de hoogte van de Tumor maar het zijn 2 heel lange uren geweest voor we bij de DA waren en er een diagnose was .
Als ik de wetenschap gehad had bij deze hond had ik haar eerder laten gaan, dan waren haar laatste uren niet een lijdensweg geweest .
Een volgende hond kreeg wat gezondheidsklachten . Deze laten onderzoeken had ook een tumor .
Was enkel iets minder fit als tevoren. Maar toen hij smorgens mee ging naar werk en daar maar in t stro ging liggen heb ik gelijk de DA gebeld dat het tijd was .
Ook niet meer gewacht op de kinderen die op dat moment pappa week hadden.

Je bent niet gauw te vroeg maar wel vlot te laat .
Veel sterkte

**Geplaatst**: 16-12-24 11:39

Geplaatst: 16-12-24 11:39

Ik wil je al alvast heel veel moed en sterkte wensen.

Ik zit helaas ook met deze situatie, al heb ik nog niet de moed gevonden om een afspraak te maken.

Ons cavaliertje van 11j heeft CHF. Een maand geleden stuikte hij opeens in elkaar. De dierenarts twijfelde heel erg of dit wel van zijn hart kwam. Zij raadde aan een neuroloog en cardioloog te raadplegen. Dit hebben we 2w geleden gedaan. Neuroloog vermoedt SM omdat hij heel zwak op zijn voorpoten staat en dat kan van de nekpijn komen. Een MRI maken om dit echt te diagnosteren is onmogelijk omwille van zijn hart wat in zeer slechte conditie is. De cardioloog heeft een hartecho gemaakt en zei dat er heel veel bloed terugstroomt omdat zijn klep heel knobbelig is. Zijn voorkamer is al 4x groter dan normaal. Prognose met zijn hart is 3-6 maanden.

Maar die, SM... dat zou vreselijk pijnlijk zijn. Hij krijgt hier nu 3x dag pijnmedicatie voor maar hij is daar heel suf en wankelig van. Ik vind dit zo geen kwaliteit van leven meer. Maar ik kan ook moeilijk accepteren dat hij SM heeft. Heb hier veel over gelezen en naar youtube filmpjes gekeken en dan zie ik hele heftige dingen die ons hondje helemaal niet laat zien.
Enige wat wij wel vaak zien is dat hij zijn rechter voorpootje niet correct neerzet en dat ook niet lijkt te merken. Dat pootje bibbert ook vaak als hij staat.

Maar telkens hij even een vrolijk momentje heeft dan worden wij ook weer even blij en dan vind ik het zo moeijlijk, wat als hij toch nog even mee kan? Misschien voelt hij nu geen pijn? Ik wil niet te vroeg zijn maar ook zeker ook niet te laat...

**Geplaatst**: 16-12-24 14:01

Geplaatst: 16-12-24 14:01

herous schreef:
Ik wil je al alvast heel veel moed en sterkte wensen.

Ik zit helaas ook met deze situatie, al heb ik nog niet de moed gevonden om een afspraak te maken.

Ons cavaliertje van 11j heeft CHF. Een maand geleden stuikte hij opeens in elkaar. De dierenarts twijfelde heel erg of dit wel van zijn hart kwam. Zij raadde aan een neuroloog en cardioloog te raadplegen. Dit hebben we 2w geleden gedaan. Neuroloog vermoedt SM omdat hij heel zwak op zijn voorpoten staat en dat kan van de nekpijn komen. Een MRI maken om dit echt te diagnosteren is onmogelijk omwille van zijn hart wat in zeer slechte conditie is. De cardioloog heeft een hartecho gemaakt en zei dat er heel veel bloed terugstroomt omdat zijn klep heel knobbelig is. Zijn voorkamer is al 4x groter dan normaal. Prognose met zijn hart is 3-6 maanden.

Maar die, SM... dat zou vreselijk pijnlijk zijn. Hij krijgt hier nu 3x dag pijnmedicatie voor maar hij is daar heel suf en wankelig van. Ik vind dit zo geen kwaliteit van leven meer. Maar ik kan ook moeilijk accepteren dat hij SM heeft. Heb hier veel over gelezen en naar youtube filmpjes gekeken en dan zie ik hele heftige dingen die ons hondje helemaal niet laat zien.
Enige wat wij wel vaak zien is dat hij zijn rechter voorpootje niet correct neerzet en dat ook niet lijkt te merken. Dat pootje bibbert ook vaak als hij staat.

Maar telkens hij even een vrolijk momentje heeft dan worden wij ook weer even blij en dan vind ik het zo moeijlijk, wat als hij toch nog even mee kan? Misschien voelt hij nu geen pijn? Ik wil niet te vroeg zijn maar ook zeker ook niet te laat...

Sorry voor het ongevraagde commentaar. Te vroeg kun jij ook niet meer zijn, te laat wel en beslis alstublieft uit liefde voor je hond! Deze leeftijd, zo'n slecht hart, zoveel ongemakken...kijk niet naar de vrolijke momentjes maar naar alle slechte momenten. Natuurlijk zullen er nog goede momenten zijn. Gelukkig maar! Echter met deze afwijkingen/diagnoses zou ik dit niet laten duren maar op tijd afscheid nemen. Het hart is kapot/op. Waar wil je op wachten?

Het is spijkerhard maar het leven is hard. Het enigste nadeel van dieren is dat ze meestal heel veel te kort leven. Laat het echter geen lijden worden dat zijn we verplicht te proberen te voorkomen uit liefde voor hun.

**Geplaatst**: 16-12-24 14:16

Re: Wat na een slechte diagnose terwijl ze nog zo goed zijn?

Geplaatst: 16-12-24 14:16

herous, je spreekt jezelf ook tegen. 3x per dag pijnmedicatie waar hij heel suf en wankelig van is, je vindt dit zelf geen kwaliteit van leven meer. Vervolgens zeg je, misschien voelt hij nu geen pijn? En je wilt niet te vroeg zijn maar ook zeker niet te laat. Dan ben je toch al te laat?

**Geplaatst**: 16-12-24 14:43

Re: Wat na een slechte diagnose terwijl ze nog zo goed zijn?

Geplaatst: 16-12-24 14:43

Eén van mijn teckels had een grote tumor in de buik . We kwamen bij de DA terecht omdat hij zich bij vlagen niet helemaal lekker leek te voelen. Na een echo vertelde de DA dat deze tumor er zat en dat het een aflopende zaak was. Hij gaf aan dat als de tumor zou knappen hij erg zou lijden. Daarom er direct voor gekozen om hem in te laten slapen. Zeker niet makkelijk en erg onverwacht, al was hij al oud. Maar aan de andere kant was ik zo blij dat ik hem een hele nare dood heb kunnen besparen. Ik wilde niet gaan rekken, want je kunt niet voorspellen hoeveel tijd je hebt. En je vergeeft het jezelf ook niet als je te lang hebt gewacht. Gelukkig hebben we de mogelijkheid om onze dieren te helpen.
Ik wens je veel sterkte TS.

**Geplaatst**: 16-12-24 15:16

Geplaatst: 16-12-24 15:16

Kinke schreef:
herous, je spreekt jezelf ook tegen. 3x per dag pijnmedicatie waar hij heel suf en wankelig van is, je vindt dit zelf geen kwaliteit van leven meer. Vervolgens zeg je, misschien voelt hij nu geen pijn? En je wilt niet te vroeg zijn maar ook zeker niet te laat. Dan ben je toch al te laat?

Ik twijfel soms aan die diagnose, de neuroloog heeft enkel een clinisch onderzoek gedaan. Ik zie weinig symptomen (fantom scratching, hoofd over de grond wrijven, lucht happen,....doet hij allemaal niet).

Geen van beide artsen heeft laten vallen dat het beter is om hem te laten gaan, ze wilden nog behandelen en zowiezo moeten we begin februari terug bij de cardioloog op controle komen. Zijn ademhaling is nog steeds goed en de vochtafremmers doen goed hun werk.
Het is de gabapentine die hij nu neemt voor de SM die hem suf en wankelig maken en dat vind ik erg om te zien en dan stel ik mij de vraag of het niet genoeg geweest is. Zeker als het ineenstuiken zou komen van de SM want dat wil zeggen dat hij een enorme pijnaanval zou gehad hebben maar dat kon de neuroloog niet bevestigen.

Maar ik wil TS haar topic hier niet vervuilen, ik wou haar gewoon laten weten dat ik begrijp hoe moeilijk dit is.

**Geplaatst**: 16-12-24 17:11

Re: Wat na een slechte diagnose terwijl ze nog zo goed zijn?

Geplaatst: 16-12-24 17:11

Onze Diesel gaf ook niks aan, maar bleek van binnen toch echt wel flink ziek te zijn.
Pas tijdens de echo kwamen ze erachter dat zijn maag vol met gas en kanker zat, opereren had een slagingskans van 10% en met de gedachte dat hij al 8 was, een hond die niet makkelijk te behandelen was hebben we hem niet meer wakker laten worden uit de narcose.

Dieren zijn hard, laten niet snel pijn zien dus ondanks dat jij dus niks merkt zou ik wel naar je dierenarts luisteren. 11,5 is echt een hele mooie leeftijd voor een hond, ondanks dat je hem natuurlijk liever langer bij je houd denk dan aan wat is het beste voor mijn hond, en je eigen gevoel dan even opzij zetten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-12-24 11:15

Re: Wat na een slechte diagnose terwijl ze nog zo goed zijn?

Geplaatst door de TopicStarter : 17-12-24 11:15

Gisteravond was voor her eerst dat ik hem uit zijn doen vond. Niet op de bank liggen, niet echt meer willen lopen.
Vanochtend heb ik de dierenarts gebeld en die komt vanmiddag. Het voelt nu ook echt alsof ik een juiste beslissing heb gemaakt. Intens verdriet maar zeker ook berusting.

**Geplaatst**: 17-12-24 11:19

Re: Wat na een slechte diagnose terwijl ze nog zo goed zijn?

Geplaatst: 17-12-24 11:19

Sterkte!

**Geplaatst**: 17-12-24 11:22

Re: Wat na een slechte diagnose terwijl ze nog zo goed zijn?

Geplaatst: 17-12-24 11:22

Achjee...... het moment is daar. "Fijn" dat je nu wel het gevoel hebt dat het de juiste keuze is.
Hopelijk verloopt het allemaal zo prettig mogelijk en kunnen jullie het in de vakantie een plekje geven :(:)

**Geplaatst**: 17-12-24 11:22

Geplaatst: 17-12-24 11:22

Heel veel sterkte!

**Geplaatst**: 17-12-24 11:24

Re: Wat na een slechte diagnose terwijl ze nog zo goed zijn?

Geplaatst: 17-12-24 11:24

Heel dapper, veel sterkte!

**Geplaatst**: 17-12-24 11:34

Re: Wat na een slechte diagnose terwijl ze nog zo goed zijn?

Geplaatst: 17-12-24 11:34

Sterkte

**Geplaatst**: 17-12-24 11:51

Re: Wat na een slechte diagnose terwijl ze nog zo goed zijn?

Geplaatst: 17-12-24 11:51

Sterkte .
Houden van is ook loslaten op het moment dat dat nodig is .

**Geplaatst**: 17-12-24 11:52

Geplaatst: 17-12-24 11:52

Altijd moeilijk om tot een beslissing te komen.

Sterkte vanmiddag!

**Geplaatst**: 17-12-24 11:58

Re: Wat na een slechte diagnose terwijl ze nog zo goed zijn?

Geplaatst: 17-12-24 11:58

Dappere beslissing, maar de enige juiste.

Heel veel sterkte vanmiddag! Y;(

**Geplaatst**: 17-12-24 12:27

Re: Wat na een slechte diagnose terwijl ze nog zo goed zijn?

Geplaatst: 17-12-24 12:27

Dapper en liefdevol besluit! Heel veel sterkte

**Geplaatst**: 17-12-24 13:32

Geplaatst: 17-12-24 13:32

Sterkte vanmiddag :(:)

**Geplaatst**: 17-12-24 13:49

Geplaatst: 17-12-24 13:49

Dapper en goed besluit!

Heel veel sterkte vanmiddag

**Geplaatst**: 17-12-24 13:57

Re: Wat na een slechte diagnose terwijl ze nog zo goed zijn?

Geplaatst: 17-12-24 13:57

Heel veel sterkte... :(:)

**Geplaatst**: 17-12-24 14:00

Geplaatst: 17-12-24 14:00

Nogmaals heel veel sterkte. Zal wennen worden, ik weet nog dat ik het huis zo leeg vond :(:)

**Geplaatst**: 17-12-24 14:00

Geplaatst: 17-12-24 14:00

Dapper en goed besluit. Heel veel sterkte :(:)

**Geplaatst**: 17-12-24 14:08

Geplaatst: 17-12-24 14:08

Heel veel sterkte, een heel goed besluit. Ben zelf achteraf gezien een keer te laat met die beslissing geweest (bij een terminale kat) en dat verwijt ik me nog steeds.

Ik had veel aan dit boekje (gratis bij de dierenarts; online steeds slechter te vinden):
https://oncowaf.be/public/files/Zijn_we ... _vroeg.pdf

**Geplaatst**: 17-12-24 14:13

Re: Wat na een slechte diagnose terwijl ze nog zo goed zijn?

Geplaatst: 17-12-24 14:13

Heel veel sterkte Y;(

**Geplaatst**: 17-12-24 14:23

Re: Wat na een slechte diagnose terwijl ze nog zo goed zijn?

Geplaatst: 17-12-24 14:23

Sterkte TS met het verlies.
Zoals de specialist mij toestuurde:

Je blijft achter met een lege kamer,
maar een hart gevuld met mooie herinneringen.