Bokt.nl

Jis_ schreef:

Hettieheks schreef:

Het is zaak om eerdere signalen van de hond op te pikken en de hond leren een andere keuze te maken. Dan moet de hond echter wel die ruimte ook hebben. Als die zich in het nauw gedreven voelt lost dat de situatie niet op. Daarvoor weten we gewoon te weinig inhoudelijk van deze kwestie om daarop een gericht advies te geven.

Dit

Hier een hond die moest wennen aan katten, zodra hij een lip optilde als mijn hondenliefhebbende poes interesse toonde (nooit opdringerig) zei ik, nee Baldr zachtjes en haalde de poes uit zijn ruimte. Nu geeft hij de poes een lik omdat hij weet dat hij dan positieve aandacht krijgt/beloond wordt. Verschil is wel dat ik deze hond al van pup af aan heb. En hij is behoorlijk pienter.

En dit een herplaatser die je niet door en door kent en een kindje, lastig. Dit gaat men niet oplossen zonder de situatie helemaal te kennen. Vraag me af waarom dit pas de laatste week is ontstaan.

Nyaleti schreef:

Oh TS een tip die ik maar een enkele keer voorbij zie komen. Begin morgen met muilkorf training. Lees je even in over hoe het hoort te zitten (is ook een duidelijk topic over op Bokt dacht ik met verschillende juiste merken).

Ladygiroc schreef:

Mijn tip gaat waarschijnlijk verkeerd vallen. Maar ik adviseer je een ander huisje te zoeken. Hond houdt niet van kleine kinderen en je vergeeft het het jezelf nooit als ze wel een keer snapt, of erger. Niet eerlijk naar je kind maar ook naar de hond toe niet.

Je kan niet elke seconde van de dag hond en kind in de gaten houden.

Muppett schreef:

Hoi allemaal,

Sinds een paar maanden hebben wij een Friese Stabij (teefje, niet-gesteriliseerd, 2 jaar) van een familielid geadopteerd. Wegens tijdgebrek kwam ze bij ons. We zijn heel erg blij met haar maar... Ze gromt sinds een week naar mijn jongste dochter van 3 jaar. De grotere kinderen heeft ze geen problemen mee, daar is ze alleen maar heel gek op.
Mijn jongste mag haar niet aaien of naast haar staan. Ik herken de stress signalen en zorg dat mijn dochter afstand houdt, maar ik kan gewoon niet altijd voorkomen dat ze de hond aait, hoe goed ik ook oplet en de kids nooit alleen laat met de hond.

Hebben mensen ervaring met dit soort gedrag? Ik heb al een hondengedragstherapeut ingeschakeld, die verwees me eerst door naar een osteopaat. Afspraak staat dus dat wil ik eerst afgestreept hebben, om een lichamelijke oorzaaak uit te sluiten. Het is sowieso een gespannen hond die naar iedereen blaft en gromt buiten.

Ik wil echt graag praktische tips en het liefst natuurlijk geruststelling
Groetjes

Shadow0 schreef:

Het grommen wordt serieus genomen - en de andere uitingen ook, door de hond te leren in zo'n geval naar zijn plaats te gaan (en te zorgen dat die wel veilig en ongestoord is uiteraard.)

pateeke schreef:

Goh, in mijn ervaring hoeft het niet zo te zijn dat er iets gebeurd is waardoor de hond nu wel gromt en voorheen niet. Stabijen zijn inderdaad niet de meest stabiele honden die goed met kinderen kunnen omgaan.
Mijn herder kon wel met baby's, maar had moeite met peuters en kleuters. Deze zijn onvoorspelbaarder en kan je nog niet echt uitleggen wat wel of niet mag met de hond en kunnen ook wat ruwer zijn met aaien oid omdat ze nog niet het inzicht en de fijne motoriek hebben om zich aan te passen aan wat prettig is voor de hond.

Zoolgangster schreef:

Jis_ schreef:

Dit

Hier een hond die moest wennen aan katten, zodra hij een lip optilde als mijn hondenliefhebbende poes interesse toonde (nooit opdringerig) zei ik, nee Baldr zachtjes en haalde de poes uit zijn ruimte. Nu geeft hij de poes een lik omdat hij weet dat hij dan positieve aandacht krijgt/beloond wordt. Verschil is wel dat ik deze hond al van pup af aan heb. En hij is behoorlijk pienter.

En dit een herplaatser die je niet door en door kent en een kindje, lastig. Dit gaat men niet oplossen zonder de situatie helemaal te kennen. Vraag me af waarom dit pas de laatste week is ontstaan.

Het is heel normaal dat bij een nieuwe hond "de ware aard" pas boven komt als het dier zo'n 3 weken in huis is. Dat kan ook minder of juist meer weken zijn natuurlijk. Wat ook kan meespelen is dat de kinderen inmiddels de hond als onderdeel van de omgeving beschouwen, en makkelijker ermee omgaan, of minder rekening ermee houden, of het respect een beetje verliezen, en te dichtbij komen.

Citaat:

Wat de reden ook is, het gedrag van de hond is zorgwekkend... als de hond gromt, zijn eerdere zachtere signalen misschien gemist. Dat zou kunnen betekenen dat de hond, als zijn gegrom niet serieus wordt genomen/het kind er niet goed op reageert, hardere signalen gaat geven... dus bijten. En dan mag je hopen dat de hond eerst een zacht tikje geeft, maar het kan ook zijn dat de hond meteen hard doorbijt en dat op gezichthoogte.



Geen veilige situatie voor een kind...

Citaat:

Even dit: bij een hondenbeet wordt je door de arts ondervraagt, en is een kind door een huishond gebeten, is het tegenwoordig zelfs mogelijk dat Veilig Thuis een melding krijgt, omdat het gebeten kind blijkbaar niet in een veilige omgeving zit.
Wil je dat risico niet lopen: ander tehuis zoeken en wel zo snel mogelijk. Niet gek, want het gaat wel om je kind, en blijkbaar heeft de vorige eigenaar iets verzwegen.

Citaat:

Misschien heb je iets aan deze link, TS: https://hondveilignederland.nl/

Hettieheks schreef:

Dat vind de hond op dat moment noodzakelijk, wanneer je dat "afstraft" of op een verkeerde manier begeleid en de hond ervaart het als een correctie of onprettige situatie is het risico dat de hond de volgende keer niet gromt, maar dus daadwerkelijk gaat bijten.

Hettieheks schreef:

De hond maakt zich zorgen, een hond is bang, voelt zich bedreigd of is boos. Maar een hond gromt niet naar een kind omdat hij de baas wil zijn of er boven wil staan.

Een hond is van nature conflict vermijdend, alleen als signalen gemist worden en we over een hond zijn grensen gaan is de hond genoodzaakt te gaan grommen of erger.

Hoe goedbedoeld ook, ik zie hier gevaarlijke adviezen. Gezien de mate van agressie is het gewoon belangrijk dat er iemand ter plaatse de situatie beoordeelt. De hond hoeft helemaal niet agressief te zijn, maar met een reden gedraagt ze zich zo nu en dan wel zo. Dat los je niet op een forum op

senna21 schreef:

Mijn mening m.b.t. huishonden is vrij uitgesproken:
Een stabij is gefokt als jacht- en erfhond, en heeft daarvoor ook de eigenschappen. Regelmatig vinden dit type honden het lastig om in gezin mee te draaien. Je kunt de omstandigheden aanpassen en trainen zodat de situatie iets overzichtelijker wordt, maar de vraag is wie je daarmee (on)gelukkig maakt.