Bokt.nl

Albert schreef:

Hier 3 mechelse herders met hele hoge buitdrift dus die krijgen gewoon een Kong/bal in hun bek tijdens het uitlaten.
Daar zijn ze echt op gefixeerd en ze zullen hem ook nooit loslaten.
Komt er een andere hond langs draaien hun kop weg en lopen ze stug door want je zult je Kong/bal maar kwijtraken
Weet niet of dit voor jouw hond werkt maar het is het uitzoeken waard.
Probeer daarbij verschillende dingen, foam-bal, tennisbal, rubber-bal,Kong, bijtrol, enz...
Gewoon iets wat hij absoluut wil vasthouden en dus ook niet mee gaan gooien maar gewoon vast is vast en pas thuis weer ruilen voor lekkers.

Deemiii schreef:

Dagahra schreef:

Ik zou eens contact opnemen met Rob van Opstal.

Weet je ook welke lijnen je mechelaar komt?

Bij onzeker en schichtig, gingen bij mij de alarmbellen al rinkelen. Deze mechelaars zijn vaak reactief.

Hier zelf ook een reactieve mechelaar opgevangen, 2 jaar terug. Wist dit van te voren. Nu na 2 jaar veel trainen, valt ze af en toe nog uit naar honden. Uitvallen naar wandelaars, fietsers en paarden is er zo goed als uit. Maar 100% vertrouwen doe ik dr nooit.

Ik train al bij Rob, super fijne man en heeft ons echt goed op weg geholpen tot nu toe.

Ja, achteraf had ik dit gewoon kunnen weten. Maar op dat moment was ik zo verliefd op haar dat je letterlijk door een roze bril kijkt. Ze is verder ook gewoon echt super lief, als ze vreemde mensen eenmaal kent is ze ook niet meer weg te slaan bij ze.
En ik wilde haar gewoon een beter leven geven als dat ze daar had. Ze zag er verschrikkelijk slecht uit, had een hele levenloze blik. En heel naïef misschien, maar ik dacht dat ik dit wel kon. Alleen nu achteraf is het soms gewoon ontzettend pittig


De rest van de berichten reageer ik vanmiddag even op!

Inderdaad wat je schrijft, ik denk dat ze gewoon nooit te vertrouwen is.

Ninx schreef:

In hoeverre heb je niet te maken met een 'ras-probleem' in plaats van een individueel probleem? Dat het niet zozeer aan deze specifieke hond ligt en haar achtergrond, maar meer aan het ras?

Alhoewel er uitzonderingen zijn, zie je toch dat bijna al deze honden 'aan' gaan zodra ze andere mensen/ dieren zien. Richten zich direct op, oren en staart strak, de spanning schiet er gelijk in. Mensen zijn continue bezig met corrigeren.
In de directe omgeving hebben veel mensen deze honden, en inmiddels zijn er al 2 naar de eeuwige jachtvelden omdat ze andere honden en schapen hebben doodgebeten. Het gaat tijden goed... nou ja, redelijk goed... tot het echt mis gaat.

Er zitten hier tegenover vele tientallen van het leger. Die dieren zijn volledig de draad kwijt, maar daar maken ze dus gebruik van het karakter van deze honden om ze in te zetten op een niet echt gezellige manier.
De manier van trainen is ook niet heel gezellig.
Maar ergens lijkt het dus bijna nodig zo idioot strikt te zijn, want anders gaat het dus snel mis.

Waarom typ ik dit, want wat heb je eraan qua oplossing? Mijn idee is dat het wellicht een werkhond is, maar geen sociale/ sportieve hond die je overal mee naartoe kunt nemen. En aangezien zo vreselijk veel Mechelaars maar ook andere herder-rassen zo zijn, is het misschien ook beter dit te accepteren en keuzes te maken.
Accepteren dat je de meeste dingen 1 op 1 met haar zult doen qua activiteiten, dat het geen 'gezellig in de buurt wandelhond is' en als grootste werkpunt maken dat ze veilig is rond mensen in je huis. Je verwachtingen realistisch bijstellen kan misschien ook wat druk van de ketel halen.

M.a.w.: als ik een sportieve hond zou willen waarmee ik alles kon doen en met andere honden en mensen moeiteloos interactie zou kunnen hebben, zou dit ras niet mijn eerste keus zijn... ergens ligt dit wat mij betreft dus in de lijn der verwachting. De asiels zitten er helaas niet voor niets vol mee.
En dat is toch echt triest voor de dieren zelf.
Sommige dieren zijn gefokt met een bepaald doel, en geselecteerd op bepaalde eigenschappen. En die eigenschappen passen gewoon vaak niet goed in een overvol land met overal 'Fikkies' aan de lijn. Dan moet je dus, helaas, je verwachtingen bijstellen.
Het siert je dat je er zoveel liefde aan besteed.

Ninx schreef:

In hoeverre heb je niet te maken met een 'ras-probleem' in plaats van een individueel probleem? Dat het niet zozeer aan deze specifieke hond ligt en haar achtergrond, maar meer aan het ras?

Alhoewel er uitzonderingen zijn, zie je toch dat bijna al deze honden 'aan' gaan zodra ze andere mensen/ dieren zien. Richten zich direct op, oren en staart strak, de spanning schiet er gelijk in. Mensen zijn continue bezig met corrigeren.
In de directe omgeving hebben veel mensen deze honden, en inmiddels zijn er al 2 naar de eeuwige jachtvelden omdat ze andere honden en schapen hebben doodgebeten. Het gaat tijden goed... nou ja, redelijk goed... tot het echt mis gaat.

Er zitten hier tegenover vele tientallen van het leger. Die dieren zijn volledig de draad kwijt, maar daar maken ze dus gebruik van het karakter van deze honden om ze in te zetten op een niet echt gezellige manier.
De manier van trainen is ook niet heel gezellig.
Maar ergens lijkt het dus bijna nodig zo idioot strikt te zijn, want anders gaat het dus snel mis.

Waarom typ ik dit, want wat heb je eraan qua oplossing? Mijn idee is dat het wellicht een werkhond is, maar geen sociale/ sportieve hond die je overal mee naartoe kunt nemen. En aangezien zo vreselijk veel Mechelaars maar ook andere herder-rassen zo zijn, is het misschien ook beter dit te accepteren en keuzes te maken.
Accepteren dat je de meeste dingen 1 op 1 met haar zult doen qua activiteiten, dat het geen 'gezellig in de buurt wandelhond is' en als grootste werkpunt maken dat ze veilig is rond mensen in je huis. Je verwachtingen realistisch bijstellen kan misschien ook wat druk van de ketel halen.

M.a.w.: als ik een sportieve hond zou willen waarmee ik alles kon doen en met andere honden en mensen moeiteloos interactie zou kunnen hebben, zou dit ras niet mijn eerste keus zijn... ergens ligt dit wat mij betreft dus in de lijn der verwachting. De asiels zitten er helaas niet voor niets vol mee.
En dat is toch echt triest voor de dieren zelf.
Sommige dieren zijn gefokt met een bepaald doel, en geselecteerd op bepaalde eigenschappen. En die eigenschappen passen gewoon vaak niet goed in een overvol land met overal 'Fikkies' aan de lijn. Dan moet je dus, helaas, je verwachtingen bijstellen.
Het siert je dat je er zoveel liefde aan besteed.

Deemiii schreef:

Even een update hier.
Inmiddels staat ze al een tijdje op internet en heb ik 2 reacties gehad. 1 niet-serieuze en 1 potentieel nieuw baasje.

Een man uit België. Hij was super enthousiast en de dingen die hij stuurde kwamen over alsof hij ook echt verstand van zaken had. Maar ik was best sceptisch, want ja, volgens mij zitten de Belgische asielen nog voller als in Nederland? Dus waarom dan hier een hond vandaan halen? Maar mijn vriend die was wel enthousiast.

Afgelopen zondag zou hij komen. Na een tijdje app contact gehad te hebben wat allemaal positief klonk zag ik het uiteindelijk ook wel zitten. Komt die hele man niet opdagen. Echt zo super balen… Ik had de hele week al last van buikpijn omdat het allemaal erg emotioneel is.. En dan halen mensen zo’n streek uit.

Maar ik ben wel heel blij dat ze iig niet met die man mee is, beter dat hij nu er achter komt dat het niets voor hem is als dat ze daar al woont…

Gisteren ook een intake gehad bij HHIN en die gaan mij nu ook helpen. Ze was positief over het herplaatsen en gaf haar wel een goede kans. Maar het kon wel een tijd gaan duren, of dat erg was. Ze was erg verbaasd dat ik antwoordde dat ze hier zolang mag blijven tot een geschikt baasje zich meld omdat ik tot het eind mijn verantwoordelijkheid wil nemen. Ze zullen daar vast vaak wel andere dingen horen denk ik…

Dus de zoektocht naar een leuk baasje gaat verder.

Ondertussen ook gestart met CBD olie bij haar en dat haalt wel wat scherpe randjes eraf heb ik het idee. We doen nu ook minder op een dag. 1 ‘grote’ activiteit (dus strandwandeling van 1,5 uur als het slecht weer is, of privé hondenveldje afhuren, etc) en de rest doen we poep en plasrondjes en beetje in huis trainen.

BonteLisa schreef:

Goed dat je de keuze voor jezelf maakt, hoe moeilijk het ook is.
Heb 7 jaar van mijn leven opgegeven voor zo’n hond ( wat ook mijn eerste hond was). Ik zou de keuze niet terug willen draaien omdat ik er zoveel van geleerd heb. Maar ik zou het stiekem ook nooit meer weer willen doen. Wat heb ik lang mezelf weggecijferd.