Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Cayenne schreef:Ibbel schreef:Wat ik echt niet begrijp, is dat als je je mopsie regelmatig zwaar in ademnood ziet, of de ogen van je King Charles zijn een keer letterlijk uit de kassen gevallen, dat je dan als dierenliefhebber er uberhaupt nog over nadenkt dat je volgende hond óók zo'n wandelende medische ramp moet worden.
Als je dat één keer hebt meegemaakt dan ben je toch voor de rest van je leven genezen en kies je toch voor een gezonder ras?
Dit heb ik weleens gevraagd aan iemand met een bulldog.
Maar het antwoord was: "Tja, het karakter is zo leuk en dat gaf de doorslag".
3heathcliff5 schreef:Ik vind het een goede zaak dat er een verbod komt op moedwillig gehandicapt gefokte dieren te vertonen en te houden. Hoewel het nog niet genoeg is, lijkt het mij een mooi begin. Rome is ook niet in 1 dag gebouwd.
oomens schreef:3heathcliff5 schreef:Ik vind het een goede zaak dat er een verbod komt op moedwillig gehandicapt gefokte dieren te vertonen en te houden. Hoewel het nog niet genoeg is, lijkt het mij een mooi begin. Rome is ook niet in 1 dag gebouwd.
De vraag is dan wel waar je de grens legt. Er zijn bijvoorbeeld ook schapenrassen die dusdanig gehandicapt zijn dat ze zonder ingrijpen (scheren) hun wintervacht nooit goed kwijtraken. Is dat ook een probleem of mogen die nog wel?
beert schreef:Je hebt ook wolrassen waarbij de vacht zo zwaar wordt dat het wel lijden kan worden. Maar dan zou je naar die rassen moeten kijken en niet naar het diersoort (schaap).
beert schreef:Ik snap de vraag over de grens. Maar schapen lijden in principe niet onder hun uiterlijk. Ik heb drie schapen en als je die niet scheert, valt de vacht vanzelf uit. Je hebt ook ruischapen die helemaal verharen (ruien). Verder hoor ik in Nederland amper verhalen van schapen die niet geschoren worden en daaronder lijden. Je hebt ook wolrassen waarbij de vacht zo zwaar wordt dat het wel lijden kan worden. Maar dan zou je naar die rassen moeten kijken en niet naar het diersoort (schaap).
Dat van de dikbillen is inderdaad al flink veranderd en onder veehouders zijn ze (vind ik) veel beter bezig dan bij huisdierhouders. Zo sprak ik toevallig iemand die Quessant schapen heeft. Dat is het kleinste schapenras. Het zou verleidelijk zijn om die "zo klein mogelijk" te fokken. Maar de rasvereniging doet dat dat bewust niet en schapen moeten een minimale hoogte hebben.
Maar voor alle dieren geldt wat mij betreft dat de extremen eruit gefokt mogen worden.
oomens schreef:3heathcliff5 schreef:Ik vind het een goede zaak dat er een verbod komt op moedwillig gehandicapt gefokte dieren te vertonen en te houden. Hoewel het nog niet genoeg is, lijkt het mij een mooi begin. Rome is ook niet in 1 dag gebouwd.
De vraag is dan wel waar je de grens legt. Er zijn bijvoorbeeld ook schapenrassen die dusdanig gehandicapt zijn dat ze zonder ingrijpen (scheren) hun wintervacht nooit goed kwijtraken. Is dat ook een probleem of mogen die nog wel?
oomens schreef:beert schreef:Je hebt ook wolrassen waarbij de vacht zo zwaar wordt dat het wel lijden kan worden. Maar dan zou je naar die rassen moeten kijken en niet naar het diersoort (schaap).
Uiteraard, maar dat is toch ook waar het hier over gaat? Tenminste, bij de honden en katten hebben ze specifiek over de (te) gehandicapte rassen.