Hertog is heengegaan. Arme dier had 's nachts en de volgende ochtend niet meer gegeten en begon ook wat rochelend adem te halen. Was nog wel met momenten alert maar trok zich al meer terug in een hoekje. Nog wat dwanggevoederd met een spuitje wat opzich wel ging.
Zelfde arts als de eerste keer en samen de opties besproken. Oog was ook met andere zalven niet meer te redden, misschien als we toch direct waren begonnen met fanatieker spul. Het hoornvlies was er helemaal af en daarmee was het oog extra vatbaar voor infecties, dus de enige opties waren het eruit laten halen of inslapen. Ik heb voor het laatste gekozen. Eerlijk is eerlijk, deels vanwege de prijs, maar ook omdat ik de kansen van slagen niet groot genoeg vond. Het oog eruit was het probleem niet en dat geneest over het algemeen goed en snel, maar aangezien hij toch al verzwakt was (hij was al zo'n 300 gram afgevallen) leek het mij niet zo'n goed idee. Nu heeft hij in elk geval geen pijn meer.
Mocht ik dit ooit eerder tegenkomen dan weet ik nu dat er echt goede kansen zijn als we direct beginnen met het zware geschud en dat ik beter naar een arts kan die wat meer gespecialiseerd is. Ik was er namelijk ruim optijd bij, de eerste keer dat ik naar de dierenarts ging was het alleen maar minimaal verdikt, maar nog niet verkleurd of ontstoken. Dat maakt het wel extra zuur dat het zo is afgelopen, maar dat is achteraf altijd. In elk geval allemaal bedankt voor de adviezen!
Hij heeft in elk geval een leuke 1,5 jaar gehad tussen de dames.
Hier nog een fototje net voordat ik met hem naar de dierenarts ging, hier nog gezellig aan het scharrelen.
