Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-03-21 20:50

Geplaatst door de TopicStarter : 29-03-21 20:50

Het gaat er om dat hij liever alleen is bij iemand, hier is het te druk. Hij mag blijven maar daar doe ik hem geen plezier mee.

**Geplaatst**: 29-03-21 20:55

Re: Wat doen met hond van overleden moeder

Geplaatst: 29-03-21 20:55

Gecondoleerd, heftig periode en dan ook de zorg van d'r hondje.

Ik zou toch even contact opnemen met het asiel waar hij vandaan komt. Het is idd bij vele zo dat je het dier niet zomaar mag herplaatsen, omdat hun eigenaar blijven.
Maar vaak is bv wel bespreekbaar dat je in overleg zelf een goed baasje voor de hond zoekt of weet.

**Geplaatst**: 29-03-21 21:07

Re: Wat doen met hond van overleden moeder

Geplaatst: 29-03-21 21:07

Gecondoleerd met het overlijden van je moeder.
Ik vind dat je gelijk hebt om een ander huisje voor hem te zoeken, daar is hij vast gelukkiger dan bij andere honden verplicht moeten zitten.

**Geplaatst**: 29-03-21 21:07

Geplaatst: 29-03-21 21:07

Hoi lieve TS,
Gecondoleerd, sterkte, waarschijnlijk komt er nu enorm veel op je af en leef je in een rollercoaster.

Ik kan je vertellen hoe ik de situatie ervaren heb en wat mijn aanpak geweest is.
Vorig jaar is mijn moeder ook plotseling overleden en zij had een hond van 9 maanden.
Zoals als ik er nu op terug kijk waren de eerste paar weken echt overleven, heel veel korte termijn dingen regelen en was er weinig ruimte voor verwerking, relativeren en nadenken over de toekomst, ook met de hond.

Als ik eerlijk moet bekennen wist ik in het begin ook niet hoe ik het ging doen maar ik dacht wel de hond moet niet weg. Ik heb ook nooit eerder een hond gehad en heb het zeer zeker onderschat hoeveel aandacht en tijd een hond vraagt. We zijn nu iets meer dan een jaar verder en deze hond is zo speciaal geworden voor mij. De leegte kan natuurlijk niet opgevuld worden maar het feit dat het de hond van mijn moeder is maakt het heel speciaal. Ik weet natuurlijk niet wat jullie band was of wat het met je gaat doen. Maar als ik er op terug kijk dan is dit echt mijn houvast geweest, met name in de eerste paar maanden, een rede om je bed uit te komen, om te gaan wandelen en dergelijke.

Ik zou je vooral het advies willen geven beslis niet te snel, focus je nu op alles wat er geregeld moet worden omtrent je moeder. Gun dan jezelf de ruimte voor je eigen gevoelens, dan weer wat helderheid voor jezelf te creëren en dan om hierover na te denken.
Als het helpt om haar tijdelijk onder te brengen totdat er weer ruimte ontstaat om over dit soort dingen na te denken zou je dat ook kunnen proberen.

Overigens heeft deze hond er wel verlatingsangst aan overgehouden maar door training nu heel goed werkbaar.

**Geplaatst**: 30-03-21 07:44

Geplaatst: 30-03-21 07:44

marleen_usar schreef:
Het gaat er om dat hij liever alleen is bij iemand, hier is het te druk. Hij mag blijven maar daar doe ik hem geen plezier mee.

Mag ik vragen waarom je geen contact ( wilt ) zoekt met het asiel waar de hond vandaan komt.
Ik snap dat je het beste wilt voor het dier en het is ook nog eens “ jou moeders hond “ maar toch, zeker bij zo een wat moeilijkere gevoelige hond zou ik niet zelf gaan bemiddelen.
Ondanks de goede bedoelingen is dit niet altijd de juiste keus/ eerlijk naar de hond en het asiel toe.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-03-21 08:34

Geplaatst door de TopicStarter : 30-03-21 08:34

Het asiel is niet eerlijk geweest, mijn moeder woonde naast ons dus mijn kinderen waren daar vaak. Hij kan niet bij kinderen dat hebben ze ons nooit verteld. Ook van de andere dingen wiste wij niks.

**Geplaatst**: 30-03-21 08:41

Geplaatst: 30-03-21 08:41

7ofhearts schreef:
Als de hond een asiel hond is mag hij officieel helemaal niet door jullie zelf herplaatst worden maar moet dat via het officiële kanaal.

Een asiel hond blijft tot zijn dood eigendom van het asiel.
Gelukkig ook maar.
God mag weten in welk traject het dier anders terecht komt.
Dit is om te voorkomen dat er met het dier “ geleurd “ gaat worden in sommige gevallen.
Het is de garantie voor het dier.

Een asiel dier krijg je in bruikleen en wordt nooit jou eigendom.
Je zou contact met hun kunnen opnemenden te vragen of je enigszins mee mag denken wat de herplaatsing betreft, en zo wie zo de situatie uitleggen.

Los daar van, wat een vreselijk moeilijke situatie!!
Heel veel sterkte met het verlies van jou moeder.

Als je aan de hond gehecht bent zou ik 'm zeker nooit terug doen naar 't asiel, maar 'm bij familie/vrienden/kennissen proberen te plaatsen. Dan weet je tenminste waar ie zit en hoe ie 't heeft. Een asiel is Russisch roulette. Die verkopen 'm gewoon weer voor 250 euro aan de volgende klant.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-03-21 08:44

Geplaatst door de TopicStarter : 30-03-21 08:44

Daarom gaat hij ook niet via het asiel naar een andere baas.

**Geplaatst**: 30-03-21 08:45

Geplaatst: 30-03-21 08:45

luuntje schreef:
Wat al geschreven is.
Asielhond adopteer je. Het asiel blijft de eigenaar.

Ik zou bellen met het asiel waar hij vandaan komt en overleggen over hoe nu verder.

Ik quote het maar. Aangezien ik de derde zou zijn die het zegt. Ts je zult je toch maar moeten houden aan de regels. Benader dat asiel eens. Bespreek het eens of je zelf op zoek mag gaan.

Verder sterkte!

**Geplaatst**: 30-03-21 08:51

Geplaatst: 30-03-21 08:51

Allereerst gecondoleerd Y;(

Toen mijn moeder overleed 10 weken geleden had zij nog 3 honden. 2 honden konden er prima mee dealen, maar het hondje (11j) dat het meeste aan haar hing had er meer moeite mee. De honden wonen nog steeds in het zelfde huis en het betreffende hondje heeft dagen lang in de gang bij de voordeur gezeten, wachten tot haar baasje terug zou komen.
Dit gebeurde niet en nu 11 weken later tref ik de hond nog wel eens bij de deur aan.
Ik zou het de tijd geven, 2 dagen is niks.

**Geplaatst**: 30-03-21 09:04

Geplaatst: 30-03-21 09:04

marleen_usar schreef:
Het asiel is niet eerlijk geweest, mijn moeder woonde naast ons dus mijn kinderen waren daar vaak. Hij kan niet bij kinderen dat hebben ze ons nooit verteld. Ook van de andere dingen wiste wij niks.

Allereerst natuurlijk gecondoleerd met het verlies van je moeder :(:)

Misschien wist het asiel het zelf ook niet. Dan heeft het niet per sé iets met "niet eerlijk zijn" te maken.
Er zit nou eenmaal een contract aan de hond vast wanneer je via een asiel adopteert.
Dan vind ik het not done dat je willens en wetens wilt herplaatsen zonder dat je ook maar contact opneemt met hen.
Zeker aangezien je een thuisopvang voor honden hebt zou ik verwachten dat je zelf ook de regels netjes naleeft en daar veel waarde aan hecht.
Ik zou op z'n minst even contact opnemen met het asiel en de situatie voorleggen. Grote kans dat ze het totaal geen probleem vinden wanneer de hond vanuit jou wordt herplaatst.

**Geplaatst**: 30-03-21 09:19

Geplaatst: 30-03-21 09:19

Gecondoleerd met het verlies van je moeder.

Vind dat sommige wel door blijven "zeuren" over de regels en dat het asiel eigenaar is.

Denk dat ts verstandig genoeg is om de juiste keuze te maken voor de hond.
Moet dat hondje nu echt terug naar het asiel, omdat dat zo "Hoort".
Jullie denken oprecht dat het hondje daar beter van wordt?

TS ik denk voor nu dat je gewoon het even moet aankijken, zover mogelijk, het moet niet gevaarlijk worden voor jouw kinderen. Probeer een rustig plekje voor hem te creëren met zijn eigen vertrouwde mandje, misschien wat gedragen kleding van je moeder er nog bij, zodat hij een vertrouwde geur bij zich heeft.
Misschien draait het gedrag van het hondje bij en kan hij een manier vinden om zich aan te passen in jullie gezin, zo niet kan je altijd opzoek gaan naar een ander baasje.
Maar ik denk dat je het wel even de tijd moet geven. Dan gaat het meer om maanden dan een paar dagen of weken.

**Geplaatst**: 30-03-21 09:21

Geplaatst: 30-03-21 09:21

Ik vind het eigenlijk een stuk netter om zelf met veel zorg een huisje te zoeken voor het dier, kan het asiel zich met dieren bezig houden die niemand hebben die voor ze zorgt :(:)

Eigenlijk is het ook nog zo dat de TS het beestje zelf ook helemaal niet van het asiel geadopteerd heeft.
Zij heeft geen afspraken met hen gemaakt. Zij vangt geen asielhond op, maar de hond van haar moeder.

**Geplaatst**: 30-03-21 09:30

Re: Wat doen met hond van overleden moeder

Geplaatst: 30-03-21 09:30

Als je een slechte ervaring hebt met het asiel kan ik het me echt wel voorstellen dat je denkt stik er in.
Er heen brengen zou ik ook niet snel doen hoor. Zou dan eerder melden hij is voor adoptie beschikbaar maar blijft tot die tijd hier bij mij. Heb je een geschikte eigenaar hoor ik het graag.
Een hondje dat gewend is alleen verzorgt te worden in een asiel plaatsen word hij niet gelukkiger van hoor...

**Geplaatst**: 30-03-21 09:33

Re: Wat doen met hond van overleden moeder

Geplaatst: 30-03-21 09:33

Ik stuur je even een pb.

**Geplaatst**: 30-03-21 09:59

Geplaatst: 30-03-21 09:59

Gecondoleerd ts. Er komt vast ongetwijfeld nu heel veel op je af, wellicht als je een paar dagen verder bent, went de hond wat meer aan de nieuwe situatie en kun je alsnog bekijken wat je gaat doen. Geen schande als de hond niet in jullie situatie blijkt te passen, ik denk dat je moeder liever had dat haar hondje zich fijn voelt en je er een passend goed plekje voor zoekt, dan bij jullie blijft waar hij zich niet fijn voelt in de situatie met andere honden en kinderen.

Wat betreft het asiel waar het hondje vandaan komt, wellicht hebben zij ook al die informatie niet geweten. Niet iedere hond komt binnen met een eerlijk verhaal en soms is er helemaal geen informatie over zijn verleden. Voor een ieder die hier roept hij blijft van het asiel, dat lijkt mij een afspraak die je moeder wellicht met het asiel heeft gemaakt en niet diegene die het hondje nu 'erft'. Ik kan me zomaar voorstellen dat het hondje op deze leeftijd in een asiel blijft zitten tot zijn dood, dan zou ik ook liever zelf willen kijken of er nog iemand is die het hondje een fijne laatste tijd wil geven.

**Geplaatst**: 30-03-21 10:42

Geplaatst: 30-03-21 10:42

Toverbal schreef:
Gecondoleerd met het verlies van je moeder.

Vind dat sommige wel door blijven "zeuren" over de regels en dat het asiel eigenaar is.

Denk dat ts verstandig genoeg is om de juiste keuze te maken voor de hond.
Moet dat hondje nu echt terug naar het asiel, omdat dat zo "Hoort".
Jullie denken oprecht dat het hondje daar beter van wordt?

TS ik denk voor nu dat je gewoon het even moet aankijken, zover mogelijk, het moet niet gevaarlijk worden voor jouw kinderen. Probeer een rustig plekje voor hem te creëren met zijn eigen vertrouwde mandje, misschien wat gedragen kleding van je moeder er nog bij, zodat hij een vertrouwde geur bij zich heeft.
Misschien draait het gedrag van het hondje bij en kan hij een manier vinden om zich aan te passen in jullie gezin, zo niet kan je altijd opzoek gaan naar een ander baasje.
Maar ik denk dat je het wel even de tijd moet geven. Dan gaat het meer om maanden dan een paar dagen of weken.

Ik weet niet of het hondje er beter van wordt.
Maar erom ‘zeuren’? Mag hopen dat je door hebt wat adoptie inhoud. Daar is ooit bewust voor gekozen. Dan hoor je de afspraken te kennen.

Hoe zuur omtrent het moment is. Een afspraak is een afspraak. Wil je het anders, overleg dat dan.

Zou toch wat zijn als we met zijn allen een eigen draai geven aan eigenschap van dieren waar vooraf toch echt een overeenkomst over is getekend.

Maar als je het asiel nooit benaderd, dan weet je niet hoe ze erin staan. Misschien zijn ze hartstikke blij dat je zelf gaat herplaatsen.

Betrek ze er gewoon in. Hoeft echt niet lastig te zijn.

**Geplaatst**: 30-03-21 10:48

Geplaatst: 30-03-21 10:48

moyra schreef:
Allereerst gecondoleerd

Toen mijn moeder overleed 10 weken geleden had zij nog 3 honden. 2 honden konden er prima mee dealen, maar het hondje (11j) dat het meeste aan haar hing had er meer moeite mee. De honden wonen nog steeds in het zelfde huis en het betreffende hondje heeft dagen lang in de gang bij de voordeur gezeten, wachten tot haar baasje terug zou komen.
Dit gebeurde niet en nu 11 weken later tref ik de hond nog wel eens bij de deur aan.
Ik zou het de tijd geven, 2 dagen is niks.

Dat hebben wij ook gehad. Mijn hond was 9 toen mijn vader overleed. Het was mijn hond, maar mijn vader was meer thuis en verzorgde hem eigenlijk vaker. Het andere hondje hing thuis wel aan iedereen. Mijn hond bleef maar wachten, naar buiten kijken, naar de deur rennen bij elk geluid. Door de situatie en het overlijden elders, had hij ook geen afscheid kunnen nemen.
Mijn hond ging best snel achteruit. Kreeg van alles en jaar erop ook ingeslapen.

Ik snap wel dat mensen over het asiel beginnen, maar TS heeft de hond gekregen en niks met het asiel te maken. En een 11 jarig hondje terug brengen zou ik ook niet snel doen.
Dat zij niet het gehele gedrag konden beoordelen is natuurlijk niet 100% hun schuld. En niet elk kind is hetzelfde. Er kan echt behoorlijk verschi in reactie zitten.
Je hebt drukke kinderen, kinderen die een hond niet met rust laten, stiekem wat pijn doen etc.

Mijn zoon ging af en toe mee naar training en leerde daar ook dingen, wat goed was voor de band tussen hem en de honden en waar hij ook van leerde. Maar het is zeker niet altijd de schuld van de hond of het gedrag van de hond voorheen.

Ik zou ook bang zijn dat mensen makkelijk af komen op een klein schattig hondje in het asiel en zich daarin vergissen en hij binnen no time weer terug is. Dat is echt geen betere situatie dan wennen aan zijn nieuwe thuis situatie bij TS.

Persoonlijk hecht ik ook veel waarde aan een belofte en ook aan spullen bijv van overleden naasten.

En buiten alles; denk ik dat heel veel mensen hun asiel hond weer aanbieden, zelf door schuiven, verkopen etc. Ik denk dat van het gros de asiels niet weten waar de honden zijn, wanneer ze overleden zijn etc.

**Geplaatst**: 30-03-21 10:55

Re: Wat doen met hond van overleden moeder

Geplaatst: 30-03-21 10:55

Allereerst gecondoleerd met het verlies van je moeder. Heftig.

Even over de opmerkingen over het asiel:

Een asiel blijft niet altijd eigenaar. Hangt er vanaf wat je afspreekt.

Onze hond komt uit het asiel en wij zijn nu 100% zijn eigenaar. Staat ook zo op papier.

Gelet op de hele situatie hoop ik dat je snel een ander liefdevol maar rustig plekje vindt voor het hondje.

**Geplaatst**: 30-03-21 10:58

Geplaatst: 30-03-21 10:58

superpony schreef:
moyra schreef:
Allereerst gecondoleerd

Toen mijn moeder overleed 10 weken geleden had zij nog 3 honden. 2 honden konden er prima mee dealen, maar het hondje (11j) dat het meeste aan haar hing had er meer moeite mee. De honden wonen nog steeds in het zelfde huis en het betreffende hondje heeft dagen lang in de gang bij de voordeur gezeten, wachten tot haar baasje terug zou komen.
Dit gebeurde niet en nu 11 weken later tref ik de hond nog wel eens bij de deur aan.
Ik zou het de tijd geven, 2 dagen is niks.

Dat hebben wij ook gehad. Mijn hond was 9 toen mijn vader overleed. Het was mijn hond, maar mijn vader was meer thuis en verzorgde hem eigenlijk vaker. Het andere hondje hing thuis wel aan iedereen. Mijn hond bleef maar wachten, naar buiten kijken, naar de deur rennen bij elk geluid. Door de situatie en het overlijden elders, had hij ook geen afscheid kunnen nemen.
Mijn hond ging best snel achteruit. Kreeg van alles en jaar erop ook ingeslapen.

Ik snap wel dat mensen over het asiel beginnen, maar TS heeft de hond gekregen en niks met het asiel te maken. En een 11 jarig hondje terug brengen zou ik ook niet snel doen.
Dat zij niet het gehele gedrag konden beoordelen is natuurlijk niet 100% hun schuld. En niet elk kind is hetzelfde. Er kan echt behoorlijk verschi in reactie zitten.
Je hebt drukke kinderen, kinderen die een hond niet met rust laten, stiekem wat pijn doen etc.

Mijn zoon ging af en toe mee naar training en leerde daar ook dingen, wat goed was voor de band tussen hem en de honden en waar hij ook van leerde. Maar het is zeker niet altijd de schuld van de hond of het gedrag van de hond voorheen.

Ik zou ook bang zijn dat mensen makkelijk af komen op een klein schattig hondje in het asiel en zich daarin vergissen en hij binnen no time weer terug is. Dat is echt geen betere situatie dan wennen aan zijn nieuwe thuis situatie bij TS.

Persoonlijk hecht ik ook veel waarde aan een belofte en ook aan spullen bijv van overleden naasten.

En buiten alles; denk ik dat heel veel mensen hun asiel hond weer aanbieden, zelf door schuiven, verkopen etc. Ik denk dat van het gros de asiels niet weten waar de honden zijn, wanneer ze overleden zijn etc.

Eeuhm het is net andersom

Maar TS kan het hondje toch nooit gekregen hebben? Het asiel heeft feitelijk niets met haar te maken.

Ja, je gunt het dier beter. Maar laten we hier mensen niet adviseren hier teveel een eigen draai aan te geven zonder te overleggen.

**Geplaatst**: 30-03-21 11:25

Re: Wat doen met hond van overleden moeder

Geplaatst: 30-03-21 11:25

Een asielhond heb je te leen.

Ik snap dat je het asiel liever niet wil contacten vanwege je ervaringen.
Maar je moet er toch niet aan denken dat de hond een plekje heeft en het asiel komt hem terughalen.

Mijn ervaring is dat medewerksers van een asiel best met je willen meedenken.

Onze golden retriever uit het asiel mocht ik alle beslissingen over nemen.
Asiel wel netjes geïnformeerd over zijn ziek zijn en inslapen.

Andere hond een asiel gebeld, zekwam daar op de lijst, maar bleef bij ons wonen.
Wij hebben toen een afspraak gemaakt met iemand die het asiel aandroeg.
Hond is daar heel oud en gelukkig geworden. We hielden contact met nieuwe eigenaar.

**Geplaatst**: 30-03-21 11:36

Geplaatst: 30-03-21 11:36

Gecondoleerd TS.

Ik ga hier even in op de adviesen voor asiel.

Uit ervaring van eerste hand weet ik helaas dat asielen soms echt wel informatie achterhouden.
Is ook gebeurt bij mijn ouders. Ik was toen nog jong maar heb de verhalen vaak gehoord als ik mijn ouders vroeg om herinneringen aan Loftus.
Mijn ouders wilden dus een hond uit het asiel, 4 honden getest in de speelweide die ook perfect konden met ons 3 heel jonge kinderen. Echter deed die medewerker steeds negatief en raadde mijn ouders Loftus aan. Wat ze echter nooit vertelden was dat Loftus de hele dag door blafte en zij wisten nogthans dat mijn vader nachtwerk doet en dus overdag slaapt.

Na x aantal jaar hebben we Loftus aan een vriend gegeven omdat we er een 2de hond bij hadden via de dierenbescherming en Loftus niet met hem samen kon. Ook kon mijn pa het continu blaffen niet aan. En was Loftus zelfs vals. Soms stond hij met tanden bloot te grommen als mijn ma hem 's avonds uit de buitenren wou halen om hem binnen in de veranda te zetten. Daar mocht hij immers elke nacht slapen.

**Geplaatst**: 30-03-21 11:39

Geplaatst: 30-03-21 11:39

Knert schreef:
Eeuhm het is net andersom

Maar TS kan het hondje toch nooit gekregen hebben? Het asiel heeft feitelijk niets met haar te maken.

Ja, je gunt het dier beter. Maar laten we hier mensen niet adviseren hier teveel een eigen draai aan te geven zonder te overleggen.

Ik zeg niet dat ze geen contact moet opnemen of eigen regels moet verzinnen, maar zij heeft de hond niet uit het asiel gehaald. Zij erft de hond en het is nu haar hond.
Als ik morgen op mp een hond ga ophalen die me met een goed verhaal verkocht wordt, kan ik er ook niks aan doen als die oorspronkelijk uit het asiel komt.
Nu weet ze het dan toevallig, maar zij heeft geen overeenkomst met asiel.

En als het asiel destijds al niet goed een karakter beschrijving kon geven, mocht dat het probleem zijn, moet je er ook maar niet aan denken hoe een pittig hondje van 11 van ene naar andere gaat straks.

**Geplaatst**: 30-03-21 11:48

Geplaatst: 30-03-21 11:48

Gecondoleerd Y;(

Heftig om je moeder plotseling te verliezen.
Wist die regel van het asiel niet. Maar denk dat die regel er is ten positieve van het dier. Als jij zelf een mooie plek vindt dan is het toch een prima oplossing lijkt me. Ik heb zelf ook een boomer in huis gekregen van mijn overleden schoonmoeder. En deze kan ook niet tegen drukte. Tegen kinderen is hij wel lief maar als ze te druk worden "hapt" hij ook van zich af. Niks kwaads meer angst.
Ik heb zelf gezorgd dat hij zich hier prettig ging voelen en een andere hond naar iemand anders gebracht. Maar dat zijn keuzes. Je vind vast wel een fijn plekje voor hem, als je eerlijk bent over zijn gedrag.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-03-21 11:56

Geplaatst door de TopicStarter : 30-03-21 11:56

Hij is inderdaad nu van mij dus niet meer van asiel, ik heb p,b ,s gekregen met goede opties. Ik geef het de tijd we hebben geen haast.