Amandavd schreef:Heb je altijd zulke lange tenen? Het is maar net hoe je het opvat he.
Als jij verder gewoon laat weten wat je bedoelingen zijn en dan vraagt naar de vraagprijs dan zegt niemand daar wat van. Maar in je eerste vijf regels al vragen wat de pup moet kosten, ja, dan stuur ik je bij mij naar de deur want dan komt het bij mij over alsof je alleen maar geïnteresseerd bent in geld.
Ik vind het helemaal ok dat je niet gediend bent met oneliners hoor, heb ik al verschillende keren bevestigd. Het enige waar ik tegenin ga, is dat je eerst op de koffie moet voor je naar de prijs mag vragen. Dat vind ik gek?
Verder 100% met je eens.
Jezelf en je situatie netjes voorstellen in de eerste mail is voor mij ook gewoon elementaire beleefdheid

maar goed, dat is duidelijk bij veel mensen niet meer zo. Daar zou ik ook allergisch aan zijn.
Zo heb ik ooit een vriend geholpen zijn paard te verkopen, was een mooi dier dat wat kon, dus geen super lage prijs, eerlijk verhaal; hij ging weg vanwege ziekte van de eigenaar (vandaar dat ik alles regelde). Je wil niet weten hoeveel berichten ik kreeg met enkel "Filmpje" of "Video graag". En dan spreek ik nog niet over de penny's die hem gratis wilde overnemen, want ze zouden er echt goed voor zorgen
Dus ik snap je 100%, alleen vond ik het initieel wat zwart-wit gebracht. En ik hou er niet van dat er meteen gemeen gedaan wordt als mensen niet geïnformeerd zijn of een beperkt budget hebben. Stel je voor dat ik al jaren verliefd ben op een bepaald ras, ik ken het bv van bij vrienden, en er zit een gerenommeerde fokker in het dorp, dan is het toch niet gek even eerst bij die persoon te checken wat de vraagprijs is, mocht je voor dat ras willen gaan? Wie kan je beter van wat info over het ras voorzien dan een fokker? Maar natuurlijk stel je dan wel een nette mail op met wat info over jezelf, dat vind ik vanzelfsprekend.