Esther schreef:Alleen kijken de dierenartsen naar de gezondheidsaspecten bij 'neutraliseren', jammer genoeg niet naar onzekerheid, gedrag/interactie met andere honden, vacht en vreterigheid bij bijv. de labrador. De dingen die ik wel zie als ik loop als uitlaatservice / vragen krijg in mijn voerwinkel / in de lessen bij mijn hondenschool.. Dan zie ik toch wel vaak grote nadelen van de honden die onzekerder zijn geworden, nooit goed volwassen geworden zijn in gedrag, ruiken naar loopse hond waardoor andere honden steeds op die hond gaan rijden, een rampenvacht die niet meer kammen is en een labrador die onderweg van drol naar drol loopt om op te vreten. Daar heb je als eigenaar wel dagelijks mee te maken en bepaalt voor een groot deel wel het plezier dat je van je hond hebt.
Een labrador heeft altijd vreet gedrag wel of niet gecastreerd/gesteriliseerd...

Ik zie alleen maar nadelen met honden die niet geholpen zijn. Reuen die met elkaar knokken, vervelend worden als er een loopse teefje rond loopt, druppelen, rijen ... teven kunnen flink last hebben van hun hormonen , schijnzwanger worden , gewicht verliezen ...
En na het castreren/steriliseren kunnen ze een gewichts toename krijgen en wat meer gaan verharen.
En interactie met andere honden? een loopse teef kan niet met een intacte reu spelen. Een dominante reu die overal opduikt kan ook niet met andere honden spelen?