Geen klik met hond? Dilemma..
Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
- Ianthe
- Berichten: 1542
- Geregistreerd: 24-04-13
Geplaatst: 31-12-18 13:47
Ik heb weleens een hond herplaatst omdat er geen match was, niets mis mee. Denk niet aan jezelf van oh ze is nu zo lief dus doe het toch maar niet. Dat is gewoon sneu voor de hond. Mijn hond was ook lief en had zijn momenten, maar dat is niet genoeg als je diep van binnen weet dat het geen goede match is.
Dan ben je straks weer jaren verder en is het een stuk lastiger om te herplaatsen, nu is ze nog een goede leeftijd.
Het is duidelijk gewoon een hond die wat teveel voor jou is, niet erg toch? Dan zoek je gewoon een hondje die beter bij je past, misschien een herplaatser waar duidelijk is hoe die is qua karakter.
Die bokker die hier een hondje zoekt, klinkt goed. Je kan altijd een maand proef doen bijvoorbeeld, kijken hoe jij je dan voelt en of het klikt met haar.
Dan weet je hoe het is zonder deze hond en of je het zeker wil doen of niet. Ik schat zo in dat het een aardige opluchtig voor je zal zijn als ze toch weg is. Tuurlijk is het lastig, maar uiteindelijk is het voor de hond beter.
- luuntje
-
- Berichten: 15286
- Geregistreerd: 18-08-04
- Woonplaats: Nieuw-Vennep
Re: Geen klik met hond? Dilemma..
Geplaatst: 31-12-18 14:10
En een mens kan je dat uitleggen, een hond niet.
Krijg jij therapie?
Cockers zijn stronteigenwijs.
Ik hou ervan. Maar het kan lastig zijn.
Met trainen niet meer dan 3 keer dezelfde oefening doen, anders is mijn cocker het zat.
Onlangs was hij flink aan het puberen, kon niet meer af, blijven zitten was drama.
Doe ik een oefening die wel lukt, maar wel kort.
Dat scheelde frustraties.
- imka
- Berichten: 765
- Geregistreerd: 20-04-01
- Woonplaats: harderwijk
Re: Geen klik met hond? Dilemma..
Geplaatst door de TopicStarter : 31-12-18 14:25
- Jam
- Berichten: 288
- Geregistreerd: 23-02-08
- Woonplaats: Veenendaal
Geplaatst: 31-12-18 14:31
En in het geval dat je ermee aan het werk wil naar een (andere) manier zoeken die voor jullie beide werkt want blijkbaar mist er wat in de huidige training. Of de hond wilt meer mentale uitdaging i.p.v. beweging dan zou je haar dus kunnen uitdagen spelletjes / hersenwerk. Maak uit je bericht op dat ze het leuk vind om met je te werken. Zo te lezen zit je zelf niet helemaal lekker in je vel en word er soms een enorme spiegel voor gehouden..
Ik heb niet alles nauwkeurig gelezen maar ik zag de naam Aniek winters voorkomen. En deze wilde ik ook noemen, zou adviseren een consult te doen en de hond zou daar zelfs een tijd in de roedel kunnen om daar intensiever mee te trainen. Hoor hier goede reacties over..
Zelf heb ik een Australian van een jaar en ook een drukke hond en om eerlijk te zijn best een uitdaging soms naast meer dan fulltime werk, gelukkig helpt mijn moeder mee. Goed dat je je uitspreekt over je mening en veel succes met het maken van je keuze en met de training!
- anjali
- Berichten: 17077
- Geregistreerd: 25-07-15
Geplaatst: 31-12-18 14:54
imka schreef:Ik heb veel therapie gehad in het verleden omdat we het vooral mentaal zochten.. nu is dus een aantal jaar terug gebleken dat het mijn hormonen zijn die elke maand een loopje met me nemen dus het is echt lichamelijk. (mijn oestrogeen id 2x zo hoog als moet) Heb hiervoor veel gedaan al en als laatste naar de vrouwenkliniek in lelystad geweest. Met natuurlijke/gezonde voeding en veel bewegen zal het minder worden uiteindelijk. Dit heeft tijd en doorzettingsmogen nodig. Ook heb ik een lucrin-injectie gehad voor 2 maanden terug om tijdelijk in de overgang te komen.. dit was bedoeld om mij even een periode rust te geven maar omdat ik enorm gevoelig ben en overal wat vreemd is in mijn lijf enorm op reageer, had het een averechts effect en moest zelfs tijdelijk bij mijn ouders slapen/wonen omdat ze het niet meer vertrouwden. Hiervoor ook mijn baan moeten opzeggen omdat ik overprikkeld was en daarvoor slechte relatie gehad en mijn oma waar ik enorme band mee had, verloren.. ook een intensieve tijd geweest.. was ook bijna elke dag bij haar en dit heeft me enorm aangegrepen. (Ze had ook veel pijn en keelkanker) Nu dus thuis komen te zitten en geen idee hoe nu verder.. dit alles geeft je zelfvertrouwen een flinke deuk, die al vrij laag was door flink pestverleden en doordat ik al vanaf mijn pubertijd met die hormonen zo bezig ben, ook niets opgebouwd qua werk/vriendschappen/relaties of rijbewijs... voel me hierdoor dus helemaal een 'loser' dus wat dit betreft is het ook psychisch een last geworden maar heb al zo enorm veel therapie gehad, dat ik zelf onderhand therapeut kan worden.
Als je zo in een stresssituatie zit,is het in elk geval niet verstandig om een definitieve beslissing over de hond te nemen.
- Anoniem
Geplaatst: 31-12-18 15:03
Mij lijkt het een gebrek aan leiderschap, wat ook niet onlogisch is gezien jij je niet altijd even sterk voelt.
Ik denk dat je voor jezelf eerlijk moet uitmaken of dit nog kan en zal veranderen of niet.
Persoonlijk zou ik niet opgeven en leren haar de baas te blijven. Gezien je persoonlijke situatie denk ik dat een hond ook net een redding kan zijn, omdat je moet blijven verder gaan, buiten komen, bezig zijn,..
Maar als je dit niet ziet zitten,.. Als je het gewoon echt zat bent,.. dan is er geen schande aan een betere thuis te zoeken.
Niet iedereen kan elke hond aan, en hoewel we vaak ervan overtuigd zijn dat onze dieren nergens een betere thuis zullen vinden dan bij onszelf, is dit vaak niet zo. Er zijn altijd mensen te vinden die het vast net zo goed doen als jij.
De keuze ligt in elk geval echt bij jou
- Stripe000
- Berichten: 620
- Geregistreerd: 02-06-15
Geplaatst: 31-12-18 15:35
Ook heel druk , energiek, ontzettend hard willen rennen, niet normaal langs fiets kunnen lopen en heel de dag aandacht vragen.
Eigenaresse was daarbij wat depressief dus dat matchtte totaal niet.
Hond, labradoodle , werd hoe langer hoe drukker.
Gelukkig heeft ze hem herplaatst en gelukkig zijn wij zijn nieuwe baasjes geworden!
Wat ben ik, nu al 1,6 jaar, ontzettend blij met hem.
Bij mij mag hij gewoon af en toe lekker hard langs de fiets ( met een springer)c mag hij spelen, gek doen, knuffelen, met ballen spelen enz enz en mee naar het bos, elke dag!
Hij is in huis echt lief en rustig omdat wij dat ook zijn en hij zijn energie kwijt kan
Zijn vorige baasje voelde zich ook enorm schuldig maar als ze zie hoe blij en opgeleefd hij nu is, dan is het de beste keuze die ze had kunnen maken om hem te herplaatsen.
Ze komt af en toe nog kijken
Misschien is herplaatsen voor jouw teefje ook wel eerlijker, misschien vindt jij je rust en zij haar uitdaging.
Veel sterkte !
Dit is onze lieverd.
- Florenc
- Berichten: 1465
- Geregistreerd: 14-09-11
Geplaatst: 31-12-18 15:51
Goed. Uiteindelijk kies je het karakter van je hond niet, toch niet als je ze als pup koopt. En dan heb je je een stukje aan te passen op de noden en behoeften van de hond die je hebt. Van een luie 'deurmat' hond ga je nooit een racehond maken en vica versa. Hoeveel je ook traint.
Wat heb ik gedaan: gaan wandelen in de wijk is niet meer met een korte lijn, maar met een lange flexi. Gaan wandelen in de bos is los, want los luistert ie beter dan vast en dan raak ik niet gefrusteerd van zijn getrek. Hij trekt van nature uit liefst zo hard mogelijk aan de lijn, dus ik ben gaan canicrossen en heb een step gekocht waar hij VOOR staat in een tuigje - en dus ook moet trekken. Voor we gaan wandelen wordt er thuis (hebben een tuin van 50m lang) met het balletje gegooid, dat het meest hyper momentje al door is. Trainingen zijn niet meer op een gewone gehoorzaamheidsschool, maar een IPO-club waar hij pakwerk mag doen. Daar kan hij wél al zijn energie eruit gooien, in combinatie met gehoorzaamheid.
Kijk eens naar de mogelijkheid om een lijnuithouder op je fiets te plaatsen en hem een tuigje aan te doen. Ook daar moet je gaan trainen, want ze moeten hun bevelen wel kennen (vermits ze voor je lopen en jij je handen aan je stuur hebt). Links - rechts - trager - sneller - stoppen. Maar dan kan je wel gaan SAMENwerken met je hond, in iets wat je hond ook leuk vind.
Ga het gevecht niet aan om je hond in een bepaald plaatje te doen passen, maar ga op zoek naar het plaatje waar jullie samen vanzelf in kunnen passen.
- LBLGypsyCobs
-
- Berichten: 8886
- Geregistreerd: 01-05-04
Geplaatst: 31-12-18 16:03
Djali schreef:Als ik het zo lees ligt het niet aan te weinig beweging of uitdaging,..
Mij lijkt het een gebrek aan leiderschap, wat ook niet onlogisch is gezien jij je niet altijd even sterk voelt.
Ik denk dat je voor jezelf eerlijk moet uitmaken of dit nog kan en zal veranderen of niet.
Dit, een hond heeft de steun van een roedelleider nodig en dat ben jij nu niet.
Een roedelleider moet stabiel en mentaal sterk zijn, anders trekt de hond zijn eigen plan.
Ik heb dit mijn met pony precies zo op dagen dat ik niet goed in m'n vel zit. Hij is onzeker, druk, schrikt sneller en kijkt soms finaal langs me heen omdat mijn gemoed gewoon too much is.
Pijnlijk confronterend, maar bedenk je dat je hond dit niet rot naar je bedoelt, maar dat het puur voortkomt uit een overlevingsinstinct.
- JoukjeV
-
- Berichten: 412
- Geregistreerd: 12-02-09
- Woonplaats: een prachtig plekje
Geplaatst: 31-12-18 16:08
Misschien staat hier iets bij waar je wat mee kan.....
- imka
- Berichten: 765
- Geregistreerd: 20-04-01
- Woonplaats: harderwijk
Geplaatst door de TopicStarter : 31-12-18 16:08
Florenc schreef:Ik heb een tophond, maar een aantal stukken van je verhaal kan ik wel volledig plaatsen. Ik heb ook zo'n enorme spring in't veld, lekker koppig, op wandeling volledig op zijn omgeving gericht en absoluut niet op mij, neus in de grond en gaan.... Ik heb bij hem in het begin ook uren getraind en geoefend op het 'rustig' wandelen. Frustrerend, frustrerend, frustrerend. 'Rustig wandelen' met hem is een gevecht vanaf minuut 1 tot thuiskomst. Hetzelfde met trainingen op de hondenschool in een gewone gehoorzaamheidsschool in grote groepen. Te lang wachten, meneer wordt nerveus, gefrustreerd, begint te blaffen, te trippelen,....
Goed. Uiteindelijk kies je het karakter van je hond niet, toch niet als je ze als pup koopt. En dan heb je je een stukje aan te passen op de noden en behoeften van de hond die je hebt. Van een luie 'deurmat' hond ga je nooit een racehond maken en vica versa. Hoeveel je ook traint.
Wat heb ik gedaan: gaan wandelen in de wijk is niet meer met een korte lijn, maar met een lange flexi. Gaan wandelen in de bos is los, want los luistert ie beter dan vast en dan raak ik niet gefrusteerd van zijn getrek. Hij trekt van nature uit liefst zo hard mogelijk aan de lijn, dus ik ben gaan canicrossen en heb een step gekocht waar hij VOOR staat in een tuigje - en dus ook moet trekken. Voor we gaan wandelen wordt er thuis (hebben een tuin van 50m lang) met het balletje gegooid, dat het meest hyper momentje al door is. Trainingen zijn niet meer op een gewone gehoorzaamheidsschool, maar een IPO-club waar hij pakwerk mag doen. Daar kan hij wél al zijn energie eruit gooien, in combinatie met gehoorzaamheid.
Kijk eens naar de mogelijkheid om een lijnuithouder op je fiets te plaatsen en hem een tuigje aan te doen. Ook daar moet je gaan trainen, want ze moeten hun bevelen wel kennen (vermits ze voor je lopen en jij je handen aan je stuur hebt). Links - rechts - trager - sneller - stoppen. Maar dan kan je wel gaan SAMENwerken met je hond, in iets wat je hond ook leuk vind.
Ga het gevecht niet aan om je hond in een bepaald plaatje te doen passen, maar ga op zoek naar het plaatje waar jullie samen vanzelf in kunnen passen.
Heel erg bedankt voor dit bericht!! Fijn ook om te lezen dat ik niet de enige ben die tegen dingen aanloop. Wat jij doet, doe ik ook.. ga alleen naar plaatsen waar ze los kan en door de wijk vaak met flexi sinds kort. Step heb ik al vaker aan zitten denken alleen wel naast me en niet als trekhond (is ook verboden geloof ik) Verbaas me vaak ook hoe sterk ze is.. ze weegt 11 kg en is niet groot, maar kracht! Misschien heb ik teveel eisen aan haar en moet ik meer loslaten en intussen wel blijven oefenen/zoeken naar andere mogelijkheden zodat we samen lol krijgen in wat we doen..
- GDG
-
- Berichten: 5328
- Geregistreerd: 11-04-11
Geplaatst: 31-12-18 16:42
imka schreef:Ik denk dat het grootste probleem bij mezelf zit.
Denk dat ik ook meer los moet laten
Dat is het eerste wat ik dacht bij je bericht: veel van de dingen die frustratie geven zijn onderdeel van een groter geheel. Namelijk hoe je met dingen omgaat (wellicht ook een link met je burn-out?). Ik denk dat jij heel veel kunt leren van het doorzetten met deze hond, leren om verwachtingen los te laten, lat lager leggen, dingen accepteren.
imka schreef:Wat iemand van jullie ook zei, dat naast de fiets dan gewoon geen optie is voor haar, ik heb helaas geen rijbewijs/auto in bezit, dus ik ben afhankelijk van de fiets. Heb ook een mandje waar ze in kan, maar dat vind ze vreselijk dus gebruik ik echt als het moet.
Koop lekker een fietsbeugel, dan kan ze alvast niet tegen je fiets opspringen. Ze kan nog trekken, maar jij kunt dan gewoon veilig bijremmen als je dat wil en zij kan alleen maar naast je fiets blijven lopen.
- anjali
- Berichten: 17077
- Geregistreerd: 25-07-15
Geplaatst: 31-12-18 17:10
imka schreef:Florenc schreef:Ik heb een tophond, maar een aantal stukken van je verhaal kan ik wel volledig plaatsen. Ik heb ook zo'n enorme spring in't veld, lekker koppig, op wandeling volledig op zijn omgeving gericht en absoluut niet op mij, neus in de grond en gaan.... Ik heb bij hem in het begin ook uren getraind en geoefend op het 'rustig' wandelen. Frustrerend, frustrerend, frustrerend. 'Rustig wandelen' met hem is een gevecht vanaf minuut 1 tot thuiskomst. Hetzelfde met trainingen op de hondenschool in een gewone gehoorzaamheidsschool in grote groepen. Te lang wachten, meneer wordt nerveus, gefrustreerd, begint te blaffen, te trippelen,....
Goed. Uiteindelijk kies je het karakter van je hond niet, toch niet als je ze als pup koopt. En dan heb je je een stukje aan te passen op de noden en behoeften van de hond die je hebt. Van een luie 'deurmat' hond ga je nooit een racehond maken en vica versa. Hoeveel je ook traint.
Wat heb ik gedaan: gaan wandelen in de wijk is niet meer met een korte lijn, maar met een lange flexi. Gaan wandelen in de bos is los, want los luistert ie beter dan vast en dan raak ik niet gefrusteerd van zijn getrek. Hij trekt van nature uit liefst zo hard mogelijk aan de lijn, dus ik ben gaan canicrossen en heb een step gekocht waar hij VOOR staat in een tuigje - en dus ook moet trekken. Voor we gaan wandelen wordt er thuis (hebben een tuin van 50m lang) met het balletje gegooid, dat het meest hyper momentje al door is. Trainingen zijn niet meer op een gewone gehoorzaamheidsschool, maar een IPO-club waar hij pakwerk mag doen. Daar kan hij wél al zijn energie eruit gooien, in combinatie met gehoorzaamheid.
Kijk eens naar de mogelijkheid om een lijnuithouder op je fiets te plaatsen en hem een tuigje aan te doen. Ook daar moet je gaan trainen, want ze moeten hun bevelen wel kennen (vermits ze voor je lopen en jij je handen aan je stuur hebt). Links - rechts - trager - sneller - stoppen. Maar dan kan je wel gaan SAMENwerken met je hond, in iets wat je hond ook leuk vind.
Ga het gevecht niet aan om je hond in een bepaald plaatje te doen passen, maar ga op zoek naar het plaatje waar jullie samen vanzelf in kunnen passen.
Heel erg bedankt voor dit bericht!! Fijn ook om te lezen dat ik niet de enige ben die tegen dingen aanloop. Wat jij doet, doe ik ook.. ga alleen naar plaatsen waar ze los kan en door de wijk vaak met flexi sinds kort. Step heb ik al vaker aan zitten denken alleen wel naast me en niet als trekhond (is ook verboden geloof ik) Verbaas me vaak ook hoe sterk ze is.. ze weegt 11 kg en is niet groot, maar kracht! Misschien heb ik teveel eisen aan haar en moet ik meer loslaten en intussen wel blijven oefenen/zoeken naar andere mogelijkheden zodat we samen lol krijgen in wat we doen..
[ [url=m/ZqaGoT.jpg]Afbeelding[/url] ]
Ze ziet er wel lief uit.Ik zou proberen haar te houden als ik jou was. zoals iemand anders al zei,een hond kan ook therapeutisch werken.
- IHN
- Berichten: 2345
- Geregistreerd: 12-02-11
- Woonplaats: Geeste
Geplaatst: 31-12-18 17:21
Meestal kan ik er om lachen. Soms ook niet. En dan snauw ik tegen hem. So be it. Beest heeft er geen last van, want die staat kwispelend om me heen.
Als je geen klik hebt is het eerlijker te herplaatsen. Als je dit met zorg doet is er niks op tegen. t is niet dat je hem aan een boom bind ofzo, he...
en als je hem wilt houden...tja..dan krijg je zijn mindere eigenschappen erbij..probeer ervan te leren..een hond is een geweldige spiegel, dus door zijn gedrag kun je ook veel over jezelf leren. Maar met schuldgevoel kom je nergens...ook niet als je eens tegen hem snauwt...je bent een mens...je hond is gek met je, dus die kijkt daar heus wel doorheen. Aan schuldgevoel heeft niemand iets.
- moonfish13
- Berichten: 18488
- Geregistreerd: 20-08-07
Geplaatst: 31-12-18 18:45
Hoe oud ben je nu?
En hebben ze wel eens gekeken of je baat hebt bij progesteron?
Oestrogeen maakt je bij teveel heel labiel en maakt dat je niet goed kunt beslissen.
Zeker niet bij 2x zoveel als nodig, dus dat je af en toe je hond wel kunt wurgen vind ik alles behalve raar.
Zelf heb ik juist weinig oestrogeen en dus oestrogeengel, en soms zit ik ook scheef en heb ik een kl*tedag.
Op de verkeerde dosis voel ik me of een brulkikker of een huilebalk.
Wat mij geholpen heeft is dat ik na veel verzet nu accepteer dat ik sommige dagen niet te genieten ben.
Dat scheelt al de helft, maar die knop om zetten valt alles behalve mee.
Ik ben net als jij heel gevoelig voor hormonen, en een klein verschil kan een enorm effect hebben.
Ts, als je denkt dat je je hondje blijer kunt maken met een stabieler baasje moet je dat doen als dat goed voelt.
Dat is echt geen schande in deze situatie, en dat begrijpen mensen heus wel.
Zelf ben ik bewust gegaan voor een ruin destijds met paarden, omdat ik dat gedoe met merries niks vind.
Dat wispelturige, het risico er niks mee te kunnen etc wil ik er niet bij hebben.
Ik vind mijn eigen hormonen zat.
- luuntje
-
- Berichten: 15286
- Geregistreerd: 18-08-04
- Woonplaats: Nieuw-Vennep
Geplaatst: 31-12-18 18:48
En lieve mensen die overleden zijn is erg verdrietig.
Hopelijk kan je daar over een tijdje beter mee omgaan.
Misschien is jouw hond geen type voor de standaard gehoorzaamheidscursussen.
Mijn cocker heeft in mei een funcursus gedaan.
Hij stond op cursusdagen al voor de deur te springen.
Door tunnels heen, koekhappen, over dingen heen lopen, treiball, van alles wat.
September gehoorzaamheodscursus gedan en in april gaan we toestellen trainen.
Er is zoveel mogelijk qua cursussen en bezig zijn met je hond.
Flyball, treiball, agility, doggydance, frisbee, jachttraining, schapen hoeden, clickeren.
Als je verder wil met de hond is het misschien leuk om iets nieuws te gaan doen.
Hond herplaatsen is geen schande.
- Lukasje
- Berichten: 12830
- Geregistreerd: 06-01-15
Geplaatst: 31-12-18 20:47
En ja, het zou kunnen dat een ander type hond beter bij jou past. Dan is hond en jij beter af met een herplaatsing. Dat is geen falen van jou. Niet elke combi is daarom een match, dat is met paard en ruiter ook zo. En daarenboven heb jij ook al eea te verwerken gehad!!
Ik heb zelf ook een energiebommetje in huis. Ik probeer ook veel met haar te wandelen. Gelukkig kan ze los waardoor ze aardig wat kan rond crossen. Maar waar ik ook heel erg veel baat bij heb gehad, is het “kanaliseren” van de energie. Is daarom een cursus impulscontrole niet wat voor jullie? Ik vond het fantastisch!
Verder zou je je ook eens kunnen verdiepen in hersenwerk voor honden. Met huis/tuin/keukenspullen van Action kom je al een heel eind. Lekker samen spelen. Het verbetert de band èn je hond wordt er óók moe van.
Ik hoop dat jullie snel een oplossing vinden!
- imka
- Berichten: 765
- Geregistreerd: 20-04-01
- Woonplaats: harderwijk
Geplaatst door de TopicStarter : 31-12-18 20:53
moonfish13 schreef:
Hoe oud ben je nu?
En hebben ze wel eens gekeken of je baat hebt bij progesteron?
Oestrogeen maakt je bij teveel heel labiel en maakt dat je niet goed kunt beslissen.
Zeker niet bij 2x zoveel als nodig, dus dat je af en toe je hond wel kunt wurgen vind ik alles behalve raar.
Zelf heb ik juist weinig oestrogeen en dus oestrogeengel, en soms zit ik ook scheef en heb ik een kl*tedag.
Op de verkeerde dosis voel ik me of een brulkikker of een huilebalk.
Wat mij geholpen heeft is dat ik na veel verzet nu accepteer dat ik sommige dagen niet te genieten ben.
Dat scheelt al de helft, maar die knop om zetten valt alles behalve mee.
Ik ben net als jij heel gevoelig voor hormonen, en een klein verschil kan een enorm effect hebben.
Ts, als je denkt dat je je hondje blijer kunt maken met een stabieler baasje moet je dat doen als dat goed voelt.
Dat is echt geen schande in deze situatie, en dat begrijpen mensen heus wel.
Zelf ben ik bewust gegaan voor een ruin destijds met paarden, omdat ik dat gedoe met merries niks vind.
Dat wispelturige, het risico er niks mee te kunnen etc wil ik er niet bij hebben.
Ik vind mijn eigen hormonen zat.
Herkenbaar hoor, kan echt op 1 dag van blij naar depri naar agressief gaan om niets.. heel vermoeiend en accepteren is lastig. Progrestron was prima bij me, dus willen ze ook niet verhogen.. daarbij.. alles wat met hormonen te maken heeft (dus ook veranderen ervan) laat me helemaal flippen helaas.. dus daar heel voorzichtig mee. Wat ik al zei.. zit nu op een bepaald dieet (zuivelvrij/suikervrij/glutenvrij en soyavrij) en hiermee is het de bedoeling dat ik uiteindelijk weer stabieler word. Dit samen met supplementie en veel beweging.. Dus afwachten. Maargoed, het is ook echt een schat van een hond en wik haar ook echt niet kwijt.. maar moet wel iets veranderen in ieder geval om het leuker te maken voor beide. Ik ben 32 jaar. Hoe ouder ik werd, hoe meer last ik ook kreeg van mijn hormonen..
- Sassol
-
- Berichten: 5254
- Geregistreerd: 16-01-09
- Woonplaats: Omg. Nijmegen
Geplaatst: 10-01-19 17:49
En daarbij wil ik best m'n stem verheffen of een keer een correctie met de riem geven. Dat is niet zielig hoor, dat geeft aan dat wat hij doet niet gewenst is. Denk dat je naast wat minder van je hond verwachten, je ook best wat minder streng voor jezelf mag zijn.
Ook al kan de hond er weinig aan doen, soms is ie gewoon irritant. 'Lief lastig' noemt mijn vriendin dat 
Weet je wat een Cocker nou echt helemaal het einde vindt? Speuren! Zo traag als hij was met het leren van commando's, zo snel had hij het speuren door. Je kunt via zooplus een soort etui kopen met rits en klitteband sluiting, waar je eten in kan doen. Ding kost 3,50. Kun je eerst binnen oefenen, met name op het terug brengen, dat speuren hebben ze zo door. Daarmee maak je ze mentaal al wat moe wat weer fijn is als je op wandeling gaat. Als ze het spel goed door hebben kun je het ook buiten gaan doen en gebruiken als trainingsmiddel om de aandacht bij je te houden.
Zo heb ik het 'oeps'spel, waarbij ik de etui 'per ongeluk' heb laten vallen, en de hond hem moet halen.
Op een gegeven moment is het meer een uitdaging om een moment te vinden waarin de hond niet oplet, dan het is de aandacht te trekken
Dus mijn advies: richt je op wat je Cocker wél goed kan en doe daar zoveel mogelijk van. Knuffelen en speuren kan elke Cocker, dus dat zijn er al 2. Wat kan je Cocker nog meer goed?
- Majabeestje
- Berichten: 4190
- Geregistreerd: 07-02-14
Geplaatst: 10-01-19 18:29
Maar mijn dochter is dól op hem..
Ik kan je niet goed adviseren denk ik. Behalve dat het geen schande is om een ander huisje te zoeken voor je hond. Soms is dat gewoon beter voor zowel de hond als jezelf.
Sterkte!
- anjali
- Berichten: 17077
- Geregistreerd: 25-07-15
Geplaatst: 11-01-19 12:54
Majabeestje schreef:Ik heb een beetje hetzelfde dilemma. We hebben 2 honden, waarvan 1 labradoodle. Het liefste beest ooit, geweldig met de kinderen. Maar ik heb geen klik met hem, meer ergernissen dan plezier. Hele gevoelige, soms neurotische hond is het. Vind het oneerlijk naar hem, voel me er schuldig over en het liefst zou ik hem naar een baasje doen die helemaal gek met hem is.
Maar mijn dochter is dól op hem..
Ik kan je niet goed adviseren denk ik. Behalve dat het geen schande is om een ander huisje te zoeken voor je hond. Soms is dat gewoon beter voor zowel de hond als jezelf.
Sterkte!
Als jouw dochter dol op hem is,dan zou ik hem niet wegdoen.
- Avalanche
-
- Berichten: 16329
- Geregistreerd: 28-04-16
- Woonplaats: Zuid, Zuider Zuidst
Re: Geen klik met hond? Dilemma..
Geplaatst: 11-01-19 13:33
- Majabeestje
- Berichten: 4190
- Geregistreerd: 07-02-14
Geplaatst: 11-01-19 13:51
Qua zorg, ze geeft de honden wel eens eten en tut met ze. Maar uitlaten is de hond te sterk voor (Mijn dochter is een klein, fijn meisje).
Ik weet ook niet of dat zou helpen. Dochter is niet de opvoeder en ziet het niet dat de hond zo gevoelig is. Het is ook de botsing met mijn karakter (hoewel mijn man het ook wel zo ervaart). De hond kan daar niks aan doen en ik vind ook dat IK daar iets mee moet. Maar dat lukt niet altijd. Ik merk dus ook dat ik het extra zielig vindt omdat de andere hond heel anders is en dat wel goed gaat. Heeft natuurlijk ook zijn dingetjes maar past prima in ons drukke gezinsleven. Gaat meer haar eigen gang, reageert niet overal op.
Zoals nu sturen we de labradoodle vaak weg omdat hij opdringerig kan zijn en de andere hond mag wel bij ons liggen. Dat soort dingen. Niet leuk.
- Avalanche
-
- Berichten: 16329
- Geregistreerd: 28-04-16
- Woonplaats: Zuid, Zuider Zuidst
Geplaatst: 11-01-19 13:58
Majabeestje schreef:Mijn dochter is net 11.
Qua zorg, ze geeft de honden wel eens eten en tut met ze. Maar uitlaten is de hond te sterk voor (Mijn dochter is een klein, fijn meisje).
Ik weet ook niet of dat zou helpen. Dochter is niet de opvoeder en ziet het niet dat de hond zo gevoelig is. Het is ook de botsing met mijn karakter (hoewel mijn man het ook wel zo ervaart). De hond kan daar niks aan doen en ik vind ook dat IK daar iets mee moet. Maar dat lukt niet altijd. Ik merk dus ook dat ik het extra zielig vindt omdat de andere hond heel anders is en dat wel goed gaat. Heeft natuurlijk ook zijn dingetjes maar past prima in ons drukke gezinsleven. Gaat meer haar eigen gang, reageert niet overal op.
Zoals nu sturen we de labradoodle vaak weg omdat hij opdringerig kan zijn en de andere hond mag wel bij ons liggen. Dat soort dingen. Niet leuk.
Dan klinkt het als een heel goed idee om daar een ander plekje voor te zoeken. Net 11 is idd te jong om die zorg volledig op zich te nemen.
