Bokt.nl

**Geplaatst**: 23-10-17 22:57

Geplaatst: 23-10-17 22:57

Onze hond had een kwaadaardige tumor in de buik, en die hebben we ook laten opereren (hond was 12? jaar).
De kans op slagen was 5% ongeveer, in ieder geval heel laag, maar ze heeft het overleeft. Er is een tumor van 5 kg, ja echtwaar 5kg het was wel een grote hond van ca 25-30 kg maar toch, uitgehaalden en zo is ze nog een jaar pijnvrij en blij (!!) bij ons geweest. Daarna waren er helaas uitzaaiingen etc en was het niet eerlijk meer naar haar toe om te blijven leven en hebben we haar helaas moeten laten gaan. Deze operatie heeft ons genoeg gekost, maar was het zeker waard. S morgens hebben we haar gewoon weggebracht, en in de middag het verlossende telefoontje gekregen en toen is ze daar nog onder toezicht gebleven waarna ze na een nachtje in de kliniek naar huis mocht.

**Geplaatst**: 23-10-17 22:58

Geplaatst: 23-10-17 22:58

Geen haar op mijn hoofd die er aan denkt om mijn hond(en) alleen te laten op zo'n moment. Nee hoor, ik blijf erbij tot ze slapen.

**Geplaatst**: 23-10-17 23:06

Geplaatst: 23-10-17 23:06

Je hebt groot gelijk hoor. Veel dierenartsen onderschatten zo enorm de emotionele kant van medische ingrepen, zowel voor het dier als voor de eigenaar. Ik heb me 1 keer laten wegsturen door een dierenarts, dat was eens en nooit weer. Bij alles wat mijn dieren bewust meemaken blijf ik sindsdien. Ze hebben een vertrouwde factor en steun nodig. Zodra ze slapen wil ik gerust (even) de praktijk verlaten, maar zodra ze wakker zijn sta ik er weer. Ik merk altijd dat de dieren daar veel steun aan hebben. Stress is niet bevorderlijk voor een rustige narcose en ook niet voor een goede genezing dus gewoon op je strepen staan. En anders maar een andere dierenarts.

Sterkte met je hondje!

**Geplaatst**: 23-10-17 23:18

Re: Operatie kanker hond; ervaringen en bij narcose willen zijn

Geplaatst: 23-10-17 23:18

Ik wil er zeker bij zijn als mijn hond onder zeil gaat.

Laatste keer met spoed wilde een da dat niet, hond zou volgens hem 99 pct niet halen.
Heb ander gebeld omdat mijn gevoel niet klopte. We konden erbij zijn en hond doet het nog steeds prima. Heel anders dus.
De eerste keek alsof hij een voorwerp zag. De andere da zag mijn hond steeds steun bij mij halen. En vond het belangrijk dat we erbij waren en bij het ontwaken.

Volg je gevoel. Jij gaat het meest met je dier om.

**Geplaatst**: 23-10-17 23:24

Geplaatst: 23-10-17 23:24

ow en ivm de kanker. Vorige hondje had ook kanker: mama-tumoren. Mijn moeder heeft dan beslist om nog een rij tepels en gezwellen te laten verwijderen om verdere uitzaaiingen te beperken. Maar hond heeft daar zo van af gezien (vel tekort) dat ze de 2de rij maar gelaten heeft voor wat het was. Hond heeft er nog 2 jaar mee geleefd en is op +/- 17-jarige leeftijd ingeslapen toen 1 van de tumoren open gebarsten is.

**Geplaatst**: 23-10-17 23:40

Geplaatst: 23-10-17 23:40

Inmiddels is mijn DH van bijna 9 al 4x geopereerd.
3x ivm ongeluk 5 jaar terug en een week of 5? geleden voor een talgbultje.

Ook zat er toen een heeeeeeeeeeel klein bultje bij haar laatste tepel. Kans is groot dat het een melkkliertumor is. Heb dit niet laten onderzoeken maar te gelijk weg laten halen met dat talgbultje.

Ben bij alle 4 de keten niet bij geweest.
Hond weggebracht en weer weg.

Heel grof gezegd omdat ik gewoon ging werken om afleiding maar ook voor de hond.
Ik ben dan ook zo gestresst en daar wordt het allemaal niet beter van.
Mocht er iets gebeuren dan doen de Da's echt wel hun best en dan als nog zou jij niks kunnen doen.

Nu moet ik ook bekennen dat mijn DH heel nuchter is en het gewoon laat gebeuren. Die wordt niet zenuwachtig of iets. Die gaat gewoon liggen wachten tot ik haar weer op heb gehaald.

Al snap ik je gevoel zeker Wel!

Sterkte en succes vrijdag.

**Geplaatst**: 24-10-17 00:27

Re: Operatie kanker hond; ervaringen en bij narcose willen zijn

Geplaatst: 24-10-17 00:27

Ik vind het ook raar dat je er niet bij mag zijn. Heb dan geen ervaring met operaties maar 1 keer hond onder narcose gehad ivm röntgenfoto’s en daar “moest” ik zelfs bij blijven, dat deden ze altijd zo. Samen hond op de tafel getild en toen ben ik weg gegaan. Ik vond het trouwens wel erg naar, mijn hond wilde er niet aan toe geven dus ik was al bijna aan t janken :’). Heel veel sterkte met je hondje!

**Geplaatst**: 24-10-17 08:20

Re: Operatie kanker hond; ervaringen en bij narcose willen zijn

Geplaatst: 24-10-17 08:20

TS kent haar hond het best en moet haar gevoel volgen.

Mijn jongste laat ik ook veel makkelijker achter bij de DA, die maakt er ook niet zoveel uit. Die keek bv na haar nacht observatie gewoon happy "ben je daar weer? Leuk, gaan we wandelen..." waarentegen de andere ondanks dat ze nog versuft zijn half in paniek proberen te ontsnappen met vallen en veel herrie als gevolg. Maar ik heb zelf geen angst/stress en kap hun angstgedrag ook zoveel mogelijk af. Ik ben er namelijk bij, dus "er kan niks gebeuren".

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-10-17 10:36

Geplaatst door de TopicStarter : 24-10-17 10:36

Ze gaat bij het dierenziekenhuis worden geopereerd. Dan word er een afspraak gemaakt, dan kom ik, dan word ze meteen geholpen (dus niks uren wachten onder een roesje), onder narcose gebracht en dan kan ik naar huis. Met wakker worden hebben ze liever niet dat ik er ben, omdat dit in fases gaat en daardoor heel lang kan duren en ook stress oplevert voor de andere dieren die er zijn. Ze willen een prikkelvrije omgeving zo vele mogelijk behouden. Dat snap ik, dus dat vind ik geen probleem.

Nu naar mijn DA bellen en het dossier door laten sturen naar het dierenziekenhuis en dan als ze die door gelezen hebben maken we daar een afspraak voor de operatie.

EDIT: Ze klonk niet heeeeeul blij met me aan de telefoon. Maar ze stuurt het door.

**Geplaatst**: 24-10-17 10:44

Geplaatst: 24-10-17 10:44

Onze hond is een aantal jaar geleden aan een kwaardaardig bottumor in zijn bek geopereerd. De dierenarts stelde toen ook voor om een kaak reconstructie te doen (dan zou zijn halve onderkaak verwijderd worden), daar hebben wij uiteindelijk niet voor gekozen omdat wij dat niet eerlijk en dierwaardig vonden naar hem toe.

De dag dat hij werd geopereerd mocht ik overigens gewoon bij hem blijven toen hij onder narcose ging, ik moet je eerlijk zeggen dat ik het heel naar vond om te zien.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-10-17 10:54

Geplaatst door de TopicStarter : 24-10-17 10:54

JesdaJinn schreef:
Inmiddels is mijn DH van bijna 9 al 4x geopereerd.
3x ivm ongeluk 5 jaar terug en een week of 5? geleden voor een talgbultje.

Ook zat er toen een heeeeeeeeeeel klein bultje bij haar laatste tepel. Kans is groot dat het een melkkliertumor is. Heb dit niet laten onderzoeken maar te gelijk weg laten halen met dat talgbultje.

Ben bij alle 4 de keten niet bij geweest.
Hond weggebracht en weer weg.

Heel grof gezegd omdat ik gewoon ging werken om afleiding maar ook voor de hond.
Ik ben dan ook zo gestresst en daar wordt het allemaal niet beter van.
Mocht er iets gebeuren dan doen de Da's echt wel hun best en dan als nog zou jij niks kunnen doen.

Nu moet ik ook bekennen dat mijn DH heel nuchter is en het gewoon laat gebeuren. Die wordt niet zenuwachtig of iets. Die gaat gewoon liggen wachten tot ik haar weer op heb gehaald.

Al snap ik je gevoel zeker Wel!

Sterkte en succes vrijdag.

Ik ben vrijdag gewoon hele dag thuis, dus dan zit ik me daar maar op te vreten

Ik geloof ook wel dat de DA's hun best doen als er iets mis gaat. Dat is ook niet het probleem. Maar meer, als er dus iets misgaat en hoezeer ze hun best ook doen, dat het fout gaat, dat haar laatste momenten gewoon met mij waren is dan in ieder geval een troost.

petitparis schreef:
TS kent haar hond het best en moet haar gevoel volgen.

Mijn jongste laat ik ook veel makkelijker achter bij de DA, die maakt er ook niet zoveel uit. Die keek bv na haar nacht observatie gewoon happy "ben je daar weer? Leuk, gaan we wandelen..." waarentegen de andere ondanks dat ze nog versuft zijn half in paniek proberen te ontsnappen met vallen en veel herrie als gevolg. Maar ik heb zelf geen angst/stress en kap hun angstgedrag ook zoveel mogelijk af. Ik ben er namelijk bij, dus "er kan niks gebeuren".

Onze katten die gesteriliseerd of gecastreerd moesten worden liet ik daar ook gewoon in de ochtend achter en haalde ik later weer op. Eigenlijk altijd zo gedaan. Maar dit is toch even net een andere operatie en een hond is toch anders dan een kat

Nynke1 schreef:
Ik vind het ook raar dat je er niet bij mag zijn. Heb dan geen ervaring met operaties maar 1 keer hond onder narcose gehad ivm röntgenfoto’s en daar “moest” ik zelfs bij blijven, dat deden ze altijd zo. Samen hond op de tafel getild en toen ben ik weg gegaan. Ik vond het trouwens wel erg naar, mijn hond wilde er niet aan toe geven dus ik was al bijna aan t janken :’). Heel veel sterkte met je hondje!

Het zal zeker niet leuk zijn om te zien, maar goed, dat kan ik wel van me af zetten gelukkig. Tot ik er weg ben.

petitparis schreef:
ow en ivm de kanker. Vorige hondje had ook kanker: mama-tumoren. Mijn moeder heeft dan beslist om nog een rij tepels en gezwellen te laten verwijderen om verdere uitzaaiingen te beperken. Maar hond heeft daar zo van af gezien (vel tekort) dat ze de 2de rij maar gelaten heeft voor wat het was. Hond heeft er nog 2 jaar mee geleefd en is op +/- 17-jarige leeftijd ingeslapen toen 1 van de tumoren open gebarsten is.

Wat sneu dat die andere rij niet meer kon en dat ze zo heeft afgezien. Maar 17 is natuurlijk wel een prachtige leeftijd om te behalen. Ik hoop dat mijn hondje 17 word, dat betekend dat ik haar nog 10 jaar zou hebben, ze is nog maar 7 namelijk.

Jills schreef:
Ik wil er zeker bij zijn als mijn hond onder zeil gaat.

Laatste keer met spoed wilde een da dat niet, hond zou volgens hem 99 pct niet halen.
Heb ander gebeld omdat mijn gevoel niet klopte. We konden erbij zijn en hond doet het nog steeds prima. Heel anders dus.
De eerste keek alsof hij een voorwerp zag. De andere da zag mijn hond steeds steun bij mij halen. En vond het belangrijk dat we erbij waren en bij het ontwaken.

Volg je gevoel. Jij gaat het meest met je dier om.

Ik ben erg blij dat ik ook mijn gevoel heb gevolgd en nu bij een andere DA kan, waar ik er bij mag zijn en waar ze niet uren hoeft te wachten. Het was ook allemaal geen enkel probleem. Werd helemaal niet moeilijk over gedaan.

RedPassion schreef:
Je hebt groot gelijk hoor. Veel dierenartsen onderschatten zo enorm de emotionele kant van medische ingrepen, zowel voor het dier als voor de eigenaar. Ik heb me 1 keer laten wegsturen door een dierenarts, dat was eens en nooit weer. Bij alles wat mijn dieren bewust meemaken blijf ik sindsdien. Ze hebben een vertrouwde factor en steun nodig. Zodra ze slapen wil ik gerust (even) de praktijk verlaten, maar zodra ze wakker zijn sta ik er weer. Ik merk altijd dat de dieren daar veel steun aan hebben. Stress is niet bevorderlijk voor een rustige narcose en ook niet voor een goede genezing dus gewoon op je strepen staan. En anders maar een andere dierenarts. Sterkte met je hondje!

Ik vind het wel jammer dat ik niet bij het wakker worden mag zijn, maar dat begrijp ik in deze omstandigheden wel, met de andere dieren daar en dat het soms uren kan duren. Ze kunnen daar niet bij elke bench/kooi een geëmotioneerd baasje hebben staan wachten. Bedankt voor de sterktewensen

Diablo schreef:
Geen haar op mijn hoofd die er aan denkt om mijn hond(en) alleen te laten op zo'n moment. Nee hoor, ik blijf erbij tot ze slapen.

Deni11 schreef:
Onze hond had een kwaadaardige tumor in de buik, en die hebben we ook laten opereren (hond was 12? jaar).
De kans op slagen was 5% ongeveer, in ieder geval heel laag, maar ze heeft het overleeft. Er is een tumor van 5 kg, ja echtwaar 5kg het was wel een grote hond van ca 25-30 kg maar toch, uitgehaalden en zo is ze nog een jaar pijnvrij en blij (!!) bij ons geweest. Daarna waren er helaas uitzaaiingen etc en was het niet eerlijk meer naar haar toe om te blijven leven en hebben we haar helaas moeten laten gaan. Deze operatie heeft ons genoeg gekost, maar was het zeker waard. S morgens hebben we haar gewoon weggebracht, en in de middag het verlossende telefoontje gekregen en toen is ze daar nog onder toezicht gebleven waarna ze na een nachtje in de kliniek naar huis mocht.

Wat een lage slagingskans, maar wat mooi dat het dan allemaal wel gelukt is toen!

Syb_sem schreef:
Vervelende uitslag en alvast sterkte met de operatie voor beide

Op mijn werk doen we eigenlijk voornamelijk standaard operaties. Denk aan gebitten, steriliseren en castreren. Vaak zijn de eigenaren hier niet bij. Dieren worden gebracht om 9 uur en tussen 3 en 4 weer opgehaald. Nu moet ik er wel bij vertellen dat bijna alle dieren ontzettend op hun gemak zijn bij ons dus is er eigenlijk bijna nooit enorme stress. Gebitten zijn vaak oudere dieren en dan vinden mensen het fijn erbij te zijn. Vaak geen probleem.

Indien de eigenaar erbij wil zijn is dat bijna altijd mogelijk ( in overleg ivm planning). Wij merken alleen écht dat dieren veel minder stress ervaren zonder eigenaar. Dan zoeken ze steun aan de gene die het dier toch al vast heeft tijdens het toedienen van de middelen. Katten staan vaak lekker in de vensterbank terwijl de dierenarts ze los prikt. Geen enkel probleem.

Narcose/roesje geven voor de operatie ken ik niet. Doen wij ook niet en de klinieken waar ik stages heb gelopen ook niet. Lijkt me risicovol? Onze nazorg is ontzettend strak en antagoneren de narcose altijd direct zodra de operatie klaar is.

Geef gewoon je eisen/wensen aan. Meld wel optijd je OK af. Het is niet tof om als kliniek ineens een lege ochtend te hebben. Over het doorzenden van je gegevens: het zijn jouw gegevens. Sta op je punten.

Ik heb me vandaag afgemeld voor de OK

. Ik heb nooit dat een dier een grote operatie moest, alleen routine dingen idd, gebitten, sterilisatie etc, en dat waren voornamelijk katten. Op 1 of andere manier laat ik die wat makkelijker achter dan de hond. Hm, apart, dat jij dan weer ziet dat baasje erbij meer stress oplevert. Het is lastig, wat nou het juiste is, maar mijn gevoel zegt erbij blijven. Ook omdat Szia.. Ja, ze is een grote allemansvriend en houd van alles en iedereen, maar zo snel ik uit zicht ben is er ontzettend veel stress. Laatst ook, toen ze meedeed met een hondenrace en mijn vriendin haar meenam naar de start en ik aan het eind haar dan zou opwachten, ze moest haar meetrekken, want ze wilde niet bij me weg. Er was toch redelijk wat paniek even, dat ik bleef staan. Terwijl ze me kon blijven zien. Dus ik voel me er beter bij erbij te blijven.

Prikje om rustig/slaperig te worden van te voren vind ik ook raar en het idee bevalt me niets, dat ze op die manier zou moeten wachten op haar buurt.

Lay_D schreef:
Onze hond is een aantal jaar geleden aan een kwaardaardig bottumor in zijn bek geopereerd. De dierenarts stelde toen ook voor om een kaak reconstructie te doen (dan zou zijn halve onderkaak verwijderd worden), daar hebben wij uiteindelijk niet voor gekozen omdat wij dat niet eerlijk en dierwaardig vonden naar hem toe.

De dag dat hij werd geopereerd mocht ik overigens gewoon bij hem blijven toen hij onder narcose ging, ik moet je eerlijk zeggen dat ik het heel naar vond om te zien.

Ik zal het ook niet super vinden om te zien, maar ik ben het redelijk gewend. Over mijn leven heb ik zoveel dieren in moeten laten slapen. Dat is niet hetzelfde, maar het lijkt er redelijk op met hoe ze inslapen. Ik bleef ook altijd kalm tot ze helemaal onder/weg waren, om hun geen stress te geven. Daarna kwamen de tranen. Goed, dit is dan geen inslapen dus ik denk dat de tranen wel weg blijven, maar in ieder geval weet ik van mezelf dat ik rustig kan blijven op het moment van slapen, hoe akelig ook.

Bedankt iedereen voor de sterktewensen!

**Geplaatst**: 24-10-17 10:55

Geplaatst: 24-10-17 10:55

ElineS schreef:
Ze gaat bij het dierenziekenhuis worden geopereerd. Dan word er een afspraak gemaakt, dan kom ik, dan word ze meteen geholpen (dus niks uren wachten onder een roesje), onder narcose gebracht en dan kan ik naar huis. Met wakker worden hebben ze liever niet dat ik er ben, omdat dit in fases gaat en daardoor heel lang kan duren en ook stress oplevert voor de andere dieren die er zijn. Ze willen een prikkelvrije omgeving zo vele mogelijk behouden. Dat snap ik, dus dat vind ik geen probleem.

Nu naar mijn DA bellen en het dossier door laten sturen naar het dierenziekenhuis en dan als ze die door gelezen hebben maken we daar een afspraak voor de operatie.

EDIT: Ze klonk niet heeeeeul blij met me aan de telefoon. Maar ze stuurt het door.

Mijn eerste hond heb ik bij de dierenarts achter moeten laten "onder een roesje". Hij werd geopereerd op het moment dat er tijd was.

Ik werd overdonderd door dat achterlaten, wat mede ingegeven was doordat het een spoedoperatie was na een beet van een andere hond.

Op dat moment was de hond 8 maanden oud. De rest van zijn leven heeft de hond angst voor dierenartsen gehouden.

Fijn dat je het anders hebt kunnen regelen!

**Geplaatst**: 24-10-17 11:00

Re: Operatie kanker hond; ervaringen en bij narcose willen zijn

Geplaatst: 24-10-17 11:00

Bij zo'n operatie zou ik er ook bij willen blijven. Ik weet ook niet beter als dat dat mag, nog nooit meegemaakt dat het niet mag eigenlijk.
Onze beide honden zijn vorig jaar door de molen geweest in het universiteitsziekenhuis in Utrecht, waarbij onze jongste uiteindelijk geopereerd is aan nierkanker. Wij mochten met z'n tweetjes en onze andere hond bij hem blijven tot hij volledig in slaap was. Zeker omdat het absoluut niet zeker was of hij nog uit de operatie zou komen vond ik dat een ontzettende troost.
Het is me niet helemaal duidelijk of je met het dierenziekenhuis Utrecht bedoelt. Zowel, dan kan ik alleen maar zeggen dat je hond daar in ontzettend goede handen is.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-10-17 11:03

Re: Operatie kanker hond; ervaringen en bij narcose willen zijn

Geplaatst door de TopicStarter : 24-10-17 11:03

Nee, het is dierenziekenhuis Assen. Dus gewoon hier in de stad. Ik ben er zelf nog nooit geweest, maar heb er wel veel goede dingen over gehoord. Waar ik nu ben, ben ik ook altijd wel tevreden geweest hoor, maar met dit even niet.

**Geplaatst**: 24-10-17 11:17

Geplaatst: 24-10-17 11:17

ik breng ( of meestal mijn vriend daar die toch vroeg opstaat en zo ongeveer langs de DA komt als hij naar zijn werk gaat) de honden smorgens,bel rond 10 uur hoe alles gegaan is en om 2 uur haal ik ze op...

de enige hond waar ik bij ben gewest met in slaap brengen was ouwe heca,die was niet zo lief tegen de DA

,was meer eigen belang dat ie vroeg of ik erbij wilde blijven...
en mijn vermoeden is dat áls Red ooit onder narcose moet dat dat ook zo gaat zijn dat ik daarbij blijf..Red en de DA zijn geen vrinden zullen we maar zeggen..

maar verder,nee geen behoefte aan het zien hoe mijn hond onder zeil gaat,dat kunnen ze prima daar zelf wel

maar fijn dat je een kliniek hebt gevonden waar je er wel bij mag blijven

**Geplaatst**: 24-10-17 11:32

Geplaatst: 24-10-17 11:32

Ik heb laatst mijn chihuahua laten opereren aan patella luxatie bij Verwijskliniek de Pietersberg in Oosterbeek. Bij de intake gevraagd of ik erbij mocht zijn als ze uit de narcose kwam, hier waren ze in eerste instantie geen fan van, inderdaad ivm prikkelarm houden van de omgeving en omdat ze zelf ook druk waren. Ik kan me voorstellen dat een emotioneel baasje aandacht vraagt, graag meteen wil weten hoe het is gegaan, het naar vindt dat het bijkomen langzaam gaat.

Ik heb uitgelegd dat ik niets met haar hoefde te doen en dat ik ook geen uitleg van ze hoefde, en dat ik voor mijn part met een boek een paar uur naast haar zou zitten. Uiteindelijk gingen ze akkoord, ze zouden bellen als de operatie klaar was maar wisten niet hoe laat dat precies zou zijn want er was net een spoedgeval binnengebracht.

Ik heb haar achter gelaten bij de dierenarts die haar zou opereren en die haar lekker zakelijk mee nam naar achter. Als ze pijn heeft kruipt ze weg en bij het onder narcose gaat lijkt het me beter dat ze wegkruipt bij de dierenarts dan dat ze vlucht naar mij. Zelf ben ik naar een café in de buurt gegaan en heb ik zitten studeren tot ik gebeld werd. Bij terugkomst op de kliniek hebben ze me een kruk gegeven bij de warmhoudbak waar ze lekker onder een dekentje lag en een prikje gegeven. Een hele tijd heb ik gezeten, een hand bij Sofie als ze onrustig werd of overeind probeerde te komen. De assistente babbelde tegen haar terwijl ze haar werk aan het doen was, kwam af en toe even bij haar kijken, babbelde naar andere honden die een eindje verderop in de bench zaten.

Na een half uur of zoiets, kwam de chirurg langs omdat hij even tijd had. Kort uitgelegd hoe en wat, wat het vervolg was. Ze hebben echt geen minuut aan me verloren en ik vond het heel fijn dat ik Sofie met een beetje aanraking gerust kon stellen. Ook leuk om te zien hoe liefdevol er tegen de dieren gebabbeld werd.

Voor mij was het zo prima, maar ik snap heel goed dat ze het liever niet hebben. Scheelde dat Sofie in een bak op het aanrecht lag en niet in de kamer waar de andere honden zaten

Toen ik onze grote hond ooit op moest halen na röntgenfoto's onder narcose sleepte de dierenarts haar op een grote deken de gang van de spreekruimte naar de wachtkamer in en daar heb ik lekker rustig bij haar gezeten tot ze wakker genoeg was om mee naar huis te gaan.

**Geplaatst**: 24-10-17 11:35

Geplaatst: 24-10-17 11:35

Als een van mijn honden onder het mes moet, vallen ze lekker bij mij of mijn man op schoot in slaap, als ze goed slapen geven wij ze over aan de assistente. Zo deed ik het bij mijn oude dierenarts en ook bij mijn nieuwe en dat is /was geen enkel probleem. Over kanker bij honden kan ik je helaas geen positieve ervaring geven. Heb jaren geleden een boxer gehad die ineens een soort rare bloedblaar vlak naasr zijn neus kreeg.punctie laten doen en niets...toen kreeg hij een bobbeltje op zijnvoorpoot, weer punctie..en toen foute boel.dit is zo 2 jaar stabiel gebleven totdat de boel ineens extreem snel in zijn hele lijf zat.

Hij stond die hele 2 jaar natuurlijk wel onder controle maar het bleef gewoon heel lang hetzelfde, hij was ook gewoon zijn blije en lieve zelf al die tijd.totdat hij weer eens op de foto ging. Dat moment vergeet ik nooit meer.om zijn hele hart zaten grote tumoren. De dierenarts zei nogg dat ze niet kon geloven dat de hond op de foto en de hond op de tafel hetzelde dier was. De hond op de foto had al dood moeten zijn en kwam in niets overeen met de mooie, glimmende volle hond die op tafel zat. Het enige wat ik aan hem merkte in die tijd was dat hij ietsjes sneller moe was met wandelen. Hij kreeg vlak hierna een bult op zijn dij rechtsachter die binnen een maand van een klein bultje naar een soort dikke olifantspoot ging en hij had pijn daaraan. Toen heb ik mijn grootste vriend ooit laten inslapen. Rust zacht mijn dierbare, lieve, lieve, lieverd......

dit was mijn ervaring met kanker bij honden, ts, ik wens je heel veel sterkte en hoop dat jouw hondje ook wat extra jaren geleende tijd krijgt, ik kan je niet helpen aan info qua medicatie enzo want daar ben ik toen niet mee begonnen omdat hij daarvoor al 2 zware knie-operaties had gehad en ik hem in de tijd die hij nog had, niet ziek wilde maken daarmee, hij kon namelijk net weer goed lopen toen de kanker kwam.

**Geplaatst**: 24-10-17 11:44

Geplaatst: 24-10-17 11:44

Ik blijf er ook altijd bij. Ik moet wel want mijn hond is de grootste knuffelkont die er is en een allermans vriend maar eenmaal bij de dierenarts gaat de knop om en wil hij als het kan bijten.
En aangezien hij 50 kilo weegt hou ik hem zelf vast als de dierenarts een spuit erin doet voor narcose. Veilig voor iedereen.

Maar ik zou er ook gewoon altijd bij willen zijn. En als eigenaar moet dat ook gewoon kunnen vind ik.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-10-17 11:46

Re: Operatie kanker hond; ervaringen en bij narcose willen zijn

Geplaatst door de TopicStarter : 24-10-17 11:46

Vrijdag half 11 staat nu op de planning. Toevallig op diezelfde vrijdag hadden ze een opening.

Ik ben een stuk geruster in ieder geval nu ik er bij mag zijn!

**Geplaatst**: 24-10-17 11:52

Geplaatst: 24-10-17 11:52

Ik denk dat het heel erg van de hond af hangt. Onze hond vind de dierenarts gewoon leuk eigenlijk en is ook helemaal niet bang of fel als ze geprikt wordt dus die kan je gerust achter laten. Wij hebben bij onze DA dus ook niet verder gevraagd of we er eventueel wel bij mochten zijn. Had dan liever een extra vrije dag als ze weer thuis was.

Dat een hond die daar niet tegen kan lang in een bench moet wachten is vervelend en als je de hond later kan brengen vind ik het ook een beetje onzin dat dat zou moeten. Ik snap trouwens ook wel dat ze je liever niet al die tijd in de wachtkamer hebben, bij onze DA gebeurde dingen als inslapen vaak ook buiten de spreekuren wanneer de ander aan het opereren was en dan wil je gewoon dat mensen die daarvoor komen even de ruimte hebben, niet dat er nog allerlei mensen zenuwachtig in de wachtkamer zitten tot hun hond onder zeil moet.
Narcose zelf is trouwens opzich een fluitje van een cent maar vaak makkelijker als er zo min mogelijk prikkels zijn en (soms) niet leuk om te zien, dus ik snap goed dat dierenartsen mensen er niet bij willen hebben.
Lijkt me voor een DA ook lastig om in te schatten of mensen echt zo stoer blijven als ze beweren en niet poekie helemaal in de stress jagen. Onze DA keek tijdens het uitknijpen van een abces bij onze hond ook een paar keer heel indringend naar ons, toen ik zij dat ik de hond echt niet los ging laten zei hij dat een grote stoere militair de week ervoor bij een soortgelijke behandeling was flauwgevallen en hij de eigenaren dus ook altijd een beetje in de gaten hield :')

**Geplaatst**: 24-10-17 13:23

Re: Operatie kanker hond; ervaringen en bij narcose willen zijn

Geplaatst: 24-10-17 13:23

Van de hond en van de locatie ook. Toen onze reu gecastreerd werd werden we uiteindelijk gebeld of we konden komen ondanks dat hij nog niet goed wakker was maar hij gilde echt alles bij elkaar.
In Utrecht werd hij naar een intensive care gebracht voor honden en daar was constante begeleiding. Daar was hij ook niet blij en erg onrustig, maar hij gilde iig niet non stop.
Overigens niet omdat het bij mijn dierenarts minder goed verzorgd is hoor, maar gewoon omdat daar de omstandigheden anders zijn als in een groot gespecialiseerd ziekenhuis.

**Geplaatst**: 24-10-17 13:38

Re: Operatie kanker hond; ervaringen en bij narcose willen zijn

Geplaatst: 24-10-17 13:38

Ik ben er ook altijd bij als de honden in slaap gaan.Ik maak een afspraak voor een operatie als die qua tijd iets verschoven word belt de assistente en kom ik iets later.Ze bellen ook weer als ze goed ontwaken zo kan ik ze ook weer op tijd ophalen.

Laatst een spoedoperatie in Merelbeke gehad met de hond en ook hier mocht ik er bij blijven tot ze in slaap ging. Heb toen wel lang moeten wachten maar dat is niet zo gek de operatie was niet gepland en moest er tussen door.

**Geplaatst**: 24-10-17 13:46

Re: Operatie kanker hond; ervaringen en bij narcose willen zijn

Geplaatst: 24-10-17 13:46

Bah Ts heel veel sterkte. Nooit leuk zo iets

Ik ben er wel altijd bij als de hond onder narcose moet. Gelukkig mag dit bij ons ook gewoon. 1 hond kunnen ze ook niets mee als ik er niet bij ben. Die valt iedereen aan zolang ik er bij ben is er niets aan de hand. Deze wordt dan ook gewoon als eerste gedaan, zodat ik er bij kan zijn. Ik ga dan tijdens de operatie boekje lezen of even de stad in. Als ze klaar zijn bellen ze en mag ik er weer bij, zodat als ze wakker wordt ze mij weer ziet. Die ander ben ik alleen bij als ie in slaap valt die kan ik wel smiddags weer ophalen. Maar hij heeft paar nare ervaringen gehad met afgeven en ophalen. Dat doe ik hem dus niet meer aan.

Fijn dat je er nu in ieder geval bij mag zijn!

Wel vreemd dat ze nog reageert op een eliminatiedieet van KVV. Ben je begonnen met 1 dier soort die ze nog nooit gehad heeft?

Ik hoop dat vrijdag alles goed gaat! En je snel je hondje weer in je arme kunt sluiten.

**Geplaatst**: 24-10-17 14:01

Re: Operatie kanker hond; ervaringen en bij narcose willen zijn

Geplaatst: 24-10-17 14:01

Onze hond had een bult in de nek zitten die een mengeling was van goed en kwaadaardig. Sochtend gebracht en gelijk weer weggegaan zelf. Hij vind het gelukkig helemaal niet erg bij de DA. En het risico is er altijd. Smiddags met ophalen liep hij lekker door de praktijk te scharrelen, omdat het rustig was. Had niet eens tijd voor ons...

**Geplaatst**: 24-10-17 14:14

Re: Operatie kanker hond; ervaringen en bij narcose willen zijn

Geplaatst: 24-10-17 14:14

Wat betreft ervaringen met kanker bij een hond. Helaas heb ik het ook mee gemaakt maar het werd laat ontdekt en was al in een zo ver stadium dat er gezwellen zaten door het hele lichaam.
De kans dat de operatie zou slagen was 10%, daarna zou een lang herstel moeten volgen.
Wij hebben er voor gekozen om haar in te laten slapen, ze was heel stressgevoelig. De stress die het haar zou geven voor de operatie en tijdens het herstel in combinatie met de kleine slagingskans heeft ons dat besluit doen nemen.

Heel ander verhaal dan jouw hond en niet te vergelijken, hopelijk komt alles goed!