Geplaatst: 12-04-17 09:25 
Geduld hebben we veel, scheepsladingen vol. We laten haar inderdaad vooral haar ding doen en benaderen haar niet. Nu na drie maanden is ze eindelijk zo ver dat ze durft te wandelen door het huis als wij er zijn. Soms gaat ze recht tegenover ons zitten op een meter afstand, wat toch echt een primeur is. Als we dan heel rustig verder gaan met wat we deden en haar niet aan kijken blijft ze rustig. Met die vooruit gang zijn we al ontzettend blij! Iets wat ze graag heeft hebben we nog niet gevonden.
Voor toenadering zoeken als ze zelf rond loopt lijkt het mij nog wat vroeg? Dat zegt mijn gevoel tenminste. Zou graag hebben dat ze eerst zich zeker voelt als ze uit haar veilige hoekje durft te komen.
Vannacht is ze stil geweest! Wat dat nu veroorzaakt heeft weten we niet zeker, maar we houden dit ritme nog even aan.
Was het 1 nachtje of is het nog steeds? 
