Nu al soms denken wat als mijn hond op raakt?

Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Sjolvir

Berichten: 25417
Geregistreerd: 26-03-05

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-03-17 18:25

Wat als..

Ja, hoor heel vaak gedacht.. Mijn vorige hond werd 16 (had ik nooit verwacht, redelijk grote hond) dus ergens bij 10, 11 denk je, tja, wat als.....
Voor mij was toen al duidelijk dat ik echt weer nieuwe hond zou willen (altijd honden gehad), maar ook dat ik dit malle exemplaar niet kwijt wou, maar ja, ze worden nou eenmaal niet zo oud als wij worden.

En ja, laatste denk 1 1/2 was hij echt oud (moest hem 's nachts ook uitlaten (nierfalen)), maar hij kon nog zijn rondje bos, had nog zijn gekke 5 minuten (waar hij er dan weer 15 van wou maken, want hij was nog steeds zo gek als een deur, maar dan had hij mij om hem beetje in toom te houden) en thuis sliep hij uiteraard steeds meer. Hij was uiteindelijk doof, maar handgebaren hadden we er vroeger al in zitten voor hier, maar hij werd ook slechtziend, redde zich nog steeds prima, liep alleen wel eens achter de verkeerde mensen aan (dat was dan wel weer hilarisch).
Kan zeggen dat mijn 16 jarige stofsok de week voor zijn overlijden net als anders nog elke dag lekker zijn hele rondje bos heeft gedaan inclusief sprintje, moest hem alleen wel de laatste 3 jaar auto in en uit tillen, maar graag gedaan.

Uiteindelijk... is het dan over, helaas het einde van een prachtige vriendschap.
Voor mij was het extra lastig, ik wou wel weer hond, maar wou de oppas dat ook (anders had ik geen hond meer kunnen nemen), gelukkig zei de oppas bij het inslapen van mijn vorige dat ze ook wel weer nieuwe oppas hond wou.. Zo kwam mijn huidige die we samen hebben uitgezocht.

Wat als deze.. (nog maar 1 1/2 jaar oud) ja, ook dan.. komt er weer nieuw hondje.

Hier was hij dus al 13 (foto's uit 2013) dagje uit in de L en D duinen (fotoshoot met paarden, maar hond mocht ook even op de foto *\o/* )
Afbeelding

Afbeelding

Toen hij 11 was had hij stuk of 5 goedaardige tumoren, die zijn toen verwijderd (was net een dambord), maar dat was ook een keuze, want ook goedaardigen tumoren groeien en zijn dan uiteindelijk niet meer zo eenvoudig weg te halen en ja, ook toen wist ik niet dat hij wel 16 zou worden!
Dus achteraf top keuze geweest om ze toen te verwijderen.

Prrrr

Berichten: 30584
Geregistreerd: 08-10-05

Re: Nu al soms denken wat als mijn hond op raakt?

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-03-17 18:42

Leven in het moment. Nu zijn mijn katten er nog, en ik heb met ze afgesproken dat ze samen twintig worden en dan samen doodgaan (het zijn zusjes en al hun hele leven bij elkaar). Best lastig toen het laatste nestgenootje overleed, vorig jaar. Toen ben ik 's ochtends net even een half uurtje langer met ze op schoot blijven zitten, ook al paste dat eigenlijk niet in mijn dagschema...

Realistisch is die afspraak natuurlijk niet erg. Ik hou goed bij hoe het met ze gaat, en ik zal ze nooit laten lijden omdat ik geen afscheid kan nemen. Mijn ouders hebben dat gedaan met de hond waarmee ik opgegroeid ben, en dat nooit. Als ik een van de twee in moet laten slapen heb ik wel een naar dilemma, want dan hou ik er eentje over. En de een zal dat beslist beter trekken dan de ander. Maar die brug steken we dan wel over...

Genieten van elk moment dat ze er wel zijn, en geen zorgen maken over later. Later komt vanzelf, ook als je je geen zorgen maakt.

Saskia9
Berichten: 12295
Geregistreerd: 18-09-03
Woonplaats: Sprang Capelle

Re: Nu al soms denken wat als mijn hond op raakt?

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-03-17 20:08

Oh herkenbaar. Mijn hond wordt dit jaar 10. Toen hij vorig jaar 9 werd kwam het even binnen,van jeetje hij gaat nu wel richting oudje..
Hij is nog super fit,enkel vorig jaar last van zijn rug gehad.. artrose..
Ik geniet er nog zeker van,hij ook. En af en toe schiet het gevoel binnen van jeetje wat als hij toch moet gaan? En tegelijkertijd ben ik ook heel nuchter, het is dan eenmaal zo en een super leven gehad.. maar toch he...
Dat is het nadeel van huisdieren,vroeg of laat moeten we ze laten gaan...

Zamora
Berichten: 8307
Geregistreerd: 22-11-03
Woonplaats: Kampen

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-03-17 20:34

Oh ik denk dit de laatste tijd zo vaak. Mijn hond is echt mijn maatje mijn alles al 8 jaar. Gaat bijna overal mee naar toe. Ze wordt eind dit jaar 11 en is nog steeds heel erg fit en actief maar de gedachte dat ze een keer gaat kan ik zo om gaan janken. Kan me niet voorstellen dat ze er straks niet meer is.
Jaar geleden is mijn liefste kater dood gereden en dat was voor mij zo'n speciaal dier, net als mijn hond ook is. Moet er niet te lang bij stil staan :o


Afbeelding

Happyfeet2

Berichten: 202
Geregistreerd: 03-10-15

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-03-17 20:45

Oh het lijkt me ook echt verschrikkelijk. Ik heb een Rottweiler van nu 1.5 jaar, dus de tijd is hopelijk nog lang niet, maar als ik eraan denk... Hij is onverwachts bij ons gekomen als mijn 'beschermer' (ik woonde ergens in Afrika en kon niet meer alleen over straat) en wat heeft hij veel meer dan dat gedaan. Van pups af aan voelt hij het wanneer ik onzeker wordt op straat of iemand ons lastig wil vallen. Hij zorgt ervoor dat ik zelfs om 3 uur snachts nog met een gerust gevoel buiten loop. Hij likt je hand tijdens een wandeling als hij voelt dat je gespannen bent, alsof hij wil zeggen; no problem, ik ben hier.
Hij heeft me 2 keer daadwerkelijk uit de nood geholpen toen groepjes jongens ons lastig kwamen vallen in het bos (in afrika dus, haha) Hij knuffelt de hele dag door met je en 'leest' echt je gevoel. Heb dat bij mijn andere honden nooit zo ervaren. Het is dus echt een maatje. Zou niet weten hoe het zal zijn zonder hem, zal wel erg moeilijk zijn. En inderdaad het gevoel dat je nooit meer zo'n hond zal hebben... Gelukkig is hij nog jong dus hij kan nog heel wat jaren mee, maar ik begrijp je gevoel.

colunder

Berichten: 3551
Geregistreerd: 22-10-07
Woonplaats: Bennekom

Re: Nu al soms denken wat als mijn hond op raakt?

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-03-17 03:34

Zamora,wat een leuke hond!